บทที่ 209 คุณจะหนีไปที่ไหนอีก
นรมนไม่แปลกใจที่ป้าโอทำเช่นนั้น
ตระกูลโตเล็กมีธุรกิจขนาดใหญ่ ป้าโอถ้าไม่ใช่คน
โง่ หลังจากรู้ว่าคุณนายโตเล็กไม่สามารถมีลูกได้ จึง หาวิธีผูกพันใกล้ชิดกับหัวหน้าตระกูลโตเล็กอย่าง แน่นอน
หากสามารถล่อลวงหัวหน้าตระกูลได้สำเร็จ และ ปล่อยให้หัวหน้าตระกูลตกหลุมรักเธอ อาจเป็นไปได้ที่ จะเปลี่ยนนายหญิงได้
เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกถึงป้าโอเป็นอย่างไร แต่หลัง จากเรื่องนี้ทั้งหมด นรมนรู้สึกว่าป้าโอเป็นคนเจ้าเล่ห์ และอดทนมาก เก่งมากในการปลอมตัว
คุณนายตระกูลโตเล็กสงบสติอารมณ์สักพักและ กล่าว “ตอนนั้นพ่อของคุณกลัวว่าฉันจะต้องตกใจอีก ดังนั้นจึงเก็บซ่อนไว้มาตลอดกับฉัน แต่ก็เริ่มห่างเหิน จากป้าโอ และเสนอที่จะเปลี่ยนคนเข้ามาแทนที่ในการ ตั้งครรภ์ใหม่ ฉันในตอนนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจ คิดอย่าง โง่ๆว่าพ่อคุณไม่พอใจกับการจัดเตรียมของฉัน และคิด ว่าพ่อของคุณมีใครอยู่ข้างนอก แต่ก็ยังดีที่โกรธกัน และในที่สุดก็บังคับให้พ่อของคุณไม่มีทางเลือกอื่น จึง ตกลงทำหลอดทดลอง แต่น่าเสียดายที่ยังทำไม่ สำเร็จ”
“ภายหลังยังอยู่นอกที่เกิดเหตุ ทำให้ป้าโอตั้งครรภ์ได้สำเร็จ เมื่อป้าโอตั้งครรภ์ ฉันมีความรู้สึกที่ หลากหลาย และไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นอย่างไร ฉัน รู้ว่าฉันจะรักเด็กคนนี้มาก เพราะเขาเป็นลูกของคน โปรดของฉัน แต่ฉันแยกตัวออกมาเล็กน้อย ท้ายที่สุด เขาก็ไม่ได้ออกไปจากร่างกายของฉัน อารมณ์ที่ ยุ่งเหยิงนี้คงอยู่จนถึงช่วงที่เด็กเกิด เมื่อฉันเห็นบุริศร์ ยิ้มให้ฉัน ฉันก็รู้สึกว่าชีวิตของฉันถูกเติมเต็ม นั่นคือ รอยยิ้มที่บริสุทธิ์ที่สุดในโลก เป็นสิ่งที่ฉันอยากจะ ปกป้องไปตลอดชีวิต”
ดวงตาของคุณนายโตเล็กเต็มไปด้วยน้ำตา แต่มุม ริมฝีปากมีรอยยิ้ม มีเสน่ห์ และใจดีมาก
ทันใดนั้นนรมนก็เข้าใจคุณนายโตเล็ก
ผู้หญิงที่สามารถทำสิ่งนี้เพื่อความรักได้นั้น น่า ชื่นชมมาก
“จริงๆแล้วคุณสามารถปล่อยให้ป้าโอไปในภาย หลัง”
“ใช่ พ่อของคุณก็พูดเหมือนกันในตอนแรก น่า เสียดายที่ฉันกลัวว่าเด็กไม่มีนมแม่ จึงไม่เห็นด้วย สุดท้ายก็ให้ป๋าโออยู่ต่อ และป้าโอก็เหมือนพี่เลี้ยงเด็ก ในช่วงเวลานั้นจริงๆ เพียงแค่ให้นมเด็กเสร็จ ก็จะนำ เด็กมาให้ฉัน ฉันคิดว่าสิ่งนี้จะดำเนินต่อไปตลอดกาล”
“เธอคงไม่พอใจที่จะเป็นแค่พี่เลี้ยงเด็กเท่านั้น!” น้ำเสียงที่มั่นใจอย่างมากของนรมนทำให้คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มอย่างขมขื่น
“ใช่ เธอไม่พอใจกับสถานะของพี่เลี้ยงเด็กจริงๆ ฉันค่อยๆค้นพบสิ่งนี้ แต่มันก็สายเกินไป เธอวางยาฉัน และพ่อของคุณ และร่างกายของพ่อของคุณก็พัง ทลายลงในชั่วข้ามคืน ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอต้องการ ทรัพย์สินทั้งหมดของพ่อคุณจริงๆ ต้องการบังคับให้ ฉันสละราชสมบัติ ปล่อยให้ลูกของเธอกลายเป็น ทายาทของตระกูลโตเล็ก และเธอก็สามารถควบคุม ทุกอย่างในตระกูลโตเล็กได้เช่นเดียวกับอัครมเหสีซี
ซี”
ตาของคุณนายตระกูลโตเล็กเย็นลงเล็กน้อย
นรมนประหลาดใจมาก
“พ่อถูกเธอฆ่า?”
