แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 207 อาณาจักรรัตติกาล



บทที่ 207 อาณาจักรรัตติกาล

นรมนเห็นอะไรบางอย่างในดวงตาของคุณนาย ตระกูลโตเล็ก และดูเหมือนว่าจะเดาอะไรได้ คนฉลาด เช่นนี้ทำให้คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มด้วยความพึง พอใจ

เธอตบหลังมือของนรมน และกระซิบ “นี่เป็น สมบัติของนายหญิงของตระกูลโตเล็ก คุณเก็บมันไว้ ดีๆ มีหลายคนที่ให้คำมั่นสัญญากับมันไว้”

“คนเยอะมาก? อย่างเช่นว่า…”

“เด็กอย่างคุณใจร้อนจริงๆ”

คุณนายตระกูลโตเล็กถอนหายใจเบาๆ และมอบ กล่องผ้าให้นรมน

นรมนเปิดมันและเห็นว่า มันเป็นแหวนที่เก่าแก่มาก โทเท็มบนมันดูเหมือนจะมีคำอธิบายอื่น ทำให้ผู้คน รู้สึกเรียบง่าย แต่มีสัมผัสของความสูงส่ง

“แหวนวงนี้เป็นคู่ วงนี้ของคุณเป็นของนายหญิง และมีหนึ่งวงที่ด้านบุริศร์ มันเป็นแหวนสำหรับตระกูล ตลอดมาฉันเพียงแค่ไม่ได้เอามันออกมา และฉันไม่ได้ ให้คุณเมื่อห้าปีที่แล้ว ไม่รู้ว่าคุณกับบุริศร์จะไปได้นาน แต่ไหน ตอนนั้นคุณชอบลูกชายของฉันมาก สำหรับ แม่ ฉันภูมิใจ และปลื้มใจ แต่ในฐานะนายหญิงของ ตระกูล ฉันรู้สึกผิด และประหม่า รับผิดชอบ เพราะฉันไม่รู้ว่าคุณเหมาะกับลูกชายของฉันหรือเปล่า”

คุณนายตระกูลโตเล็กไม่มีข้อห้ามในตอนนี้แล้ว

นรมนอาจเคยเศร้าเพราะคำพูดเหล่านี้มาก่อน แต่ ตอนนี้เธอได้รับประสบการณ์มากมาย แล้วเธอก็ไม่มี อารมณ์อื่นใด เธอรู้ว่า คำพูดที่คุณนายตระกูลโตเล็ก พูดกับเธอด้านล่างนี้ น่าจะเป็นความลับของตระกูลโต เล็ก และมีโอกาสมากมันอาจเป็นเหตุผลที่เธอกำลัง ตามหาแต่หาไม่พบ

“แม่คิดว่าตอนนี้ฉันมีคุณสมบัตินี้แล้วหรือ”

“ไม่ใช่ว่าคุณมีคุณสมบัติหรือไม่ แต่เป็นเพราะว่า

บุริศร์ยอมรับคุณ ก่อนหน้านี้บุริศร์เคยบอกฉันเกี่ยวกับ เรื่องของกานต์ เพื่อคุณและกานต์ต้องการมอบ ตำแหน่งของตระกูลโตเล็กออกมาด้วยซ้ำ คิดแค่ว่าจะ อยู่ด้วยกันกับพวกคุณสามคนแม่ลูกพร้อมหน้าพร้อม ตากัน การละทิ้งดังกล่าวทำให้ฉันเข้าใจเจตนาของบุริ ศร์ เขาเป็นเด็กที่ไม่ค่อยพูดมาก เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ เด็ก ตรินท์กลับตรงกันข้ามกับเขา มีเรื่องอะไรก็พูด ออกมาหมด ใช้ชีวิตแบบสบาย อิสระ ดังนั้นจึงจากไป อย่างอิสระ”

เมื่อพูดถึงตรินท์ มุมของตาของคุณนายโตเล็กก็ เปียกชื้นเล็กน้อย

สูญเสียลูกในวัยกลางคน เป็นเรื่องที่ใครๆก็ทนไม่ ได้
สำหรับคุณลุงตัวน้อยที่ไม่เคยพบมาก่อน นรมนไม่ สะดวกที่จะพูด แต่เธอสามารถเห็นได้ว่า ไม่ว่าจะเป็นบุ ริศร์หรือคุณนายตระกูลโตเล็ก ต่างก็คิดถึงเขามาก

“แม่ คนตายไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ ดังนั้นคุณ อย่าเสียใจไปเลย”

“ถ้าฉันบอกคุณว่า ตรินท์ยังไม่ตายล่ะ?”

