บทที่ 1008

ตอนนี้เฉียนหงเย่นร้อนตัวมาก เพราะงั้นจึงได้เตรียมที่จะ เอาใจนายหญิงใหญ่และสามี เธอขายเครื่องชงกาแฟมาพอดี แล้วก็มีเงินติดตัวอยู่นิดหน่อย ดังนั้นก็เลยซื้อซี่โครงหมู หมูสาม ชั้น มาเป็นพิเศษ เตรียมกลับมาทำต้มจับฉ่ายให้คนที่บ้านกิน

เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินมาว่าเฉียนหงเย็นก็ซื้อผักมา เหมือนกัน พูดอย่างไม่พอใจทันทีว่า : “ซื้อผักมาให้เปลืองเงิน ทําไมกัน? ”

เฉียนหงเป็นเอ่ยถามอย่างประหลาดใจว่า : “แม่ เราจะกินแค่ เนื้อไม่กินผักเลยไม่ได้หรอกนะ จะต้องเสริมวิตามินหน่อยสิ

นายหญิงใหญ่เชียวพาเธอเดินมายังห้องครัว ชี้ไปที่ตะกร้าผัก ที่ต้องเอาเพิ่งจะขโมยมาพร้อมพูดว่า : “เห็นแล้วหรือยัง? ผัก ชั้นดีเหล่านี้ ล้วนแต่ขโมยมาจากบ้านของเเฉิน ที่บ้านของเยเฉิ นทำแปลงผักขนาดใหญ่ ยื่นมือไปจากรั้วนอกบ้านก็เก็บได้แล้ว ต่อไปบ้านของเราก็ไม่ต้องเปลืองง่ายซื้อผักแล้ว”

เฉียนหงเย่นถึงจะคิดขึ้นได้ ตอนที่ตัวเองไปตั้งแต่เช้านั้น ก็เห็น ที่บ้านของเยเฉินมีการก่อสร้างที่เต็มไปด้วยบรรยากาศคึกคัก อย่างมาก

ตอนนั้นที่ตัวเองได้เห็น แม้ว่าจะค่อนข้างประหลาดใจ แต่ก็ไม่ ได้เก็บเอาใส่ใจ
เธอมองดูตะกร้าผลนั่นของนายหญิงใหญ่เซียวอย่างละเอียด อดไม่ทันที่จะอุทานพูดว่า : “แม่ คุณอย่าว่าเลยนะ ผักเหล่านี้ ล้วนแต่เป็นผักดีๆทั้งนั้น ดีกว่าผักปลอดสารพิษเหล่านั้นที่เราซื้อ มาอีก”

นายหญิงใหญ่เชียวพยักหน้า หยิบแตงกวาสีเขียวขึ้นมาลูก หนึ่ง : “แกดูความยาวของแตงกวาบ้านคนเขาสิ ทั้งใหญ่ทั้งยาว แกดูดอกสีเหลืองที่หัวมัน สดใหม่อย่างมาก แถมยังสะอาด สะอ้าน เหมือนกับเพิ่งล้างมาเลย ! ”

พูดแล้ว นายหญิง ใหญ่เซียวก็หยิบแตงกวาขึ้นมาล้างๆที่ก๊อก น้ำ ถูๆแล้ว ตามด้วยใช้แรงหักหน่อยๆ แตงกวาก็มีเสียงดังป๊อก ออกมา หักเป็นท่อนเรียบร้อย

มีกลิ่นหอมโชยที่สดชื่นอย่างเข้มข้น พุ่งเข้าใส่จมูกทันที นาย หญิงใหญ่อดไม่ได้ที่จะอุทานพูดว่า “ทำไมแตงกวาของคนเขา เวลาคมถึงได้หอมกรุ่นขนาดนี้! ” พูดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเอาเข้าปาก กัดดังกรุบๆไปคำนึง นายหญิงใหญ่เชียวกัดไปคำนึงด้วยใบหน้าที่สดชื่น นายหญิงใหญ่เชียวเคี้ยวแตงกวาพร้อมพูดอย่างไม่ค่อยชัดว่า : “นี่เป็นแตงกวาที่อร่อยที่สุดเท่าที่ทั้งชีวิตของฉันเคยกินมา เลย! ”