“ใช่”
ความโกรธของคุณนายโตเล็กชัดเจนมาก
“แล้วคุณยังทนให้นางอยู่ในตระกูลโตเล็กได้
อย่างไร?”
“เพราะเธอควบคุมตรินท์ในเวลานั้น และวางยา พิษตรินท์ คุณนึกภาพออกไหม? แม่ผู้ให้กำเนิด จะ วางยาพิษลูกชายของตนเองจริงๆ! ก็เพื่ออำนาจและ เงินที่หลอกลวงเหล่านั้น”
นรมนตกใจ
“คุณรู้สึกใจอ่อนขึ้นมา?”
“นั่นคือลูกของสามีฉัน! เป็นลูกของตระกูลโต เล็ก!”
คุณนายโตเล็กปิดหน้าด้วยความเจ็บปวด
“ฉันไม่สามารถทำผิดต่อสามีของฉัน หรือผิด ตระกูลโตเล็ก ฉันพาป้าโอเข้าสู่ตระกูลโตเล็ก สามี ของฉันถูกฉันฆ่าทางอ้อม เพราะบุริศร์คอยปกป้องฉัน เธอจึงไม่มีโอกาสได้ลงมือ แต่ตรินท์ยังเล็กขนาดนั้น แต่กลับเธอถูกควบคุม ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก บรรลุข้อตกลงสุภาพบุรุษกับเธอ ฉันบอกว่าบุริศร์จะ เป็นทายาทของตระกูลโตเล็ก แม้ว่าเธอจะควบคุม กานต์ ไม่ก็แค่ฉันสูญเสียลูกชายคนหนึ่ง ไม่มีการสูญ เสียกับฉัน แต่เธอต้องทนกับความโกรธและการไล่ล่า ของตระกูลโตเล็ก บางทีเธออาจจะฉลาด เริ่มตั้งแต่วัน นั้น เธอสงบและนิ่งลงมาก ยังรู้เรื่องพิษของตรินท์ แต่ ระหว่างพวกเราไม่สามารถย้อนกลับไปได้”
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาตระกูลโตเล็กที่สามีเก็บไว้ ให้ ฉันต้องออกเช้าและกลับดึกทุกวัน จึงไม่ค่อยได้ สนใจบุริศร์ ดังนั้นเธอจึงใช้ประโยชน์จากมัน เมื่อฉัน พบว่าลูกชายและฉันเริ่มห่างเหิน เมื่อไม่ได้อยู่ใกล้ชิด ฉัน ทุกอย่างก็สายไป เพราะตระกูลโตเล็กต้องการฉัน ในเวลานั้น”
เมื่อเธอพูดตรงนี้ คุณนายโตเล็กก็ถอนหายใจอีก
ครั้ง
“ฉันกับบุริศร์และตรินท์คนแปลกหน้ามานานกว่า ยี่สิบปี ฉันเฝ้าดูป้าโอควบคุมเด็กทั้งสองไว้ในมือแต่ ไม่มีทาง เมื่อฉันมอบตระกูลโตเล็กให้กับบุริศร์ ฉันรู้ว่า ป้าโออาจจะลงมือต่อฉัน ดังนั้นฉันจึงออกจากเมือง ชลธี และย้ายไปต่างประเทศ ดูจากพื้นผิวคือการพัก ผ่อน แต่จริงๆแล้วเพื่อปกป้องบุริศร์และตรินท์ แต่ฉัน คาดไม่ถึง เธอหยิ่งผยองและกระสับกระส่ายมากขึ้น แม้จะยังติดต่อกับผู้คนในองค์กรมืด ถ้าไม่ใช่เพราะ การหายตัวไปของกานต์ ฉันอาจไม่รู้หลายปีมานี้เธอมี รากฐานลึกแค่ไหนอยู่ในตระกูลโตเล็ก แต่ตอนนี้ที่ฉัน รู้ ฉันยังไม่สามารถแตะต้องเธอได้ เพราะมีคนหลาย คนมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ โดยเฉพาะบุริศร์ยังไม่รู้จัก ตัวตนที่แท้จริงของเธอ ดังนั้นจึงทำได้แค่รอ”
การทำไม่ถูกแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสัมผัส
ได้
จู่ๆนรมนก็ไม่รู้ว่าตนเองจะพูดอะไร
ป้าโอเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของบุริศร์!
