บทที่ 148 ดื่มเหล้าไปเพื่ออะไรหรอ (2)

เเงินก็ดูเวลา ก็ยังไม่ดึกมาก แล้วอีกอย่างตนเองก็ไม่ได้ดื่ม อย่างมีความสุขมานานแล้ว ดังนั้น ก็เลยพยักหน้าตอบรับไป ได้ ครับ คุณเลือกสถานที่เลย!

ซึ่งหวั่นถึงก็ทำหน้าดีใจ แล้วรีบพูดว่า “ฉันรู้จัดร้านร้านหนึ่ง มันดีมาก! ”

พูดจบเธอก็เหยียบคันเร่งรีบขับเข้าเมืองไปอย่างเร็ว

ในกลางเมือง มีร้านเหล้าร้านหนึ่งชื่อว่า Sunny

ซึ่งหวั่นถึงเอารถมาจอดที่หน้าประตู แล้วก็โยนกุญแจให้กับ เด็กขับรถของร้าน จากนั้นก็พาเย่เงินเดินเข้าร้านไป

พอพนักงานเห็นเธอ ก็รีบกล่าวต้อนรับอย่างมีมารยาท “สวัสดี ตอนดึกครับคุณ งคุณจะนั่งที่เดิมไหมครับ?”

ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้า พนักงานก็รีบบอกว่า “เชิญทางนี้เลย ครับ”

บาร์ร้านนี้ ชั้นหนึ่งเป็นเวทีเต้น มีดีเจ ครึกครื้นอยู่เหมือนกัน แต่ว่าพนักงานพาเธอขึ้นมาบนชั้นสอง เลือกที่นั่งข้างระเบียงชั้น สอง มีที่หนึ่งที่รอบๆ ไม่มีคนนั่ง ตรงนี้ไม่เพียงสามารถมองลงไป เห็นชั้นล่างได้ และยังไม่มีคนรบกวนด้วย เสียงเพลงก็ไม่ดังมากนับได้ว่าเป็นที่ค่อนข้างเงียบในความวุ่นวาย

พอซ่งหวั่นถึงนั่งลง ก็รีบบอกกับพนักงานว่า “เอา ไวน์Lafitel 82มาสองขวด

“ครับคุณหนูข่ง! ”

พนักงานโค้งคำนับอย่างนอบน้อม จากนั้นก็รีบไปยกไวน์สอง

ขวดมาเสิร์ฟ

พอเปิดไวน์ออก ส่วนหนึ่งก็เทลงไปภาชนะกระตุ้นไวน์ พนักงานอยากจะคอยอยู่รับใช้ แต่งหวั่นถึงบอกกับเขาว่า “กลับไปเถอะ แล้วก็ฝากทักทายเจ้านายพวกแกด้วยนะ วันนี้บน ชั้นสองก็ไม่ต้องรับแขกแล้ว”

“คุบ คุณหนูซ่ง” พนักงานโค้งคำนับแล้วถอยออกไป เยเฉันก็ถามอย่างสงสัย “คุณมีหุ้นอยู่ที่นี่ด้วยหรือครับ?” ซึ่งหวั่นถึงพูดยิ้มๆ “บาร์นี้ ลูกน้องของเส้นสายตระกูลซึ่งเป็น คนเปิด”

เยเฉันพยักหน้า แล้วพูดยิ้มว่า “ตระกูลซึ่งเป็นตระกูลใหญ่ มี ธุรกิจมากมายจริงๆ”

ซึ่งหวั่นถึงก็หัวเราะเยาะตนเอง พูดว่า “ก็ถือว่าพอไปได้ เขต ของเราในเมืองจีนหลังนี้ ไม่มีตระกูลไหนเทียบได้ แต่ถ้าออกไป จากเมืองจินหลิง ก็ไม่นับว่ามากมายอะไร แค่เล่นจิง ก็มีตระกูล มากมายที่ยิ่งใหญ่กว่าตระกูลข่ง ทั้งตระกูลหลัน ตระกูลหวง ตระกูลโอ ตระกูลต่ง….ที่โหดที่สุดก็คือตระกูลซูและตระกูลเย่อย่างตระกูลเย์ที่ยิ่งใหญ่นั้น คนเดียวก็สามารถต่อกรกับพวกเรา นับสิบคนได้ พวกเราได้แต่เงยหน้ามอง

เย่เฉินยิ้มแต่ไม่พูด

ตระกูลเบ่งั้นหรือ? ก็ตระกูลของตนเองไม่ใช่หรอกหรือ?

เพียงแต่ ตอนนี้ตนเองยังคิดไม่ได้ว่าควรจะกลับไปหรือไม่

พูดจากใจเลย ชีวิตตอนนี้ก็ดีอยู่ ตนเองไม่เพียงมีเหากรุ๊ป เงินสดพันล้าน แล้วยังมี ตำราเก้าเสวียนเทียน ที่สามารถให้อะไร กับตนเองก็ได้ มันสุดยอดมากเลย

พอเทียบกันแล้ว ถ้าหากว่ากลับตระกูลเย่ไป ก็จะถูกควบคุม หลายๆ อย่าง มีหรือจะเป็นอิสระดั่งเช่นเวลานี้

ตอนนี้ซึ่งหวั่นถึงก็รินไวน์ให้กับเย่เฉินและตนเอง แล้วยื่นแก้ว หนึ่งในนั้นให้กับเย่เงิน พร้อมพูดยิ้มว่า “มาค่ะ อาจารย์เย่ ฉันขอ ดื่มให้คุณก่อนเลย!

แสงไฟบนชั้นสองมันสลัวๆ พนักงานจุดเทียนไว้ที่ระเบียง บันไดสองเล่ม ใบหน้าของซึ่งหวั่นถึงอยู่ภายใต้แสงเทียน ก็เผย ให้เห็นถึงความอมชมพูและนุ่มนวล

เย่เฉินรับเอาไวน์มา แล้วมองใบหน้าอันอมชมพูดของซ่งหวั่น ถึง ก็พูดยิ้มว่า “คุณหนูซึ่งครับ ถ้าจะดื่ม ก็ต้องมีเหตุผลที่ดื่มสิ ครับ เช่นพวกเราจะฉลองอะไรสักอย่าง หรือรำลึกอะไรสักอย่าง หรือจะดีใจ กลุ้มใจกับอะไรบางเรื่อง ดังนั้น ก่อนที่พวกเราจะดื่ม มันลงไป จะต้องพูดออกมาก่อนว่าดื่มเพื่ออะไร คุณคิดว่าอย่างไรครับ?”