บทที่ 1225

พอเห็นเเฉินจะมาเป็นแขกที่บ้านตอนเที่ยง ฉันเข้าเสวียนรีบ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องพักอย่างดีใจ ก่อนไปยังบอกเเฉินว่า “อา จารย์เย่ รอสักครู่นะคะ ฉันต้องไปอาบน้ำก่อน แต่ว่าคุณวางใจ ได้ไม่นานหรอก

เยเฉินพยักหน้า หัวเราะบอก “ไม่ต้องรีบ คุณไปอาบน้ำเถอะ อีกด้านหนึ่งฉินกางบอก “อาจารย์เย ที่นี่ค่อนข้างรก ถ้าไงเรา ไปพักผ่อนในรถกันก่อนเถอะ วันนี้ผมให้คนขับเอารถบ้านมา เย่เฉินหัวเราะบอก “ได้ครับ งั้นไปรอบนรถกัน

ฉันเอ้างรีบบอก “อาจารย์เย่เชิญครับ!”

ตอนเย่เฉินกับฉินการและฉันเอ้างออกจากโรงยิม เจ้าไห่เฉา ที่โดนเยเฉินชกจนหมดแตกไปปรากฏตัวขึ้นที่หน้าห้องพัก นักกีฬาด้วยสีหน้ามึนตึง

หน้าประตูห้องพัก มีธงชาติญี่ปุ่นแปะอยู่ด้านบนมีตัวหนังสือ เขียนว่า “นักกีฬาญี่ปุ่น : อิโตะนานาโกะ

เจ้าให้เฉายืนลังเลอยู่หน้าห้องพักครึ่งหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจ เคาะประตูห้องพักนั่น

ไม่นานมีคนเปิดประตูห้องออกมา หนุ่มน้อยคนหนึ่งพูดภาษา จีนอย่างคล่องแคล่ว มองเขาอย่างสงสัยพลางถามว่า “คุณเป็นใคร?”

เจ้าให้เรารีบยิ้มเอาใจพลางว่า “สวัสดีครับ ผมอยากพบคุณอิ โตะนานาโกะสักหน่อย รวมถึงโค้ชของเธอ คุณยามาโมโตะคา ด้วยครับ”

หนุ่มน้อยหันไปมองผู้ชายวัยกลางคนและสาวน้อยในห้องพัก พูดว่า “คุณยามาโมโตะ คุณอิโตะ คุณผู้ชายคนนี้มาหาพวกคุณ ครับ”

ยามาโมโตะคาซึกิคิ้วขมวดแน่น เอ่ยปากถามขึ้น “คุณเป็น ใคร? พวกเรารู้จักกันหรือไง?

เจ้าไห้เฉายิ้มแหะๆ พูดอย่างถ่อมตนว่า “คุณยามาโมโตะ ผม ชื่อเจ้าให่เฉา การแข่งซานดาเมื่อสิบปีก่อน ผมเป็นตัวแทน ประเทศจีนเข้าร่วมแข่งขัน แต่ว่าแพ้ให้กับคุณ คุณจําไม่ได้แล้ว หรือครับ?”

ยามาโมโตะคาซึกิพูดอย่างเย่อหยิ่ง “คนที่แพ้ให้กับผม มี มากมายนับไม่ถ้วนเลย ผมจะไปจำได้ได้ยังไง?”

เจ้าให้เฉาพยักหน้าอย่างเก้อเขิน ก่อนพูดต่อ “เอ่อคือ คุณยา มาโมโตะ ผมยังมีอีกฐานะหนึ่ง คือ โค้ชของฉันเอ้าเสงี่ยนซึ่งเป็น นักกีฬาชาวจีนของการแข่งขันครั้งนี้ อ้อไม่ อดีตโค้ช ตอนนี้ลา ออกแล้ว”

ยามาโมโตะคาซึกิขมวดคิ้วพลางว่า “ฉันเอ้าเสงี่ยน? ทำไม ผมไม่เคยได้ยินชื่อนักกีฬาคนนี้เลย? การแข่งครั้งนี้ นักแข่งตัว เก่งห้าอันดับแรกไม่มีคนนี้มั้ง?
เจ้าไห่เป็นแข่งตัวเก่ง ดังคุณไม่ได้โฟกัสเธอ

ยามาโมโตะคาถามเสียงเย็น งั้นคุณมาทำไม

เจ้าเฉารีบคนหาไอ้หนุ่มที่เล่ห์มาดร้ายมาเป็นโค้ช ถ้าต่อไปคุณ โตะนานาโกะเจอเอ้าเสวียนในการแข่งขันรอบหน้า จะ ต้องระวัง

ยามาโมโตะคาซึกิพูดอย่างไม่ว่า ผมไม่เชื่อหรอกว่าแบบจะเก่งตรงไหน คนอย่างฝีมือต่อสู้อัจฉริยะของญี่ปุ่น ลูกศิษย์ผมฝึกออกเป็น นักกีฬาซานดาต่อสู้อัจฉริยะของญี่ปุ่นทั้งนั้น ด้วยฝีมือของนานา โกะ แต่ศึกษาทั่วโลกเลย ต่อให้เป็นโอลิมปิกนักกีฬาจากกัน สามารถเป็นแชมป์ เท่านั้นเป้าหมายแท้จริงของเธอคือเข้าร่วมและเหรียญทอง ในการแข่งโอลิมปิกครั้งหน้า!

เจ้าไห่เฉาพยักหน้า พูดอย่างนอบน้อมว่า ผมว่าฝีมือคุณยา โมโตะไม่ธรรมดา ลูกศิษย์คุณสั่งสอนมาต้องเก่ง มากแน่ แต่ชายหนุ่มที่พูดมีฝีมือพอตัวบ้าง คุณมือขวา ผม”

ระหว่างเฉายื่นหมัดขวาตนออกไป ยามาโมโตะคาซึกิมองอาการบาดเจ็บบนหมัดขวาของเขาแล้วอดมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาไม่ได้