ไม่น่าแปลกใจที่ป้าโอมองเธอด้วยความไม่พอใจ นั่นคือใบหน้าทั่วไปของแม่สามีที่มองไปที่ลูกสะใภ้ของ
เธอ
นรมนพูดไม่ออกเล็กน้อย
“คุณจะไม่บอกเรื่องนี้กับบุริศร์เหรอ?”
“คุณบอกเถอะ เรื่องบางอย่างถ้าฉันบอกเขาก็เป็นการทำร้ายเขา หากคุณคิดว่าควรซ่อนไว้จะดีกว่า การซ่อนมันก็ไม่เลวนะ ฉันปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็น ร่างกายของฉันเองและใช้ชีวิตอย่างหิวโหย” คุณนายโตเล็กถอนหายใจ ดูเหมือนเหนื่อยล้า เมื่อนรมนเห็นเธออ่อนเพลีย จึงลุกขึ้นอย่าง รวดเร็ว
“แม่ คุณพักผ่อนก่อนเถอะ ถ้ามีอะไรค่อยคุยกัน วันหลัง คุณยังต้องดูแลสุขภาพ ฉันยังหวังว่าให้คุณ ดูแลลูกของฉันอยู่นะ
“ดี!”
คุณนายตระกูลโตเล็ก พูดทั้งหมดนี้ ดูเหมือนว่า เธอจะโล่งใจขึ้นเยอะ
เธอถอนหายใจ ล้มตัวลงนอน และหลับลึก
จิตใจของนรมนไม่สามารถสงบได้อีกต่อไป
เมื่อรู้ความลับมากมายของตระกูลโตเล็กในคราว เดียว เธอไม่สามารถแยกแยะมันได้สักพัก แต่เธอก็ รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย
กานต์ยังมีชีวิตอยู่ และมีชีวิตอยู่อย่างดี อยู่ภายใต้ ในการคุ้มครองของตระกูลโตเล็ก นี่เป็นความสะดวก สบายสำหรับนรมน
เธอเชิญผู้ดูแลพิเศษมาให้คุณนายโตเล็ก แต่เมื่อ เธอออกไปเธอเห็นบุริศร์ยืนอยู่ข้างประตู ใบหน้าของเธอไม่น่าดูเล็กน้อย
“มาเมื่อไหร่?”
“สักพักหนึ่ง”
บุริศร์อยากจะยิ้ม แต่ก็ยิ้มไม่ออก
นรมนรู้ว่าเขาอาจจะได้ยินอะไร
“กลับห้องเถอะ ฉันเหนื่อยนิดหน่อย”
“ดี!”
บุริศร์อุ้มเธอขึ้นมา ไม่ว่านรมนจะคัดค้านอย่างไร มันก็ไร้ประโยชน์ เขาแค่อุ้มนรมน กลับไปที่ห้องผู้ป่วย โดยไม่ลังเล
เมื่อเห็นชามและตะเกียบบนโต๊ะ ดวงตาของบุริศร์ ก็ตกใจ
“คุณเอาชนะแล้ว?”
“ไม่มีความสุข?”
นรมนยิ้มเหมือนเด็กที่ได้รับรางวัล
มุมริมฝีปากของบุริศร์เพิ่มขึ้นเล็กน้อย
“มีความสุข”
“งั้นให้รางวัลหนึ่ง”
นรมนเม้มปาก เห็นได้ชัดว่าขอรางวัล
บุริศร์ก้มศีรษะลงและจูบนรมนเบาๆ แต่นรมนไม่พอใจเล็กน้อย และโอบรอบคอของเขาโดยตรง และ ขึ้นไปต่อสู้กับเขา
“นรมน ร่างกายของคุณ…ดี..”
ก่อนที่บุริศร์จะพูดจบ ก็โดนนรมนใช้วิธีอื่นปิดปาก หลังจากจูบที่ลึกซึ้ง ทั้งคู่ต่างก็หอบ แต่เกิด อารมณ์เล็กน้อย
บุริศร์กอดนรมนและพิงกับเตียง เขารู้โดย ธรรมชาติว่านรมนต้องการให้เขามีความสุข แต่ตอนนี้รู้ อะไรบางอย่างแล้ว จะมีความสุขได้อย่างไร?
“สิ่งที่แม่พูดเป็นความจริง?”
