บทที่ 1325 นอกจากเขายังมีใครอีก
“ใคร?”
บุริศร์ซ่อนนรมนไว้ด้านหลัง ดวงตาเรียวแหลมดูดีคู่หนึ่งมีแสง ดุเดือดพุ่งออกมา
นรมนจับ AK47 ในกระเป๋าแน่น ทั้งร่างทำท่าป้องกัน
“ฉันเอง”
เมื่อบุณพจน์เดินออกมาก็ทำให้นรมนและบริศร์ตกตะลึงเล็ก น้อย รู้สึกค่อนข้างกระอักกระอ่วนทันที
“พี่ นายมาได้ไง?”
บุริศร์ตอบสนองก่อน และนรมนก็รีบวางอาวุธในมือลง
บุณพจน์เห็นลมหายใจไม่มั่นคงของทั้งสองคน คิดว่าตอนนี้ตัว เองและพรวลัยไม่สามารถทำอะไรบางอย่างได้ ก็พูดขึ้นอย่าง ช่วยไม่ได้ “พวกคุณสองคนดูอารมณ์ดีมาก ไม่คิดว่าจะตั้งใจทำ นอกสถานที่?”
หน้านรมนแดงไปถึงโคนคอทันที
“เปล่านะ ไม่ใช่แบบนั้น
เธอหยิกบุริศร์ด้านหลังด้วยความหดหู ทำให้บริศ เจ็บมาก แต่ไม่กล้าพูดอะไร
“พี่ นายมาที่นี่มีอะไรเหรอ?”
บุริศร์ทำได้แค่เบี่ยงเบนหัวข้อ
บุณพจน์ก็ไม่แซวพวกเขาแล้ว มองรอบๆ แล้วพูดขึ้น “ฉันออก มาดูภูมิประเทศแถวๆ นี้ ร่างกายพรวลัยไม่สะดวก ฉันเป็น ดวงตาให้เธอ ถ้ารู้ว่าจะมารบกวนพวกนาย ฉันควรโทรมาหา พวกนายก่อน”
“พอได้แล้ว ภรรยาฉันหน้าบาง
บุริศร์ได้ยินบุณพจน์ย้อนหัวข้อกลับมาอีกครั้ง ก็เอ่ยปากอย่าง ช่วยไม่ได้
เขารู้ว่าถ้าตัวเองไม่พูดตรงไปตรงมา คิดว่าบุณพจน์ก็คงดึง หัวข้อกลับมาอีก
นรมนอยากหารมุดหนีไปเลยจริงๆ กระอักกระอ่วนมากอ่า
บุณพจน์กลับยิ้มขณะพูดขึ้น “อืม หน้าบาง
คำพูดนี้ทำให้นรมนยิ่งละอายใจเป็นอย่างยิ่ง
“พี่ เราวาดภาพธรรมชาติกันอยู่ มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด คุณดู ภาพที่ฉันวาดนี่”
นรมนรีบอธิบาย จากนั้นก็ส่งรูปภาพไปให้บุณพจน์
บุณพจน์เห็นนรมนวาดภาพเป็นครั้งแรก แต่ต้องบอกเลยว่า นรมนวาดความหล่อและนิสัยเฉพาะตัวของบุริศร์ออกมาได้อย่าง สมบูรณ์
“ดีจริงๆ วันหลังมีเวลาช่วยวาดฉันกับพรวลัยสักรูปสิ คำพูดบุณพจน์ทำให้นรมนชะงักไปเล็กน้อย
“ทำไมพวกคุณสองคนไม่ถ่ายรูปล่ะ?”
“ตอนนี้ไม่สะดวก”
ค่าพูดบุณพจน์ทำให้นรมนเข้าใจทันที แต่ก็เข้าใจความ ใจร้อนของบุณพจน์
“งั้นคืนนี้ฉันจะวาดให้พวกคุณ
นรมนรู้ว่าพรุ่งนี้จะต้องเริ่มปฏิบัติการแล้ว และไม่รู้ว่าจะเจอ อะไรบ้าง ถ้าสามารถวาดออกมาล่วงหน้าได้ก็จะดี
บริศ มองนรมนอย่างค่อนข้างกังวลแล้วพูดขึ้น ร่างกายคุณ โอเคไหม?”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรากลับไปวาดให้พี่ใหญ่และพรวลัยเสร็จแล้ว
ก็มีเวลาชั่วโมงสองชั่วโมง คงไม่เป็นอะไรหรอก
สิ่งที่ควรเตรียมคริชณะก็เตรียมเรียบร้อยแล้ว สิ่งสำคัญที่พวก เขาต้องทําคือผ่อนคลายจิตใจ
“โอเค ฉันกลับไปให้พรวลัยเตรียมตัวสักหน่อย”
บุณพจน์เดินจากไปอย่างคึกคัก
บุริศร์รับรูปภาพใบนั้นมาจากมือบุณพจน์ ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือตัวเอง
“ฉันหล่อขนาดนี้เลยเหรอ?”
