บทที่ 1347

ในตอนที่เซียวซูหรับอ้าปากค้าง และไม่รู้จะตอบยังไงดี

เชียวฉางควนที่อยู่ที่นั่งด้านหน้า พูดเสียงเครือด้วยใบหน้า เสียใจพร้อมทั้งน้ำตาอาบแก้มว่า “ตอนนั้น พ่อกับแม่หนูไม่รักกัน เลย พูดอย่างมีศีลธรรมนะ ก่อนคืนนั้นที่เมาเหล้า พ่อแทบจะไม่ เคยคุยอะไรกับเธอเลย หนูเองก็น่าจะดูออกว่า คุณน้าหานน่ะดี กว่าแม่หนูทุกด้าน ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ก็ไม่มีทางยอมทิ้งคุณน้า ทานแล้วมาเลือกเธอ ตอนนั้นพ่อโดนบังคับทั้งนั้นเลย!

ระหว่างพูด เซียวฉางควนมองนอกหน้าต่างอย่างเศร้าสร้อย พูดอย่างทุกข์ทรมานว่า “ตอนนั้นพ่อวางแผนชีวิตหลังเรียนจบ กับคุณน้าหานไว้แล้ว พวกเราจะไปทำงานที่อเมริกาด้วยกันหลัง เรียนจบ หนูน่าจะรู้ว่า สมัยนั้นน่ะฮิตเรื่องไปเรียนต่อเมืองนอก ทุกคนต่างหาทางให้ได้ไป ตอนนั้นพวกเราคิดว่า ถ้าไปทำงานที่ อเมริกาได้ดี งั้นเราจะแต่งงานใช้ชีวิตที่นั่น แล้วก็หาทางให้ได้ก นการ์ด แผนการชีวิตในอนาคตนะชัดเจนมากแล้ว เรียกได้ว่า สว่างไสวมาก…

“แต่ผลลัพธ์ล่ะ? เพราะพ่อดื่มเหล้ามากไปในงานเลี้ยง แม่หนู เลยได้ช่อง บีบให้คุณน้าหานจากไป ทำลายความสุขของชีวิตพ่อ ทําลายแผนการชีวิตพ่อทั้งหมด!!

“ทําไมหลายปีมานี้พ่อไม่ขยันทำงาน ใช้ชีวิตไปวันๆ? รับคำ สั่งอืออออยู่บ้านตั้งแต่เช้ายันค่ำ ดูไม่ออกเลยว่าเคยเป็นคนที่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยมีชื่อ? ยังไม่ใช่เป็นเพราะว่า ตอนนั้น แม่หนูทำลายชีวิตพ่อ ทำให้พ่อสูญเสียความหวังและทิศทาง พยายามต่อไป!”

พูดจบพวกนี้ เซียวฉางควนเก็บความรู้สึกไม่ไหวอีกต่อไป เขา แหกปากร้องว่า “ชีวิตคนเรามีแค่ครั้งเดียว โดนทำลายแล้วก็ ไม่มีทางชดเชยได้อีก หนูล่ะ? หนูเห็นแค่แม่หนูไม่ได้รับความเป็น ธรรม แต่หนูเคยคิดไหมว่า ยี่สิบกว่าปีมานี้ พ่ออยู่มาได้ยังไง? พ่อรู้สึกยังไง?”

เซียวซูหรินเองก็พูดไม่ออก

เธอคิดไม่ถึงจริงๆว่า หลายปีมานี้พ่อต้องทุกข์ทรมานขนาดนี้

จนถึงกระทั่ง แผนการชีวิตที่วางแผนไว้ก่อนแล้ว เพราะแม่เป็น มือที่สามเข้ามาแทรก กลับเกิดการเปลี่ยนแปลงที่แทบจะเรียกว่า พลิกแผ่นดินเลยทีเดียว

ที่แท้ พ่อน่าจะไปอเมริกาทำงาน แต่งงานกับคุณน้าหาน กลาย เป็นบุคคลมีชื่อเสียงของสังคม

แต่ต่อมา หลังจากพ่อแต่งงานกับแม่ กลายเป็นขยะในสายตา คุณย่า เป็นคนด้อยที่โงหัวไม่ขึ้น

ต่อมาพ่อก็เลยปล่อยวางการต่อต้าน ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไป วันๆ สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะเขาไม่อยากพัฒนาเอง แต่สาเหตุหลัก เกิดจากแม่เป็นมือที่สามเข้ามาแทรกนี่เอง

พูดอย่างเป็นกลาง แม่ทำลายชีวิตพ่อทั้งชีวิต
ทำให้เขาจากที่เป็นนักศึกษาอนาคตไกลกลายเป็นคนแก่วัย ชราไม่มีอะไรทํา

ยี่สิบกว่าปีมานี้ พ่อต้องทุกข์ทรมานมากแน่ แต่คำพูดพวกนี้ กลับไม่เคยพูดกับตนเลยสักครั้ง

แถมนิสัยแม่ยังแรงขนาดนี้ อีกทั้งเป็นตัวการของเรื่องทั้งหมด พ่อไม่มีทางพูดกับเธอแน่ ดังนั้นในบ้านนี้พ่อเท่ากับว่าไม่มีใครที่ สามารถพูดคุยปรึกษาได้เลย แล้วความคับข้องใจพวกนี้เขาน่า จะอดกลั้นอยู่ในตัวมานานยี่สิบกว่าปีเต็ม

พอคิดถึงจุดนี้ เธอเองก็อดรู้สึกเสียใจแทนพ่อไม่ได้

ดังนั้นเธอปลอบโยนพ่อเสียงเครือว่า “พ่อคะ อย่าร้องไห้เลย หนูไม่ดีเอง ไม่รู้เรื่องราวเป็นยังไง ก็กล่าวโทษพ่อ ขอโทษค่ะ…

เซียวฉางควนขยี้ตา ถอนหายใจยาวออกมา “เฮ้อ…พ่อไม่ได้

อยากให้หนูขอโทษพ่อ พ่อแค่หวังจะได้ความเข้าใจจากหนู”

เซียวซูหนพยักหน้าเบาๆ ถอนหายใจว่า “ต่อไปเรื่องของพ่อ หนูจะไม่ก้าวก่ายอีก แค่หวังว่าพ่อจะจัดการเรื่องความสัมพันธ์ พวกนี้ให้ดี”

สำหรับเซียวซูหน ในตอนนี้ เธอรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว ไม่ สามารถห้ามปรามพ่อไม่ให้คบหากับหานเหม่ยฉิง แต่เธอเป็น ลูกสาวแท้ๆของหม่าหลัน ด้วยความเคารพที่มีต่อแม่และความ สัมพันธ์ครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูกแล้ว เธอไม่สามารถสนับสนุน พ่อให้จีบหานเหม่ยจึงได้อีก
ดังนั้นเธอรู้สึกว่า สิ่งเดียวที่ตนทำได้ คือไม่ก้าวก่ายเรื่องพ่อกับแม่อีก