บทที่ 929 เวลาของเธอกำลังจะหมดลง
“ทำให้เข้าใจผิด? ลูกหมายถึง แพรวาไม่ได้ออกจากเกาะนี้เหรอ?”
“เป็นไปได้ค่ะ”
ดวงตาของนรมนหรี่ลงอย่างกะทันหัน
“ถ้าเป็นที่ที่เราไม่รู้จัก แม่คิดว่าจะสามารถซ่อนศพของพ่อได้ ไหม? บางทีแพรวากำลังปิดบังอะไรบางอย่างจากหนู พ่อหนูอาจ จะไม่ได้อยู่บนเกาะนี่ แต่ก็อาจจะอยู่ใกล้ที่นี่ แพรวารู้ค่ะ นี่ก็ อธิบายได้ว่าทำไมเชษฐ์ถึงพาพวกเรามาที่นี่แทนที่จะเป็นที่อื่น
ขณะที่นรมนกำลังวิเคราะห์ คิมก็ยังคงฟังอยู่
เธอกระซิบ “ถ้าการวิเคราะห์ของลูกถูกต้อง กล่าวอีกนัยหนึ่งก็ คือ ร่างของพ่อหนูก็คงอยู่ใกล้ที่นี่ใช่ไหม”
“แม่อยากทําอะไรคะ?
นรมนเห็นดวงตาที่บ้าบิ่นและหมกมุ่นของคิม และมันทำให้ เธออดถามออกมาด้วยความเป็นห่วงไม่ได้
คิมยิ้มและสายหัว ก่อนพูดว่า “โจ๊กเย็นชืดแล้ว รีบดื่มเถอะ ถึง ลูกจะไม่หิว แต่ในท้องก็ยังมีอีกคนหนึ่ง ต้องกินอะไรเสมอนะ”
“แม่”
“โอเค รีบทานให้อิ่มเถอะ ไม่ว่าจะทำอะไรเราก็ต้องทําให้ท้องอิ่ม ใช่ไหม?”
คิมไม่ได้พูดอะไร มีเพียงทัศนคติที่แน่วแน่ของเธอที่ทำให้พร มนพูดไม่ออกเล็กน้อย
เธอหยิบโจ๊กข้าวฟ่างมากิน
ร่างกายเธอรู้สึกอบอุ่นเล็กน้อยเมื่อทานจนหมด
ข้างนอกยังคงเอะอะโวยวายเพราะอาการป่วยของอชิระ คน ภายในและภายนอกรวมตัวกันตามหาแพรวา เลยไม่มีใครให้ ความสนใจกับพวกเธอที่นี่
นรมนเอนกายลงบนเตียง ก่อนกระซิบ “ที่จริงอชิระก็ดีมากเลย นะคะในชีวิตนี้ มีชายคนหนึ่งที่ยอมเป็นศัตรูกับโลกทั้งใบเพื่อรัก เธอ ก็ค่อนข้างมีความสุข”
“ความสุขอย่างนี้ก็ไม่ไหวนะ มีเวรกรรมมากไป มองไม่เห็น
เส้นทางชีวิตเลยในชาติหน้า
คำพูดของคิม ทำให้นรมนนิ่งไปครู่ ก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า “แม่ เชื่อเรื่องชาติภพหน้าด้วยเหรอ?”
“ใช่สิ ชีวิตนี้ไม่ง่ายเลยกับการมีชีวิตอยู่ นี่จะสามารถฝากฝัง ความหวังและอุดมการณ์ได้ในชาติหน้า
คิมนั่งลงข้างนรมนและยิ้ม
นรมนจับมือของเธอ และพูดด้วยเสียงต่ำ “แม่คะ อันที่จริงมี หลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่สามารถสมบูรณ์แบบ ต่อให้ใช้ชีวิตอีกชีวิตหนึ่งก็ยังมีความเสียใจมากมาย นี่คือชีวิต แม่ดูจุดเริ่มต้น หนูรู้ว่าแม่คิดถึงพ่อ แต่เราต้องตรวจสอบให้ชัดเจน ใช่ไหมคะ?”
“แม่ไม่เป็นไร ลูกอยากพักผ่อนไหม?”