คำพูดของนางคุณนายตระกูลโตเล็กทำให้นรมน ตะลึง

“อะไรนะ?”

“นี่เป็นความลับของตระกูลโตเล็ก เป็นความลับที่ ไม่สามารถพูดได้ ตอนนี้คุณเป็นนายหญิงของตระกูล โตเล็ก ฉันจะบอกคุณเรื่องนี้ หวังว่าคุณจะเข้าใจ ต่อ จากนี้ไป ฉันขอฝากความปลอดภัยของตรินท์ไว้กับ คุณ”

คุณนายตระกูลโตเล็กจับมือของนรมนไว้อีกครั้ง หัวใจของเธอตกตะลึงมาก ทำให้รับไม่ได้ไปชั่ว ขณะ

“แต่บุริศร์กล่าวว่า..”

“เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน ใครๆก็คิดว่าตรินท์ตายไป แล้ว ตายเพื่อประเทศ แต่มีเพียงฉันและอีกคนเท่านั้นที่ รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ส่วนเขากำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ คุณไม่จำเป็นต้องถาม แค่รู้ว่า ถ้าเกิดวันหนึ่ง ตรินท์ขอ ความช่วยเหลือจากคุณ คุณต้องช่วยเขา”
คุณนายตระกูลโตเล็กไม่ได้ตั้งใจจะอธิบายเรื่อง ของตรินท์

นรมนตกใจมาก แต่ก็ยังพยักหน้า

คุณนายโตเล็กมองไปที่แหวนในมือของเธอและ กล่าวว่า “แหวนวงนี้ไม่ได้เป็นเพียงสัญลักษณ์ในการ แสดงสถานะของคุณเท่านั้น แต่ยังเป็นความรับผิด ชอบ ความรับผิดชอบในการปกป้องตระกูลโตเล็ก ฉัน รู้ว่าการหายไปของกานต์คุณกังวลมาก และยังไม่ สบายใจ ฉันเป็นแม่คนหนึ่ง เข้าใจอารมณ์ของคุณดี แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าตอนนี้กานต์อยู่ที่ไหน แต่ฉันสามารถ บอกคุณได้ว่า เขายังมีชีวิตอยู่ คุณสามารถตามหาเขา ต่อไปได้ แต่ต้องตามหาอย่างลับๆ”

“เพราะอะไรล่ะ?”

นรมนไม่เข้าใจ

กานต์เป็นลูกชายของเธอ เป็นลูกชายที่ชอบธรรม ของตระกูลโตเล็ก ทำไมเขาถึงต้องส่อเสียดด้วย?

คุณนายตระกูลโตเล็กถอนหายใจและกล่าวว่า “จะต้องมีใครบางคนในตระกูลโตเล็กที่เติบโตมาใน ความมืดมิดเสมอ ในชีวิตของบุริศร์ บุคคลที่ซ่อนตัวอยู่ ในความมืดมิดคือตรินท์ ใต้ตอนนี้กิจจาได้ประกาศตัว ตนแล้ว เป็นทายาทของตระกูลโตเล็ก จึงไม่สามารถ เปลี่ยนแปลงได้อีกต่อไป เพราะเราไม่มีทางทำให้กิจจา หายหายสาบสูญ ไปได้ ดังนั้น….
นรมนดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างอย่างทันที

“การหายไปของกานต์เป็นฝีมือของคุณ?”

