ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1368



บทที่ 1368

ณ เวลานี้

โคบายา ชิจิโร่กำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขกของจิ๋วเสวน เภสัชกรรม

เพราะยากระเพาะเก้าเสวียนเมื่อถูกเผยแพร่ออกไปจะเป็นที่ ต้องการในตลาดและถูกแย่งชิงทันที เพราะฉะนั้นจึงทำให้ทา งด้านเวยฉางเลี่ยงได้รับความกดดันเป็นอย่างมาก

เริ่มตั้งแต่เมื่อคืน ฤทธิ์อันน่ามหัศจรรย์ของยากระเพาะเก้าเส วียน ถูกชาวเน็ตโพสต์วีแซท โมเมนต์ แพลตฟอร์มเวยป๋อและ อื่นๆ ได้ทำการแชร์อย่างบ้าคลั่ง บวกกับได้รับอิทธิพลจากกู้ชีว เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นอะไรที่ร้อนแรงมากในตอนนี้

ความนิยมของยาตัวนี้จึงสูงมาก แรงกดดันโดยตรงที่สุดคือ ผลผลิตไม่เพียงพอ

ดังนั้น เว่ยฉางเลี่ยงตัดสินใจแล้วว่า จะเพิ่มค่าแรงให้กับ พนักงานสองเท่า เพื่อให้ทุกคนทำงานล่วงเวลา ใช้เวลาที่รวดเร็ว ที่สุดในการผลิตยากระเพาะเก้าเสวียน

และด้วยเหตุนี้เอง วันนี้เขาจึงตื่นแต่เช้าเพื่อไปสั่งการด้วยตัว เองที่ห้องปฏิบัติงานของโรงงาน ยังจะประชุมกับพนักงานทุกคน ที่ห้องปฏิบัติงานของโรงงาน ปลุกจิตวิญญาณของเหล่าพนักงาน ให้ฮึดสู้
เพราะฉะนั้น เขาจึงไม่มีเวลาไปต้อนรับ โคบายาชิโร่ที่มา เข้าพบตั้งแต่เช้า ทำได้เพียงแค่ให้เลขาคอยต้อนรับ โคบายาชิจิโร่ ให้รอที่ห้อง

รับแขกไปก่อน

โคบายา ชิจิโร่ตอนนี้ยิ่งรอยิ่งหงุดหงิด

เดิมทีวันนี้ตัวเองควรจะไปที่สนามแข่ง เพื่อเชียร์อิโตะ นานา โกะ

แต่ว่า เพื่ออนาคตของบริษัทผลิตยาโคบายา เขาจึงทำได้ เพียงแค่ละทิ้งความคิดนี้ แล้วรีบมาที่จิ๋วเสวนเภสัชกรรม

เดิมทีถ้าหากการเจรจาเป็นไปได้ด้วยดี ตนเองอาจจะมีเวลา กลับที่สนามยิม

แต่คิดไม่ถึงว่า เวยฉางเลี่ยงจะทิ้งตัวเองที่ห้องรับแขกสองชั่ว โมงเต็มๆ!

ตอนนี้ มือถือของเขามีข้อความหนึ่งข้อความ : “การแข่งขัน ซานดาวิทยาลัยนานาชาติจินหลังสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการแล้ว ฉันเอ้าเสงี่ยนผู้เข้าแข่งขันชาวจีนเป็นผู้ชนะเหรียญทอง! ”

เขารีบุคลิกเปิดข้อความในทันที ข้ามรายงานชัยชนะของฉันเอ เสงี่ยน ไปที่รายงานของอิโตะ นานาโกะทันที

เมื่อเขาได้เห็น รายงานที่ว่าอิโตะ นานาโกะได้รับบาดเจ็บ สาหัส กลับญี่ปุ่นเพื่อเข้ารับการรักษาทันที เขาจึงอดสบถค่าออก มาไม่ได้ว่า “บัดซบ! ถ้าเวลานี้ ฉันอยู่กับอิโตะ นานาโกะล่ะก็อาจจะมีโอกาสชนะใจเธอได้บ้าง? ”

เนื่องจากผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อพ่ายแพ้และได้รับบาดเจ็บถูก โจมตีทั้งสองอย่างนี้ ภายในใจน่าจะบอบบางมาก ต้องการการ ดูแลปกป้องของผู้อื่น

“เห้อ โอกาสดีขนาดนี้ น่าเสียดาย!

เว่ยฉางเหลียงเอาแต่ยุ่งจนถึงสิบโมงกว่า ถึงได้จบจากการ ประชุมกับพนักงาน ในห้องปฏิบัติงานในโรงงาน มาถึงห้อง รับแขก

พอเข้ามาถึงห้องรับแขก โคบายา ชิจิโรก็รีบลุกขึ้นยืน แล้วพูด อย่างสนิทสนม อยหยา คุณคือผู้จัดการเว่ยใช่ไหมครับ!

เว่ยฉางเลี่ยงพยักหน้า”ใช่แล้วครับ ผมเอง คุณคือคุณโคบา

ยา ชิจิโร่ใช่ไหมครับ?

“ใช่ครับ ผมเอง! “โคบายา ชิจิโร่ยิ้มอย่างเคารพนอบน้อม แล้วพูดว่า “ผู้จัดการเว่ยครับ เจอกันครั้งแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วย นะครับ”

เว่ยฉางเลี่ยงรู้เรื่องที่พี่ชายของโคบายาชิจิโร่ โคบายา ชิอิจิ โร่เคยทําทั้งหมดแล้ว

ดังนั้น เขาจึงระมัดระวัง โคบายาชิจิโร่เป็นอย่างมาก

เขาจึงขมวดคิ้วถามไปว่า “คุณโคบายา ไม่ทราบว่ามาพบผม ครั้งนี้มีอะไรรึเปล่าครับ?”
โคบายา ชิจิโร่จึงหัวเราะฮ่าๆ แล้วกล่าวชมเชย ผมได้ข่าวมา ว่าบริษัทของคุณจะเปิดตัวยากระเพาะเก้าเสวียนตัวหนึ่ง พอดีกับ ที่บริษัทผลิตยาโคบายาของเราก็มียากระเพาะเสี่ยวหลินที่มีการ จําหน่ายทั่วทั้งเอเซีย เพราะฉะนั้น ผมจึงอยากมาคุยเรื่องการร่วม งานของเรากับผู้จัดการเว่ย”

“ร่วมงาน? “เวยฉางเลี่ยงพูดอย่างไม่ลังเล “ขอโทษด้วยครับ คุณโคบายา จิ่วเสวนเภสัชกรรมของเรา กับบริษัทผลิตยาโคบา ยาไม่มีอะไรให้ร่วมงานกันครับ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