แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 1030 ผู้หญิงของฉันต้องมีชีวิตที่ดี



บทที่ 1030 ผู้หญิงของฉันต้องมีชีวิตที่ดี

บริศร์สลัดความเย็นชาออกไป จากนั้นกลับขึ้นไปนอนบนเตียง ข้างกายนรมน

ครั้งนี้นรมนนอนหลับได้อย่างสงบ หรืออาจจะเพราะรู้ว่าบุริศร์ กลับมาแล้ว มีที่พึ่งในใจ หรืออาจจะเป็นเพราะโดนกระทำซ้ำไป มาจนเหนื่อย เธอหลับจนถึงสิบเอ็ดโมง

มองเวลาที่ปรากฏ นรมนคิดว่าตัวเองดูผิดทันที หรือนาฬิกา

เสีย

แต่ท้องร้องจนทำให้จำเป็นต้องลุกขึ้นมา

ตู้ที่หัวเตียงมีชุดอยู่บ้านที่ใส่สบายๆ วางไว้เรียบร้อยแล้ว รองเท้าแตะก็เปลี่ยนเป็นนุ่นอย่างหนา

นี้คิดว่าเธอกลายผู้หญิงที่เป็นแม่ลูกอ่อนที่อยู่ในช่วงอยู่เดือน ไปแล้วหรือไง?

นรมนพูดไม่ออก แต่ก็ใส่รองเท้าจะเดินลงบันไดมา

“หม่ามี้ ตื่นแล้ว? นอนเก่งมาเลย!”

กมลนั่งเล่นของเล่นที่บุริศร์เพิ่งซื้อ ให้อยู่บนโซฟา ด้านข้างยัง มีอาหารวางอยู่นิดหน่อย

นรมน โดนแซวจนหน้าแดงนิดหน่อย

“แด๊ดดี้ล่ะ?”
“แด๊ดดี้ออกไปซื้อกับข้าว บอกว่าเดี๋ยวจะทำปีกไก่อบโค้กให้

หนูกิน”

เมื่อกมลพูดถึงเรื่องกิน แววตาก็ส่องประกายขึ้นมาทันที

“หนูรู้แต่จะกิน ไข้ลดรึยัง?”

นรมนจับหน้าผากเขา อุณหภูมิเหมาะสมจึงสบายใจขึ้นมา หน่อย

“ลดตั้งนานแล้ว หม่า แด๊ดดี้กลับมาตอนไหน?”

“ตอน เมื่อวาน”

นรมนลูบหัวกมล และรินน้ำให้ตัวเองหนึ่งแก้ว

กมลท่าปากซุบซิบว่า“ถ้าแดดกลับมาเร็วกว่านี้หน่อยก็คงดี หนูคงไม่โดนครูจางรังแก

นรมนรู้สึกลำบากใจขึ้นมาทันที

“จากนี้ให้หม่ามี้กับแด๊ดดี้ไปส่งหนูที่โรงเรียนอนุบาล หรือว่า หนูอยากจะเปลี่ยนโรงเรียนอนุบาลไหม?”

“หม่ามี้ หนูไม่ไปโรงเรียนอนุบาลได้ไหม? หนูไม่ชอบโรงเรียน อนุบาล ไม่เลยสักนิด

กมลปฏิเสธจริงจัง

นรมนรู้ว่าเรื่องนี้สร้างบาดแผลในใจของเด็ก

อยู่ๆ เธอก็ไม่รู้ว่าควรจะอธิบายปัญหานี้กับลูกยังไงดี
“ลูกรัก ทุกคนมีเรื่องที่ต้องทำกันทั้งนั้น แต๊ดดี้ต้องหาเงิน หมา มีต้องดูแลบริษัท พี่ชายต้องไปเรียน ตัวหนูเองก็ต้องไปโรงเรียน อนุบาล

“แต่หนูเชิญอาจารย์มาสอนที่บ้านได้

พฤติกรรมไม่เต็มใจเข้าสังคมขนาดใหญ่ของกมลทำให้นรมน ไม่รู้ว่าควรรับมือยังไง

ตอนนั้นเอง บริศ กลับมาพอดี

“พวกคุณสองแม่ลูกคุยอะไรกัน? เด็กน้อยดูสิแด๊ดดี้ซื้อของ อร่อยอะไรมา!”

