บทที่ 138 หมอเทวดาอเทียน (2)

บทที่ 138หมอเทวดา เทียน (2)

“นับว่านายยังฉลาด

ขณะนี้ ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้านและพูดว่า “หวั่นถึง หรง ปู่ของพวกคุณกำลังจะไม่ไหวแล้ว! “

ซื้อเทียนถามอย่างรีบร้อนว่า “คุณท่านซึ่งอยู่ที่ไหน ให้ผมไป ดูหน่อย!”

“อยู่ด้านหลัง เชิญตามผมมา” ซึ่งทรงรีบนำทางด้วยตนเอง พาคุณปู่และหลานสาวเดินไปที่สวนหลังบ้าน

งหวั่นถึงก็รีบดึงเย่เฉินตามไปด้วย

เมื่อทุกคนมาถึง เป็นห้องหรูหราและคลาสสิก เห็นชายชราที่ กำลังจะตายนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ที่ทำจากไม้พะยูง

ใบหน้าของชายชราซีดเซียวขาวเผือด และคิ้วของเขาขมวด แน่นราวกับว่าเขากำลังเจ็บปวดอย่างมาก

ชื่อเทียนฉีรีบกล่าวขึ้นทันทีว่า “อาการของคุณท่านซึ่งค่อนข้าง วิกฤต ขออนุญาตให้ผมกับหลานสาวเริ่มการรักษาทันที

ซ่งหรง รีบตอบทันที ท่านชื่อ “เชิญท่านลงมือรักษาเลย!”

ซื้อเทียนพยักหน้า แต่ไม่ได้ลงมือรักษาด้วยตนเอง เขายืนอยู่ ข้างเตียง ชี้นำให้หญิงสาวคนนั้นเป็นคนลงมือรักษา
มีเข็มวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ผู้หญิงคนนั้นถือเข็ม และฝังเข็ม ไปที่ร่างของคุณท่านซึ่ง

เธอมีความเชี่ยวชาญในการฝังเข็มมาก มากกว่าแพทย์แผน จีนรุ่นเก่าที่ฝึกฝนการแพทย์มาเป็นเวลา 20-30ปี ไม่น่าแปลกใจ ที่แม้ว่าเธอจะอายุน้อย แต่คนในตระกูลซึ่งก็วางใจที่จะให้เธอ รักษา

หญิงสาวคนนี้หน้าตาค่อนข้างสะสวย ไม่เพียงแต่สวยและมี เสน่ห์ มีจิตวิญญาณความห้าวหาญอยู่หว่างคิ้ว ไม่ว่าจะเป็นรูป ร่างหน้าตาและความเปล่งประกาย สามารถเรียกได้ว่าสวยไม่มีที่ ติ

เยเฉันมองดูอีก ความงามของผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่อยู่ที่รูปโฉม แต่เป็นผิวพรรณของเธอต่างหาก

เพราะเขาได้เห็นแล้วว่า ตอนที่ผู้หญิงคนนี้ฝังเข็ม เธอสามารถ ใช้พลัง แท้ได้เล็กน้อย ถือได้ว่าได้ฝึกฝนมาครึ่งทาง

ตามบันทึก (ตำราเก้าเสวียนเทียน) ลัทธิเต๋าของจีนโบราณ ได้สืบทอดต่อกันมา 5 สาขา ได้แก่ วิธีการฝึกเซียน การแพทย์ โหราศาสตร์ ฮวงจุ้ย ดูดวง

ในแนวทางปฏิบัติของทั้งห้าสาขานี้ จะมีพลังแท้ไม่มากก็ น้อย สามารถพูดได้ว่าได้ผ่านการฝึกฝนมาแล้ว

เยเฉันมอบแวบหนึ่งก็รู้ ซื้อเทียนฉีกับหลานของเขา ได้สืบทอด วิชามาจากสาขา “วิธีการฝึกเขียน
วิธีการฝึกเขียน ทักษะทางการแพทย์เป็นหลัก เรียนทักษะ แพทย์ก่อนแล้วจึงฝึกกำลังภายใน จากนั้นฝึกฝนทักษะและกำลัง ภายในไปพร้อมกัน

อย่างไรก็ตาม ชื่อเทียนหลานจะเป็นการฝึกฝนทักษะและ กําลังภายในไปพร้อมกัน แต่มันเป็นเพียงพลังปราณปกติ ซึ่งคน ปกติทั่วไปใช้ได้คือพลังแท้เท่านั้น

แต่ว่าเย่เงินได้ผ่านขั้นพลังเราไปแล้ว ร่างกายนั้นเหนือกว่า คนปกติทั่วไป แม้แต่ห้าสาขาในลัทธิเต๋าก็ไม่สามารถเปรียบ เทียบได้

ห้าสาขาในลัทธิเต๋าที่ฝึก “พลังแท้”ถ้าเทียบกับพลังเรา ใน ร่างของเย่เฉิน ถึงแม้ว่าชื่อเรียกจะต่างกันแค่คำเดียว แค่ความ เป็นจริงนั่น มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ถ้าใช้คําพูดง่าย ๆมาอธิบายก็คือ คือความแตกต่างระหว่าง ถ่านหินและเพชร แม้ว่าทั้งสองชนิดจะเป็นแร่ชนิดเดียวกัน แต่ ถ่านหินใช้เป็นวัตถุดิบ มีข้อจำกัดและราคาต่ำ ในขณะที่เพชรมี ประโยชน์มากกว่า เมื่อผ่านการเจียระไนแล้วความสวยงาม ประกายแวววาว มีความแข็งหาที่เปรียบไม่ได้ และราคาก็ ทวีคูณพันเท่า

คนไม่น้อยของห้าสาขาในลัทธิเต๋า ฝึกด้วยความลำบากมาทั้ง ชีวิต เพียงเพื่อหวังจะฝึกให้ถึงขั้น”พลังเรกิ

เพราะว่า ถ้ามี“พลังเรกิ”แล้ว ถึงแม้ว่าจะมีเพียงเล็กน้อย สามารถยกระดับการฝึกให้สูงขึ้น ในขณะเดียวกันก็บรรลุวัตถุประสงค์ในการยืดอายุชีวิต

แต่ 99 เปอร์เซ็นต์ ของลูกศิษย์ห้าสาขาในลัทธิเต๋า ถึงตาย ฝึกไม่ถึงครึ่งหนึ่งของพลังเรา………