คิมต้องการประคองนรมน ให้นอนราบลงไป
นรมนส่ายหัวแล้วพูดว่า “หนูนอนไปจีบหนึ่งแล้ว ไม่ต้องการ พักแล้วละค่ะ ตอนนี้ดูคึกคักกันอยู่ รอดูว่า เชษฐ์จะสามารถหา แพรวาเจอได้ไหม สิ่งที่หนูอยากรู้ตอนนี้คือทำไม แพรวาถึงโกหก หนู? ถ้าหากเธอบอกที่อยู่ของพ่อมา พวกเราเป็นร่วมมือกัน บางทีโอกาสที่จะหนีออกไปจากที่นี่อาจจะสูงขึ้นก็ได้
“แต่ถ้าเธอไม่อยากหนีละ?”
คำพูดของคิม ทำให้นรมนนิ่งไปเล็กน้อย
“หมายความว่ายังไงคะ? ไม่อยากหนีออกไป? ไม่ใช่ว่าเธอไม่ อยากออกไปหาธิดา? หนูมองออกว่าเธอห่วงใยธิดาจริง
“เพราะว่าเป็นแม่คนหนึ่ง เลยห่วงใย บางทีเธออาจจะไม่
สามารถพบเจอธิดา”
นรมนสับสนอย่างสมบูรณ์
คิมมองมาที่เธอ และพูดด้วยเสียงต่ำ “ลูกลองคิดดู ถ้าหากลูก เห็นแม่เป็นแบบแพรวาจะเป็นอย่างไร?”
นรมนนิ่งไปนิด ก่อนพูด “ถ้าหากหนูคือธิดาและเห็นว่าแม่ของ หนูเสียโฉมและถูกรังแกมาหลายปีขนาดนี้ และรู้ความจริงถึงการเกิดมาของตัวเอง หนูอาจจะฆ่าเชษฐ์กับอชิระ”
“ดังนั้น เธอคงจะไม่อยากให้ลูกสาวของเธอทำลายความสุข ของตัวเอง ณ ปัจจุบัน ลูกบอกเธอไปแล้ว ตอนนี้ธิดากำลังจะเป็น แม่คน และยังบอกอีกด้วยว่าสามีรักเธอมาก ภายในสถานการณ์ เช่นนี้แล้ว เธอจะทำลายความสงบและความสุขในปัจจุบันของ ลูกสาวได้อย่างไร? ถ้าแม่เป็นแพรวาแม่จะใช้ชีวิตของตัวเองเพื่อ ขจัด เชษฐ์และอชิระจะยุติความกังวลของธิดา”
เมื่อได้ยินคนพูด นรมนก็เข้าใจในทันใด
“แพรวาต้องการที่จะพังพินาศไปพร้อมกับเชษฐ์?”
“ใช่ ดังนั้นเธอจึงมีแนวโน้มที่จะควบคุม อชิระโดยตรงเพื่อ ข่มขู่ เชษฐ์”
การวิเคราะห์ของคิมนั้นไม่สมเหตุสมผล แต่นรมนมักจะรู้สึก
ว่ายังมีบางสิ่งที่นี่ที่ทำให้คนไม่เข้าใจ
แต่เธอไม่พูดอะไร
ทันใดนั้น นรมนก็รู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย “แม่ ใส่อะไรลงไปในโจ๊กข้าวฟ่าง?”
นรมนไม่ต้องการสงสัยแม่ของเธอ แต่เธอก็อดสงสัยไม่ได้
คิมมองไปที่นรมนด้วยสายตาที่อ่อนโยน และพูดด้วยเสียงต่ำ “สิ่งที่จะช่วยสงบจิตใจของลูกได้ ไม่ต้องกังวลนะ ไม่ทำให้เจ็บ หรอก มันจะทำให้ลูกหลับสบาย แม่ก็เป็นแม่คนหนึ่งเหมือนกัน ก็เหมือนกับแพรวา แม่อยากให้ลูกมีชีวิตที่ดี นรมน อย่าโทษแม่ เลย มีบางเรื่องที่แม่ไปตรวจสอบได้สะดวกกว่าลูกนัก ตอนนี้สิ่ง สําคัญที่สุดของลูกคือ พักผ่อน ไม่ว่ามีเรื่องอะไรให้แม่ทำให้เถอะ รอวันที่แม่ทำไม่ไหว วันนั้นลูกค่อยเผชิญหน้าด้วยตัวเอง
เสียงของคิมอ่อนโยน แต่เมื่อได้ยินผ่านหูนรมน ก็เหมือนว่า ลอยมาจากดินแดนที่ห่างไกล
“แม่อย่าไปนะ แม่ไปไม่ได้.……….