“หน้าไม่อาย”
นรมนยิ้มด่าเขา จากนั้นก็หันตัววิ่งไป
มุมปากบุริศร์ยกขึ้นเล็กน้อย
หน้าไม่อายเหรอ?
สังคมสมัยนี้ ถ้าหน้าบางจะหาภรรยาได้ไหม?
ขณะที่คิดเขาก็ยกเท้าเดินไป
ได้ยินเสียงฝีเท้าด้านหลัง มุมปากนรมนก็ยกขึ้นเล็กน้อย แค่มี เขาอยู่ด้วย ฝ่าฟันอันตรายอะไรเธอก็เต็มใจพร้อมแบกรับ
เมื่อทั้งสองเดินไปที่เต็นท์พรวลัย พรวลัยก็เก็บของเรียบร้อย แล้ว ถึงขนาดสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ดูแล้วบริสุทธิ์มากๆ
และบุณพจน์ในชุดสูท ขับให้รูปร่างแข็งแกร่งนั้นน่าประทับใจ
ยิ่งขึ้น
ทั้งสองคนเหมาะสมเหมือนกิ่งทองใบหยก ทำให้ละสายตาไป ไม่ได้จริงๆ
บริศ นํากระดานวาดภาพนรมนออกมา แล้วคลุมกระดาษให้
เธอ
อารมณ์ระหว่างพรวลัยและบุณพจน์เต็มไปด้วยความจริงใจไม่ปิดบัง
ทั้งสองคนไม่ได้ถามว่าท่าไหนดีที่สุด บุณพจน์กอดพรวลัยจาก ด้านหลังโดยตรง เอาคางตัวเองวางไว้บนไหล่พรวลัย ท่าทางเอา อกเอาใจและอาลัยอาวรณ์นั้น ทำให้รู้สึกถึงอารมณ์ไหยหาจริงๆ
พรวลัยมีสายตาอ่อนโยน สีหน้าสงบนิ่ง ความรักเข้มข้นเต็ม ไปทั่วทั้งร่างกาย ปล่อยให้บุณพจน์กอดเอาไว้ นรมนรู้สึกว่าช่วงเวลานี้มันสวยงามมาก เธอรีบยกปากกาแล้ว
วาดบนกระดาษอย่างรวดเร็ว
บริศร์ไม่อยากรบกวนเธอ หยิบภาพวาดของตัวเองไปวางไว้ ในเต็นท์ของตัวเองอย่างระมัดระวัง
นี่คือภาพวาดแรกที่นรมนวาดให้เขา เขาต้องเก็บมันไว้
คริชณะเห็นบุริศร์ออกมา ก็เรียกเขาไปข้างๆ พูดขึ้นเสียงทุ้ม “คนที่ฉันส่งออกไปสืบมาแล้ว คนของฉัตรพลที่บุณพจน์ควบคุม ได้ในตอนแรก หายตัวไปอย่างลึกลับหลังจากพวกนายออกไปได้ ไม่นาน ไม่รู้ว่าใช่แผนการร้ายของฉัตรพลหรือเปล่า”
“นอกจากเขายังมีใครอีก?”
ดวงตาบุริศร์เย็นซาเล็กน้อย
เขามองบุณพจน์ในเต็นท์ ไม่อยากรบกวนความรู้สึกอันงดงาม ของบุณพจน์ในตอนนี้
คริชณะถอนหายใจแล้วพูดขึ้น “ไอ้ฉัตรพลนี่มันไม่ใช่คนจริงๆ อย่าว่าแต่บุณพจน์ใช่ลูกชายแท้ๆ ของมันไหม แต่ยังไงพวกเขาก็ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาสามสิบปี เวลาสามสิบปี เลี้ยงหมาตัวหนึ่งมันยังเกิดความรักเลย นับประสาอะไรกับคน
“ฉัตรพลมันไม่ใช่คน และมันไม่มีหัวใจด้วย
ดูจากการกระทําของเขาทั้งหมด ในใจฉัตรพลมีแค่ ประเทศ และพระราชาเท่านั้น คนอื่นๆ ล้วนไร้สาระ
“ฉันมีเรื่องที่ไม่เข้าใจ
บริศ ขมวดคิ้วเล็กน้อย มองคริชณะแล้วถามขึ้น
“เรื่องอะไร?”
“แพรวาที่เป็นภรรยาของฉัตรพลรู้ไหมว่าฉัตรพลยังมีชีวิตอยู่ ทำไมหลังจากคลอดกล้าณรงค์แล้วไปหาเชษฐ์อีก? หรือทั้งหมด นี้เป็นความตั้งใจของพระราชา?”
