บทที่ 158 อาจารย์เย่ ผมจะเป็นสุนัขรับใช้คุณเอง (2)

“ได้ ผมขับเอง”

สองคนสามีภรรยาก็ขับรถไปถึงตลาดของโบราณ

ตลาดของโบราณ ในวันหยุดสุดสัปดาห์ เป็นเวลาที่คนเยอะ มากที่สุด

จางเอ้อเหมาเป็นขาใหญ่ของตลาดของโบราณ มีแผงร้านเป็น ของตนเอง ดังนั้น พอเยเงินไปถึงก็หาเขาพบได้ง่าย

ตอนนี้ จางเอ้อเหมากำลังถือป้ายหยกอยู่ กำลังโม้ให้กับสอง สามีภรรยาคนนอกพื้นที่ คุยโวโอ้อวดว่า “ผมจะบอกให้นะ หยก อันนี้ เป็นของที่จักรพรรดิฉงเดินแห่งราชวงศ์หมิงพกติดตัวอยู่ ตลอด ต่อมา เขาก็ได้แขวนคอตายอยู่ที่เป็นจิง จึงซานใช่ไหม? หยกนี้ก็ตกมาอยู่ในมือของหลี่จื้อเฉิง ต่อมาหล่อเฉิงแพ้สงคราม หลานของเขาเอาหยกนี้หนีออกมา ไปๆ มาๆ ก็มาอยู่ที่ผม

“ขนาดนั้นเชียวหรือ?” ชายวัยกลางคนคนนั้นถามอย่างตะลึง “หยก ขายเท่าไร?”

จางเอ้อเหมาก็พูดยิ้มๆ ว่า “ผมเห็นว่าคุณมีวาสนากับหยกอัน นี้ เอาอย่างนี้ ผมขายให้ในราคาแสนแปดหมื่นแล้วกัน ออกจาก ตลาดของโบราณนี้ไปแล้ว ไปหาที่ประมูลขาย ในราคาล้านแปด ยังได้เลย”
หญิงคนนั้นก็เบ้ปาก “ออกจากตลาดของโบราณนี้ไปก็ได้เป็น สิบเท่า แล้วทำไมคุณไม่ไปเองละ? คิดว่าเราโง่หรือไง? เหอะ คุณ สามีคะ พวกเราไปกันเถอะ!!

พูดจบ ผู้หญิงคนนั้นก็พาสามีตนเองกลับออกไป

จางเอ้อเหมาก็ยืนสบถค่าอยู่ตรงนั้น “แม่งเอ้ย นักท่องเที่ยว ต่างถิ่นฉลาดขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหนวะ?”

เยเงินเห็นดังนั้น ก็เดินเข้าไปหัวเราะ “จางเอ๋อเหมา ยังจะมา หลอกคนอื่นอยู่ที่นี่อีกหรือ?”

“ไอหย่า! ” พอจางเอ้อเหมาเห็นเเฉิน ก็ตื่นเต้นจนสั่น รับ ออกไปต้อนรับ โน้มตัวพูดว่า “อาจารย์เย่ ท่าไมวันนี้ถึงได้ว่างมา ทีนี่ได้ละครับ?”

พูดจบ ก็มองไปยังเซียวซูหนข้างๆ เขา แล้วพูดตกใจว่า “ไอ หย่า ท่านนี้คงจะเป็นศรีภรรยาของอาจารย์เยสินะครับ? ช่าง เหมาะสมกันจริงๆ เลย! ”

เยเฉินกล่าว “อย่ามาประจบ ผมมาครั้งนี้ก็มาหาคุณ ได้ยินว่า คุณจ่ายเงินสามแสนซื้อแจกันใส่พู่กันของพ่อตาผมหรือ?”

