บทที่ 1501

เย่เฉินนั่งอยู่บนรถของเหว่ยเลี่ยง ระหว่างทางมุ่งหน้าไปยัง บ้านตระกูล ตั้งรั่งหลินก็โทรศัพท์เข้ามา บอกว่า “เย่เฉิน ฉัน จองตั๋วเครื่องบินที่พวกเราสองคนจะกลับจีนหลังเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า โอเคไหมคะ?”

“ได้ครับ” เย่เฉินตอบกลับ “ตั๋วเครื่องบินราคาเท่าไร? ผมโอน

ให้คุณ”

ต่งรั่งหลินเอ่ยอย่างตำหนิ “ตั๋วเครื่องบินใบเดียวก็เท่านั้น ยัง ต้องให้เงินฉันอีกหรอ? คุณเห็นฉันเป็นคนนอกมากเกินไปแล้วล่ะ

เยเฉันเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “คุณช่วยผมจ่ายเงิน ผมจะไม่ให้คุณ ได้ยังไงกันล่ะ”

ต่งตั่งหลินอุทาน เอ่ยถามว่า “งั้นคุณช่วยชีวิตฉันตั้งหลาย ครั้ง ฉันจะไม่ตอบแทนคุณได้ยังไงกันล่ะคะ? คุณเย่เมื่อไรจะให้ โอกาสฉันได้พลีกายถวายชีวิตคะ?”

เย่เฉินเพียงครู่เดียวก็ไปต่อไม่ถูก เอ่ยขึ้นอย่างจนปัญญาว่า “ก็ได้ครับ เรื่องตั๋วเครื่องบินผมก็ไม่เกรงใจกับคุณแล้ว พรุ่งนี้เช้า เจอกันที่สนามบินก็แล้วกัน”

ต่งรั่วหลินเอ่ย “งั้นก่อนแปดโมงคุณต้องถึงสนามบิน ห้ามตื่น สาย โดยเด็ดขาด”
เย่เฉินตอบกลับ “วางใจครับ ผมจะถึงสนามบิน ให้ตรงเวลา วางสายลง เหว่ยเลี่ยงที่อยู่ด้านข้างเอ่ยถามขึ้นอย่างตื่น ตระหนกว่า “คุณเย่ พรุ่งนี้คุณก็จะกลับจินหลิงแล้วเหรอครับ?”

เหว่ยเลี่ยงถามขึ้นอีก “คุณเย่ งั้นคุณจะกลับมาอีกเมื่อไร

ครับ?”

“ยังไม่แน่ใจ”

เหว่ยเลี่ยงในใจผิดหวังถึงขีดสุด

เดิมทีเขายังคิดอยู่เลยว่า หากเย่เฉินอยู่เป็นจิงไปได้ตลอด ต่อ ไปตนเองก็จะไปที่บ้านลุงใหญ่บ่อยๆตั้งใจประจบสอพลอเขา ไม่ แน่หลังจากช่วงเวลาหนึ่ง ก็จะสามารถทำให้เขาให้อภัยการกระ ท่าที่ผ่านมาของตนเอง และให้ตนเองฟื้นคืนความสามารถใน การให้กำเนิดได้

แต่เย่เฉินพรุ่งนี้ก็ต้องไปจากเย่นจิง ต่อไปคิดจะประจบสอพลอ ก็ไม่มีโอกาสแล้ว นี่ควรจะทำอย่างไรดี?

หากเย่เฉินหลังจากนี้สามปีห้าปีถึงจะฟื้นคืนให้กับตนเองจริงๆ งั้นตนเองสามปีห้าปีนี้จะใช้ชีวิตอย่างไร…

เย่เฉินมองความคิดของเขาออก เอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบว่า “ถึง แม้ผมไม่อยู่ที่เป็นจิง คุณก็สามารถตั้งใจแสดงออกต่อหน้า ครอบครัวของลุงใหญ่ได้ หากพวกเขาค่อนข้างพึงพอใจกับการ แสดงออกของคุณ ผมสามารถพิจารณาให้คุณฟื้นคืนสู่ปกติได้เร็วขึ้น”

กู้เห่วยเลี่ยงถึงได้โล่งอก รีบเอ่ยว่า “คุณเย่วางใจ ผมจะต้อง พยายามตั้งใจแสดงออกอย่างแน่นอน! ”

รอจนกระทั่งเย่เฉินกลับถึงบ้านตระกูล กู้เหยียนจงก็ได้ไป ชื่อกรุ๊ปแล้ว

เขาเพิ่งหายจากโรคร้าย สภาพร่างกายก็ดีมากอีก ดังนั้นก็ เลยมุ่งไปที่การทำงานทั้งกายและใจ ตีเหล็ก ในขณะที่กำลังร้อน เพิ่มอำนาจการควบคุมของตนเอง ในชื่อกรุ๊ปให้แข็งแกร่งมาก ยิ่งขึ้น

ในบ้านนอกจากคนรับใช้แล้ว เย่เฉินเห็นเพียงแค่ชิวกึ่งนั่ง กึ่งนอนอ่านนิยายอยู่บนโซฟาคนเดียวเท่านั้น

เพราะภายในบ้านทั้งหมดล้วนเป็นพื้นทำความร้อน แม้ว่า ภายนอกจะเป็นฤดูหนาวเดือนสิบสองตามปฏิทินจันทรคติช่วงที่ หนาวสุดของปี แต่ภายในคฤหาสน์ยังคงอบอุ่นเป็นอย่างยิ่ง อุณหภูมิภายในห้องคงที่อยู่ที่ประมาณ28องศา อยู่ในบ้าน สามารถเหมือนกับฤดูร้อน สวมเสื้อแขนสั้นกางเกงขาสั้นได้

กู้ชิวอี้สวมชุดนอนกระโปรงผ้าลูกไม้ ขาที่เรียวงามขาวใสไขว้ ทับกัน เปิดเผยอยู่กลางอากาศ

รูปร่างของเธอนี้ คือคนหนึ่งที่ดีที่สุดในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดที่ เย่เฉินเคยพบจริงๆ ต่อให้เป็นแม่พริกขี้หนูฉันเข้าเสงี่ยนที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ตลอดทั้งปี ก็ยังไม่สามารถเทียบได้

นี่หลักๆก็เป็นเพราะว่า สัดส่วนรูปร่างของชีวนั้นดีมากจริงๆ เธอก็คือสัดส่วนเก้าศีรษะที่ดาราหญิงทุกคนแม้แต่ฝันต่างก็ยัง ปรารถนา

ที่เรียกว่าสัดส่วนเก้าศีรษะ ว่ากันว่าคือความสูงของผู้หญิง เท่ากับเก้าเท่าของความยาวส่วนใบหน้าของตนเอง ผู้หญิงที่อยู่ ภายใต้สัดส่วนนี้ รูปร่างคือสมบูรณ์แบบมากที่สุด ในชีวิตยาก มากที่จะหาผู้หญิงที่สัดส่วนรูปร่างสมบูรณ์แบบขนาดนี้เจอ บอก ว่าเลือกมาจากหนึ่งในร้อยก็ยังไม่ถือว่ามากเกินไป