บทที่ 102 ให้ฉันได้เสพสุขก่อน

มองเห็นเขียวชหรับตกใจกระวนกระวาย เยเฉินหัวเราะ พร้อมพูด ปลอบว่า “ที่รัก เรื่องคฤหาสน์คุณวางใจได้ ประธานหวังไม่มีทาง มาวุ่นวายกับพวกเราแน่”

เขียวฉางควนส่ายหัวอย่างไม่หยุด พร้อมพูดว่า “ไม่ได้ ครั้ง ก่อนคุณช่วยตระกูลฉินดูฮวงจุ้ย จ่ายเป็นล้านเพื่อประมูลซื้อ เปลือกหอยนั่น ตอนนี้ตระกูลหวังก็มาหาคุณ สองตระกูลนี้เป็น ตระกูลที่มีอิทธิพลในเมืองจีนหลัง ความรู้อันน้อยนิดในการดูฮวง จุ้ยของคนนั้น ไม่ช้าก็เร็วก็จะต้องถูกเปิดเผย หากคนอื่นเขาตาม มาเอาเรื่อง บ้านเราทั้งบ้านก็จะชวยกันไปหมด

พูดเสร็จ เซียวฉางคนก็รีบพูดขึ้นว่า “คุณรีบเอาคฤหาสน์ไป คืนตระกูลหวังเถอะ ไม่งั้นถ้าคนอื่นตามมาเอาเรื่อง เราจะแย่กัน หมด”

และในเวลานี้ หม่าหลับแม่ยายของเยเฉันก็พูดขึ้นว่า “คืน อะไรทำไม? คฤหาสน์หลังนี้ประธานหวังยกให้เยเงินเพื่อเป็นการ ขอบคุณ ไม่ใช่เเฉินไปขโมยมาเสียหน่อย ทำไมจะต้องคืน? ต่อ ไป ที่นี่ก็จะกลายเป็นคฤหาสน์ของพวกเราแล้ว”

หม่าหลันไม่เคยคิดเลยว่า ชั่วชีวิตนี้ ตนเองจะได้มีโอกาสได้ อยู่คฤหาสน์ที่หรูหราขนาดนี้ ตอนนี้คฤหาสน์อยู่ในมือแล้ว เซียว ฉางคนบอกว่าให้คืนเขาไป นี่ไม่เหมือนเป็นการเอาชีวิตของตน ไปหรือ?
เซียวซูหนพูดขึ้นยังเอือมระอาว่า “แม่คะ ของแบบนี้เราจะรับ ไปเรื่อยๆไม่ได้ ต่อไปจะเดือดร้อน

“เดือดร้อนอะไรกัน” หม่าหลันพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ จากนั้นก็ หันไปมองเเฉิน พูดขึ้นอย่างเอาอกเอาใจว่า “เย่เฉิน คิดไม่ ถึงว่าคุณจะมีความสามารถขนาดนี้ สามารถได้คฤหาสน์หลัง ใหญ่ขนาดนี้มา

ใบหน้าหม่าหลันยิ้มแย้ม พูดขึ้นอย่างดีอกดีใจว่า “ช่างเป็น ลูกเขยที่ดีจริงๆ หากคุณไปดูฮวงจุ้ยให้กับคนอื่นตั้งแต่แรก บ้าน เราก็รวยแต่แรกแล้วไม่ใช่หรือ”

เซียวฉางควน พูดขึ้นอย่างรับไม่ได้ว่า “ที่รัก นี่ไม่ใช่เรื่อง คฤหาสน์ ต่อให้เเฉินดูฮวงจุ้ยให้กับคนอื่น ก็ควรที่จะรับ คฤหาสน์แบบนี้จากคนอื่นหรือ? ต่อไปหากตระกูลหวังเสียใจ ภายหลัง จะไม่เป็นการโกรธแค้นพวกเราหรือ?”

หม่าหลันกระโดดลุกขึ้นมาทันที ชี้หน้าด่าทอเซียวฉางควนว่า “อย่ามาพูดเหตุผลบ้าบอพวกนั้นกับฉัน ฉันอยู่กับคุณอย่าง ยากจนมาตลอดทั้งชีวิต ตอนนี้กว่าจะได้มีคฤหาสน์อยู่ คุณยังจะ ไม่เอา? ฉันจะบอกคุณ คฤหาสน์หลังนี้หากคุณกล้าให้ลูกเขยคืน เขาไป ฉันจะหย่ากับคุณ

“คุณ…คุณ… นี่เป็นเหมือนหนูให้รางวัลแมว คุณจะโลกเงิน ทองจนไม่เอาชีวิตแล้วหรือ

เซียวฉางควนโกรธจนพูดไม่ออก หย่อนก้นนั่งลงบนโซฟา เย่เฉินยิ้มพูดขึ้นว่า “พ่อครับ วางใจเถอะ คฤหาสน์หลังนี้จะไม่มีใครมาเอาคืนไปได้

