บทที่ 1558

ตอนนี้ อิโตะ นานาโกะกำลังพักฟื้นอยู่ในเกียวโต และทานา กะโคอิจิไปประเทศจีนเพื่อหาซื้อยาให้เธอเมื่อสองสามวันก่อน และไม่มีความคืบหน้าใดๆ เขาจึงกลับไปโตเกียวเพื่อกลับมา รายงานกับนางาฮิโกะ อิโตะ แล้วก็อยู่ที่โตเกียวเลย

นอกจากรถซีดานส่วนต่อขยายรถ Lexus ที่นางาฮิโกะ อิโตะ ใช้แล้ว ยังมีบอดี้การ์ดสิบคน แบ่งออกเป็นรถออฟโรด Lexus สองคัน อยู่ด้านหน้าหนึ่งคันและด้านหลังหนึ่งคันเพื่อปกป้องรถ ของนางาฮิโกะ อิโตะ รถยนต์ทั้งสามคนได้ก่อเป็นขบวนรถ และ ขับไปที่บริษัทผลิตยาโคบายา

ในรถ นางาฮิโกะ อิโตะดูตื่นเต้นมาก เขาวิเคราะห์รายงาน ทางการเงินและการขายในตลาดของบริษัทผลิตยาโคบายาใน ช่วงสองปีที่ผ่านมา และรู้สึกว่าโอกาสในอนาคตของบริษัทผลิต ยาโคบายานั้นกว้างขวางมาก การเข้าลงทุนในตอนนี้ เป็นช่วง เวลาที่ดีที่สุด

ดังนั้น ในมุมมองของเขา การลงทุนมูลค่าสี่พันห้าร้อยล้าน ดอลลาร์ในบริษัทผลิตยาโคบายา ก็เปรียบเสมือนการปลูก ทองคำก้อนใหญ่อยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ และการเก็บเกี่ยวใน อนาคตจะมีมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งหมื่นห้าพันล้านดอลลาร์

หนึ่งหมื่นห้าพันล้านดอลลาร์ แปลงเป็นเงินเยนญี่ปุ่น มากกว่า1.5ล้านล้านเยน แปลงเป็น RMB มากกว่าหนึ่งแสนล้าน!

ด้วยความมั่งคั่งมหาศาลเช่นนี้ ไม่มีใครสามารถระงับความ ตื่นเต้นในใจได้หรอก นางาฮิโกะ อิโตะอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ด้วยความตื่นเต้น

และพูดด้วยอารมณ์ว่า “ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโคบายาชิ จิโร่กัน

แน่ คนดีๆ เป็นๆ ทั้งคน ทำไมถึงหายตัวไปได้อย่างกะทันหัน?”

ทานากะโคอิจิก็คิดไม่ออกเหมือนกัน และพูดว่า “ก่อนที่คุณ หนูจะเข้าร่วมในรอบชิงชนะเลิศ โคบายา ชิจิโร่ยังมาเยี่ยมเธอ อยู่เลย โดยบอกว่าเขาต้องไปชมการแข่งขันของคุณหนูอย่าง แน่นอน และตั้งหน้าตั้งตารอที่จะมอบรางวัลให้คุณหนูหลังรอบ ชิงชนะเลิศอีกด้วย……..

“แต่ในวันชิงชนะเลิศโคบายา ชิจิโร่ไม่ได้ไปที่สนามการ แข่งขัน เดิมทีเขายังคงเป็นแขกรับเชิญมอบรางวัลของรอบชิง ชนะเลิศอีกด้วย แต่เนื่องจากเขาขาดไปโดยไม่มีเหตุผล ผู้จัดงาน จึงต้องเชิญบุคคลอื่นมามอบรางวัลแทนอย่างกะทันหัน……….

“ผมรู้สึกสงสัยกับเรื่องนี้และอธิบายไม่ถูกเล็กน้อยมาโดย ตลอด หากพูดตามเหตุผลแล้วความคิดของโคบายา ชิจิโร่ที่มี ต่อคุณหนูนั้น เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะพลาดรอบชิงชนะเลิศ”

นางาฮิโกะ อิโตะถอนหายใจ “เดิมทีผมยังอยากจะเอาเขามา เป็นลูกเขย แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะหายตัวไปเลย……..

หลังจากพูดจบ เขาก็พูดด้วยสีหน้าเศร้าเล็กน้อยว่า “ตอนนี้ สภาพร่างกายของนานาโกะก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าจะกลับมาฟื้นฟูเมื่อไหร่….……

ทานากะโคอิจิริบพูดว่า “ท่านประธาน ผมได้สั่งให้คนไปช่วย

ติดต่อผู้เชี่ยวชาญชาวอเมริกัน และดูว่าจะสามารถเชิญผู้ เชี่ยวชาญชาวอเมริกันมารักษาให้กับคุณหนูได้หรือไม่” “อืม” นางาฮิโกะ อิโตะพยักหน้าอย่างจริงจัง “อย่าลืมเชิญผู้ เชี่ยวชาญที่ดีที่สุดในโลกมา ไม่ว่าจะใช้เงินไปเท่าไหร่ ก็ต้อง

ทำให้ได้!”

