บทที่ 1216

เยเงินพยักหน้า “ถ้าคุณไม่เชื่อ พวกเราคอยดูแล้วกัน”

“ได้!” ครูฝึกจ้าวยิ้มอย่างเย็นชา “คอยดูก็คอยดู ผมจะรออยู่ที่ นี่เพื่อดูว่าฉันเอ้าเสงี่ยนครั้งนี้จะแพ้แบบไหน!

พูดจบ ก็เดินตรงไปยังที่นั่งผู้ชมข้างๆหาที่นั่งที่ว่างนั่งลง มือ กอดอกไว้ข้างหน้า ทั้งสีหน้าเหมือนกำลังดูละครที่สนุก ในใจเขา เขาแน่ใจแล้วว่าฉันเอ้าเสงี่ยนต้องแพ้การแข่งขันครั้งนี้อย่างไม่ ต้องสงสัย

เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา แต่เฝ้าดูฉันเอ้าเสงี่ยนกำชับด้วยเสียง ต่า “เดี๋ยวอีกสักพักไม่ต้องตื่นเต้น ต่อยตามที่ผมบอก ผมเชื่อว่า คุณจะต้องชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างเด็ดขาด”

ฉันเอ้าเสวียนพยักหน้าอย่างแรง หลังจากนั้นพูดด้วยใบหน้าที่ น่าสงสารว่า “อาจารย์เย่ ครูฝึกจ้าวไปแล้ว จากนี้ฉันก็จะไม่มีโค้ช แล้ว ถ้าหากการแข่งขันครั้งนี้ฉันชนะ จากนี้ก็ยังมีการแข่งขันอีก ต่อๆไป ท่านสามารถเป็นโค้ชของฉันได้ไหม?

เย่เฉินพูดโดยไม่ลังเล “ไม่มีปัญหา เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ผมก็คือ

โค้ชของคุณ”

ฉันเอ้าเสงี่ยนพูดอย่างดีใจสุดขีด “ดีจังเลย! ต่อไปเวลา แข่งขัน ฉันก็จะเรียกท่านว่าครูฝึกเย่!”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ตามใจคุณ จะเรียกยังไงก็ได้”
ในเวลานี้ ผู้ตัดสินกดกริ่งสําหรับยกที่ 3

ฉันเอ้าเสงี่ยนลุกขึ้นมา ยืดเส้นยืดสายสักครู่ แล้วพูดกับเย่เฉิน ด้วยท่าทางที่แน่วแน่ “ครูฝึกเย่ ฉันจะขึ้นเวทีแล้วนะ!!

เยเฉินพยักหน้า “สู้ๆ!”

ในเวลานี้ ผู้เข้าแข่งขันชาวไทยก็เดินขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของ

สังเวียนไปยังศูนย์กลางของสังเวียน ในเวลานี้ท่าทีของผู้เข้าแข่งขันชาวไทยดูสบายๆมาก ถึงขนาด

ดูถูกเล็กน้อย

ในการแข่งขัน 2 ยกแรก เขาคะแนนนำฉันเอาเสงี่ยนอยู่ไม่ น้อย ขอแค่ยกที่ 3 ต่อจากนี้รวบรวมพลังที่มั่นคง ก็สามารถเข้าสู่ 1 ใน 8 ของผู้แข็งแกร่ง

ในขณะนี้สิ่งที่ฉันเอ้าเสวียนคิดอยู่ในสมอง ล้วนเป็นทักษะการ ต่อสู้ที่เย่เฉินบอกตัวเอง ต่อไปสำหรับจะชกต่อยยังไงเธอคิดไว้ ในใจแล้ว

ตามด้วยเสียงของผู้ตัดสินประกาศเริ่ม ทั้งสองฝ่ายได้เริ่มต้น การแข่งขันยกที่ 3

ผู้เข้าแข่งขันชาวไทยคนนี้เห็นว่าฝีมือสองยกแรกของตัวเองได้ ผลดีเยี่ยม ดังนั้นเตรียมตัวใช้แผนเดิมควบคุม

ดังนั้น ทันทีที่เธอขึ้นมา เธอพุ่งตรงไปที่ช่วงล่างของฉันเอาเส วี่ยน และเปิดการโจมตีอย่างดุเดือด
ฉันเอ้าเสวียนสลัดความคิดที่จะโจมตีช่วงบน ตั้งใจมุ่งไปโจม ที่ช่วงล่างของคู่ต่อสู้ ขณะเดียวกันก็คอยหาจุดอ่อนของฝ่ายตรง ข้ามที่จะเผยออกมา

โดยทั่วไปแล้ว ในช่วงต่อสู้ การโจมตียิ่งดุเดือด ก็ยิ่งทำให้ การระมัดระวังของคู่ต่อสู้อ่อนลง เช่นเดียวกับคนที่วิ่งเร็วขึ้น จุดศูนย์ถ่วงที่ไม่เสถียรมากเท่าไร ก็ยิ่งล้มได้ง่ายขึ้นเท่านั้น

ดังนั้น ฉันเอ้าเสวียนจึงมองเห็นความเร็วระหว่างที่ก้าวขาออก เผยให้เห็นจุดอ่อนอย่างรวดเร็ว!

โอกาสมาแล้ว!