บทที่ 1330

เขามองจากที่ไกล หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความประหลาดใจเล็ก น้อย ยังไงก็นึกไม่ถึงว่าอิโตะนานาโกะถึงขนาดถูกหญิงสาว สหรัฐอเมริกาคนนั้นตามซุกอยู่ ดูเหมือนเป็นฝ่ายถูกกระทำมาก ไร้เรี่ยวแรงจะโต้คืนเลยสักนิด

อีกทั้ง ใบหน้าที่งดงามของเธอ ก็เพราะว่าถูกชกหลายต่อ หลายครั้ง และบอบซ้ำเลือดไหล โดยเฉพาะหางตา ตาขวาของ เธอดูเหมือนมีการฉีกออกเล็กน้อย ดูแล้วทำให้คนเป็นห่วงมาก

เขาอดไม่ไหวที่จะย่างก้าวมาถึงข้างเวทีประลอง สำรวจอิโตะ นานาโกะออกมาอย่างละเอียด เขาพบเห็นว่าอิโตะนานาโกะ แม้ว่าได้รับบาดเจ็บ อยู่ในสถานการณ์เป็นฝ่ายถูกกระทำมาก แต่ตาทั้งคู่ของเธอจับตามองทุกการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้าม โดยตลอด ไม่หย่อนยานสักนิด

เขาคิดไม่ออก ในเมื่ออิโตะนานาโกะสำรวจฝ่ายตรงข้าม โดย ตลอด ทำไมยังไม่โต้กลับเรื่อยๆละ? ตกลงว่าเธอรออะไรอยู่กัน แน่?

ก็อยู่ในเวลานี้ หางตาของอิโตะนานาโกะก็มองเห็นเเฉินแล้ว ช่วงเวลาที่ตกตะลึงเธอหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความประหลาดใจ เล็กน้อย

เพราะว่า เธออยู่ในสายตาของเยเฉิน ถึงขนาดมองเห็นความ หมายที่รักสงสารหลายส่วน
เธอถามตนเองอยู่ในใจ “ความรักสงสารที่อยู่ในสายตาของ เย่เฉิน เพราะฉันหรือ? เขาคือรักสงสารฉันอยู่หรือ?”

วินาทีถัดมา เธอมีความเยาะเย้ยตนเองเล็กน้อยคิดอีกว่า “เขา จะรักสงสารฉันได้ยังไงล่ะ? อยู่นัยน์ตาเขา ก็เป็นเพียงแค่หญิง สาวชาวญี่ปุ่นที่เป็นกบในกะลาคนหนึ่ง อีกทั้งพลังความสามารถ เล็กน้อยนี้ของฉัน อยู่นัยน์ตาของเขา ไม่คุ้มที่จะเอ่ยถึงดังมด จริงๆเลย ยิ่งกว่านั้นอีกเพื่อนร่วมชาติของฉันยังเคยทำร้ายเพื่อน ร่วมชาติของเขามาก่อน อาจารย์ของฉันยังเคยทำให้เขาอับอาย ขายหน้ามาก่อน ถึงแม้ว่าตนเองไม่เคยล่วงเกินเข้ามาก่อน แต่ คิดว่าเขาจะต้องเกลียดใครเกลียดถึงทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา เช่นกันล่ะ”

“ดังนั้น ถึงแม้ว่าเขารักสงสารMichaelที่อยู่ฝั่งตรงข้ามตนเอง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรักสงสารตนเองอย่างเด็ดขาด…..

“แต่ว่า……สายตาที่เขาจ้องมองฉัน รักสงสารมากจริงๆล่ะ! หรือว่าเขารักสงสารฉันจริงๆล่ะ?”

“ดูแล้ว อยากจะรู้ว่าเขารักสงสารฉันอยู่หรือไม่ มีเพียงวิธี

เดียว!”

นึกถึงตรงนี้ ตอนที่อิโตะนานาโกะกำลังต้านทานการเข้าโจมตี ของMichael ตั้งใจเหลือช่องว่างให้แก่ฝ่ายตรงข้าม

ตูม!

Michaelจับฉวยโอกาสได้ ชกโดนหน้าขวาของอิโตะนานา โกะหนึ่งหมัด แป๊บเดียวก็ชกจนแก้มของเธอทั้งดำทั้งม่วง อีกทั้งมีเลือดซึมออกมา

ตอนที่อิโตะนานาโกะฝนด้านหมดนี้ ตาพินิจพิเคราะห์เยเฉินอ ยู่ตลอด

เธอพบเห็น กำลังอยู่ตอนที่ตนเองถูกMichaelชกโดนนั้น ความรักสงสารที่อยู่บนใบหน้าของเเฉิน ยิ่งเห็นได้ชัดมากขึ้น หลายส่วน!

แม้ว่าบนใบหน้าของเธอเจ็บปวดรุนแรงอย่างยิ่ง แต่ในใจ กลับไม่รู้ทําไม ถึงขนาดกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจขึ้นมา โดยไม่รู้ตัว!

“เขารักสงสารฉันอยู่จริงๆ

นึกถึงตรงนี้ บนใบหน้าของเธอถึงขนาดปรากฏรอยยิ้มของผู้ หญิงตัวเล็กๆ ที่มีความสุขหลายส่วนออกมา

Michaelกำลังเพราะว่าหนึ่งหมัดเมื่อของตนเองทำได้สำเร็จ และตื่นเต้นเหลือเกิน อยู่ดีๆเห็นฉากนี้ อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว อย่างแน่น แอบพิจารณาในใจ “อิโตะนานาโกะคนนี้ตกลงว่าวัน นี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ถ้าหากว่าเมื่อเธอไม่ได้อยู่ในสภาพ เหมาะสม ขั้นตอนนี้ก็ไม่สามารถเอาคำว่าไม่อยู่ในสภาพเหมาะ สมมาอธิบายได้แล้ว? โดนชกแล้วยังยิ้ม นี่ไม่ใช่บ้าไปแล้ว หรือ?”

อยู่ในระหว่างที่เธองงงวยนี้ทันทีนั้น อิโตะนานาโกะที่ในใจดี ใจเหลือเกิน อยู่ดีๆพบเห็น รูปร่างของMichaelมีการติดขัดเล็ก น้อย!
ชั่วพริบตาเดียวนี้ อยู่ดีๆเธอรู้สึกถึงโอกาสที่ตนเองรออย่าง ล่ามาก โดยตลอดมาแล้ว!

อีกทั้ง เย่เฉินก็กำลังจ้องมองตนเองอยู่ที่นี่ เขาก็กำลังอยู่ที่นี่ใช้ สายตาที่รักสงสารจ้องมองตนเอง ตนเองจะต้องจับฉวยโอกาสนี้ ไว้ ท่าเดียวเอาชนะMichael!

ไม่เพียงจะทำให้เยเฉันตื่นตะลึงเพราะตนเอง

ยิ่งต้องทำให้เพราะตนเองเเฉินปรบมือบอกว่าดี