บทที่ 1515

คุณท่านเย่พูดประโยคนี้ออกไป ทั้งฉากต่างก็ส่งเสียงอุทาน ด้วยความตื่นตะลึง!

ลูกชายของฉางอิง ที่พูดไม่ใช่เย่เฉินหรอกหรอ?

ที่จริงแล้ว ตั้งแต่ตอนที่คุณท่านเย่ให้ถังซื่อไห่ซื้อเหากรุ๊ปเอา ไว้ นำไปมอบให้กับเย่เฉินที่จินหลิง เชิญเย่เฉินกลับตระกูลใน ตอนนั้น ทุกคนก็รู้ข่าวที่เยเฉินยังมีชีวิตอยู่กันหมด

นอกจากคุณท่านแล้ว คนอื่นๆ ทุกคนต่างก็มีความรู้สึกระมัดระ วังกับเย่เฉินเป็นอย่างมาก ถึงขั้นภายในจิตใจขับไล่ถึงขีดสุด กลัวว่าเขาจะย้อนกลับมาที่เย็นจิง แย่งชิงทรัพย์สินและอำนาจใน ตระกูลเย่กับพวกเขา

ที่โชคดีก็คือ ในตอนแรกเยเฉินปฏิเสธคำเชิญของถังซื่อไห่ ไม่ ได้ย้อนกลับมาที่ตระกูลเย ดังนั้นทุกคนถึงได้โล่งอก นานไปก็ ค่อยๆผ่อนมาตรการเตรียมความพร้อมลงมา

แต่ถึงแม้เย่เฉินจะไม่กลับมา ทุกคนต่างก็รู้สึกไม่พอใจถึงขีด สุดกับเรื่องที่คุณท่านใช้เงินจำนวนมหาศาลมูลค่าแสนล้าน ส่ง มอบตี้เหากรุ๊ปให้กับเขา

ทรัพย์สินของตระกูลเยเกินล้านล้าน แต่ถึงอย่างไรประชากร เยอะมาก

คุณปู่ของเยเฉินมีลูกชายสี่คน ลูกสาวสองคน
นอกจากน้องสองเฉางอิงที่ในปีนั้นเสียชีวิตไปตั้งแต่วัยหนุ่ม แล้ว ลูกชายอีกสามคนทั้งหมดให้กำเนิดหลานชายเจ็ดคน หลาน สาวหกคน

ลูกสาวสองคนแม้ว่าจะแต่งออกไปแล้ว แต่ต่างก็ยังดำรง ตำแหน่งสำคัญอยู่ในอาณาจักรแห่งการเงินของตระกูลเย ดังนั้น ภายใต้สถานการณ์ทายาทสายตรงมากมายแบบนี้ ต่อให้ เป็นการกระจายกันอย่างเท่าเทียม ก็ไม่อาจจะถึงระดับหนึ่งคน หนึ่งแสนล้านได้

ดังนั้น เย่เฉินคนเดียวก็ได้รับเหากรุ๊ป นี่ทำให้คนตระกูลเ จํานวนไม่น้อยริษยามากจริงๆ

ในตอนนั้นก็มีคนจำนวนมากรวมรายชื่อคัดค้าน ประท้วง การกระทำที่ลำเอียงแบบนี้ของคุณท่านอย่างรุนแรง

แต่คุณท่านพยายามขจัดเอาคำวิพากษ์วิจารณ์ที่ไม่เห็นด้วย

ทั้งหมดทิ้ง ยึดเอาที่ติดค้างทั้งครอบครัวของเยฉางอิงมากมาย

เหลือเกินเป็นเหตุผล ยืดหยัดที่จะทำเช่นนี้

ทุกคนแม้ว่าในใจจะไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง แต่ดีที่เย่เฉินไม่ คิดจะกลับเย่นจิงมาแย่งชิงทรัพย์สมบัติมากไปกว่านี้กับพวกเขา ดังนั้นทุกคนก็เลยฝืนยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างนี้

ในสายตาของทุกคน ให้เยเฉินอยู่ข้างนอกเป็นผู้ครองแคว้น แบบนี้ ที่จริงแล้วก็ดีมากเหมือนกัน อย่างน้อยที่สุดก็ไม่ส่งผลกระ ทบต่อการแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลของพวกเขา

แต่ว่า ตอนนี้คิดไม่ถึงว่าคุณท่านอยากจะให้เเฉินกลับมา อีกทั้งยังคิดให้เขาไปดองกับตระกูลซู นี่สำหรับพวกเขาแล้วไม่ใช่ กศึกเข้าบ้านหรอกหรอ?

