บทที่ 78 เธอคิดว่าตัวเองเป็นอะไร

เขมิกาคิดว่าตัวเองฟังผิด

โทรศัพท์เขามีผู้หญิงมารับได้ไง

โทรศัพท์เขา เขารักจะเป็นจะตาย เขมิกาเคยอยากจับ แต่เขาก็ยังไม่ได้ให้วันนี้ผู้หญิงนี้ดันจับได้

ไม่สิ!

ผู้หญิงคนนั้นพูดว่าอะไร?

พวกเขาอยู่ที่โรงแรมHilton

เขมิการีบเปิดผ้าห่มออกแล้วกระโดดลงเตียงรีบออกไป

ด้านนอก

บอดี้การ์ดเฝ้าห้ามหล่อนไว้ยังไงๆพฤกษ์ก็ไม่ปล่อยเขมิ

กาไป

“คุณเขมิการ่างกายคุณยังอ่อนแอกลับไปพักผ่อนครับ” เขมิกาพูดอย่างใจร้อน

“ฉันต้องออกไป พฤกษ์ บุริศร์ได้รับอันตราย”

“อะไรนะ?”

พฤกษ์รู้สึกแปลกๆ บุริศร์ไม่ได้โทรมาหาพฤกษ์เลย “คุณรอก่อน ผมไปโทรศัพท์”

พฤกษ์ได้โทรต่อหน้าเขมิกา

นรมนเห็นสายของพฤกษ์ก็รู้อยู่แก่ใจหล่อนยิ้มแล้วทิ้ง โทรศัพท์เข้าไปในผ้าห่มให้มันดังและดับไปเอง บุริศร์ไม่มีนิสัยที่ไม่รับโทรศัพท์ พฤกษ์เลยรีบโทรไปอีก

สายแบบนี้เขมิกาก็ยิ่งรีบร้อนหนะสิ

ไม่รับโทรศัพท์?

หรือว่าทำกันแล้ว?

ไม่!

เขมิการอมา5ปียังไม่ได้เลย ทำไมถึงจะให้ผู้หญิงหน้า

ไหนไม่รู้มาได้ก่อน?

เขมิการีบดันเขาออกแล้ววิ่งไป

ตอนนี้พฤกษ์ก็ไม่กล้ารีรอ รีบวิ่งตามไป

“คุณเขมิกา เดี๋ยวผมจะขับรถไป คุณรู้ว่าท่านประธาน

อยู่ไหนมั้ย?”

“น่าจะอยู่โรงแรมHilton”

เขมิกาไม่กล้าขึ้นรถพฤกษ์

พฤกษ์นั้นเป็นคนของบุริศร์ ถ้าเขารู้ว่าบุริศร์ทำไรอยู่ พฤกษ์จะรั้งเขมิกาเองแล้วแน่ๆ

พฤกษ์ได้ยินว่าโรมแรมHiltonก็เข้าใจไรบางอย่าง พฤกษ์รู้ว่าเขากับหล่อนอยู่ด้วยกันตอนเจอครั้งล่าสุด “คุณเขมิกาอยู่ที่โรงพยาบาลไว้ก็ได้แล้ว ฝั่งท่าน

ประธานผมจัดการเอง”

พฤกษ์กะว่าจะจับตัวเขมิกาไว้แต่เขมิกาใช้แรงจากไหน

ไม่รู้ดันตัวพฤกษ์ออกแล้ววิ่งออกไปโบกแท็กซี่ พฤกษ์ไม่ได้ทรงตัวดีๆเลยไปชนใส่หน้าเคาน์เตอร์ เอวนี่ โอ้ยยย แต่ก็ไม่ใช่เวลามาร้องเจ็บ

ถ้าทำเรื่องดีๆของเขาพังนี่ ถึงจะมีเป็น10หัวก็ไม่พอเขา

ตัดหรอก

พฤกษ์รีบวิ่งตามขึ้นไปแต่เขมิกาไปไวเกินพฤกษ์จึงรีบตามไปและหวังว่าจะไม่เกิดเรื่อง

นรมนเห็นว่าโทรศัพท์ไม่มีเสียงแล้วก็เลยลบประวัติโทร

ที่พฤกษ์โทรมา

เวลานี้เขาผูกผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ ผมที่เปียกน้ำไหลเป็นหยดๆเขาทำเพียงสะดับผม น้ำ หยดนั้นค่อยๆไหลผ่านไหปลาร้าและต้นคอที่ขาวเนียน และค่อยๆไหลไปจนถึงอกแผงใหญ่ที่เนื้อแน่น เขาเป็นผู้ชายที่รักษาหุ่นมาก

นรมนอดกลืนน้ำลายไม่ได้

ถึงแม้จะผ่านไป5ปี หล่อนก็ยังรู้สึกหุ่นเขาดีอยู่ดี เขาเห็นหล่อนทำหน้าแบบนี้จึงได้กระตุกยิ้ม

“พอใจมั้ย? คุณนรมน?”