“คุณถามเรื่องไหน”
นรมนไม่รู้ว่าบุริศร์ได้ยินมากแค่ไหน แต่เมื่อเขา ถาม ก็หมายความว่าเขาได้ยินจริงๆ และเป็นกังวลมาก
บุริศร์เงียบ เขาอยากสูบบุหรี่ แต่เมื่อเขาสัมผัส กล่องบุหรี่ เขามองไปที่นรมน และในที่สุดก็วางกล่อง บุหรี่ลงบนโต๊ะ
“ไม่เป็นไรคุณสูบได้ฉันไม่รังเกียจ”
นรมนรู้ดีว่าบางครั้งผู้ชายก็ต้องการนิโคตินเพื่อ ระงับอารมณ์
บุริศร์กล่าวว่า “ฉันคิดว่าควันบุหรี่มือสองเป็น อันตรายต่อคุณมาก ใช่ว่าฉันจะไม่รู้”
“เลิกเถอะ”
นรมนหยิบกล่องบุหรี่
“ดี”
บุริศร์ไม่ลังเล
การสูบบุหรี่ไม่ใช่สิ่งเสพติดขนาดใหญ่
การเรียนรู้ที่จะสูบบุหรี่เริ่มต้นเมื่อห้าปีที่แล้วเมื่อ เขารู้ว่านรมนถูกฝังอยู่ในทะเลเพลิง ในเวลานั้นเขา แทบรอไม่ไหวที่จะไปกับเธอ แต่ตระกูลโตเล็กมีสิ่งที่ ต้องทำอีกมากมาย เขาทำได้เพียงใช้บุหรี่และ แอลกอฮอล์เพื่อทำให้ตัวเองดีขึ้น
ตอนนี้นรมนและลูกๆอยู่เคียงข้าง เพื่อสุขภาพ ของพวกเขา เขาต้องเลิก
นรมนไม่ได้คาดหวังว่าคำตอบของบุริศร์จะตรงไป ตรงมามากนัก และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “ไม่ ดิ้นรนสักหน่อยเหรอ?”
“มันไม่ใช่เรื่องดีอะไร ที่ต้องดิ้นรน”
บุริศร์รู้สึกว่านรมนน่ารักมากในตอนนี้ ในโลกนี้มีแม้กระทั่งภรรยาที่ชักชวนสามีให้ดิ้นรน
เพื่อเลิกบุหรี่ เธอคงเป็นคนประหลาด
เมื่อเห็นรอยยิ้มของบุริศร์ นรมนก็ตะคอก และวาง กล่องบุหรี่ลงบนโต๊ะอีกครั้ง
“ทำไมฉันคิดว่าคุณจงใจขุดหลุมเพื่อให้ฉัน
กระโดด”
“คุณคิดมากเกินไปแล้ว แค่สมองของคุณ ไม่ต้อง ให้ฉันขุด คุณก็กระโดดเหมือนกัน
“บุริศร์
นรมนเตะเขาด้วยความหดหูเล็กน้อย ทำให้บุริศร์ หัวเราะเบาๆ แต่ในวินาทีต่อมาเขาก็รีบจับเท้าของเธอ โดยตรง และกระซิบ “คุณต้องการทำอะไร?”
“คุณต้องการอะไร? คุณจะมีพลังหลังจากนอน หลับใช้ไหม? ยังสามารถกลั่นแกล้งฉันได้! ดูว่าคุณ อดทนได้ไหม ฉันบอกคุณได้ว่า ตอนนี้ฉันเป็นนาย หญิงของตระกูลโตเล็ก! แม่พูดแล้ว จะจัดงานแต่งงาน ให้ฉัน หากข้อเสนอของคุณไม่ตรงใจฉัน อย่าคิดว่าฉัน พยักหน้า และสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ”
นรมนบิดคอ ท่าทางหยิ่งมาก
บุริศร์หัวเราะทันที
“จะไปไหนอีก? หืม?”
“ไกลสุดขอบฟ้าแค่ไหนฉันก็ไม่ได้ ตอนนี้ฉันเป็น คนที่มีอำนาจ ฉัน.อา! บุริศร์ คุณแอบโจมตีฉัน!”
นรมนกรีดร้องก่อนที่เขาจะพูดจบ เพียงเพราะมือ ที่ไม่ซื่อสัตย์ของบุริศร์ไม่รู้ว่าสัมผัสไปที่เอวบางๆของ เธอตั้งแต่เมื่อไหร่ และยืดไปตามชายเสื้อของเธอ
“อย่าซุกซน! ปล่อย! ฮ่าๆ! คัน!”
นรมนหลบไปทุกที่ และห้องนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่มีความสุขของเธอ และตรงไปบนท้องฟ้า
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