บุรีศร์ไม่ค่อยเข้าใจ
ไม่ว่าอย่างไร เชษฐ์ก็เป็นพ่อแท้ๆ ของเขา และถ้าการที่แพรวา ไปหาเชษฐ์เป็นการไตร่ตรองไว้ล่วงหน้า แสดงว่าคนเบื้องหลัง เธอรู้นิสัยเชษฐ์อย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว จึงเดินไปถึงจุดนี้
คริชณะได้ยินเขาถามแบบนี้ ก็ถอนหายใจก่อนพูดขึ้น “จริงๆ
แล้วในใจนายก็เดาได้นานแล้วใช่ไหม?”
“ฉันอยากรู้ความจริง”
“ตอนแรกแพรวาสามารถแต่งงานกับฉัตรพลได้ ถ้าพูดไม่น่า ฟังก็คือทำไมโชคดีจัง ตอนนั้นเธอจะไม่รอดแล้ว แต่เพราะช่วย ชีวิตฉัตรพลไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ กลายเป็นผู้มีพระคุณของฉัตรพลในเวลานั้นพระราชาคนปัจจุบันจะขึ้นครองตำแหน่งพอดี เพื่อ กำจัดความสงสัยของพี่ชายแท้ๆ ที่มีต่อตน ฉัตรพลก็เลย แต่งงานให้แพรวาเป็นภรรยา นายคิดดูสิ พระราชาของตัวเอง แต่งงานคนจนเป็นภรรยาจะไปมีประโยชน์อะไร? ดังนั้นพระราชา คนปัจจุบันถึงได้หวงแหนฉัตรพลมาก อยากจะแบ่งปันทุกอย่างที่ เขาได้รับกับเขาด้วยซ้ำ”
เมื่อคริชณะพูดถึงตรงนี้ก็ชะงักไป จากนั้นก็พูดขึ้นอีก แต่ การเมืองมันไม่มีน้ำใจเพื่อนมนุษย์ ถึงแม้พระราชาจะดีกับฉัตร พลมากแค่ไหน หลังจากแพรวาคลอดกล้าณรงค์ได้ไม่นาน ก็ยังมี บางคนลอบสังหารพวกเขาสองคน ว่ากันว่าครั้งนั้นพวกเขาสอง คนเกือบตาย พระราชาแอบช่วยเงียบๆ ถึงจะช่วยชีวิตพวกเขาไว้ ได้ แต่เพื่อความปลอดภัยของพวกเขา พระราชาจึงยืนยันกับ ภายนอกว่าแพรวาสองแม่ลูกตายไปแล้ว และใช้แผนต้นหลตาย แทนต้นท้อโดยการหาศพสองศพมาหลอก คนที่ตายไปแล้วไม่ สามารถอยู่ในประเทศได้ และในตอนนั้นพระราชาเพิ่งขึ้นครอง ตำแหน่ง อำนาจทางการเมืองไม่มั่นคง อยากดูแลพวกเขาแต่ กำลังมีไม่พอ พระราชาเลยคิดว่าจะส่งพวกเขาไปต่างประเทศ ในตอนนั้นอชิระมีปัญหาพอดี ถูกคนในครอบครัวขับไล่ พระ ราชาจึงจัดการให้แพรวาตามอชิระออกจากประเทศไป สำหรับ กล้าณรงค์ ก็ส่งไปต่างประเทศผ่านสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่อื่น
ราะตอนนี้บุริศร์ไม่ เรื่องพวกนี้คริชณะสืบได้ผ่านลู่ทางพิเศษ เพราะ ได้อยู่ในตำแหน่งที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นบางเรื่องก็เอื้อมไม่ถึง ด้วย ทักษะคอมพิวเตอร์ของบริศร์ถ้าต้องการรู้ก็สามารถฝ่าไฟร์วอลล์ได้ แต่เขามีจิตใต้สำนึก จึงเอ่ยปากถาม
ตอนนี้ได้ยินคริชณะพูดเรื่องพวกนี้ บุริศร์ก็ยืนยันการคาดเดา ของตัวเอง
“ทั้งหมดเป็นแผนการร้ายของพระราชาประเทศอย่างที่คิดไว้ หรือที่เขาให้แพรวาออกนอกประเทศก็เพราะเชษฐ์?”
