บทที่ 143 สุดยอดยาเทวดาแห่งยุค (1)

ในที่สุดเฉินเสี่ยวจาวก็เข้าใจ ที่เมื่อครู่เยเงินก็บอกว่า “พลาดไป

นิต” นั้นหมายความว่าเช่นไร เขายังไว้หน้าเธอ เธอไม่ได้ “พลาดไปนิด” แต่ “พลาดไป

เยอะ” !

อเทียนฉีเองก็ตกตะลึงไม่น้อย

เขามองออกว่าเเฉินอดกลั้นพลังภายใน ตั้งใจให้เลือดลม ภายในไหลย้อนกลับ เพื่อแกล้งเป็น “โรคหัวใจ” ดังนั้น หลาน สาวก็เลยติดกับ

แต่ว่า ถ้าเลือดลมไหลย้อนกลับ จะทําให้คนเจ็บปวดอย่าง มาก

แต่เยเฉันไม่เพียงจะสามารถควบคุมเลือดลมให้ไหลย้อนกลับ ได้ แล้วยังปลดปล่อยออกมาได้ตามใจด้วย ทั้งที่ใบหน้ายังคงนิ่ง เฉย ไม่มีความเจ็บปวดเผยออกมา การฝึกฝนนี้น่าจะไม่ใช่ แค่50 ปีเท่านั้น อย่างน้อยต้องเป็นร้อยปี

ชื่อเรียนรู้ดีว่าตนเองนั้นได้พบกับยอดคนเข้าเสียแล้ว

หลานสาวของตนเองก็รนหาที่ตาย ไปท้าทายฝั่งตรงข้าม ยังดี ที่เย่เฉินเป็นปัญญาชนสุภาพบุรุษ ถ้าไปทำให้เขาโกรธแล้วลงมือ ขึ้นมา เกรงว่าเขาออกเพียงกระบวนท่าเดียว หลานสาวของ ตนเองก็วิญญาณออกร่างไปเสียแล้ว แม้แต่แรงจะสู้กลับไปก็ไม่เหลือ

ดังนั้น เขาก็เลยจ้องเฉินเสี่ยวจาวเขม็ง แล้วพูดว่า “คุณเป พลังฝึกฝนล้ำลึกเหนือใคร เธอมีตาหาไร้แวว มองผิดไป ยังไม่รีบ ขออภัยเขาอีก ”

พูดจบ ขอเทียนฉีก็รีบกำมือทําความเคารพต่อเย่เงิน พร้อม พูดว่า “คนแก่อย่างผมสอนหลานไม่ดี ปรมาจารย์เยู่อย่าได้ ถือสา เดี๋ยวกลับไป จะสั่งสอนให้หนักเลย

เฉินเสี่ยวจาวก็ตั้งสติขึ้นได้ รับรู้ได้ว่าวิชาการแพทย์ของฝั่ง ตรงข้ามสูงส่งกว่าตนเองหลายชั้น ไม่ยอมไม่ได้ ก็เลยก้มหน้าพูด ว่า “ฉัน…..ฉันยอมรับว่าวิชาการแพทย์ของนายเหนือกว่าฉัน

เย่เฉินก็ยิ้มๆ โบกปัด พูดว่า “คนเป็นหมอต้องช่วยชีวิตคน ไม่มีใครเก่งหรือไม่เก่ง ถ้าผมพบเจอกับโรคประหลาดที่ไม่เคย เจอมาก่อน ก็คงต้องขอคําชี้แนะกับท่านซื้อด้วย

คำพูดนั้น ทำเอาชื่อเทียนได้ยินแล้วหน้าเสีย แต่ก็ชื่นชม มากกว่า

รู้ดีอยู่ว่าฝีมือของฝั่งตรงข้ามสูงส่งกว่าตน แต่ก็ยังพูดเพื่อให้ เกียรติตน ความใจกว้างนี้ ไม่ใช่คนธรรมดาจะมีได้

อีกอย่างวิชาการแพทย์ของเขา ถึงขั้นสุดยอดแล้ว เกรงว่าทั้ง ในหัวเซีย (ชื่อเรียกประเทศจีนสมัยก่อน นี้ จะหาคนที่สองไม่ได้ แล้ว

ซื้อเทียนฉียกมือเคารพเย่เฉิน แล้วพูดอย่างจริงใจว่า “คิดไม่ถึงว่า ในชีวิตผม จะได้พบเจอกับปรมาจารย์อย่างอาจารย์วัน ข้างหน้าต้องขอคำชี้แนะจากคุณด้วย

เย่เฉินยืนกุมมือ แล้วพยักหน้าเบาๆ

ซือเทียนฉีก็ดีใจ แล้วรีบพูดว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่มาก

ทั้งสองคนคุยกัน คนในห้องก็ตะลึงไปตามๆกัน

เขาเป็นถึงหมอเทวดาของภาคเจียงหนาน กลับมาถ่อมตัวขอ ค่าชี้แนะเเฉินอย่างนั้นหรือ

คนในห้องทั้งหมด ล้วนตกตะลึงพรึงเพริดไปเลยทีเดียว

หมอเทวดาอันดับหนึ่งของเจียงหนานไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะได้ รับการเคารพอย่างสูง โรงพยาบาลใหญ่ต่างๆ ก็เคารพท่านซื้อ เป็นแขกผู้มีเกียรติ แต่มาทำตัวเป็นนักเรียนต่อหน้าเเฉินเสีย อย่างนั้น บอกว่า “ขอคำชี้แนะ” อย่างมีมารยาท คิดไม่ถึงจริงๆ

เฉินเสี่ยวจาวเห็นแล้วก็อึ้งอ้าปากค้าง แต่ก็ไม่กล้าถามอะไร

เย่เฉินมองซื้อเทียนแล้วพูดว่า “ท่านซือ ผมเห็นว่าคุณจะบาด เจ็บภายใน ก็เลยให้หลานสาวของคุณมาลงมือรักษาใช่ไหม?”

“คุณมองอาการบาดเจ็บของคุณปู่ฉันออกหรือ?”

ใบหน้าของเฉินเสี่ยวจาวตกใจจนหันขวับ แต่ว่า ไม่นานเธอก็กลับมามีใบหน้านิ่งดังเดิม ตามความสามารถของเยเฉินแล้ว จะมองออกก็ไม่ใช่เรื่อง

แปลก
เฉินเสี่ยวจาวพูดว่า “เดิมทีของฉันเก็บตัวรักษาอาการป่วย ปี นี้จะไม่รักษาให้ใคร ตอนที่ยังทรงมาหา ของฉันก็ปฏิเสธไป แล้ว แต่สองวันก่อน เพื่อนคุณปูนชายยาวิเศษณ์มาให้เม็ดหนึ่ง บอกว่ายานี้ได้มาจากเมืองจีนหลัง ฉันก็เลยมาก ดังนั้นก็เลยถือ โอกาสมาดูอาการให้กับท่านข่งด้วย