บทที่ 128 ใจคนยากแท้หยั่งถึง(2)

เมื่อพูดจบ เย่เฉินรีบเดินออกจากบ้านไปทันที คล้อย หลังก็ยังได้ยินเสียงสองคนนั้นทะเลาะกันอยู่

ปัญหายากครอบครัวที่จะตัดสิน ไม่ยุ่งจะดีกว่า

เย่เฉินหาร้านอาหารเล็ก ๆ สั่งอาหารไม่กี่อย่าง กะว่าถึง เวลาตอนกลางคืนแล้วค่อยกลับบ้าน

แถวนี้คือย่านอาหารชื่อดังของเมืองจินหลิง มีผู้คนคับคั่ง ตอนที่เย่เฉินกำลังทานข้าวอยู่ ทันใดนั้นสายตาของเขา ก็เหลือบไปเห็นร่างทั้งสองที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน เขาผงะ

นั่นเซียวซูหวั่นภรรยาของเขานี่?

ฝั่งตรงข้ามเป็นร้านอาหารระดับไฮเอนด์ กระจกสูงจาก พื้นจรดเพดานถึงชั้น2 เย่เฉินกำลังมองเซียวซูหร้นที่นั่งอยู่ริม หน้าต่าง ตรงข้ามเธอมีชายวัยกลางคนใส่ชุดสูทสวมรองเท้า หนัง และสวมแว่นตากรอบทองนั่งอยู่

ในมือเซียวซูหวั่นถือเอกสารอยู่ และพูดรายงานกับชาย คนนั้นไม่หยุด ราวกับว่าเขากำลังแนะสำนักงานของตัวเอง อาจเป็นเพราะเธอต้องการให้อีกฝ่ายลงทุน

แต่ชายวัยกลางคนกลับเหม่อลอยไม่มีสมาธิ สายตาของ

เขาจ้องมองตรงไปที่คอ ปกคอเสื้อ และหน้าอกของเธอ แม้กระทั่ง ใช้วิธีการรับเอกสารมา เพื่อจะได้สัมผัสมือ ของเซียว หรับ

ยังดีที่เซียวชูหรันเป็นคนสายตาไว หลบได้ทัน

เย่เฉินเห็นดังนั้นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมา!

ไอ้อีหมานี่ กล้าดียังไงมาคิดไม่ซื่อกับภรรยาผม! พนักงานบริการเพิ่งเดินมาพร้อมกับบะหมี่เกี๊ยวหนึ่งชาม ยังไม่ทันที่จะวางลง เย่เฉินยืนขึ้น แล้วหยิบธนบัตรสีแดงออก มาใบหนี่งวางลงบนโต๊ะ

“ไม่ต้องทอน”

ห้องอาหารชั้น2 ในโรงแรมหยูนหลาย

เซียวชูหรันกำลังระงับความรู้สึกรังเกียจในใจ เธอฝืนยิ้ม และพูดกับชายคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ “ประธานเหมย แผน โครงการในอนาคตของบริษัท ฉันเขียนไว้ในเอกสารนี้หมด แล้ว ในอนาคตจะมีการพัฒนาไปทางที่ดี หากคุณยินดีที่จะ ร่วมงานกับฉัน ฉันจะวางแผนโครงการที่ดีที่สุดให้คุณ แน่นอน”

“คุณเฑียว ฉันรู้และยอมรับความสามารถของคุณ” ชาย วัยกลางคนแสดงสีหน้าลำบากใจ แต่ตอนนี้บริษัทยังมี โครงการลงทุนหลายโครงการในเวลาเดียวกัน ทําให้เงินทุน ติดขัดนิดหน่อย”

เซียวซูหร้นรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะตัวเองเสียเวลา พูดคุยกับเขาเป็นเวลานาน แต่อีกฝ่ายยังคงคลุมเครือ ทำให้ เธอไม่สามารถเดาความคิดของเขาได้

เมื่อเห็นการแสดงออกของเซียวชูหรัน ชายวัยกลางคนก็ จงใจถูมือของเขาและพูดว่า “ที่จริงมันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีทาง เลย ผมจะปรึกษากับผู้บริหารระดับสูงของบริษัทก่อน พูด ตามตรง ผมสนใจโครงการบริษัทของคุณ เอาอย่างนี้ไหม คืนนี้สองทุ่มเรามาคุยกันอีกรอบ ผมอยากจะเข้าใจให้มากขึ้น กว่า ”

“ประธานเหมย แบบนี้มันไม่ค่อยดีมั้งค่ะ..………….. เขียวชูหวั่นเกิดความลังเลขึ้นมา

ตอนกลางคืนสองทุ่มมันก็ไม่เข้าแล้ว ถ้าคุยกันต่อไป เกรงว่าอาจเลยไปถึงกลางดึก ตัวเองเป็นผู้หญิงที่แต่งงานมี สามีแล้ว ถ้าหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปมันคงไม่ดีเป็นแน่

ชายวัยกลางคนยิ้มและกล่าวว่า “ไม่ดึกหรอก การลงทุน ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ถ้าหากเราไม่ทำความเข้าใจกันอย่างลึกซึ้ง ต่อไปเราจะมีความไว้วางใจซึ่งกันและกันได้อย่างไร? คืนนี้ให้ ผมเลี้ยงอาหารคุณ แล้วเรามาพูดคุยแผนโครงการนี้อีกครั้ง มาประธานเซียวเรามาจับมือกันก่อน เพื่อความร่วมมือใน อนาคตของเรา”

เมื่อพูดจบ ชายวัยกลางคนก็ยื่นมือออก เพื่อจะไปจับมือ เล็ก ๆของเซียวหวั่น ด้วยสายตาที่เป็นประกาย

ชายวัยกลางคนคนนี้ชื่อเหมยผิง “เซียวซูหวั่นเป็นหญิง งามอันดับหนึ่งของเมืองจินหลิง” เขาอยากได้เธอจนน้ำลาย หก

เพียงเพราะขาดโอกาส จึงยังไม่มีโอกาสได้ลงมือกับ หญิงงามคนนี้

ตอนนี้เชียวชูหวั่นขอพบเขาเป็นการส่วนตัว โดยบอกว่า ตัวเธอออกจากตระกูลเซียวแล้ว และต้องการชักชวนให้เขา ลงทุนกับสำนักงานใหม่ของเธอ สิ่งนี้ทำให้เขามีความสุข คืน นี้เขาวางแผนที่จะพาเธอขึ้นห้อง สุดสวิงริงโก้ไปเลย!