เขามาตรงหน้าหล่อนกลิ่นฮอร์โมนฟุ้งซ่าน

หล่อนรีบหายใจเข้าออกแรงๆอยากเบือนหน้าหนีก็จงใจ เกินไปหล่อนเลยอยู่นิ่งให้ร่างกายที่เร้าร้อนเข้าใกล้มา

เรื่อยๆ

หล่อนแอบเบือนไปเล็กน้อย

เขามองก็ไม่ได้พูดไร “กินเสร็จยัง?”

“อืม”

หล่อนพยักหน้าเหมือนเด็กประถมที่ไม่กล้าพูดจาอะไร รู้สึกว่าหล่อนเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรด้วย

“ตื่นเต้น?”

จุดนี้เขานึกไม่ถึง

ยังไงทั้งสองก็นอนด้วยกันตั้ง3ปีแล้ว เขาคิดไม่ออกจริงๆ

ว่าหล่อนจะเขินอาย21 AM น.

หล่อนอยากเงยหน้าพูดว่าไม่ ใครจะไปรู้ว่าเขานั้นอยู่ ตรงหน้าหล่อนใกล้มากจนปากของทั้งสองแตะโดนกัน “ตูบ” เสียงเดียว เขารู้สึกตัวเองทนไม่ไหวแล้ว เขารีบดันตัวหล่อนนอนราบแล้วจูบอย่างดูดดื่ม

หล่อนรู้สึกงง

นี่ไม่ใช่ว่าหล่อนกะจะเปิดก่อนหรอ!

เขาเหมือนภูเขาที่ทับอยู่บนตัวหล่อนร่างกายที่เร่าร้อนที่ จะทำให้หล่อนละลาย

หล่อนรู้สึกเคลิ้มไปด้วย

เขารีบเอาลิ้นเข้าไปชิมรสหวานในโพรงปากหล่อน

5ปีแล้ว

ทุกคืนวันที่ฝันว่าอยากให้หล่อนนั้นกลับมา ตอนนี้หล่อน กลับมาแล้วเขาจะยอมปล่อยมือได้อย่างไร? จูบที่ดูดดื่มและเร่าร้อนเหมือนลุกเป็นไฟ

ขณะนั้นหล่อนลืมการขัดขืนและการวางแผน เหมือนกับ สิ่งนี้กำลังเผยความอยากของหล่อนในตลอด5ปี หล่อนเริ่มจุจมสร้างรอยคิสมาร์กที่ต้นคอเขาและจิกไหล่

เขา

แต่ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งมากจึงจิกไม่เข้า หล่อนโมโหจน เตะต่อที่แผงอกเขาเหมือนกับแม่เสือสาว เขายิ้มแล้วกอดรัดตัวหล่อนให้แน่นขึ้นให้หล่อนรู้สึกถึง ความรู้สึกที่ฟินที่สุด

บรรยากาศยิ่งอยู่ยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆลมหายใจทั้งสองนั้นทื่น หอบ ในขณะหล่อนจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเขาด้าน นอกดันมีเสียงเคาะประตู
“บุริศร์! เปิดประตู!”

หล่อนเหมือนตื่นจากฝันและผลักตัวเขาออก จู่ๆเขาที่กำลังจะได้เข้าด้ายเข้าเข็มกันนั้นเขาโดนดัน ออกสีหน้าจึงไม่โอเค

“นรมน!”

เขาพูดด้วยเสียงต่ำ

ตัวหล่อนนั้นสั่นยังไม่สามารถออกจากความรู้สึกที่

เร่าร้อนได้

หล่อนรู้ว่าคนข้างนอกเป็นใคร

ตอนนี้ที่เห็นตัวเองเกือบเปลือยเปล่าและหื่นหอบหล่อน

แอบด่าตัวเอง

ทำไมเธอถึงทนไม่ไหวกับการยั่วยวนของผู้ชายเกือบจะ

เสียแล้ว?

“ด้านนอกมีคนหาเธอ”

หล่อนรีบดึงผ้าห่มมาปิดตัวเองแต่ด้วยความที่ปิดไม่มิด จึงเห็นรอยสักของหล่อนที่เย้ายวนใจทำให้เขานั้นใจคัน

มาก

“ไม่ต้อนสน”

เขารีบจะบรรเลงต่อแต่หล่อนนั้นหลบ

“ด้านนอกวุ่นวายมากแล้วคนอื่นที่ผ่านไปมาก็จับตาดูอีก ฉันไม่หวังว่าเวลาทำเรื่องแบบนี้จะมีคนมารบกวน” คำพูดนี้ถูก

เขาทรมานมากและโมโหอยากจะฆ่าคนด้านนอกทิ้ง ดีสุดว่าคนด้านนอกมีเรื่องจำเป็น ไม่งั้น…

เขารีบเอาผ้าเช็ดตัวมาปกปิดแล้วเดินไปหน้าประตูแล้วเปิดแรงๆมีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเข้ามา

หล่อนโล่งอกไปที่

ผู้ชายคนนี้มีพิษ!

