บทที่ 163 คนรักในฝันที่แท้ก็เป็นเขานี่เอง (1)

พริบตาเดียว คนทั้งหลายรู้สึกตกลาย ร่างของบุรุษชุดขาวกลาย เป็นร่างเงา ฝ่ามือสายฟ้าฟาดเข้าใส่ เย่เฉินตรง ๆ

จากการโจมตีของบุรุษชุดขาว กระตุ้นความโกรธจากภายใน เป็นศูนย์กลาง ส่งพลังให้น้ำฝนที่อยู่โดยรอบกระเซ็นไปด้านหลัง จากนั้นฝ่ามือวายุที่พุ่งออกไป ทำให้สายฝนธรรมดากลายเป็น

ไอร้อน

ครั้งนี้ต้องมีคนตายแน่ๆ!! จางเอ้อเหมาถึงกับตื่นตกใจ หันหลังมุดกลับเข้าไปใต้รถ

ต่งรั่งหลินที่เพิ่งจะถูกเซียวหรับลากขึ้นไปบนรถ ตกใจกลัว จนกลั้นลมหายใจ ตื่นเต้นสุดขีด กลัวว่าเป็นเพราะตนเองจะ ทำให้ผู้มีพระคุณต้องตายในครั้งนี้

แม้ในใจเซียวซูหนจะตื่นเต้น แต่ว่าภายในใจรู้สึกว่า เย่เฉิน จะต้องทําให้เรื่องเลวร้ายกลายเป็นดีได้อย่างแน่นอน

ในเวลานั้น เยเฉันมองไปทางบุรุษชุดขาวด้วยสีหน้าเรียบเฉย

เขาไม่แยแสพลังโจมตีอันดุดันของบุรุษชุดขาวแต่อย่างใด รอ จนเมื่อเขาเข้าใกล้ตัว ยกฝ่ามือขึ้นเล็กน้อย กุมหมัดของบุรุษชุด ขาวไว้ บิดเกลียวหมุน 180องศา

เสียงข้อต่อกระดูกหักดังกร๊อบ แกร๊บ จากนั้นเสียงแผดร้องด้วยความเจ็บปวดของบุรุษชุดชาวดังขึ้น มือของเขาผิดรูปอย่าง สิ้นเชิง กระดูกและเส้นเอ็นขาดสะบั้น ข้อมืออ่อนปวกเปียกห้อย โตงเตง

“พี่ใหญ่!”

ชายร่างกำย่านอนบนพื้นร้องเรียกด้วยความตกใจ เย่เฉินมองแทบจะไม่มองเลยด้วยซ้ำ ใช้เท้าเหยียบเขาลงไป อีกที

หน้าอกของชายชุด ยุบลงไป และกระอักออกเป็นน้ำโคลน จากนั้นเลือดสด ๆ พุ่งตามออกมา ต่อมาร่างของเขากระตุกครั้ง สองครั้ง ในที่สุดก็นอนแน่นิ่งไปไม่ขยับเขยื้อนอีกเลย

“น้องรอง!” เวลานี้บุรุษชุดขาวแทบจะใจสลาย เดือดดาลจน ดวงตาแทบจะระเบิดออกมา ดวงตาเผยไออ่ามหิต ทั่วทั้งร่างกาย ระเบิดพลังอันดุดัน

มือขวาของบุรุษชุดขาวกุมเป็นกรงเล็บอินทรี วาดบนอากาศ จนเกิดเป็นฝ่ามือเงาลอยอยู่บนอากาศกว่า 10ฝ่ามือ ทุกคนไม่มี ทางแยกออกว่าอันไหนจริงหรือเท็จ

แต่เย่เฉินกลับไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย

ดวงตาบุรุษชุดขาวฉายแววอำมหิต ทันใดนั้นพุ่งไปหมายจะ ควักลูกตาของเย่เฉิน
เขารวบรวมพลังทั้งหมด เพื่อโจมตีศัตรูให้ถึงตาย!

ต้องการโจมตีไปที่ดวงตาของเยเงิน กระซวกดวงตาให้ทะลัก ออกมา นิ้วมือแทงเข้าไปในลูกตาให้ลึกทะลุเข้าไปถึงแกนสมอง

พลังภายในมัย สามารถทำให้สมองของเเฉินแหลกละเอียด เหมือนกับแตงโม!

เย่เงินยืนนิ่งอย่างสงบ จู่ ๆ ก็หัวเราะอย่างเย้ยหยัน

“อ่อนหัด!”

เขาใช้มือตบไปที่ใบหน้า ใครจะไปรู้ กลางฝ่ามือของเขารวม พลังเรกิ ฝ่ามือนี้ดุดันยิ่งกว่ารถยนต์พุ่งชนเสียอีก

เสียงดังตูม!

ฝ่ามือของเก๋เฉิน ซัดไปที่บุรุษชุดขาวราวกับว่าจะฆ่าให้ตาย

เสียงตบดังเอี๊ยะ ล้มลงไปกองกับพื้น

ดูสภาพแล้วต้องตายแน่นอน!

เซียวซูหนมือขยี้ตา ไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง

จางเอ้อเหมาก็ตกตะลึงเช่นกัน

สองคนนี้เป็น “นักเลงสองหัวไม้เจิ้นหนานจริง ๆ เหรอ?”

ฝีมืออย่างนี้ไม่สมดั่งคําลือเลยสักนิด!

ล่ำลือกันว่าเป็นลูกพี่ใหญ่ที่ร้ายกาจที่สุด เหตุใดถูกเย่เงินใช้ ฝ่ามือตบหงายท้องไปกองกับพื้นล่ะ?
เป็นไปได้ยังไง?

บุรุษชุดขาวนอนแน่นิ่งกับพื้น ลุกไม่ขึ้น ในใจถึงกับประหลาด