“พูดให้ชัดว่า ตรินท์ช่วยกานต์เอาไว้ ส่วนที่ที่เขา ไปนั้น มีเพียงตรินท์เท่านั้นที่รู้ เขาจะฝึกฝนกานต์ให้ดี สักวันหนึ่งแม่ลูกจะได้พบกัน”

“แม่ ฉันไม่เข้าใจ ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

นรมนคิดไม่ถึงว่า ลูกชายที่ตามหาไม่เจอคาดไม่ ถึงว่าจะอยู่กับลุงตัวน้อยของเธอ และแม่สามีของเธอก็ ไม่ได้บอกบุริศร์ด้วยซ้ำ

คุณนายตระกูลโตเล็กกล่าวด้วยเสียงเบาๆ “ตระกูลโตเล็กมีด้านมืดและขาวมาตลอดเป็นเวลา หลายร้อยปี คุณรู้ไหมว่าทำไม?”

“ไม่รู้ ไม่ใช่เพราะว่าตระกูลโตเล็กของพวกเรามี รากเหง้าที่ลึก และความสัมพันธ์ที่กว้างขวาง?”

“นั่นเป็นแง่มุมหนึ่งอย่างแน่นอน แต่การเชื่อมต่อ ของผู้คนมักทำให้ผู้คนเปลี่ยนไปทุกที่ทุกเวลา เว้นแต่ กองกำลังลับพิเศษเหล่านั้นจะเป็นของเราเอง”

คุณนายตระกูลโตเล็กรู้ว่านรมนฉลาดมาก เธอจึง หยุด นรมนเข้าใจได้ในทันที

“คุณหมายความว่ากองกำลังชุดดำในเมืองชลธี

เป็นของตระกูลโตเล็กพวกเราเอง?”

“ถูกต้อง!”
คุณนายตระกูลโตเล็กมองออกไปนอกหน้าต่าง และกระซิบ “ฝาแฝดของตระกูลโตเล็กเป็นกรรมพันธุ์ แต่ละรุ่นมีลูกสองคน อาจเป็นแฝดชายหญิง หรือไม่ก็ แฝดชายสองแต่ลูกๆของตระกูลโตเล็กทุกรุ่นจะต้อง ตายคนหนึ่ง คุณรู้ไหมว่าทำไม?”

“เพราะอีกคนต้องซ่อนตัวตน ดำดิ่งสู่ความมืดมิด และปกป้องรากฐานของตระกูลโตเล็กอย่าง เงียบๆ?”

จิตใจของนรมนทำงานอย่างรวดเร็ว

คุณนายตระกูลโตเล็กพยักหน้าด้วยความโล่งใจ

“ในรุ่นนี้ ตรินท์เป็นคนแรกที่มีลูก น่าเสียดายที่เข มิกาให้กำเนิดลูกเพียงคนเดียวคือกิจจา สถานการณ์นี้ ทำให้ฉันคิดหนักมาก แต่กิจจาเป็นลูกของตระกูลโต เล็กอย่างแท้จริง ทำไมไม่ใช่ฝาแฝด หมอก็ให้คำตอบ เช่นกัน เขมิกากินอาหารชนิดหนึ่งเข้าไปโดยบังเอิญ ตอนที่เขาอยู่ในยูนนาน ทำให้เด็กอีกคนเสียชีวิต แต่ ความสามารถในการรอดชีวิตของกิจจาค่อนข้าง แข็งแกร่ง จึงกลืนพี่ชายของตนเองเข้าไปเลยถือเกิด มาด้วยความยากลำบาก แต่ร่างกายของเขาเองก็ได้รับ ผลกระทบเช่นกัน ดังนั้นฉันจึงไม่เคยรู้เลยว่า อาณาจักรแห่งความมืดของตระกูลโตเล็กควรถูกส่ง มอบให้ใคร จนกว่าคุณและกานต์ปรากฏตัว”

คำพูดของนางคุณนายตระกูลโตเล็กทำให้นรมน ตกใจ
“อาณาจักรรัตติกาล?”

