บทที่ 139 เยเงิน อาจารย์เย่ (1)

“ลําบากหมอเทวดาทั้งสองท่านแล้ว” ชายวัยกลางคนของตระกูล งกล่าวอย่างเร่งรีบ เมื่อเขาขยิบตา ซึ่งหยุนเฟยหลานชายของ เขารีบถือถ้วยชาออกมา เชิญทั้งสองคนไปพักผ่อนดื่มชาก่อน

หญิงสาวรีบวางเข็มลง รับถ้วยน้ำชา และดื่มรวดเดียวจนหมด

แม้ว่าจะฝังไปเพียงแค่หนึ่งในสาม แต่สีหน้าของคุณท่านซึ่ง เปลี่ยนเป็นมีเลือดฝาด ลมหายใจก็สม่ำเสมอมากยิ่งขึ้น

พวกตระกูลส่งที่อยู่รอบตัว แสดงสีหน้ายินดี ด้วยสายตา เลื่อมใสศรัทธา

หญิงสาวคนนี้ก็ค่อนข้างพอใจ หลังจากดื่มชาแล้ว เธอก็

ชำเลืองมองไปที่เเฉินแวบหนึ่ง ซึ่งมีนัยว่า คุณดูฉันรักษาเป็น

ไงบ้าง

เยเฉันก็ไม่พูดอะไร ยังคงดูด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

ถ้าหากว่าเธอควบคุมพลังแท้ได้ดี อุณหภูมิพอเหมาะ จะไม่ เสียพลังแท้มากขนาดนี้ แล้วก็จะไม่เหนื่อยมากขนาดนี้

แต่เยเฉันไม่สามารถให้คำแนะนำอะไรได้ เขาไม่อยากยุ่งกับ “ยายตัวแสบ” อีก

เยเฉินหันกลับมาดูอาการบาดเจ็บของคุณท่านส่ง ทันใดนั้น คิ้วของเขา ขมวด
หลังจากที่หญิงสาวคนนั้นได้ฝังเข็ม อาการของคุณท่านซึ่ง ขึ้นก็จริง แต่นี่เป็นเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้น

คุณท่านซึ่งมีบาดแผลเก่าตามร่างกาย เส้นเอ็นเขาถูกทำลาย ไปนานแล้ว และยังมีอาการขาดเลือด และอวัยวะหลายส่วนเกิด การล้มเหลวไปบ้าง การรักษาของหญิงสาว เป็นการรักษาตาม อาการ แต่ไม่ใช่รักษาสาเหตุที่แท้จริง

เมื่อมองผิวเผิน ใบหน้าของคุณท่านซึ่งเป็นสีแดงเลือดฝาด เป็นเพียงแค่ความบกพร่องของร่างกายถูกระงับไว้ หลังจากนั้น สองวันอาการก็จะกำเริบ และทรุดตัว อาการจะรุนแรงมากขึ้น จน เป็นอันตรายถึงชีวิต

หมอเทวดาที่พูดถึงคนนี้ เพียงแค่สามารถทำให้เขามีชีวิตอยู่ ต่อได้อีกแค่สองสามวันเท่านั้น

เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่เฉินตัดสินใจอย่างเด็ดขาด เดินไปยืนข้าง เตียงหยิบเข็มบนโต๊ะขึ้นมาและพูดเบา ๆ “คุณท่านซึ่งยังมีโรค ซ่อนอยู่ในร่างกาย ผมจะทำการฝังเข็มรักษา

เมื่อเห็นเเฉินฝังเข็ม ชายวัยกลางคนจากตระกูลซึ่งก็รู้สึก ประหลาดใจ อยากจะหยุดเขา แต่เมื่อเห็นว่าเขาเชี่ยวชาญ ก็อด ไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ซึ่งทรงที่อยู่ข้าง ๆ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แล้วถามว่า “เห้ย! นายจะทําอะไร? ”

เข่เฉินกล่าวเบา ๆ “ร่างกายของคุณท่านซึ่งป่วยเรื้อรังมานาน ผมจะลองฟื้นฟูเส้นลมปราณเอ็น มันจะทำให้อวัยวะภายในของเขามีการฟื้นฟูใหม่ขึ้น มิเช่นนั้น เขาจะอยู่ได้อีกไม่เกินสามวัน

“แกพูดอะไร?” ซึ่งทรงโกรธแล้วด่าว่า “แกแข่งคุณปู่ของฉัน แม่งฉิบหาย ฉันจะฆ่าแก? “

ซึ่งหวั่นถึงรีบขวางหน้าเขาไว้ แล้วกล่าวว่า “พี่ชาย ให้อาจาร เกษาอาการป่วยของคุณปู่ พี่อย่ามาก่อกวน

“ผมก่อกวน!” ซึ่งทรงพูดด้วยความโกรธ “คุณวางใจที่จะ มอบชีวิตของคุณปู่ไว้ในมือของเขา แต่ผมไม่กล้าเสียงเหมือน คุณ! คุณจะฆ่าคุณปู่เหรอ?”

ซึ่งหวั่นถึงพูดด้วยเสียงเย็นชา “ฉันเชื่อมั่นในความสามารถ ของอาจารย์เย่ จะให้อาจารย์เยรักษา หากเกิดปัญหาอะไรฉันจะ รับผิดชอบเอง!”

“คุณรับผิดชอบหาอะไร!

ขณะนี้ เย่เฉินไม่ได้เงยหน้าขึ้น เข็มในมือของเขาฝังอย่าง รวดเร็ว ตามจุดกวนหยวน (ใต้สะดือ) จุดจวี้เซวี่ย(อยู่บริเวณท้อง บนแนวเส้นกึ่งกลางลำตัว เหนือสะดือ6นิ้ว) จุดเส้าหยาง(เส้า หยางมือซันเจียว และเส้าหยางเท้าถุงน้ำดี) และอีกหลายจุดที่ สำคัญ แล้วยังถ่ายทอดพลังเรกจากปลายเข็มเข้าสู่ร่างกายของ คุณท่านซ่งอีกด้วย

หญิงสาวเห็นว่าเก๋เฉินกล้าที่จะฝังเข็มคุณท่านซึ่งโดยตรง ทันใดนั้นเธอก็โกรธ และจะไปขัดขวาง พร้อมกล่าวว่า “เฮ้ ไอ้ หมอน นายรีบหยุดเลย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นนายรับผิดชอบไม่ ไหว …..
และขณะนี้เอง ชื่อเทียนที่อยู่ข้างๆก็ขวางเธอไว้ และพูดด้วย น้ำเสียงทุ้ม “เดี๋ยวก่อน อย่ารบกวนเขา

หญิงสาวกล่าวอย่างกังวลใจ “คุณตาเขาจะรักษาคนไข้ตาม อำเภอใจ อาจทำให้ไข้มีปัญหาได้ ”

ชื่อเทียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เสี่ยวจาว ลองสังเกตวิธีการฝัง

เข็มของเขา!”

เมื่อเห็นคุณตาพูดเช่นนั้น หญิงสาวเลยมองไปที่มือของเยเฉิน