เธอต้องการคว้าคิม แต่ดวงตาของเธอก็มืดลง หมดสติไป ทันใด
คิมมองเธอหมดสติไป จากนั้นจึงเอนเธอลง และดึงผ้าห่มมา คลุมเธอให้ ก่อนจะปรับอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศในห้อง ให้สูง ขึ้นหน่อย
เธอมองไปที่ใบหน้าที่กำลังหลับใหลของนรมน หน้าอกของ เธอเจ็บปวดอย่างมาก
เวลาของเธอกำลังจะหมดลง
ทุกวันนี้ ความเจ็บปวดของเธอเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และถี่ขึ้น แต่ เพื่อป้องกันไม่ให้นรมนค้นพบ เธอจึงอดทนต่อทุกสิ่งเสมอ ตอนนี้เหงื่อเย็นไหลชโลมไปทั่วร่าง
คิมไม่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน ไม่รู้ว่าตัวเองยัง เหลือเวลากี่วัน ก่อนที่เธอจะมองเห็นดวงอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้ เธอ ต้องทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อส่งนรมนออกไป ถึงแม้จะส่งออกไปไม่ได้ เธอก็ต้องทําให้ บุรีศร์ที่อยู่ภายนอกรู้ว่านรมนอยู่ที่ไหน
เธอไม่สามารถปล่อยให้นรมนอยู่ในสถานที่อันตรายได้ หลัง จากที่เธอเสียชีวิต
เจตนาของเชษฐ์คืออะไรกันแน่?
คิมยังไม่ได้เดาทั้งหมด แต่ต้องเกี่ยวข้องกับนรมนแน่ ไม่เช่น
นั้นเขาคงไม่พานรมนมาที่นี่
เธอเหลือบมองนรมนเป็นครั้งสุดท้าย แล้วเดินออกไปคนเดียว คนข้างนอกเสียงจ้อกแจ้กจอแจ คิมเดินออกมาก็ไม่มีใคร สนใจ
คิมฉวยโอกาสตอนที่ทุกคนไม่สนใจเดินลงไปยังห้องใต้ดิน
ทีนีอากาศหนาวและชื้นมาก
คิมเดินลึกลงไปทีละขั้น
เธอไม่รู้ว่าจะสามารถหาเบาะแสอะไรได้ที่นี่ แต่นี่คือจุดที่แพร วาอยู่นานที่สุด และบางทีเธออาจเหลือบางอย่างเอาไว้
คิมส่องไฟฉายไปตามทาง ก่อนจะพบว่าห้องใต้ดินนั้นยาว มาก บางทีนี่อาจไม่ใช่ห้องใต้ดิน แต่เป็นอุโมงค์ใต้ดิน เธอไม่รู้ ว่าทางเส้นนี้สามารถทะลุไปทางไหนได้บ้าง แต่ในเมื่อมีทาง ย่อมต้องมีบางอย่างที่เชษฐ์ซ่อนเอาไว้
เธอเดินช้าๆ ไปคนเดียว
ยิ่งเข้าไปข้างในมากเท่าไหร่ อุณหภูมิที่ขึ้นก็จะยิ่งต่ำลง และคิมก็รู้สึกว่าทั่วทั้งร่างหนาวเย็น และกำลังจะสั่นสะท้าน
ทันใดเธอเห็นกำแพง
คิมผลักอย่างแรง
เป็นไปได้ไหมตัวเองจะคิดผิด?
