ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1024



บทที่ 1024

เฉียนหงเล่นยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เธอไปยังเซียวฉางเฉียนพร้อม พูดว่า : “เซียวฉางเฉียน คุณได้รับผลประโยชน์แล้วถีบหัวส่งกัน ใช่ไหม ? ฉันจะบอกคุณให้ฟังนะ ฉันจะไม่ยอมหย่ากับคุณ แน่นอน! คุณอยากหย่ากับฉันใช่ไหม? ได้ ฉันจะโทรหา ประธาน เดี๋ยวนี้ ให้เขามาตัดสิน! ”

พูดแล้ว เฉียนหงเย่นก็หยิบมือถือออกมา กดโทรไปหาตงไห่ เรื่องที่ทำให้เธอดีใจอย่างคาดไม่ถึงก็คือ เพิ่งจะโทรออกไป ก็ กดรับทันที

เมื่อโทรติดแล้ว เฉียนหงเช่นก็พูดพร้อมร้องไห้ว่า : “ประธาน คุณช่วยมาตัดสินให้ฉันหน่อยค่ะ ประธาน

อู่ตงไห่พูดถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า : “เป็นเรื่องอะไร

ขึ้น? ”

เฉียนหงเป็นพูดว่า : “เซียวฉางเฉียนคนที่มโนธรรมคนนั้น อยากจะหย่ากับฉัน เขาและแม่ของเขาร่วมมือกันทุบตีฉัน แม้แต่ ตำรวจก็มาที่นี่แล้ว!

อู่ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงเข้มงวดว่า : “มีเรื่องบ้าๆแบบนี้จริงๆ เหรอ เอาโทรศัพท์ไปให้นายหญิงใหญ่! ”

เฉียนหงเย่นรีบเอาโทรศัพท์ส่งให้นายหญิงใหญ่เชี่ยวทันที พูดด้วยใบหน้าแห่งความสำเร็จว่า : “ประธานอู๋อยากจะคุยกับนายหญิงใหญ่เซียวรีบรับโทรศัพท์ทันที พูดอย่างเคารพว่า : “สวัสดีค่ะ ประธาน

อู่ตงไห้ที่อยู่ปลายสายนั่น พูดถามด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำว่า : “ทำไม? ผมได้ยินมาว่าคุณและลูกชายของคุณตบตีเฉียนหงเป็น ไปหนึ่งยกเหรอ? ”

นายหญิงใหญ่เซียวรีบร้องทุกข์ทันทีว่า : “ประธาน คุณไม่รู้ หรอก ผู้หญิงที่ไม่รักนวลสงวนตัวคนนี้ ทําลายชื่อเสียงตระกูล ของเราแล้ว! แถมเธอยังท้องสัตว์เดรัจฉานลูกของคนอื่นด้วย

อู่ตงไห่โพล่งพูดด่าออกไปว่า “ฉันบอกอีแก่อย่างแกไว้เลยนะ ที่ฉันทำให้พวกแกทั้งห้าคนได้ไปอยู่ที่Tomson Rivieraด้วยกัน เป็นเพราะอยากจะให้พวกแกสามัคคีกันเพื่อสร้างปัญหาให้เย เฉิน แกแม่งหย่ามาเล่นลูกไม้กับฉัน ! ถ้าหากลูกชายของแก กล้าหย่ากับเฉียนหงเช่น งั้นครอบครัวของพวกแกก็ใสหัวออกไป จากTomson Rivieraซะ! หากต่อไปฉันได้ยินอีกว่าแกทำ พฤติกรรมที่ไม่รักใคร่ปรองดองกับเฉียนหงเป็นอีก งั้นพวกแกก็ ไสหัวออกไปได้เลย ฟังเข้าใจแล้วยัง?

เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินประโยคนี้ ก็รีบร้อนทันที โพล่ง พูดว่า : “ประธาน ผู้หญิงคนนี้น่ารังเกียจมากจริงๆนะ ในท้อง ของเธอยังตั้งครรภ์สัตว์เดรัจฉานลูกของคนอื่น! เราจะอดทน ไหวได้ยังไงล่ะคะ ? ”
อู่ตงไห่ย้อนถามว่า : “ทนไม่ไหวแล้วใช่ไหม? ในเมื่อทนไม่ ไหวแล้ว งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป Tomson Rivieraจะไม่ เกี่ยวข้องอะไรกับพวกแก ! ไสหัวไปซะ!

นายหญิงใหญ่เขียวตกใจจนหน้าถอดสี โพล่งพูดว่า : “ประธานประธาน คุณอย่าทำแบบนี้สิคะ! พวกเราทำตามที่ คุณบอกทุกอย่างโอเคไหมคะ? ”

อู่ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “ลูกชายของแกล่ะ? เขายอมไหม? ”

นายหญิงใหญ่เซียวไม่ได้ไปถามความเห็นของเซียวฉางเฉียน

เลย

เพราะว่า เธอรู้ไม่ว่าจะเสียสละอะไร ล้วนแต่ไม่สามารถเสีย สละคฤหาสน์Tomson Rivieraไปได้

กว่าที่ตัวเองจะมีโอกาสเข้ามาอยู่ที่นี่ได้นั้นไม่ง่ายเลย ตีให้

ตายยังไงก็ไม่ยอมย้ายออกไปเด็ดขาด

ขอเพียงแค่ได้อยู่ที่Tomson Riviera ถึงแม้เฉียนหงเย็นจะ คลอดเด็กคนนี้ออกมา ตัวเองก็สามารถทนได้

ส่วนลูกชายของตัวเอง อดทนได้หรือไม่นั้น ตัวเองก็ไม่ได้ไป สนใจอะไรเยอะขนาดนี้แล้ว

ดังนั้นนายหญิงใหญ่เชียวจึงตัดสินใจแทนเซียวฉางเฉียนทันที โพล่งพูดว่า : “ประธานคุณวางใจเถอะ เขาไม่มีความคิดเห็น ใดๆอย่างแน่นอน! ในครอบครัวนี้นายหญิงใหญ่อย่างฉันเป็นคนตัดสินใจ!

แบบนี้อู่ตงไร่ถึงจะพึงพอใจ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นซาว่า “ใน เมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็จะให้โอกาสพวกแกอีกครั้ง แต่ว่าแกต้อง คำที่ฉันพูดไว้นะ ถ้ากล้าไม่เชื่อฟังกัน ไม่เพียงแค่ฉันจะให้ พวกแกทั้งหมดไสหัวออกจาก Tomson Rivieraไป และยังส่ง พวกแกทุกคนไปอยู่ที่เหมืองถ่านหินด้วย !

พูดจบ อู่ตงไห่ก็วางสายไปเลย

ในเวลานี้เชียวฉางเฉียนเดินก้าวเข้าไปถามอย่างร้อนใจว่า : “แม่ ประธานอู๋ เขาว่ายังไงบ้าง? ”

นายหญิงใหญ่เชียวใช้สายตาที่ร้ายกาจมองไปยังเฉียนหงเป็น แวบหนึ่ง พูดกับเซียวฉางเฉียนว่า : “ประธานบอกว่า ไม่ อนุญาตให้แกหย่ากับเฉียนหงเล่นเด็ดขาด และไม่อนุญาตให้เรา ทำพฤติกรรมที่ไม่รักใคร่ปรองดองกับเธอใดๆทั้งสิ้น ไม่เช่นนั้น จะให้พวกเราไสหัวออกไปจาก Tomson Riviera และยังจะส่ง พวกเราไปอยู่ที่เหมืองถ่านหิน

เซียวฉางเฉียนหน้ามืด มีเสียงตึกตักๆออกมาแล้วเป็นลมล้ม พับไปกองกับพื้น…….


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