ได้ลูกเขย ลูกมีความสามารถจริงๆ

หม่าหลันมองซ้ายมองขวาสำรวจดูรอบๆ เดี๋ยวก็ไปลูบวัตถุ โบราณ เดี๋ยวก็ไปรูปภาพวาดพู่กันจีน มีความสุขยิ้มอย่างไม่ ยอมหุบ พร้อมพูดขึ้นว่า “เชียวฉางเฉียนทำมาเป็นอวด ตอนนี้ฉัน ได้อยู่คฤหาสน์หลังใหญ่แล้ว พวกเขาทำได้เพียงอาศัยอยู่ใน บ้านเดี่ยวด้านนอก เวลาเปลี่ยนอะไรๆก็เปลี่ยนไป เหมือน 30 ปี ที่ไม่มีวันหวนคืน…

เซียวหวั่นอดทนไม่ไหว จึงดึงเเฉินไปอีกด้าน แล้วกระซิบ พูดขึ้นว่า “คุณพูดความจริงกับฉันมา เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เย่เฉินพูดขึ้นว่า “ที่รัก คุณวางใจ ควรที่จะได้มาแน่นอน แต่ว่า

ตอนนี้ผมยังไม่สะดวกที่จะพูดอย่างชัดเจน ต่อไปถ้ามีโอกาสจะ

ต้องบอกคุณแน่นอน

“ในเมื่อคุณบอกว่ามีเหตุผล งั้นฉันก็จะเชื่อคุณ” เซียวซูหน คิดไปคิดมา แล้วก็พูดขึ้นว่า “แต่ว่าเรื่องการดูฮวงจุ้ย คุณไม่ ต้องทําอีกแล้ว ฉันกับพ่อจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”

เย่เฉินฉวยโอกาสดึงมือของเธอมา พร้อมพูดว่า “วางใจเถอะ ผมไม่มีทางทำเรื่องให้พวกคุณต้องเป็นห่วง พ่อยังรบเร้าที่จะให้ เรามีลูก ถ้าผมเป็นอะไรไปคุณจะทำยังไง?

“อย่ามาทําเป็นพูดหวาน

เซียวหวั่นหน้าแดง แล้วก็รีบซักมือกลับ
และในเวลานี้ หม่าหลันวิ่งลงมาจากชั้นบนด้วยความดีอกดีใจ เดินไปด้วยพูดไปด้วยว่า

“…รออาทิตย์หน้าฉันไปเที่ยวกลับมา ฉันจะเรียกคนที่รู้จัก ทั้งหมด ให้มาดูคฤหาสน์หลังใหม่ของฉัน

เชียว หนพูดว่า “แม่คะ คนอื่นยกคฤหาสน์ให้กับเยเงิน

“เขาเป็นลูกเขยของเรา ยกคฤหาสน์ให้เขาก็เท่ากับเป็นของ พวกเรา”

หน้าหลันดีอกดีใจ มือ โบกสะบัดสร้อยข้อมือ พร้อมพูดว่า “ฉัน ได้โพสต์ลงโซเซียลแล้ว ดูสร้อยข้อมือนี้ ยังมีคฤหาสน์หลัง ใหญ่ มีแต่คนมากดไลค์ให้ฉัน

เย่เฉินมองดูสร้อยข้อมือของหม่าหลัน ก่อนหน้านี้ฉินทางยก ให้ตน ตนเองตั้งใจจะให้ภรรยา กลับคิดไม่ถึงว่ากลายเป็นตกอยู่ ในมือของแม่ยาย

คฤหาสน์ตระกูลหวัง

หวังเหวินเฟยยืนอยู่ในห้องโถง เล่าเรื่องที่ได้ยินมาจากใน โทรศัพท์ รายงานให้พ่อของเขาฟังทุกอย่าง

หลังจากพูดจบแล้ว เขาลังเลอยู่พักหนึ่ง จึงเงยหัวพูดขึ้นว่า “พ่อ ลุงใหญ่เลอะเลือนไปแล้วหรือเปล่า? คฤหาสน์ที่แพงขนาดนี้ ตนเองยังไม่ทันได้อยู่สักวัน ก็ยกให้กับไอ้เเฉินเก่าคนนั้น พ่อ องคุยกับเขาให้ดีนะ”
บอกของเขานั่งอยู่บนเก้าอี้ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

หวังเหวินเฟยกลับมารายงานว่า ลุงใหญ่ยกคฤหาสน์ให้กับเย

เติมเขายังไม่เชื่อ ไปถามความจริงกับหวังเจ๋งทางที่เป็นพี่ชาย คิดไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะเป็นความจริง

