บทที่ 108 ทำให้นายหญิงใหญ่เชียวไม่เหลืออะไรเลย

เซียวไห่หลงตกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า

เขารู้ว่าเย่เงินเก่งกาจ แต่ไม่คาดคิดว่าบอดี้การ์ดที่มีมืดยัง ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเเฉินได้

เมื่อเผชิญหน้ากับเทพสังหารอย่างเเฉิน เขาก็หวาดกลัวจน ขาสั่น

การมาปล้นคฤหาสน์เป็นคำสั่งของนายหญิงใหญ่เชียว เขามี ความแค้นกับเย่เงิน ดังนั้นจึงอาสามาเอง คิดจะใช้ประโยชน์ จาก โอกาสนี้เพื่อกําจัดเยเฉิน

แต่เขาไม่คาดคิดว่าเเฉินจะล้มบอดี้การ์ดที่พกมีดได้ทั้งหมด ยิ่งไปกว่านั้นเขายังไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว!

เย่เฉินคนนี้ ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?

ในเวลานี้เยเฉันเดินเข้าไปหาเซียวไม่หลงด้วยสีหน้าที่เป็นชา

เขาต้องการสอนบทเรียนให้กับเพลย์บอยคนนี้แล้วให้เขาได้ ชดใช้อย่างสาสม!

เมื่อเห็นเเงินกำลังเดินเข้ามาหาตน ใบหน้าของเซียวไม่หลง ก็ซีดลงด้วยความหวาดกลัว เขาโพล่งออกมาว่า “แกฆ่าฉันไม่ ได้! ฉันเป็นลูกชายคนโตของตระกูลเซียว ถ้าแกกล้าแตะต้องฉัน แม้แต่ปลายเส้นขน ตระกูลเซียวจะไม่ปล่อยแกไปแน่!
เยเฉันเดินไปทีละก้าวอย่างเฉยเมย พอมาถึงเขียวไม่หลงก็ คว้าคอเสื้อแล้วยกขึ้น – พูดอย่างเย็นชา “ตระกูลเขียวที่แกพูดถึง นั้นไม่ได้อยู่ในสายตาฉันเลยแม้แต่น้อย!

“ชูทรัม อารอง พวกคุณรีบบอกให้เยเงินวางมือเร็วเข้า

ในช่วงเวลาแห่งความกังวล เซียวให้หลงรีบขอร้องเซียวซูหน และเขียวฉางดวน โดยลืมภาพลักษณ์ที่ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา ก่อนหน้านี้ไป

“เซียวซูหนกล่าวอย่างเย็นชา “วันนี้แกมีจุดจบแล้ว สมควร

ได้รับมันทั้งสิ้น!”

เซียวฉางควนมองไปที่เซียวซูหน แล้วมองไปที่เซียวไม่หลง อีกครั้ง กำลังดิ้นรนสับสนอยู่ในใจ

4

เซียวฉางควนผิดหวังกับคนในตระกูลเซียวอย่างสิ้นเชิง แม้ว่า เชียวให้หลงจะเป็นหลานชายของตน แต่เขาก็ไม่สนใจความเป็น ญาติพี่น้อง แล้วตัวเองจะสนใจทำไม

แต่ตระกูลเซียวก็ยังคงมีอำนาจอยู่บ้าง ถ้าเเฉินฆ่าเชียวให้ หลงจริงๆ ตระกูลเซียวก็จะเข้ามาแก้แค้นอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อคิดได้ดังนี้ เซียวฉางควนจึงพูดขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ “เย่ เฉิน แค่สั่งสอนบทเรียนให้เขาก็พอ

หลังจากเยเงินครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งเขาก็พยักหน้าอย่างเย็นชา แล้วจับเซียวไห่หลงกดลงบนพื้น เศษหินเจาะเข้าไปในใบหน้า ของเขา เลือดไหลออกมาไม่หยุด
“ฉันสามารถไว้ชีวิตแกได้ แต่ถ้าแกสร้างความรำคาญให้ฉัน โทษตายเลี่ยงได้แต่ก็ยากที่จะเลี้ยงโทษเป็น!”

