ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1535



บทที่ 1535

เมื่อเห็นท่าทีของหม่าหลันที่เต็มไปด้วยความรีบร้อน เยเฉันก็ ยิ้มบางๆ และเปิดประตูรถเบาะหลัง แล้วหยิบกล่องของขวัญ แอร์เมสจากด้านในออกมากองหนึ่ง

เมื่อหม่าหลับเห็นสินค้าแอร์เมสที่มากขนาดนั้น ก็เบิกตาก ว้างขึ้นมา กระทั่งเปล่งแสงสว่างไสวออกมา

เธออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้นในใจว่า “โอ้ พระเจ้า มันคือแอร์เมสเลยนะ! กระเป๋าแอร์เมสราคาแพงมาก และเย่เฉินก็ยังยอมซื้อให้ฉัน เพราะแต่ผ้าพันคอแอร์เมสเส้น หนึ่ง ยังต้องใช้เงินทั้งหลายหมื่นหยวนไปซื้อเลยนะ!”

ดังนั้น เธอจึงเดินมาใกล้ๆ ด้วยความตื่นเต้น และปิดปาก พูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไอ้หยาๆ นี่มันแอร์เมสนี่นา! ลูกเขยคนดีนี่ ช่างยอมทำใจซื้อได้ลงจริงๆ! ลูกซื้อสินค้าแอร์เมสอะไรมาให้แม่ เหรอลูก?”

เย่เฉินเลือกหยิบกล่องของขวัญขนาดเล็กใหญ่ออกมาสอง สามกล่อง แล้วยื่นให้หม่าหลัน “คุณแม่ครับ กล่องใหญ่ใบนี้ คือกระเป๋าแอร์เมส ซึ่งมันเข้ากับบุคลิกของคุณแม่ คุณแม่ดู ครับว่าชอบหรือไม่

เมื่อหม่าหลันได้ยินว่าเป็นกระเป๋า ก็กระโดดโลดเต้นขึ้นมา อย่างดีใจ!
“โอ้แม่เจ้า! เป็นกระเป๋าจริงๆ ด้วย ! โอ้พระเจ้าเอ๊ย ลูกเขย คนดีของฉัน! ลูก ช่างยอมทำใจจ่ายเงินเพื่อแม่จริงๆ เลย!”

หม่าหลันอยากได้กระเป๋าที่ดีๆ สักใบมาโดยตลอด แต่ว่า หลายปีมานี้ กระเป๋าที่ดีที่สุดของเธอ ก็เป็นแค่กระเป๋าธรรมดา อย่าง LV และราคาก็ประมาณ 15,000 หยวนเท่านั้น

ในสายตาของเธอ กระเป๋าแอร์เมส ถือได้เฉพาะผู้หญิงชั้นสูง เท่านั้น ซึ่งคนธรรมดาๆ แม้แต่จะอยากจับต้องยังจับต้องไม่ได้ เลย และเธอก็ใฝ่ฝันที่จะสะพายแอร์เมส แต่เธอกลับกล้าที่จะ คิดเท่านั้น แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอจะเคยมีเงินมาอยู่บ้าง แต่ถ้า เธอต้องใช้เงินมากกว่า 2 แสนหยวนเพื่อซื้อแอร์เมส เธอก็ยัง ทำใจซื้อไม่ได้เป็นอย่างมาก

คิดไม่ถึงว่า วันนี้เเฉินจะซื้อกระเป๋าแอร์เมสให้ตัวเอง ใบ หนึ่ง!

และนี้ก็ทำให้เธอทั้งตื่นตกใจและดีใจเลยจริงๆ!

เธอแกะกล่องแอร์เมสออกอย่างรวดเร็ว และหยิบกระเป๋าถือ ที่ราคาแสนกว่าออกมา เธอพูดพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าว่า “โอ้ แม่เจ้า กระเป๋าใบนี้สวยมากจริงๆ ไม่ว่าจะดูยังไงก็ถูกใจมาก เลยจริงๆ!”

หลังจากพูดจบ ก็มองไปที่เยเฉินอีกครั้ง แล้วก็พูดด้วยรอย ยิ้มที่ประจบสอพลอว่า “ไอ้หยาลูกเขยคนดี ลูกนี่ช่างไม่รู้จัก เสียดายเงินเลยจริงๆ! คิดไม่ถึงว่าจะซื้อกระเป๋าราคาแพงแบบ นี้ให้แม่!”
เยเฉันยิ้มเล็กน้อย “แค่คุณแม่ชอบก็ดีแล้วครับ”

“ชอบจ๊ะ ชอบมากเลยด้วย!” หม่าหลัมนํากระเป๋ามาทอดใน อ้อมแขนอย่างตื่นเต้น พร้อมกับถอนหายใจแล้วพูดว่า “แต่ ก่อนนี่แม่ตาบอดจริงๆ ด้วย ถึงไม่เห็นเลยว่าลูกเขยคนดีของแม่ จะมีศักยภาพมากขนาดนี้! ลูกเขยคนดีของแม่เอ๊ย เรื่องที่ผ่า นมานะ ลูกอย่าได้คิดเล็กคิดน้อยกับแม่ผู้มีความรู้ต่ำกว่าเลย นะ!”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ

ถ้ารู้ก่อนว่าคนปากร้ายระดับโลกอย่างหม่าหลัน จะสามารถ กว้านซื้อมาเป็นพวกได้ด้วยแค่การได้ผลประโยชน์อันน้อยนิดแค่ นี้ เยเงินคงจัดการให้เธอเป็นคนว่านอนสอนง่ายไปนานแล้ว

แล้วจะไปสู้กับเธอด้วยสติปัญญาและแผนการตั้งหลายต่อ หลายครั้งไปทำไมกันเนี่ย อีกทั้งยังส่งเธอไปอยู่สถานที่คุมขัง ตั้งหลายวันด้วย

แต่เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วนิสัยของหม่าหลันเป็นคนประเภทที่ไม่ผิด หวังก็ไม่รู้จักความชั่วร้ายของโลกใบนี้แต่หลังจากผิดหวังมามาก นิสัยของเธอก็จะซื่อสัตย์ขึ้นมาเยอะเลย

จากนั้น เยเฉินก็ได้หยิบกล่องของขวัญเล็กๆ ออกมาอีกสอง กล่อง แล้วยื่นให้หม่าหลันพร้อมกับพูดว่า “แม่ครับ นี่ยังมีของ ขวัญอีกสองชิ้นที่จะมอบให้แม่ด้วยครับ”

“เอ๊ะ? ยังมีของแม่อีกเหรอ?!” หม่าหลันตื่นเต้นจนแทบอยาก จะคุกเข่าลงให้เย่เฉิน
ดีมากจริงๆ ให้กระเป๋าแอร์เมสมาใบหนึ่งยังไม่พอ คิดไม่ ถึงว่ายังมีของขวัญชิ้นอื่นอีกด้วย ลูกเขยคนนี้ยิ่งดูก็ยิ่งน่ามอง มากจริงๆ!

ดังนั้นเธอจึงรีบรับกล่องของขวัญสองกล่องจากมือของเยเ นมา แล้วเปิดออกทีละกล่อง

“ว้าว! ผ้าพันคอแอร์เมส! สวยมากเลย ตอนนี้อากาศก็ หนาวแล้วด้วยได้ใช้พอดีเลย! อันนี้คงแพงมากเลยใช่ไหม?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