ทานากะโคอิจิถามอีกว่า “ท่านประธาน นั้นยามาโมโตะ คาซึกิ ล่ะ? คุณหมอ ในโตเกียวก็ไม่มีวิธีรักษากับอาการบาดเจ็บของเขา หรือจะเชิญผู้เชี่ยวชาญจากอเมริกันมาช่วยดูอาการให้เขาสัก หน่อยดีไหมครับ?”

นางาฮิโกะ อิโตะโบกมือด้วยความรังเกียจเล็กน้อย “ช่างมัน เถอะเปล่าประโยชน์ ไม่คู่ควรที่จะทุ่มเทเสียแรงให้เขามากเกิน ไป หากเขามีความสามารถจริงๆ เล็กน้อย นานาโกะก็คงไม่ถึง กับได้รับบาดเจ็บหนักเช่นนี้

ทานากะโคอิจิรีบพูดว่า “ท่านประธาน ในความเป็นจริงเรื่องนี้ ก็ไม่สามารถโทษคุณยามาโมโตะได้ เหตุผลหลักคือโค้ชของคู่ ต่อสู้คุณหนู แข็งแกร่งเกินไป……

“ความแข็งแกร่งงั้นเหรอ?” นางาฮิโกะ อิโตะตะคอกอย่างเย็น ชา และพูดอย่างดูถูกว่า “ทานากะ คุณอาจเข้าใจผิดบางประการ กับคำว่าแข็งแกร่งแล้ว!” ผมจะบอกคุณนะว่า ผู้ที่ทรงพลังจริงๆ ไม่ใช่คาราเต้อะไรเลย แต่เป็นวิชานินจาและองเที่ยวญี่ปุ่นของเรา นี่แหละถึงเป็นพลังเหนือธรรมชาติที่แท้จริง คาราเต้อย่างยา ยามาโมโตะ คาซึกิก็เป็นเหมือนแค่ท่าศิลปะการต่อสู้ที่ดูดี ปลอมๆ ของคนธรรมดา และปฏิบัติไม่ได้เลยเท่านั้น!

ทานากะ โคอิจิถามด้วยความประหลาดใจว่า “ท่านประธาน วิชานินจาและองเมียวมีอยู่จริงด้วยเหรอ?”

นางาฮิโกะ อิโตะพูดอย่างจางๆ ว่า “ทานากะ วิชานินจาและ องเมียวเป็นศิลปะการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่นที่ยิ่งใหญ่ของเรา โดยเฉพาะวิชานินจา แม้แต่ชาวตะวันตกก็ยังหลงใหลกับสิ่งนี้ อย่างไม่รู้จบ ทำไมคุณถึงสงสัยล่ะ? ”

ทานากะโคอิจิพูดอย่างอกอ่านว่า “ท่านประธาน ก่อนหน้านี้ ผมเคยไปที่เมืองพะบ้านเกิดของวิชานินจามาหลายครั้งแล้ว และเคยเห็นการแสดงของวิชานินจาอยู่ที่นั่น มักจะรู้สึกว่าวิชา นินจาเป็นเหมือนส่วนประกอบของกายกรรมและมายากล ไม่มี ความหมายที่แท้จริงใดๆ เลย”

นางาฮิโกะ อิโตะฮัมหัวเราะสองครั้ง และพูดประชดประชันเล็ก น้อยว่า “คุณนะคุณ ก็คือกบในกะลาตัวนั้นเอง ผมจะบอกคุณนะ ว่า วิชานินจาที่แท้จริง มันไม่ได้ต่างจากที่เล่าลือกันมาเหมือนใน ตำนานเลย แต่ตอนนี้มีนินจาที่แท้จริงอยู่เพียงไม่กี่คนแล้ว ส่วน ใหญ่ได้รับการประดิษฐานอย่างพิถีพิถัน โดยตระกูลชั้นนำ สําหรับตระกูลใหญ่แล้ว พวกเขาก็เป็นเหมือนอาวุธนิวเคลียร์ ไม่มีตระกูลไหนจะริเริ่มเปิดโปงพวกเขาหรอก!”

พูดจบ เขาก็หัวเราะอย่างเย็นชา และเอ่ยปากพูดว่า “ช่วงเวลาที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ รุ่นหกของทีมยามากุจิ เขาตายอย่าง กะทันหันอยู่ในพระราชวังน้ำพุร้อนฮอกไกโดของตัวเองที่ถูกคุ้ม กันอย่างเป็นอย่างดี เรื่องนี้คุณรู้ใช่ไหม?”

ทานากะโคอิจิพยักหน้าทันที “ในเรื่องนี้ แทบไม่มีใครรู้เลยใน ญี่ปุ่นเลย เคยมีรายงานในทีวีว่า เขาเสียชีวิตด้วยอาการเลือด ออกในสมอง”

“เลือดออกในสมองงั้นเหรอ?” นางาฮิโกะ อิโตะพ่นลมหายใจ อย่างเย็นชา “มันเป็นแค่การใส่ร้ายจากโลกภายนอกเท่านั้น อัน ที่จริง เขาตายด้วยน้ำมือของปรมาจารย์วิชานินจา