คิมกลับมาททางสายเดิมอีกครั้ง ตรวจดูผนัง
ที่ทุกข์อยู่และรับความเจ็บปวดไม่ไหว ทิ้งรอยเอาไว้
เห็นได้ชัดแพรวารับความทรมาน
นี้ และไม่รู้สึก ขอบคุณที่ผู้หญิงคนมอบลูกสาวให้เขา
คิมเดินไปกลับมาห้องเบาะแสใดที่เป็นประโยชน์ แพรวาแล้ว เธอเห็นอื่นเลย
เป็นไปไหมที่คิดผิด
คิมรู้สึกท้อแท้เล็กน้อย
อุณหภูมิที่เย็นลงแล้ว เย็นจนแทบจะยืนไม่ไหว
คิมมือของเธอ และออกห้องใต้ในเธอยังสติอยู่
โชคดีที่ภายนอกยังคงตามแพรวากันอยู่ ไม่ใครคอยสนใจเธอ
คิมรีบกลับไปยังตำหนักข้าง ก่อนไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำอุ่น ทันใดนั้น ท้องของเธอก็ปวดร้าวอย่างท่วมท้น เธอยืนไม่ไหว และล้มลงไปที่ในห้องน้ำ คิมไอออกมาอย่างรุนแรง
เธอรู้ว่า อาการป่วยของเธอกำเริบอีกแล้ว แต่เธอไม่สามารถ ไอได้มากเท่าที่เธอต้องการ เพราะกลัวว่านรมนจะตื่น
คิมปิดปากของเธอและไอ และทันใดนั้นก็มีกระแสความร้อนสี แดงสดพุ่งผ่านจากลำคอ และพ่นลงบนฝ่ามือของเธอ
เลือด!
ดวงตาของคิมมืดลงเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าเวลาของเธอจะหมดลงแล้วจริงๆ
แต่ชินทรอยู่ที่ไหน?
คิมกระวนกระวายใจ มันสับสนอลหม่านไปหมด เบาะแสสัก นิดก็ไม่มี
เธอรีบล้างเลือดจากฝ่ามือของเธอ จากนั้นจึงอุ่นร่างกายด้วย น้ำร้อน จนกว่าความเย็นจะหมดไป เธอปิดก๊อกน้ำ และเช็ดตัวให้ แห้ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่สะอาด
นรมนพยายามลุกขึ้น แต่กลับกังวลเล็กน้อยเมื่อเห็นคิมเดินออกมา
แม่ แม่… ..”
อาบแล้วนอนเถอะ แม่เป็นไร
คิมยิ้ม แต่สีหน้าของเธอดเล็กน้อย
คำพูดประณามทั้งหมดที่สุดเธอทำเพียงถอนหายใจเล็กน้อย และเดินห้องน้ำ โดยพูดอะไรสักค่า
มีกลิ่นเลือดในห้องน้ำ แม้คิมจะแล้ว สตรีครรภ์ก็ อ่อนไหวต่อกลิ่น
หัวใจ
เธอรีบชะล้างออกอย่างรวดเร็ว
นรมนยังคงคิดจะพูดอะไรบางอย่าง และในเครื่องปรับอากาศ
ทั้งคู่ไม่อะไร นรมนได้ยินเสียงหายใจคิมคงคิมเบาๆ
ชีพจรของคิมเร็วมาก เร็วกว่า
นรมนคิดจะถ้าเขาสามารถติดต่อได้ แต่ตอนนี้สัญญาณโทรศัพท์ก็ไม่มี จะทำอย่างไรดี?
คิมปวดท้องอย่างมาก แต่เธอไม่สามารถให้นรมนรู้ได้ จึง
ทำได้เพียงแกล้งหลับ แต่เหงื่อเย็นจัดบนหน้าผากก็ทำให้เธอเริ่ม ที่จะทนไม่ไหว ในเวลานี้ จู่ๆ ก็มีเสียงไซเรนดังขึ้นจากข้างนอก เสียงฝีเท้าดัง
ก้องไปทั่วตำหนักหลัก
นโมนขมวดคิ้วเล็กน้อย หรือว่าเจอแพรวาแล้ว? เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อมองไปยังคิมเธอก็หยุดชะงัก ทำยังไงดี?
คิมไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากผู้คนในตอนนี้ แต่ทางฝั่ง เชษฐ์ก็ไม่รู้สถานการณ์เป็นยังไง เธอจะเลือกอย่างไร?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