ด้วยเหตุนี้ เย่ฉางโคงลูกชายคนโตของตระกูลเย่จึงโพล่งออก มาว่า “พ่อ! ลูกชายของฉางอิงหลายปีมานพเนจรอยู่ข้างนอก เขาไม่เคยได้รับการศึกษาระดับสูง ไม่เคยผ่านประสบการณ์ มากมายและการอบรมของตระกูล เป็นแค่คนป่าคนหนึ่ง ให้เขา ไปดองกับตระกูลซู ไม่ใช่เป็นการทำให้คนหัวเราะจนฟันหลุด หรอครับ? อีกทั้ง ผมจำได้ว่า เขาได้แต่งงานอยู่ที่จินหลังแล้ว!

“นั่นสิพ่อ! ” น้องสามเยฉางหยุนก็รีบเอ่ยขึ้นเช่นเดียวกัน “ลูก หลานทายาทตามกฎหมายของตระกูลเยเรา คนไหนที่ไม่ใช่ โรงเรียนเอกชนระดับสูงที่สุดภายในประเทศมาโดยตลอดตั้งแต่ อนุบาลจนถึงมัธยมปลาย? คนไหนไม่ใช่เรียนต่อเข้าไปใน โรงเรียนมัธยมปลายระดับสุดยอดของต่างประเทศ? คนไหน ไม่ใช่ตั้งแต่เด็กได้รับการศึกษาระดับสูงสุดของการผสมผสานกัน ระหว่างจีนและยุโรป? ไม่ใช่แค่เรียนความรู้ เรียนธุรกิจ เรียน บริหารจัดการ ยังต้องเรียนภาษาหลายประเทศ เรียนศิลปะการ ม้าของชนชั้นสูง เรียนกอล์ฟ ลูกชายคนนั้นของพี่สอง เติบโตมา ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งแต่เล็ก แม้แต่มหาวิทยาลัยก็ยังไม่ เคยเรียน คุณภาพแบบนี้ คุณหนูตระกูลซูจะเห็นเข้าตาได้ยังไง กัน?”

คนอื่นๆก็ทยอยเห็นด้วยตามกันขึ้นมา

ถังซื่อไห่ในเวลานี้เอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย “คุณชาย เฉินเคยเรียนมหาวิทยาลัย เพียงแต่เรียนไม่ครบสี่ปีก็เท่านั้น อีกทั้ง ผมได้สัมผัสกับคุณชายเฉินมาบ้าง ในความคิดของผม คุณ ชายเฉินมีแบบอย่างและความกล้าหาญของท่านรองในปีนั้นอยู่ จะต้องเป็นที่โดดเด่นในหมู่คนอย่างแน่นอน! ”

เย่เฟิงหลานชายคนโตของตระกูลเยตวาดเสียงแหลม “ไอ้แซ่ ถัง ที่นี่ไม่ได้มีที่ให้แกพูด แกไม่ดูบ้างว่ารอบกายของแกล้วนเป็น ใคร พวกเราแซ่เยกันทั้งหมด! แกคนรับใช้ต่างสกุลของบ้านคน หนึ่ง พูดซ้ำซัวอะไรอยู่ที่นี่?”

ถังชื่อไม่เอ่ยขึ้นอย่างไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่งและไม่ถ่อมตน จนดูต้อย “คนแซ่ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่แซ่เย่ แต่ชีวิตของคนแซ่ถัง คือท่านรองที่เป็นคนให้ ดังนั้นคนแซ่ถังเคยสาบานเอาไว้ตั้งนาน แล้วว่า ชีวิตนี้ต่อไปก็คือของตระกูลเย ดังนั้นทุกค่าที่ผมพูด ล้วน ไม่มีเรื่องที่ต้องละอายต่อใจตนเอง

เย่เค้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น “แกเห็นว่าพวกเราไม่รู้ จักแก? แกไม่ได้จงรักภักดีต่อตระกูลเย่เลยแม้แต่น้อย แกจงรัก ภักดีต่อลุงสองของฉัน ดังนั้นแกถึงได้พยายามทุกวิถีทางซ่อนเย เฉินเอาไว้ ทั้งพยายามทำทุกวิถีทางหลอกล่อคุณปู่ให้ซื้อเหา กรุ๊ปให้กับมัน ตอนนี้แกยังคิดจะหลอกล่อคุณปู่ให้ทำให้มันกลับ มาที่เย่นจิง? ฉันว่าแผนการในใจของแก ที่จริงแล้วคืออยากจะ ช่วยเย่เฉินแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลของตระกูลเยล่ะมั้ง?! ”

ประโยคนี้พูดออกไป สีหน้าของทุกคนต่างก็เปลี่ยน