บทที่ 1155

ตอนที่เย่เฉินกับเซียวซูหนพาจางเสี่ยวม่านออกมาจากชุมชน จางเสี่ยวม่านยังคงเช็ดน้ำตาอยู่ไม่หยุด

เซียวซูหนคอยปลอบใจอยู่ด้านข้างตลอด ส่วนเเฉินก็อยู่ ห่างๆ อย่างรู้ความ

ตอนที่ออกมาจากชุมชน ทั้งสองคนจอดรถซุปเปอร์คาร์สอง คันไว้ริมถนน คนที่ผ่านทางมาล้อมวงกันเข้าไปแก่งแย่งเพื่อถ่าย รูปคู่อยู่ไม่ขาดสาย

เย่เฉินก้าวเข้าไป แยกฝูงชนที่อยู่ด้านหน้าแอสตันมาร์ตินออก ไปก่อน จากนั้นก็เปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับ ให้จางเสี่ยวม่าน เข้าไปนั่งก่อน

เมื่อเห็นรถแอสตันมาร์ตินรุ่น ONE77 อยู่ตรงหน้าคันนี้ จาง เสียวม่านก็ตาค้างอ้าปากหวอทันที เธอถามอย่างประหลาดใจว่า “ชูหรับ รถคันนี้…”

เซียวซูหนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “นี่เป็นรถที่สามีฉันยืมมาจาก เพื่อนของเขานะ เธอวางใจเถอะ รถซุปเปอร์คาร์สองคันนี้จะขับ ทะยานไปที่บ้านฝ่ายสามีเธอ ต้องกู้หน้ากลับมาให้เธอได้ แน่นอน!!

จางเสี่ยวม่านเอ่ยอย่างรู้สึกผิด “ซูหน เดิมที่ฉันคิดว่ารถบีเอ็ม คันนั้นของเธอก็ยอดเยี่ยมมากแล้วนะ ไม่นึกเลยว่าเธอไปขอยืมรถจากเพื่อนเพื่อฉันอีก ต้องติดค้างน้ำใจของคนอื่นทั้งหน้าทั้ง หลัง ช่างน่าละอายมากไปแล้ว…

เซียวหวั่นกล่าวอย่างจริงจังยิ่ง “เสี่ยวม่าน เราสองคนเป็น เพื่อนนักเรียนกันมาหลายปีแล้ว แถมยังเป็นพี่น้องที่สนิทกันด้วย การแต่งงานของเธอเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ฉันต้องทุ่มเทกายใจ อย่างแน่นอน เรื่องนี้เธอจะยังเกรงใจฉันไปทำไมอีก?

ว่าไปแล้ว เธอก็ตบไหล่จางเสี่ยวม่านเบาๆ เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ อยากเกรงใจกันขนาดนี้เลย รีบขึ้นรถเถอะ พวกเราต้อง รีบกลับกันได้แล้ว ไม่งั้นจะสายเกินไป

จางเสี่ยวม่านตาแดงก่ำพยักหน้ารับ พูดอย่างจริงจัง “ชูหน ขอบใจนะ!”

เซียวซูหนส่งยิ้มปลอบใจเธอแวบหนึ่ง จากนั้นก็ประคองเธอ

เข้าไปนั่งในรถแอสตันมาร์ตินคันนี้

เวลานี้เองครอบครัวของจางเสี่ยวม่านที่ตามออกมาทันทีเห็น พวกเขา ก็รีบพุ่งเข้ามาทันที

เมื่อเห็นว่ารถสองคันที่อีกฝ่ายขับมามีหน้าตาแปลกพิกล แม่ ของจางเสี่ยวม่านก็รีบเอ่ยกับสามีตนว่า “คุณหมอบอยู่ตรงรถ ด้านหน้าคันนี้ ฉันหมอบอยู่ตรงรถด้านหลังคันนั้น!

พ่อของจางเสี่ยวม่านพยักหน้า จากนั้น สองสามีภรรยาหนึ่ง หน้าหนึ่งหลัง ก็ลงไปหมอบอยู่ใต้รถแล้ว

แม่ของจางเสี่ยวม่านพลันตัดสินใจ ตะโกนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น “ถ้าวันนี้พวกแกคิดจะไป ก็ต้องข้ามศพพวกฉันสองคน ไปก่อน!”