ส่วนสาเหตุที่ยกคฤหาสน์ให้ หวังเจิ้งกางก็พูดเพียงว่า ติดหนี้ บุญคุณเย่เฉิน

หนี้บุญคุณอะไร ที่สามารถทำให้หวังเจิ้งกางที่เป็นคนขี้งกคน หนึ่ง ถึงกับยกคฤหาสน์ที่แพงที่สุดให้

พ่อของเขาพูดขึ้นด้วยสีหน้าเย็นซาว่า “พอได้โทรไปถามลุง ใหญ่ของลูกแล้ว ท่าที่เขาดูมุ่งมั่นมาก อยากที่จะเอาคฤหาสน์ กลับขึ้นมา เห็นทีจะเป็นไปไม่ได้”

หวังเหวินเฟยกัดฟันพูดขึ้นว่า “พ่อครับ พ่อรู้คิดว่าเเฉินคนนี้ ผิดปกติอะไรไหม? เราสืบหามาตั้งนานขนาดนี้ กลับสืบไม่ได้ ข้อมูลความจริงของเขาแม้เพียงนิดเดียว นี่ช่างน่าแปลกมาก

พ่อของเขาเงียบไปสักพัก แล้วก็พูดขึ้นว่า “ลุงใหญ่ของลูก ฉลาดมาทั้งชีวิต เขาไม่มีทางยกให้เยเงินอย่างไม่มีเหตุผลแน่ เพราะฉะนั้นไม่ว่าเเฉินจะมีปัญหาอะไร ยังไงคนคนนี้ ช่วงนี้ลูก อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด อยู่ให้ห่างไกลที่สุด รอคืนนี้พ่อค่อย ไปคุยกับลุงใหญ่ของลูกอีกที ดูซิว่าคนคนนี้มีเบื้องหลังเป็นยังไง กันแน่”
“ครับ”

ในขณะเดียวกัน เชียวฉางเฉียนทั้งครอบครัว กำลังมาฟอง นายหญิงใหญ่เชียว

เซียวเวยเวยร้องห่มร้องไห้ ร้องไห้น้ำตาไหลไปด้วยพูดไปด้วย ว่า “คุณย่า ไม่รู้ว่าเเฉินใช้วิธีอะไร ไปหลอกเอาคฤหาสน์ ในTomson Rivieraของตระกูลหวัง นั่นเป็นคฤหาสน์มูลค่าพัน กว่าล้านเลยนะ อีกอย่าง เขาได้คฤหาสน์มา ไม่เอามากตัญญู ท่านก่อน ยังไล่พวกเราทั้งบ้านออกมาจากคฤหาสน์ นี่มันทำเกิน ไปไหมคะ?”

นายหญิงใหญ่เชียวนั่งอยู่ตรงที่นั่งหลัก ท่าที่เคร่งขรึม พูดขึ้น อย่างไม่พอใจว่า “เย่เฉิน ช่างไม่รู้จักมารยาทเลยจริงๆ

“ใช่ แม่ครับ เย่เฉินไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ” เซียวฉางเฉียนก็พูด ขึ้นอย่างเคร่งขรึมว่า “ในฐานะที่เขาเป็นลูกเขยตระกูลเซียว ก็ ควรที่ต้องรู้ว่า สิ่งของที่ดีทุกอย่างของตระกูลเซียว ล้วนต้องให้ ท่านแม่ได้เสพสุขก่อน คฤหาสน์หลังนี้ของท่านค่อนข้างห่างไกล เก่าแก่ ควรเปลี่ยนตั้งนานแล้ว หากในใจเขามีท่านอยู่ ไม่ว่ายัง ไงคฤหาสน์ในTomson Rivieraก็ควรที่จะยกให้ท่านก่อน ให้ ท่านได้สุขสบาย

เมื่อพูดเช่นนี้ออกมาแล้ว ดวงตานายหญิงใหญ่เซียวเป็น ประกายขึ้นมาทันที

คฤหาสน์ตระกูลเขียวอาศัยอยู่มาหลายสิบปีแล้ว ถึงแม้จะดูหรูหรา แต่ก็เป็นบ้านเก่าแล้ว และค่อนข้างห่างไกล ขายไปก็ได้แต่ สิบยี่สิบล้าน

คฤหาสน์ในTomson Rivieraดีกว่าที่นี่หลายร้อยเท่า นาย หญิงใหญ่เองก็อยากได้มาก แต่เพราะไม่มีตัง ไม่มีปัญญาซื้อ

แต่เมื่อได้ยินว่าคฤหาสน์หลังที่ใหญ่ที่สุดของ Tomson Rivieraเป็นของเล่เฉิน บวกกับเซียวฉางเฉียนพูดขยายความ ขนาดนี้ เธอเองก็รู้สึกว่า คฤหาสน์หลังนี้ควรที่จะให้เธอที่เป็น ผู้นำตระกูลได้เสพสุข

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