ว่าแล้วเยเงินชกไปที่หน้าท้องของเขาอย่างแรง หมัดนั้นทรง พลังมาก โดนเข้าที่จุดตันเถียนของเซียวหลงให่เข้าอย่างจัง

แม้ว่าเขียวให้หลงจะเป็นเพียงคนธรรมดา ไม่มีพื้นฐานศิลปะ การต่อสู้ แต่หมดนี้ก็เพียงพอที่จะทำลายความสามารถของเขา ในด้านนั้นได้ จากนี้ไปเจ้าหมอนี่จะกลายเป็นผู้ชายที่เสื่อม สมรรถภาพ

ในเวลานี้เซียวไห่หลงรู้สึกเพียงว่าหมัดนี้เป็นการโจมตีที่เจ็บ ปวดที่สุดในโลก! มันทำให้เขาเจ็บจนต้องนอนลงกลิ้งกับพื้น ไม่รู้ เลยว่าหมด จะสร้างผลข้างเคียงให้เขาเช่นไร

จากนั้นเย่เฉินจึงเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของ ชุมชนเข้ามาจับกุมคนเหล่านี้แล้วส่งไปที่สถานีตำรวจทันที จาก นั้นเขาก็ดูอาการบาดเจ็บของลุงหล

โชคดีที่ลุงหมีเพียงบาดแผลฟกช้ำภายนอก ไม่มีอะไรร้าย แรง เย่เฉินจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

แต่ในใจของเยเฉินนั้นโกรธแค้นตระกูลเซียวมากจนถึงที่สุด ในเมื่อตระกูลเขียวไร้ยางอายแบบนี้ ดังนั้นก็อย่าโทษตัวเองว่า โหดเหี้ยมเลย!

เมื่อกลับมาถึงบ้าน
เขียวฉางควนนั่งลงบนโซฟา รอยเลือดบนใบหน้าของเขาได้ รับการจัดการเรียบร้อยแล้ว แต่มันยังคงหน้าตาฟกช้ำดำเขียว อยู่และมีรอยช้ำที่หน้าผากของเขา ยังใจลอยและรู้สึกเวียนหัว

วันนี้ พี่ใหญ่สั่งให้บอดี้การ์ดทุบตีเขา เขารู้สึกเย็นวาบใน หัวใจและยังคงโกรธแค้นอยู่จนถึงตอนนี้

เชียวหรับเอายาทาที่หน้าผากของเขาพลางกล่าวว่า “พ่อ เย เงินแก้แค้นให้พ่อแล้ว พ่อก็อย่าเก็บเอามาใส่ใจจนเกินไป

เซียวฉางควนถอนหายใจแล้วพูดว่า “ฉันรู้สึกขมขื่น ทั้งแม่

และพี่ชายแท้ๆ ไม่มีใครเห็นฉันเป็นคนในครอบครัว

ว่าแล้วเชียวฉางควนก็พูดต่อ “ซูหนัน ตอนนี้พวกเขาไล่คุณ ออกจากบริษัทเชียว อแล้ว คุณวางแผนจะทำอะไรต่อไป?

“ยังจะมีแผนอะไรได้อีกล่ะ หางานทําก่อนแล้วกัน” เยเฉันเห็นดังนั้นก็ไม่พูดอะไร แต่เดินไปที่ระเบียงแล้วโทรหา หวังเจิ้งกาง

พอเอ่ยปาก เยเงินก็ถามเขาว่า “หวังเหวินเฟยหลานชายคุณ ของมีการหมั้นหมายกับเซียวเวยเวยหรือไม่?”

“ใช่” หวังเจิ้งกางถามอย่างรีบร้อน “อาจารย์ไม่มีอะไรแนะนำ ได้บ้าง”

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “ฉันแยกทางกับตระกูลเซียวแล้ว ถ้า ตระกูลหวังของพวกคุณยังจะแต่งงานกับตระกูลเขียว นั่นก็แสดง ว่าไม่เห็นแก่หน้าของเเฉิน พอถึงเวลานั้นหากมีความขัดแย้งใดๆ ก็อย่าโทษว่าผมไม่เกรงใจ

เมื่อได้ยินเช่นนี้หวังเจิ้งกางก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาแล้วโพล่งออก มาทันที “อาจารย์เอย่าเข้าใจผิด ความจริงตระกูลหวังของเรา อยากจะถอนหมั้นมานานแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่หน้าของอา จารย์เยซึ่งเป็นลูกเขยของตระกูลเซียว พวกเราจะรับผู้หญิงอย่าง เซียวเวยเวยให้แต่งเข้าบ้านได้ยังไง! คุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะ ส่งคนไปแจ้งตระกูลเซียวให้ยกเลิกการหมั้น

เย่เฉินพยักหน้าแล้วพูดด้วยความพึงพอใจ “ถือว่าคุณอยู่เป็น หวังเจิ้งทางกล่าวอย่างรีบร้อน “อาจารย์เย่ไม่ต้องกังวล ต่อไป ตระกูลหวังของเราจะขึ้นอยู่กับคุณทุกอย่าง

“อืม” เย่เฉินกล่าวอย่างราบเรียบ “เอาล่ะ รีบไปจัดการเถอะ”

“ครับอาจารย์เย่!”