ในเวลานี้เซียวฉางเฉียนเดินเข้ามายังประตูห้องครัว ก็ได้กลิ่น หอมของแตงกวา โพล่งพูดออกมาว่า : “ไอ้หยา กลิ่นของ แตงกวา หอมอย่างมาก ขอผมกินสักครึ่งนึงสิ
นายหญิงใหญ่เชียวส่งให้เขาอีกครึ่งนึง หลังจากที่เซียวฉาง เฉียนรับมาแล้วกัดชิมไปหนึ่งคำ ก็ยกหัวแม่มือให้กับเฉียนหง เย่นเลยทันที : “ที่รักแตงกว่านี้คุณซื้อจากที่ไหนเหรอ? อร่อย มากเลยจริงๆ!

เฉียนหงเย่นรีบพูดว่า “ฉันไม่ได้ซื้อมานะ แตงกวานี่แม่ขโมย มาต่างหาก ไม่ใช่สิ แม่เก็บมานะ”

“เก็บมาเหรอ? ” เซียวฉางเฉียนมองไปยังนายหญิงใหญ่เชียว อย่างแปลกๆ ถามว่า : “แม่ แม่ไปเก็บมาจากที่ไหนเหรอ? ”

นายหญิงใหญ่เชียวยิ้มกริ่มพร้อมพูดว่า : “ที่บ้านของเยเฉ นทําแปลงผัก มากมายหลากหลาย มีทุกอย่างเลย อีกอย่าง แต่ละลูกยาวมากเลย เมื่อกี้หลังจากที่ฉันเปิดประตูไปเห็นเข้าก็ กลับบ้านมาเอาตะกร้าไปเก็บมาหนึ่งตะกร้าเลย

เซียวฉางเฉียนขมวดคิ้วถามว่า : “เย่เฉินคนนี้สมองมีปัญหาเห รอ? ทำไมถึงได้ปลูกผักไว้ที่บ้านละ? ”

สนใจอะไรเขาล่ะ? ” นายหญิงใหญ่เชียวพูดอย่างดีอกดีใจ ว่า : “ถึงอย่างไรต่อไปเราก็ไม่ต้องจ่ายเงินซื้อผักแล้ว ไปขโมย จากที่บ้านของเยเฉิน ออกจากบ้านไปก็สามารถเก็บผักที่สดใหม่ และดีที่สุดได้ทุกวันเลย

เซียวฉางเฉียนหัวเราะเฮอๆพร้อมพูดว่า : “งั้นก็ไม่เลวเลย จริงๆ! ไม่เพียงแค่สุขภาพดีแถมยังประหยัดเงินด้วย! ”

อาหารเที่ยงนี้ เฉียนห่งเช่นใช้ผักที่นายหญิงใหญ่ขโมยมาจาก บ้านของเเฉิน ทำอาหารอร่อยหลายเมนูเลย
ก็เป็นเพราะว่าผักเหล่านี้มันดีมากเลยจริงๆ ทั้งตระกูลเซียวกิน แล้วเรียกว่าชมกันไม่ขาดสายเลย

ปกติแล้วเซียวไห่หลงไม่ชอบกินผักมากที่สุด แต่ว่าวันนี้กินไป เยอะมาก

เพราะว่าผักของวันนี้มันช่างเอร็ดอร่อยมากเลยจริงๆ!

สายตามองเห็นอาหารที่อยู่บนโต๊ะอาหารโดนกินเกลี้ยง นาย หญิงใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะอุทานว่า : “ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าผักเหล่า นี้ที่บ้านของเยเฉินจะดีขนาดนี้ แบบนี้ รอจนถึงตอนบ่าย ฉันจะไป เก็บที่บ้านของพวกเขากลับมาอีก

เชียวไห่หลงรีบเอ่ยถามทันทีว่า : “คุณย่า ถ้าหากเก๋เฉินพบเข้า ว่าเราขโมยผักของบ้านเขา จะไม่มาสร้างเรื่องยุ่งยากให้เรา หรอกนะ? ”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดเสียง อย่างเยือกเย็น : “ลองเขามา หาเรื่องฉันสิ ขอแค่กล้าลงไม้ลงมือกับฉัน ฉันก็จะแบล็กเมล์ เขา! ”

เซียวฉางเฉียนยิ้มพร้อมพูดว่า : “แม่ยังคงมีวิธีเช่นเคย! “