ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1601



บทที่ 1601

เมื่อเห็นว่าเเฉินถูกรายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดมากมาย ภายในใจของซูจือหยูก็สรุปได้แล้ว วันนี้เขาเคราะห์ร้ายยากที่จะ หนีรอดไปได้

แต่ทว่า เธอกลับไม่มีความเห็นอกเห็นใจต่อเย่เฉิน

เพราะเธอไม่เห็นสาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด เห็นเพียงเเฉิน ไล่ตามชายคนหนึ่งโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยจนทำให้ชาย คนนั้นถูกรถชน ต่อจากนั้นก็ถูกรถทับแขนทั้งสองข้างหัก

เพียงแค่นั้น ก็มีการกระทำโหดร้ายที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาว เลือดแล้ว คาดไม่ถึงเยเฉันไม่รู้จักวางมืออย่างพอดี ยังจะต่อสู้กับ คุณชายของตระกูลทากาฮาชิขึ้นมา สมองมีปัญหาชัดๆ

ในเวลานี้ ทากาฮาชิ เอคิจิเห็นว่าเสียเวลานานมากแล้ว ความ อดทนก็หมดลงแล้ว เขาสั่งลูกน้องทันทีว่า “เดี๋ยวนี้! ตีจนเหลือ เพียงลมหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วโยนลงไปถังขยะ พร้อมกับชาย ที่อยู่ใต้เท้าฉันคนนี้!”

บอดี้การ์ดสิบกว่าคนรายล้อมรอบตัวของเยเฉันเป็นเวลานาน ก็รอค่าพูด อยู่

ด้วยคําสั่งของทากาฮาชิ เอคิจิ พวกเขาก็พุ่งไปทางเย่เฉินอ ย่างรวดเร็ว ทุกคนก็เดินหน้าอย่างเต็มกำลัง กลัวที่จะเป็นคน ตามอยู่ข้างหลัง
เนื่องจาก เยเฉันมีเพียงแค่คนเดียว อยู่ในสายตาของพวกเขา นี่เป็นมาตรฐานคนน้อยไม่พอที่จะแบ่งกัน ทุกคนต่างก็เป็นยอด ฝีมือ ถ้าใครช้าไปเล็กน้อย หมอนี่อาจจะล้มลงแล้วก็ได้

ถ้าเป็นแบบนั้น คนที่ตามอยู่ข้างหลัง ก็ไม่มีโอกาสแสดงความ แข็งแกร่งของตัวเอง ต่อหน้าคุณชายแล้ว!

เมื่อทากาฮาชิ เอคิจิเห็นคนมากมายรายล้อมเเฉินไว้ และ ขยับวงที่ล้อมรอบอยู่เล็กลงทันที มุมปากก็เยาะเย้ยถากถางเล็ก น้อย

“แค่คนจีนคนหนึ่ง กล้าที่จะต่อกรกับฉันทากาฮาชิ เอคิจิบน ถนน ในตัวเมืองประเทศญี่ปุ่น นี่มันรนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ?”

“เพียงแต่น่าเสียดาย ฉันในฐานะคุณชายของตระกูลทากาฮา ไม่สะดวกลงมือต่อหน้าผู้คนมากมายด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้น ฉันจะลงมือจัดการแกด้วยตัวเอง!”

ทากาฮาชิ เอคิจิคาดหวังว่าจะได้เห็นท่าทางของเยเงินดิ้นรน เฮือกสุดท้าย ในทันที แต่กลับคาดไม่ถึงว่า บอดี้การ์ดยอดฝีมือ สิบกว่าคนที่รายล้อมกลายเป็นวงล้อมนั้น ทันใดนั้นมีเสียงกรีด ร้องด้วยความกลัวและความเจ็บปวดก็ดังขึ้นมาหลายเสียง

ต่อจากนั้น หลายคนที่รายล้อมอยู่นอกวงก็กระเด็นออกมา อย่างต่อเนื่อง!

“อ๊ากกกก!”

“เจ็บ!”
“ไอ้หมอนี่ จิตวิปริตหรือเปล่า?!”

ตามด้วยเสียงตะโกนสุดชีวิตไม่หลายท่อนนี้ หลายคนก็ กระเด็นออกไป ต่อจากนั้นก็กระแทกล้มลงกับพื้นอย่างรุนแรง หนึ่งในนั้นกระเด็นไปที่ใต้เท้าของทากาฮาชิ เอคิจิด้วยความ มึนงง!

ลูกน้องคนนั้นถูกเย่เฉินจับคอไว้ และโยนออกไปทันที ดังนั้น เขานอนคว่ำหน้าอยู่ที่ข้างเท้าของทากาฮาชิ เอคิจิอย่างหนัก เสียงดังผลัวะ ทำให้ทากาฮาชิ เอคิจิตกใจ!

ต่อจากนั้น ชายคนนั้นก็เงยขึ้นอย่างยากลำบากมาก หน้าผาก ของเขาเต็มไปด้วยเลือดแล้ว!

ชายคนนั้นใช้สายตาที่เจ็บปวดอย่างยิ่งมองไปที่ทากาฮาชิ เอ คิจิ และเอ่ยปากเรียกว่า: “คุณ…คุณชาย…

ต่อจากนั้นเสียงดังเฮือก ละอองเลือดมากมายกระเด็นออกมา

จากปาก!

ละอองเลือดมากมาย ทั้งหมดกระเด็นไปที่บนรองเท้าและบน ขากางเกงของทากาฮาชิ เอคิจิ กางเกงสูทสีขาวก็แปดเปื้อนไป ด้วยเลือดสีแดงทั้งหมด

ทากาฮาชิ เอคิจิกลัวจนเร่งรีบถอยหลังครึ่งเมตร เห็นเพียงลูก น้องคนนั้นพูดอย่างเจ็บปวดมาก: “คุณชาย…ไอ้สารเลวนั้น….. แข็ง…แข็งแกร่งมาก…

หลังจากที่พูดจบ ก็ล้มนอนคว่ำหน้ากับบนพื้นอย่างหนักอีกครั้งด้วยเสียงผลัวะ และหมดสติไปอย่างสมบูรณ์แล้ว!

ทากาฮาชิ เอคิจิรู้สึกว่าเหมือนราวกับว่าสมองได้รับพลังไฟฟ้า แรงดันสูงในทันที!

เกิดอะไรขึ้น?!

บอดี้การ์ดเหล่านี้ของตัวเอง ก็เป็นยอดฝีมือชั้นสูง! ถึงขนาด เป็นยอดฝีมือของในยอดฝีมือ!

ทำไมอยู่ตรงหน้าหมอนั่น ก็เหมือนราวกับเศษสวะ ถูกอีกฝ่าย จัดการจนลงล้มกับพื้นได้อย่างง่ายดาย?!

ตอนที่เขายังไม่เข้าใจสถานการณ์ คนอื่นๆ อีกหลายคน ก็ถูก เยเฉินทยอยชัดจนพินาศ!

คนเหล่านี้ที่เรียกว่ายอดฝีมือ ทยอยล้มลงกับพื้นทีละคนอย่าง ต่อเนื่อง ก็เหมือนราวกับว่าหมุดที่โดนลูกโบว์ลิงตีกระเด็น และ ล้มลงเต็มพื้นอย่างรวดเร็ว!

ทันใดนั้น ในเหตุการณ์นอกเหนือจากเยเงินแล้ว ก็เหลือเพียง ทากาฮาชิ เอคิจิยืนอยู่ที่เดิมเพียงคนเดียว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