“ไม่ใช่ ตอนแรกที่ให้แพรวาออกนอกประเทศ เพื่อรักษาชีวิต แพรวาและกล้าณรงค์ ตามอชิระออกไปไม่มีใครสงสัย แต่ใครจะ ไปรู้ว่าอชิระจะเจอเชษฐ์ล่ะ? เชษฐ์เป็นคนในตระกูลโตเล็กพอดี ดังนั้นพระราชาคงเริ่มวางแผนทั้งหมดนี้จากการที่เชษฐ์ตกหลุม รักอชิระ”
ได้ยินคริชณะพูดแบบนี้ บุริศร์ก็ยิ้มเยาะพูดขึ้น “พระราชาคนนี้ มือถือสากปากถือศีลจริงๆ เลยนะ คิดว่าตัวเองเป็นผู้มีพระคุณ บังคับให้น้องสะใภ้ตัวเองแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น ถึงขนาด ปล่อยให้น้องสะใภ้มีลูกกับผู้ชายคนอื่นด้วย นี่คำนึงถึงน้องชาย และน้องสะใภ้จริงๆ เหรอ”
ได้ยินคำพูดเสียดสีของบุริศร์ คริชณะก็พูดเสียงทุ้ม “ไม่ แพร วากับเชษฐ์ไม่ได้มีอะไรกัน ตอนแรกเชษฐ์โดนแพรวาทำให้สลบ ไป เมื่อเชษฐ์ตื่นขึ้นมาก็มีแค่แพรวา ก็เลยคิดว่าแพรวากับเขามี อะไรกัน จริงๆ แล้วคนที่มีอะไรกับเชษฐ์จริงๆ ไม่ใช่แพรวา แต่ เป็นสาวใช้คนหนึ่งที่แพรวาหามา”
เรื่องนี้ทำให้ทั้งร่างบุริศร์ตกตะลึง
“หมายความว่าไง?”
“แพรวาเป็นคนของพระราชาไง จะให้เธอสูญเสียความ บริสุทธิ์จริงๆ ได้ไง? ถ้าเป็นแบบนี้ เขาจะเผชิญหน้ากับฉัตรพล ทำงานสุดชีวิตอยู่ด้านนอกเพื่อเขาได้ยังไง? ยาของแพรวาก็คือ เป็นยาที่พระราชาส่งคนมาเตรียมไว้ให้ เตรียมให้คนมาใช้แทน แพรวาด้วยซ้ำ เชษฐ์ไม่ได้ฉลาดตลอดเวลา คิดว่าป้อมปราการ และพื้นที่ที่ล้อมรอบด้วยศัตรูของตัวเองนั้นปลอดภัยที่สุด แต่คิด ไม่ถึงว่าด้านในจะมีคนของพระราชา ยิ่งคิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงที่ คลอดธิดาวีร์ให้กับเขาตัวจริงนั้นเพิ่งคลอดเสร็จก็ถูกฆ่าปิดปาก แพรวารู้นิสัยของเชษฐ์ ดังนั้นตอนที่เชษฐ์ต้องการไล่ธิดาวีร์ไป เธอแสร้งทำเป็นเสียใจรู้สึกแย่เป็นพิเศษ จริงๆ แล้วมันไม่ได้สูญ เสียอะไรเลยสําหรับเธอ เธออยากให้เชษฐ์ฆ่าลูกสาวแท้ๆ ของ ตัวเองด้วยซ้ำไป”
คริชณะบอกบุริศร์ทั้งหมดที่สืบมาได้
ในเวลานี้ไม่มีอะไรจำเป็นต้องปิดบังบุริศร์แล้ว
บริศ ตกใจ
เขาคิดมาตลอดว่าแพรวาโหดเหี้ยมกับนาวิน เดิมทีแล้วก็ เพราะกล้าณรงค์ ตอนนี้คิดแล้วเป็นเพราะธิดาวีร์ไม่ใช่ลูกแท้ๆ
ของเธอ ก็เลยทำอย่างไรกับผู้ชายของธิดาวีร์ก็ได้อย่างนั้นสิ เธอถึงขนาดเล่นงานธิดาวีร์ หลอกใช้ธิดาวีร์อย่างชอบธรรม ด้วยซ้ำ
รายละเอียดบางอย่างที่มองไม่ชัดในอดีต ตอนนี้ถือว่ากระจ่าง อย่างสมบูรณ์
“แล้วแพรวาตายจริงๆ ไหม?” จู่ๆ บุริศร์ก็นึกถึงปัญหานี้
แพรวาถูกราเซนพาไปที่ประเทศ ถ้าทุกอย่างที่พวกเขาสืบได้ เป็นความจริงทั้งหมด ถ้าพระราชาใส่ใจชีวิตของแพรวาขนาด นั้น จะให้แพรวาตายในประเทศตัวเองง่ายดายแบบนั้นได้ อย่างไร?
อีกอย่างตอนนั้นกล้าณรงค์ก็อยู่ประเทศ เขาและพระราชาคน หนึ่งอยู่ในที่โจ่งแจ้งคนหนึ่งอยู่ที่มืด อยากช่วยแพรวาก็น่าจะ ไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอกมั้ง?
พอนึกถึงความเป็นไปได้ สีหน้าบุริศร์ก็เปลี่ยนไป
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