และเป็นยาพิษที่เสพแล้วติดทันที

หล่อนต้องทำให้ตัวเองมีสติ!

ในขณะที่หล่อนเรียกสติตัวเองเขาก็เดินไปถึงหน้าประตู

“บุริศร์ เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย?”

นี่เป็นรอบแรกที่เขมิกาอยู่ใกล้เขาขนาดนี้

พระเจ้า!

ซิกแพคที่โครตแน่น!

ตัวเขาร้อนมาก!

จากหลังเขาถอดเสื้อแล้วน่าหลงใหลมากกว่าอีก

เขมิกามองค้าง

เขาไม่คิดว่าคนที่จะวิ่งเข้ามาหยุดตัวเองนั้นเป็นเขมิกา ผู้หญิงคนนี้อาหารเป็นพิษไม่ใช่หรอ?

หล่อนอ่อนแอไม่ใช่หรอ?

ตอนนี้เห็นหน้าเขมิกาที่อยากจะกลืนกินตัวเองนั้นเขา

ขนลุกและขยะแขยงมาก

เขารีบดันเขมิกา ขมวดคิ้วแล้วถาม”เธอมาทำไร? ใคร

ปล่อยเธอออกมา?”

เขมิการีบเรียกสติกลับหลังโดนเขาจ้องอย่างเย็นชา

“ฉันมาดูว่าเธอเป็นไรมั้ย บุริศร์ ผู้หญิงในนั้นเป็นใคร?” เขมิกาอยากจะเข้าไป

เขารู้สึกว่านี้เป็นรอบแรกที่เขาเกลียดเขมิกามากขนาดนี้ ดูผู้หญิงคนนี้หน้าแดงเหมือนเร่งรีบจะเป็นคนที่อาหารTIN |

| |

เป็นพิษได้ไง?

ดูแล้วเขาโดนยัยเขมิกานี้หลอกแล้วสิ ด้านล่างที่เจ็บปวดทำให้เขายิ่งโมโห “ไป!”

เสียงที่เหมือนภูเขาไฟกำลังจะระเบิด ถ้าเป็นเวลาปกติ เขมิกาจะหลีกทางไปอย่างเชื่อฟังเขา เพราะเขมิกาต้านความโกรธเขาไม่ไหว แต่ตอนนี้เขมิกา นั้นหึงหวงและอิจฉา ตลอด5ปีนี้ที่เขมิกาอดทนแต่ดัน โดนผู้หญิงคนอื่นมาแย่งก่อน ความรู้สึกที่กลัวว่าเขาจะ โดนเอาไปนั้นทำให้หล่อนลืมภาพลักษณ์ที่เขมิกาควรมี “ฉันไม่ไป! บุริศร์ ฉันอยู่กับเธอมา5ปี เธอมามั่วกับผู้หญิง อื่นได้ไง?เธอเคยคิดถึงฉันและกิจจาบ้างมั้ย? ถ้ากิจจารู้ ว่าพ่อเขานั้นไปมั่วกับหญิงอื่น เธอคิดว่ากิจจาจะคิดยัง ไง?”

เขมิกาใช้กิจจาเป็นอาวุธของตัวเองมาตลอด ที่ผ่านมาที่เขาดีต่อหล่อนเพราะให้หน้าแต่ตอนนี้สีหน้า เขานั้นนิ่งลงไป

หล่อนที่อยู่ด้านในได้ยินแบบนี้ก็กระตุกยิ้ม เสียดายขาหล่อนไม่สะดวกไม่งั้นหล่อนก็อยากจะถ่าย คลิปนี้ไว้ เพราะมันสะใจดีไม่ใช่หรอ?

เขามองผู้หญิงตรงหน้าที่ทำเหมือนตัวเองเป็นภรรยาของ เขาสงสัยที่ผ่านมานี้เขาให้สิทธิ์หล่อนมากเกินไปถึงขั้น ลืมว่าตัวเองนั้นเป็นผู้หญิงของใครที่ผู้หญิงนี้สามารถอยู่ บ้านตระกูลโตเล็กและเหลือลูกไว้ข้างกายได้ก็เพราะ

กิจจา!เขามองผู้หญิงตรงหน้าอย่างเลือดเย็นแล้วพูดว่า”เธอคิด ว่าเธอเป็นอะไร? ฉันจะอยู่กับใครยังขั้นเธอที่ต้องมา สนใจ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