“ใช่ๆๆ ! ” จางเอ้อเหมาหยักหน้า แล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “พ่อตาของคุณเก่งจริงๆ เลยนะ ได้ของดีขนาดเลย ของสิ่งนั้น อย่างนั้นก็สามสี่แสน สุดยอดมากๆ ! ”

เย่เฉินก็ลากจางเอ้อเหมาไปด้านข้าง แล้วพูดเสียงต่ำว่า “คุณ อย่ามาโม้ใส่ผม ที่ตลาดของโบราณแห่งนี้ ใครๆ ก็ดูออกว่ามันเป็นของปลอม คนที่ไม่รู้กี่คนเดียว ก็คือพ่อตาผม คุณจ่ายเงิน สามแสนซื่อสิ่งนี้ ไม่เจ๋งตายห่าไง? พูดมา ทำเพื่ออะไร?

จางเอ๋อเหมารีบตอบ “อาจารย์เย่ คุณตาถึงจริงๆ ผมจะบอก ตามตรง ผมน่ะ ก็อยากจะตอบแทนคุณ ครั้งก่อนพ่อตาของคุณ มาเอายาวิเศษณ์ไปสองเม็ด ให้ผมปั่นราคาขายออกไป ได้มาส องล้าน ผมกลับมาคิด ก็ยิ่งไม่สบายใจ คุณว่ายาที่คุณทำมา แต่ ผมเป็นคนได้เงิน มันก็จะดูไม่เหมาะเท่าไร จริงไหม?

พูดไป จางเอ้อเหมาก็พูดให้ยิ้ม “ดังนั้น พวกเราก็เลยคิดหาวิธี คืนกำไรให้คุณนิดหน่อย ผมรู้ว่าคุณมองเงินเป็นของนอกกาย ดังนั้นก็เลยไปตอบพ่อตาของคุณแทน

เย่เฉินหัวเราะเย็น “ดีนักนะจางเอ้อเหมา หลอกเอายาวิเศษณ์ ของพ่อตาผม ให้เขาหลายแสน แต่ตัวเองได้มาหลายล้าน คิด ว่ายอมจ่ายเงินสามแสนซื้อแจกันใส่พู่กันมา แล้วจะไถ่โทษได้งั้น หรือ?”

จางเอ้อเหมาก็ตกใจจนตัวสั่น “อาจารย์เย่ให้อภัยด้วย ถ้าคุณ ไม่พอใจ เดี๋ยวผมจะคืนเงินให้ทั้งหมดเลย ไม่เอาอะไร ขอแค่ได้ เป็นเพื่อนกับคุณก็พอ!

จางเอ้อเหมาจะหาเรื่องเเฉินไม่ได้ เขารู้ว่าตอนนี้เเฉินโหด มาก คนเก่งมากมายกำลังยกย่องเขา เป็นแม้กระทั่งปรมาจารย์ ชวนชวน ที่มาจากฮ่องกง ก็ได้ยินมาว่าถูกเขาฆ่าตาย ดังนั้นเขาก็ คิดจะเอาเกาะเอาใจเย่เฉิน

เย่เฉินก็มองจางเอ้อเหมา แล้วพูดนิ่งๆ ว่า “เอาเถอะ ผมจะทำอะไรก็มีเหตุผล พ่อตาของผมไม่รู้ราคายาวิเศษณ์นั่นเอง เลยนึก ว่าคุณไปหลอกเขาเอา เสียผลประโยชน์ก็สมควรแล้ว

พูดจบ เขาก็มองจางเอ๋อเหมา พูดว่า “เรื่องนี้ก็จบเท่านี้แล้วกัน แต่ว่าหลังจากนี้ ทางด้านของโบราณนี้ ผมอาจจะใช้งานคุณได้ พอถึงตอนนั้นก็ตั้งใจหน่อยแล้วกัน ได้ยินแล้วหรือยัง?”

จางเอ้อเหมารีบพูดอย่างตื่นเต้น “อาจารย์เย่วางใจเถอะครับ ต่อจากนี้ ผมก็จะเป็นสุนัขคอยรับใช้อาจารย์เย่เอง คุณให้ผมท่า อะไร ผมก็จะไปทำ! “