“ใช่แล้ว อาณาจักรราตรีมืดของตระกูลโตเล็กกับ รากฐานของตระกูลโตเล็กด้านสว่างนั้นเหมือนกัน ดัง นั้นพวกเขาจึงต้องการทายาทที่แข็งแกร่งเพื่อสืบทอด ในรุ่นก่อนคือตรินท์ และในรุ่นนี้คือกานต์ พวกเขาเป็น ลูกของตระกูลโตเล็ก จริงๆแล้วจากตอนที่คุณและ กานต์ปรากฏตัว ตั้งแต่ตอนที่บุริศร์บอกฉันว่าคุณเป็น ภรรยาของเขา ฉันรู้ว่าคุณมีลูก ฉันยังได้รู้เกี่ยวกับการ ดำรงอยู่ของกมลผ่านการสืบสวน เธอคือเจ้าหญิงตัว น้อย เป็นเด็กผู้หญิงคนเดียวในตระกูลโตเล็กของพวก เราเป็นเวลาร้อยปี แต่เธอต้องทนกับสถานการณ์เช่นนี้ ดังนั้นเธอจึงสามารถอยู่ภายใต้แสงแดดของตระกูลโต เล็กได้ แต่นรมน โปรดยกโทษให้ฉัน โดยไม่ได้รับ

อนุญาตจากคุณ ที่พาตัวกานต์ไป เป็นความผิดของฉัน ที่ให้เส้นทางอื่นในชีวิตของกานต์ แต่ก็เป็นทางเลือก ของตระกูลโตเล็กด้วย”

ดวงตาของคุณนายตระกูลโตเล็กเป็นประกาย ด้วยความรู้สึกผิดและโทษตัวเอง แต่เธอก็ไม่เสียใจ

อารมณ์ของนรมนซับซ้อนมาก เธอไม่คาดคิดว่า จะได้ยินสิ่งนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ได้คาดหวังว่าการ พัฒนาของสิ่งต่างๆจะเป็นไปอย่างคาดไม่ถึง

เธอคิดมาตลอดว่ากานต์ถูกคนอื่นลักพาตัวไป แม้ จะเป็นหรือตายก็ไม่รู้ กังวลอยู่ทุกวัน แต่ตอนนี้ คุณนายโตเล็กจู่ๆก็บอกเขาว่า กานต์สบายดี ถูกลุงของตนเองพาตัวไป และมีแนวโน้มมากที่จะนำไปสู่ ชีวิตที่แตกต่างจากนี้ไป เป็นไปไม่ได้ที่จะปรากฏตัวใน ดวงอาทิตย์ในชีวิตนี้ หัวใจของนรมนก็ไม่สบายใจเป็น พิเศษ

“เขาเป็นลูกของฉัน! แม่ เขาเป็นลูกของฉัน!”

แม้ว่านรมนจะไม่วิพากษ์วิจารณ์มากเกินไป แต่เธอ ก็สามารถได้ยินว่าเธอโกรธมาก ไม่พอใจมาก และถึง แม้จะมีความโกรธก็ตาม

ใช่!

ใครจะทนได้ที่ลูกของตนเองถูกกระทำเช่นนี้

กานต์อายุเพียงสี่ขวบ!

ชีวิตของเขายังไม่ทันเริ่มต้นขึ้น แต่ก็ถูกคน กำหนดไว้แล้ว

กานต์อาจไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคนอื่นในอนาคต เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อไหร่เธอจะได้เห็นกานต์อีก ความ รู้สึกที่ว่าการมีลูกชายเท่ากับการไม่มีลูกชาย เธอรับไม่ ได้เลย

คุณนายตระกูลโตเล็กรู้ถึงความคับแค้นใจของ เธอ และถอนหายใจและกล่าวว่า “ฉันรู้ว่าคุณตำหนิฉัน บางทีบุริศร์ก็อาจจะโทษฉันในเรื่องนี้ อดีตอาณาจักร รัตติกาลของตระกูลโตเล็กอยู่ภายใต้อำนาจของนาย หญิงโดยตรง แม้ว่าคนที่เป็นนายจะรู้ แต่นายก็ไม่ได้มี ส่วนร่วม คนเป็นนายได้แต่ใส่ใจกับธุรกิจบนพื้นผิวนายหญิงต้องแบกรับมากขึ้น คุณเข้าใจไหม?”

คิ้วของนรมนขมวดเข้าหากันแน่น

“แม่ คุณหมายความว่าไง?”

