บทที่ 1441

เพราะไม่กล้าที่จะชะลอแผนการยึดอำนาจในการประชุมคณะ กรรมการในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นกู้เย็นเจิ้งจึงตัดสินใจว่า ไม่ว่าจะเกิด อะไรขึ้นก็ต้องอดทนไว้ก่อน ในคืนนี้

ในเวลาเดียวกัน เขาขอให้คณบดีของโรงพยาบาล รับปากว่า จะใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อค้นหาผู้เชี่ยวชาญชั้นนำในสาขาที่ เกี่ยวข้องจากสหรัฐอเมริกาหลายคน ให้พวกเขามาดูว่าจะรักษา ด้วยวิธีการทางการแพทย์ได้หรือไม่

มันจะดีมากถ้าเขาทำได้ พอถึงตอนนั้นก็ไม่จำเป็นต้องไป ขอร้องเจ้าเด็กนั่นแล้ว สามารถฆ่าเขาได้เลย!

แต่ถ้าไม่…

เรื่องนี้ก็จะยุ่งยาก เพื่อให้มีทายาทสืบทอด อาจจะต้องคุกเข่า ลงอ้อนวอนขอความเมตตาจากเจ้าเด็กนั่นจริงๆ

เมื่อนึกถึงสีหน้าเย่อหยิ่งของเย่เฉิน กู้เย็นเจ๋งก็โมโหจนรู้สึกไม่ สบายตัว

กู้เย้นกางที่อยู่ข้างกายกระซิบถาม “พี่รอง พรุ่งนี้เจ้าเด็กนั่นจะ

เข้าร่วมการประชุมคณะกรรมการไหม?”

“บัดซบ… หัวใจของกู้เย้นกางสั่นระรัว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
ถ้าพรุ่งนี้เจ้าเด็กนั่นเข้าการประชุมคณะกรรมการด้วย เขา คงจะอึดอัดมาก! ถ้าเขากับกู้เย็นจงช่วยกันกดขี่ข่มเหงคนล่ะ? พอถึงตอนนั้นเขาควรจะทำเช่นไร?

หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน เขาก็ไม่สามารถคิดหาวิธีแก้ไขใดๆ ได้เลย ทำได้เพียงถอนหายใจและพูดว่า “ตอนนี้คิดไปก็ไม่มี ความหมาย แล้วก็คิดไม่ออกด้วย พอถึงตอนนั้นค่อยจัดการกับ มันตามสถานการณ์จริง!”

กู้เย้นกางคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “พี่รอง จำได้ไหมว่า เจ้าเด็กนั่นในบ้านพี่ใหญ่เคยพูดถึงเซียว เขียนจากเซียนเฉิงกรุ๊ป? ผู้ชายคนนั้นหลังจากกลับมาจากต่าง ประเทศ ได้พยายามหาโอกาสประจบสอพลอผม อยากมาร่วม งานกับเรา ให้ผมไปพูดคุยกับเขาดูไหม?”

“ดี!” กู้เย้นเจิ้งรีบบอก “นายโทรหาเขาตอนนี้ ให้เขามาพบฉัน

ที่โรงพยาบาล!”

นับตั้งแต่เขาจากเมืองจินหลิงมาด้วยความเศร้า เซียวอี้เขียน ได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการค้นหาแพทย์และยาทั่วโลกเพื่อ รักษาตัวเองให้หาย

เขาไปญี่ปุ่นก่อนแล้วค่อยไปอเมริกา หลังจากตระเวนไปทั่ว เขาก็ได้พบแพทย์จํานวนมาก และใช้เงินไปเป็นจำนวนไม่น้อย แต่ไม่มีใครสามารถแก้ปัญหานี้ได้เลย

เมื่อเวลาผ่านไป ใจของเซียวเชียนก็ยอมแพ้
โชคดีที่เขาอายุมากและมีลูกแล้ว หลังจากล้มเลิกการรักษา เขาก็เอาใจจดจ่ออยู่กับอาชีพการงานของเขาทั้งหมด

เมื่อคนเราสูญเสียความปรารถนา และจดจ่อกับอาชีพการงาน สมาธิก็จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ดังนั้นสิ่งที่เซียวอี้เซียนอยากทำในตอนนี้คือทำให้เขียนเฉิงก รุ๊ปเจริญรุ่งเรืองขึ้น หาเงินให้มากขึ้น จากนั้นใช้เงินและวัตถุมา ชดเชยความเสียใจทางร่างกายและทางเพศของเขา

อย่างไรก็ตาม ตระกูลเซียวนั้นเป็นตระกูลระดับสองในเย็นจึง ยังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างพวกเขาและตระกูลชั้นสูง เซียวอี้เขียนต้องการเกาะขาคนใหญ่คนโต จึงต้องวิ่งไปวิ่งมา จน ในที่สุดก็มีความสัมพันธ์เล็กๆ น้อยๆ กับเส้นกางแห่งตระกูล

แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อเลียแข้งเลียขาเน้นกาง แต่กู้เย้นกางก็ดูถูกเขา ไม่ต้องการแม้แต่จะรับเขาเป็นสุนัขรับใช้ ด้วยซ้ำ

ในขณะที่เขากำลังกังวลว่าจะเอาชนะกู้เย้นกางได้อย่างไร ก็ได้ รับโทรศัพท์จากกู้เย้นกาง

ดังนั้นเขาจึงรีบรับโทรศัพท์แล้วพูดเหน็บว่า “อ้าว ประธาน มี เวลาว่าง โทรหาผมด้วยเหรอครับ?”

กู้เย้นกางถามเขา “เหล่าเซียว คุณอยู่ในเย่นจึงใช่หรือเปล่า?

“อยู่ครับ!” เซียวอี้เขียนรีบบอก “ผมไม่ได้ออกจากเย่นจิงเลย ตั้งแต่กลับมาจากอเมริกา ประธานมีอะไรให้รับใช้ครับ?”
กู้เย้นกางกล่าวว่า “ผมอยากจะถามอะไรคุณบางอย่าง แต่ เรื่องนี้สำคัญมาก ตอนนี้คุณมาที่โรงพยาบาลของชื่อกรุ๊ปได้ ไหม? เรามาคุยกันต่อหน้าเถอะ”

“ได้ครับ!” “เซียวอี้เซียนหัวเราะแล้วบอกว่า “ประธานกรุณา รอสักครู่ ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”