บทที่ 1117

จ้าวเท้าตื่นเต้นมาก แล้วเข้ามาหาเยเงินอย่างตื่นเต้น เขา กำลังจะกล่าวทักทาย แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกตัวขึ้นมาว่าตอนนี้ เขาคือคนขับรถของหลไม่หลาย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถไม่รักษา มารยาทใ

ดังนั้นเขาจึงรีบเก็บสีหน้าตื่นเต้นของเขา และกล่าวด้วยความ เคารพกับหล่ไท่หลาย “ประธานหลี่!”

หลี่ไท่หลายตบไหล่เขา ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “จ้าวเท้า คุณไม่จําเป็นต้องสุภาพขนาดนี้กับฉัน คุณเป็นพี่น้องของอาจาร ย์เย่ ถ้าอย่างนั้นคุณก็เป็นพี่น้องของฉัน แม้ว่าฉันจะแก่กว่าคุณ หลายปีสิบ แต่พวกเราก็เป็นมิตรภาพต่างวัยไง!”

จ้าวเท้าพยักหน้าอย่างรวดเร็วด้วยความประหลาดอย่างมี

ความสุข

เวลานั้นเอง เย่เฉินยิ้ม พลางถามเขาว่า “เจ้าจ๋อ เป็นอย่างยัง ไงบ้าง ตอนนี้คุณปรับตัวเข้ากับงานใหม่ได้หรือยัง

จ้าวเห้ากล่าวด้วยซาบซึ้งตื้นตันใจว่า “เย่เฉิน พี่น้องที่ดีของ ฉัน ฉันไม่รู้จะขอบคุณอย่างไรจริง ๆ ! ถ้าไม่มีคุณ ฉันจะเป็นจ้าว เช้าในวันนี้ได้อย่างไร! คุณก็คือผู้มีบุญคุณกับชีวิตของฉัน!

เยเฉันยิ้มเล็กน้อย พลางพูดว่า ” ในชีวิตของทุกคนจะได้พบกับ คนที่มีบุญคุณของเรา คุณคิดว่าฉันเป็นคนมีบุญคุณกับคุณ แต่บทที่ 1117

จ้าวเท้าตื่นเต้นมาก แล้วเข้ามาหาเยเงินอย่างตื่นเต้น เขา กำลังจะกล่าวทักทาย แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกตัวขึ้นมาว่าตอนนี้ เขาคือคนขับรถของหลไม่หลาย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถไม่รักษา มารยาทใ

ดังนั้นเขาจึงรีบเก็บสีหน้าตื่นเต้นของเขา และกล่าวด้วยความ เคารพกับหล่ไท่หลาย “ประธานหลี่!”

หลี่ไท่หลายตบไหล่เขา ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “จ้าวเท้า คุณไม่จําเป็นต้องสุภาพขนาดนี้กับฉัน คุณเป็นพี่น้องของอาจาร ย์เย่ ถ้าอย่างนั้นคุณก็เป็นพี่น้องของฉัน แม้ว่าฉันจะแก่กว่าคุณ หลายปีสิบ แต่พวกเราก็เป็นมิตรภาพต่างวัยไง!”

จ้าวเท้าพยักหน้าอย่างรวดเร็วด้วยความประหลาดอย่างมี

ความสุข

เวลานั้นเอง เย่เฉินยิ้ม พลางถามเขาว่า “เจ้าจ๋อ เป็นอย่างยัง ไงบ้าง ตอนนี้คุณปรับตัวเข้ากับงานใหม่ได้หรือยัง

จ้าวเห้ากล่าวด้วยซาบซึ้งตื้นตันใจว่า “เย่เฉิน พี่น้องที่ดีของ ฉัน ฉันไม่รู้จะขอบคุณอย่างไรจริง ๆ ! ถ้าไม่มีคุณ ฉันจะเป็นจ้าว เช้าในวันนี้ได้อย่างไร! คุณก็คือผู้มีบุญคุณกับชีวิตของฉัน!

เยเฉันยิ้มเล็กน้อย พลางพูดว่า ” ในชีวิตของทุกคนจะได้พบกับ คนที่มีบุญคุณของเรา คุณคิดว่าฉันเป็นคนมีบุญคุณกับคุณ แต่ฉันยังคงคิดว่าป้าหลี่เป็นคนที่มีบุญคุณของเราทั้งคู่

“แท้จริงแล้วทุกอย่างเป็นผลมาจากกรรม ชาติก่อนคุณกับฉัน เคยทําความดีมาก่อน ดังนั้นในชาตินี้จึงมีคนดีอย่างป้าหมา ช่วยชีวิตเรา และมอบบ้านให้กับเรา”

“บางทีในชาติที่แล้วคุณคงทําความดีมามากกว่านั้น ดังนั้นใน ชาตินี้คุณจึงได้พบฉันอีกครั้ง และให้โอกาสเปลี่ยนแปลงชีวิต ของคุณ ชะตากรรมทั้งหมดนี้อาจเป็นพรหมลิขิตที่กำหนดมาแล้ว ดังนั้นคนที่คุณต้องขอบคุณมากกว่าก็คือตัวคุณเอง

ทันใดนั้น เย่เฉินก็พูดเรื่องนี้อย่างยิ่งใหญ่ ขณะนั้นคนอื่น ๆ ก็ ไม่สามารถตามได้ทัน

ซึ่งหวั่นถึงมองเย่เฉินด้วยดวงตาเป็นประกายวิบวับ เธอได้ ซาบซึ้งสิ่งที่เย่เฉินเพิ่งพูดอย่างละเมียดละไม ทันใดนั้นเธอก็คิด ว่าในชาติก่อนตนเองเคยช่วยกาแล็กซีทางช้างเผือกไว้หรือไม่

ในชาตินี้เธอจึงมีโอกาสได้พบกับอาจารย์เป

เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสนเล็กน้อย

เพราะเธอรู้สึกว่าถ้าในชาติที่แล้วตัวเองได้ช่วยกาแล็กซีทาง ช้างเผือกแล้ว ถ้าอย่างนั้นในชาติที่แล้ว เซียวซูหน ภรรยาของ อาจารย์เย่จะเคยช่วยเมก้ากาแลคซี่ใช่หรือไม่?

พอจ้าวเห้าได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ก็รู้สึกประทับใจอย่างมาก

พี่น้องที่แสนดีคนนี้เติบโตมากับจ้าวเท้าตั้งแต่เป็นเด็ก ถึง แม้ว่าเขาจะช่วยเหลือตนเองมามากมาย แต่ก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองหวั่นถึงคุณหนูแห่งตระกูลข่ง ถ้าเขากิน ยาอายุวัฒนะในที่นี้ ก็จะ เรียกความสนใจจากแขกเหรื่อมากเกินไป

ดังนั้นเขาจึงอดทนเตรียมตัวที่จะกลับไปบ้านพักในเมืองจีน หลังของเขา จากนั้นก็รีบกินยาอายุวัฒนะ

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเยเฉินแล้ว เขาก็คารวะอย่างซาบซึ้ง

ใจ และกล่าวว่า “อาจารย์เย่ห่วงใยคิดถึงผมขนาดนี้ ผมตื้นตัน ใจมากจริง ๆ! เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว งั้นวันนี้ผมจะต้องลาก่อน!!

เย่เฉินพยักหน้า หลังจากนั้นก็กอดกับพี่น้องแสนดีของเขาเบา

ๆ และมองทั้งสองคนขึ้นรถแล้วจากไป