จางเสี่ยวเฟิงที่มาถึงในตอนนี้ ตะลึงพรึงเพริดไปแล้ว

พ่อแม่ไม่รู้จักรถซูเปอร์คาร์ เขาที่เป็นคนหนุ่มคนหนึ่ง ยัง เป็นไอกระจอกที่เพ้อฝันอยู่ทั้งวันว่าอยากจะมีเงินทองมากมาย คนหนึ่งด้วย เขาย่อมคุ้นเคยกับรถซุปเปอร์คาร์เป็นอย่างยิ่ง

ดังนั้นเขามองแวบเดียวก็จดจำที่มาของรถสองคันนี้ได้แล้ว ในใจตกตะลึงปานถูกสายฟ้าฟาดเข้าทันที

รถหรูราคาหลายสิบล้าน ทั่วทั้งเมืองจินหลิงหาคนที่สามออก มาไม่ได้อีกแล้ว

มีแค่สองคนที่อยู่ตรงนี้เท่านั้น

ดังนั้น ในใจของจางเสี่ยวเฟิงจึงตื่นตระหนกยิ่ง เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมเชียวชูหนกับสามีของหล่อนถึงสามารถขับรถหรูที่ราคา แพงระยับแบบนี้ได้

หรือว่า สามีคนนั้นของหล่อนมีความเป็นมาที่ใหญ่โตมาก เมื่อนึกถึงข้อนี้ จางเสี่ยวเฟิงก็สั่นสะท้านอย่างไม่อาจควบคุม

ร่างกายได้

คนที่สามารถขับรถหรูที่แพงขนาดนี้ได้ นั่นยืนยันได้แล้วว่าอีก ฝ่ายต้องมีฐานะเกินร้อยล้านแน่

หากว่าไปยุแหย่อีกฝ่ายเข้า ทั้งครอบครัวตนยังจะรอดชีวิตไปหรือ?

ในตอนนี้เอง เย่เฉินมองไปที่จางเสี่ยวเฟิงแล้วเอ่ยเสียงเรียบ ว่า “ฉันคนนี้ไม่ได้นิสัยดีมากนัก และไม่มีความอดทนมากนัก ฉัน ให้เวลาแกจัดการเรื่องพวกนี้สิบวินาที ไม่งั้นก็รับผิดชอบผลที่จะ ตามมาด้วยตัวเองซะ”

อันที่จริงเย่เฉินก็รู้ดีเหมือนกัน คนหนุ่มอย่างจางเสี่ยวเฟิงไม่มี ทางไม่รู้จักแอสตันมาร์ตินกับบูกัตติเวย์รอน ขอเพียงเขามองคน นี้ออก เขาก็จะรู้ว่าเขาคือคนที่ตนไม่อาจจะยุแหย่ได้ เมื่อเป็นแบบ นี้ เขาจะต้องลากผัวเมียใจ คู่นี้ออกไปแน่นอน

เมื่อจางเสี่ยวเฟิงได้ยินเยเฉันพูดแบบนี้ ก็ตกใจจนตัวสั่น รีบ ยื่นมือไปถึงแม่ของตนออกมา เอยอย่างร้อนรนว่า “แม่ แม่รีบ ออกมาเร็ว จะมานอนตรงนี้ได้ยังไงกัน!

แม่ของเขาขมวดคิ้วตอบไปว่า “ถ้าฉันไม่นอนตรงนี้ แล้วจะ เปลี่ยนบ้านให้แกได้ยังไง? สมองของแกถูกน้ำเข้าหรือไง?

จางเสี่ยวเฟิงร้อนรนจนใกล้จะร้องไห้แล้ว เขากดเสียงต่ำ กัดฟันเอ่ยริมหูผู้เป็นมารดาว่า “แม่ แม่บ้าไปแล้วเหรอ? พวกเรา จะไปหาเรื่องสองคนนี้ไม่ได้นะ! รถสองคนนี้ของพวกเขารวมกัน แล้วราคาร้อยล้านเชียวนะ!”