ตระกูลเซียวต้องการเกาะตระกูลหวังใช่ไหม? ในเมื่อเป็นเช่น นี้ งั้นก็จะทำให้พวกแกคว้าน้ำเหลว

จากนั้นเย่เฉินก็โทรหาหวังตงเสวียนของเหากรุ๊ป ตอนนี้ตระกูลเซียวกลายเป็นหมาขี้เรื้อน ถ้าจะตีหมาก็ต้อง

ให้หนักหน่อย

พอโทรติดเย่เฉินก็พูดอย่างเย็นชา “ตงเสงี่ยน ตอนนี้ประกาศ ออกไปว่าเหากรุ๊ปจะยุติความร่วมมือทั้งหมดกับตระกูลเซียว แล้วพวกเขาจะตัดรายชื่อออกจากขอบเขตความร่วมมือตลอด ไป!”
หวังดงเสงี่ยนถามด้วยความประหลาดใจ “คุณชาย นี่เป็น บริษัทครอบครัวของคุณนายน้อย มันจะเป็นการทำร้ายคุณนาย น้อยมากเกินไปหรือเปล่า?

เย่เงินพูดอย่างราบเรียบ “ภรรยาของผมแยกทางเดินกับพวก เขาแล้ว พวกเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผมและภรรยาตั้งแต่นั้ เป็นต้นไป

หวังตงเสงี่ยนถึงเพิ่งเข้าใจ เขาโพล่งออกมาทันทีว่า “คุณชาย ไม่ต้องกังวล ผมรู้แล้ว! จะจัดแถลงข่าวเดี๋ยวนี้!” เช่นนี้ ตระกูลเซียวจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

นายหญิงใหญ่เชียวของคุณเย่อหยิ่งนักใช่ไหม? งั้นฉันจะ ทำให้คุณสูญเสียทุกอย่าง

หลังจากวางสาย เย่เฉินก็กลับไปที่ห้องนั่งเล่น มองดูเชียวฉาง ควน เห็นขอบตาของพ่อตาบวม รอยที่หน้าผากก็รุนแรงขึ้น เรื่อยๆ เกรงว่าสิบวันหรือครึ่งเดือนก็ยังไม่หาย

ยิ่งไปกว่านั้นเขายังมองเห็นว่าเขียวฉางควนไม่เพียงแต่ได้รับ บาดเจ็บภายนอกเท่านั้น แต่สมองของเขาก็ได้รับการกระทบ กระเทือนด้วย มีเลือดคั่งเล็กน้อย ในกะโหลก ควรไปโรง พยาบาลเพื่อทําการผ่าตัดเปิดกะโหลกแล้วเอาก้อนเลือดออก

มิฉะนั้นหากปล่อยนานไปการตกเลือดในกะโหลกศีรษะนี้จะ เป็น ‘ระเบิดเวลา’ ไม่แน่ว่าวันหนึ่งอาจจะระเบิดและถึงแก่ชีวิตได้

แต่เย่เฉันกลัวว่าเขียว หนจะตื่นตระหนก เขาจึงปกปิดเรื่องนี้เอาไว้ก่อน ในตอนนี้

เขาลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ผมจะออกไปซื้อสมุนไพรยามารักษา บาดแผลของพ่อ”

มีทักษะทางการแพทย์มากมายที่บันทึกไว้ในตำราเก้าเสวียน เทียน มีใบสั่งยาที่สามารถขจัดภาวะซึมเศร้าและส่งเสริมการ ไหลเวียนของเลือด เหมาะสําหรับการรักษาอาการของพ่อตา

เซียวหนถามขึ้นด้วยความอยากรู้ “ซื้อสมุนไพรยาอะไร ใช้ได้ผลไหม? เราไปโรงพยาบาลไม่ดีกว่าเหรอ?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “อย่าไปโรงพยาบาลเลย หมอส่วนมาก จงใจทำให้คนกลัว ทำให้เรื่องร้ายแรงขึ้น พ่อจะเป็นกังวลขึ้น มาอีก ผมมีใบสั่งยาซึ่งใช้ได้ผลกับรอยฟกช้ำมาก

เชียว หนพยักหน้า

พอเย่เฉินเปิดประตูก็มีคนรู้จักคนหนึ่งมาหาพอดี

เขาคือ นกางจากตระกูลฉิน เขาขมวดคิ้วมองไปที่ฉินการแล้วถามว่า “คุณมาที่นี่ทำไม?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