บทที่ 1652

ในเวลานี้

หลังจากที่ฟูจิบายาชิ มาสะและศิษย์น้องรองรีบเก็บข้าวของ สำคัญบางอย่างอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็ขึ้นลิฟต์ไปที่ล็อบบี้ของ

โรงแรม

พวกเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะเช็คเอาท์ แค่คิดว่าจะรีบขึ้นรถและ กลับไปโตเกียวอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอก กลับพบว่ารถของ พวกเขาไม่ได้รออยู่ที่นี่เลย

ฟูจิบายาชิ มาสะด่าไปค่หนึ่ง “แม่งเอ๊ย เจ้าสามไอ้สารเลวคน

นี้ มัวแต่ทำอะไรอยู่ว่ะ? โทรหาเขาสิ!”

ศิษย์น้องรองรีบหยิบมือถือออกมาทันที โทรออก และเริ่มด่า ว่า “เจ้าสาม คุณทำอะไรอยู่? ทำไมยังไม่ออกมาอีก!”

ตามคำร้องขอของเยเฉิน เจ้าสามก็เอ่ยปากกล่าวว่า “ศิษย์พี่ รอง มียางรถเส้นหนึ่งยางแบน ผมสงสัยว่ามีรอยรั่วอยู่ที่ไหนสักที่ ผมกำลังวิ่งจ๊อกกิ้งลมอยู่ และผมกำลังจะเปลี่ยนยางอะไหล่อยู่ หรือว่าคุณลงมาช่วยผมสักหน่อย?!”

“แม่งเอ๊ย!” ศิษย์น้องรองพูดกับฟูจิบายาชิ มาสะว่า “ศิษย์พี่ มี ยางเส้นหนึ่งอาจจะถูกเจาะ ผมไปช่วยเขาเปลี่ยนยางสักหน่อย
ฟูจิบายาชิ มาสะพยักหน้า และเตือนว่า “พวกคุณสองคนเร่ง มือเข้าหน่อย!”

ในโรงรถ ใต้ดิน

เจ้าสามที่ถูกมีด ไนของเยเฉินจี้ที่คอของเขาอยู่ เอ่ยปาก อ้อนวอนขอร้องว่า “พี่ชาย ผมได้ทำตามคำสั่งของคุณและ โทรศัพท์แล้ว คุณจะปล่อยชีวิตผมได้ไหม……….

เยเฉินยิ้มเล็กน้อย “คุณทำได้ดีมาก ผมก็จะปล่อยให้คุณทุกข์ น้อยลง!”

หลังจากพูดจบ ไม่รอให้เขาตอบสนองกลับมา เย่เฉินก็ ออกแรงที่มือของเขา

ได้ยินเพียงแค่เสียงคลิก คอของชายคนนั้นก็ถูกบีบให้หักใน

ทันที และคนทั้งคนก็หมดสติไป ในขณะนั้น และก็กลายเป็นศพไป

เลย

หลังจากนั้น เย่เฉินก็ไม่รีรอเลย และขยับร่างของเขาไปด้าน ข้างรถทันที โดยหันหลังให้ด้านหน้ารถ ราวกับว่าเขากำลังตรวจ สอบช่วงหลังอยู่

และเย่เฉินเอง ก็ซ่อนลมหายใจ อยู่หลังรถข้างๆ รอให้ปลาตัว ต่อไปติดเบ็ด

ในเวลานี้ เจ้ารองก็วิ่งเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน

ความระแวดระวังของทั้งคนก็ได้ลดลงมาก เนื่องจากความ หงุดหงิด เมื่อเห็นว่าเจ้าสามยังคงนั่งยองๆ ข้างยางรถอยู่ เขาก็รู้สึกโมโหขึ้นมาทันที

เขาวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ตบที่หลังศีรษะของเจ้าสาม แล้วด่า ว่า “ไอ้บ้า! ถึงก็นั่งเฝ้าดูอยู่เฉยๆ แบบนี้งั้นเหรอ? ถึงไม่รู้จะเอา ยางอะไหล่กับแม่แรงออกมาก่อนเหรอ!”

หลังจากพูดจบ ก็เห็นเพียงร่างกายกายเจ้าสาม แกว่งไกวด้วย การตบของตัวเองแล้วล้มลงกับพื้น

เจ้ารองเห็นดวงตาของเขาที่เบิกกว้าง และท่าทางที่ตายตาไม่ หลับ และก็ตกใจอย่างมากในทันที

ในเวลานี้ เขาตระหนักได้ว่า พี่น้องทั้งสามคนของพวกเขา ก็ ตกเป็นเป้าหมายของคนอื่นไปแล้วเช่นกัน

อีกอย่าง กลุ่มคนที่สี่กำลังจับตาจ้องพวกเขาอยู่ อาจมีความ

เป็นไปได้สูงที่จะเป็นกลุ่มคนเดียวกันกับคนที่ฆ่าฟูจิบายาชิ โอตะ

เจ้าสี่!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็วิ่งหนีด้วยความตกใจ

แต่ตอนที่เขาหันหลังกลับมา จู่ๆ ก็มีชายคนหนึ่งปรากฏตัวต่อ หน้าเขา! เงาสีดำ ยื่นมือออกมาด้วยความเร็วที่เร็วมาก และบีบ คอของเขาอย่างแน่น!

ศิษย์น้องรองของฟูจิบายาชิ มาสะหายใจไม่ออกในทันที แต่ในเวลานี้ เขาก็มองเห็นชายตรงหน้าเขาได้อย่างชัดเจน คนคนนี้ เป็นคนจีนคนเดียวกันกับที่ติดตามพี่น้องทั้งสี่คนพวกเขามาตลอดทางจากโตเกียวไม่ใช่หรือ?!

ในเวลานี้ ในสมองของเจ้ารองเกือบจะระเบิดไปเลย!

หัวใจของเขาสั่นเทาอย่างสุดขีด หรือว่า…………..เจ้า และเจ้าสาม ก็คือคนจีนคนนี้งั้นเหรอ?! หรือว่า………หรือว่าเขา ปั่นหัวพวกเรามาตลอดงั้นเหรอ!”

ตอนที่เขากำลังตกใจอยู่อย่างมาก เยเฉินก็มีรอยยิ้มฉายผ่าน ที่มุมปากของเขา และพูดอย่างขี้เล่นว่า “ลูกพี่ คุณจะวิ่งหนีไปเพื่อ อะไรเหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