“ใช่ จากนี้ไปสิทธิ์ของอาณาจักรรัตติกาลจะมอบ ให้กับคุณ แหวนวงนี้เป็นสัญลักษณ์ พ่อของบุริศร์เสีย ชีวิตก่อน ฉันแบกรับธุรกิจบนพื้นผิวและอาณาจักร รัตติกาลไว้ สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันเหนื่อยมาก แต่ก็ ไม่กล้าที่ล้มลง เพราะมีคนอีกมากมายที่อยู่ข้างหลังฉัน ที่ต้องการฉัน นรมน ตอนนี้ฉันให้อาณาจักรรัตติกาล แก่คุณ และก็มอบบุริศร์และตระกูลโตเล็กให้คุณด้วย”

คุณนายตระกูลโตเล็กมองไปที่นรมนอย่าง เคร่งขรึม และทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงอเล็กซานเดอร์

“แม่ ฉันไม่เข้าใจ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“อาณาจักรรัตติกาลของตระกูลโตเล็กมีอัต ลักษณ์ที่สำคัญมากมาย เอกลักษณ์ที่สำคัญที่สุดคือ องค์กรรวบรวมข่าวกรองลับพิเศษของประเทศ เราเป็น ส่วนหนึ่งของประเทศ พูดแบบนี้คุณเข้าใจไหม?”

“คุณหมายถึง.”

“ทำไมคุณถึงคิดว่าตระกูลโตเล็กมีอายุยืนยาวมา เป็นร้อยปีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นตระกูลทวีทรัพย์ธาดา หรือ ตระกูลรัตติกรวรกุล พวกเขาล้วนมีรากฐานมาจาก เมืองชลธี และพวกเขาล้วนเป็นตระกูลเก่าแก่ แต่ ทำไมถึงเทียบไม่ได้กับตระกูลโตเล็ก นั่นเป็นเพราะตระกูลโตเล็กตั้งแต่แรกเริ่มก็คือคนของประเทศ ไม่ว่า จะอยู่บนพื้นผิว หรือในความมืด อาณาจักรแห่ง รัตติกาลของตระกูลโตเล็กมีความสำคัญมาก คนเป็น นายจะต้องเป็นคนที่มีลักษณะทางศีลธรรมสามารถ ยืนหยัดการทดสอบได้ และไม่ใช่ทุกคนที่สามารถแบก

รับได้”

การรับรู้ของคุณนายตระกูลโตเล็กเกี่ยวกับนรมน เป็นไปในเชิงบวกมาก ซึ่งทำให้นรมนตกใจ

“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันเหมาะ

สม?”

“เพราะบุริศร์คิดว่าคุณเหมาะสม เพราะคุณมีใจ จริงสำหรับบุริศร์ ไฟเมื่อห้าปีก่อนทำให้เกิดความ เข้าใจผิดระหว่างพวกคุณ แต่ทุกสิ่งที่คุณทำกับบุริศร์ หลังจากที่กลับมา มันออกมาจากใจโดยสิ้นเชิง แม้ว่า ในสถานการณ์นั้น ก็ไม่ได้ทำอะไรเพื่อทำร้ายบุริศร์ และตระกูลโตเล็ก ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงถึงความ บริสุทธิ์ใจของคุณ บางทีตอนนี้คุณยังไม่บรรลุ นิติภาวะ แต่เวลาเป็นครูที่ดีที่สุด เขาจะทำให้คุณ เติบโตขึ้น ฉันก็เชื่อ ด้วยความพยายามของคุณและบุ ริศร์ ตระกูลโตเล็กจะดียิ่งขึ้น”

คุณนายโตเล็กยิ้มอย่างชาญฉลาด และทันใดนั้น นรมนก็รู้สึกว่าทุกอย่างเกี่ยวกับเขาอยู่ในสายตาของ หญิงชรานั้น โปร่งใสมาก แม้ว่ามันจะน่าอาย และหดหู่ เล็กน้อย แต่ก็มีการรับรู้และเข้าใจมากขึ้น ซึ่งเพียงพอแล้วสำหรับเธอ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