บทที่ 1361

คนหนุ่มสาวมักชอบไล่ตามแฟชั่น

ถ้าหากพูดถึงระดับแฟชั่น เมื่อประเทศญี่ปุ่นกับประเทศจีน เทียบกันแล้ว ไม่ได้ดีกว่ากันเท่าไร

ยังกล่าวได้อีกว่า ระดับแฟชั่นของญี่ปุ่น สูงกว่าประเทศจีน

เพราะฉะนั้นถึงได้เรียกว่าความคลั่งไคล้ในญี่ปุ่น เด็กผู้หญิงมี ทรงผมสไตล์ญี่ปุ่น เล็บสไตล์ญี่ปุ่นรวมถึงการแต่งหน้าสไตล์ ญี่ปุ่นและอื่นๆ

อาจกล่าวได้ว่า เด็กผู้หญิงญี่ปุ่น โดยรวมมีความเป็นแฟชั่นสูง มาก พวกเธอชอบเมืองแฟชั่นอย่างโตเกียว

แต่อิโตะ นานาโกะนั้นแตกต่างออกไป

เธอไม่ชอบอะไรที่เกี่ยวกับแฟชั่น ตรงกันข้าม เธอกลับชอบวัฒนธรรมคลาสสิกมากกว่ามาโดย ตลอด

ตัวอย่างเช่น เธอชอบศึกษาศิลปะเกี่ยวกับชา จีนโบราณ กวี นิพนธ์โบราณ หรือแม้แต่สถาปัตยกรรมและเสื้อผ้าโบราณ

เพราะฉะนั้น เมืองเกียวโตแห่งนี้ จึงเข้ากับอารมณ์ของเธอได้ อย่างลงตัว

เธอเองก็รู้ว่าการแข่งขันในวันนี้ อาจกล่าวได้ว่าคงรอดกลับมาได้ยาก ถึงจะไม่สามารถทำให้เสียชีวิตได้ แต่การโชคชะตาที ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสคงหนีไม่พ้นแน่

ดังนั้น เธอจึงมีความหวังว่าหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บ จะได้กลับ ไปรักษาอาการที่เมืองเกียวโต

อิโตะทาเคชิโกะได้ยินที่เธอพูดแล้ว เขาจึงพูดออกไปอย่างไม่ ลังเล และเต็มไปด้วยความรักไม่มีปัญหา! พ่อจะส่งคนไป ทําความสะอาดคฤหาสน์ที่เกียวโต

“เยี่ยมไปเลยค่ะ! “อิโตะ นานาโกะดีใจเป็นอย่างมาก แล้ว พูดอย่างตื้นตัน “หนูอยากกลับไปพักที่เกียวโตสักพักมานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสสักที ครั้งนี้สมปรารถนา”

พูดจบ เธอก็พูดอีกว่า “จริงด้วยค่ะโอะโต้ซัง รบกวนคุณพ่อไป บอกกับที่โรงเรียนหนูด้วยนะคะ”

“ได้! “อิโตะทาเคฮิโกะพยักหน้ารัวเร็ว”เรื่องพวกนี้ให้เป็น หน้าที่ของพ่อเถอะ หนูไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น ไปต่อสู้อย่าง เข้มแข็งเถอะ!

อิโตะ นานาโกะโค้งคำนับอีกครั้ง

9.20 น.

ผู้จัดงานประกาศรายชื่อของผู้เข้าแข่งขัน

รอบชิงชนะเลิศครั้งนี้ได้รับความสนใจมากเกินไปจริงๆ สถานีโทรทัศน์แห่งชาติกำลังถ่ายทอดสด มีเว็บไซต์วิดีโอนับไม่ถ้วน ถ่ายทอดสดทางอินเทอร์เน็ตพร้อมกัน เพราะฉะนั้น เเฉินไม่ได้ ไปที่สนามแข่งกับฉันเอาเสงี่ยนด้วย แต่เขาเดินจากหลังเวทีไป นานแล้ว นั่งคนเดียวบนเบาะหลังกล้องในสนามแข่ง

เขาเชื่อว่า ตอนนี้ฉันเอ้าเสงี่ยนไม่ต้องการคำชี้แนะจากตนอีก แล้ว เพราะฉะนั้นตนเองแค่นั่งดูการแข่งขันของเธอให้จบก็ พอแล้ว

ผ่านไปไม่นาน

ฉันเอ้าเสงี่ยนกับอิโตะ นานาโกะเข้าสู่เวทีจากทางเข้าทั้งสอง ด้านของเวที

หญิงสาวทั้งสองกล่าวได้เลยว่างดงามล้ำเลิศ ทันทีที่ปรากฏ ตัวบนเวที ก็มีเสียงเชียร์อย่างล้นหลาม

พอพวกเธอสองคนปรากฏตัว ก็ดึงดูดสายตาของคนทุกผู้แต่ สายตาของพวกเธอสองคน แต่สายตาของพวกเขาก็เริ่มมองหา จากด้านล่างเวที คนคนเดียวกันในกลุ่มฝูงชน

คนคนนั้น ก็คือเย่เฉิน

ตอนนี้เยเฉันเป็นผู้ช่วยทางประสาทของฉันเอ้าเสงี่ยน เธอรู้ดี ว่า ไม่มีความช่วยเหลือจากเย่เฉิน ตนเองก็ไม่สามารถมีอย่างทุก วันนี้ได้

สําหรับอิโตะ นานาโกะแล้ว ตอนนี้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยเข่ เฉิน สาเหตุที่ทำให้เธอทั้งๆที่รู้ว่าจะแพ้ในนัดนี้ กระทั่งจะได้รับบาดเจ็บสาหัส เหตุผลส่วนใหญ่ก็เป็นเพราะไม่อยากให้เยเงิน ถูกตนเอง

ในตอนที่ทั้งสองคนมองเห็นเเฉิน สายตาของทั้งคู่ ก็ไปรวม อยู่กับเย่เฉิน

ฉันเอาเสงี่ยนไม่อาจปกปิดสีหน้าชื่นชมและนับถือของตนเอง

ได้ แต่ในสายตาของอิโตะ นานาโกะ กลับเต็มไปด้วยความอ่อน โยนดุจสายน้ำ

บนสังเวียน ผู้ตัดสินพาหญิงสาวทั้งสองคนไปสู่กลางสังเวียน แล้วอธิบายกติกาของการแข่งขันให้ทั้งสองฝ่ายฟัง