“ว้าว บลูเบอร์รี่! มีแก้วมังกรด้วย! มังคุดก็มี! ของชอบหนูทั้ง นั้นเลย! แด๊ดดี้ หนูรักแด๊ดดี้มากเลย

เมื่อกมลได้ยินว่ามีของกิน ลืมปัญหาที่กำลังหารือกับนรมนไป

ชั่วคราว รีบวิ่งซอยขาเล็กๆ ไป ดึงถุงในมือบุริศร์ และอุทานออก

มาเสียงดัง

เด็กน้อยก็แบบนี้แหละ เจอของและเจอเรื่องที่ตัวเองชอบ ก็มี ความสุขขึ้นมาทันที

นรมนหวังจริงๆ ว่าลูกสาวของตัวเองจะสามารถรักษาความ บริสุทธิ์อย่างนี้ไว้ได้ตลอดไป

บริศ เห็นสายตาที่นรมนมองกมลมีความสับสนเล็กน้อย จึง อดยิ้มและพูดขึ้นมาไม่ได้ว่า “นี่ ซื้อทุเรียนมาให้คุณ คุณชอบกิน ไม่ใช่หรือไง?”
“ไม่อยากกิน”

นรมนถอนหายใจ คิ้วเต็มไปด้วยความเศร้า

“เป็นอะไรไป? กมลทำให้คุณโกรธหรือไง?

“หนูไม่ได้ทำ หนูเชื่อฟังมาก แต๊ดดี้” กมลรีบปกป้องความบริสุทธิ์ตัวเองทันที

บริศ พูดอย่างไม่มีอะไรพูดว่า “เอาผลไม้ไปล้างก่อนค่อยกิน

“อืม ค่ะ!”

กมลกอดถุงและวิ่งไป

บริศ เดินอ้อมมานั่งข้างเธอ และดึงเธอมากอดไว้

“เป็นอะไร?”

“เพราะเรื่องนี้ทำให้กมลไม่อยากไปโรงเรียนอนุบาล จะทำยัง ไงดี? ลูกไปเรียนอนุบาล ต่อจากนี้จะเข้าเรียนประถมได้ยังไง? และยังอยู่คนเดียวไม่ยอมเข้าสังคมใหญ่อีก บุคลิกอย่างนี้จะมี ข้อบกพร่อง”

“แก้ไขยังไงดี?”

“ต่อไปก็รู้เอง”

บริศ ออกอุบาย เมื่อเห็นนรมน ใส่รองเท้านั้น จึงพยักหน้า และ พูดอย่างพึงพอใจว่าต่ออยู่ในบ้านก็ต้องใส่รองเท้ารุ่น อีกอย่าง ผมติดต่อคนงานซ่อมแซมไว้แล้ว ตอนบ่ายจะเข้ามาที่บ้าน มาเปลี่ยนเครื่องทําความร้อนเป็นเครื่องทำความร้อนใต้พื้น อย่างนี้ พื้นก็จะไม่เย็นแล้ว

ได้ยินบุริศร์พูดอย่างนี้ นรมนหดหูขึ้นมาทันที

“บุริศร์ ตอนนี้ใกล้จะตรุษจีนแล้ว ผ่านตรุษจีนไปเดือนกว่า ระบบทําความร้อนก็จะหยุดทำงานแล้ว คุณติดตั้งใหม่ตอนนี้ คิด ได้ยังไงกัน? อย่างมากก็แค่เดินขึ้นไปอีกเดือนสภาพอากาศ อบอุ่นแล้ว คุ้มไหม?”

“คุ้ม ตอนนี้ร่างกายคุณอ่อนแอมาก ผมถามรมดาแล้ว ร่างกายคุณใช้เวลาพักฟื้นนานกว่าจะกลับมาแข็งแรง ช่วงเวลานี้ เป็นช่วงที่กลัวความหนาวที่สุด อีกอย่าง การติดตั้งเครื่อง ทําความร้อนบนพื้นใช้เวลาหลายวัน พวกเราไปพักที่บ้านคุณ สักสองวันดีไหม?”

บริศ พูดขนาดนี้แล้ว แน่นอนว่านรมนไม่สามารถหาเหตุมา หักล้างได้อีก

“ร่างกายฉันก็เป็นอย่างนี้ คุณอย่างเป็นห่วงไปเลย มีผู้หญิงตั้ง หลายคนที่เกิดภาวะเลือดพร่องหลังคลอดลูก?”

“ผู้หญิงคนอื่นผมไม่สนใจ แต่ผู้หญิงของผมต้องมีชีวิตที่ดี คุณ ยังต้องอยู่กับผมไปจนแก่เฒ่าไม่ใช่หรือไง? ว่ามาสิ พระราชินี ของผม ตอนเที่ยวอยากกินอะไร? ผมต้มโจ๊กเมื่อตอนเช้าตรู่ คุณ จะกินหน่อยไหม?”

แค่ดูท่าทางของนรมนบุริศร์ก็รู้ว่าเฮเพิ่งตื่น ถึงถามออกมา อย่างอดไม่ได้
นรมนายหน้า ไม่กิน รอกินพร้อมกันตอนเที่ยง คุณรอหน่อย คอยหาอาหาร ฉันมีเรื่องอยากถามคุณ

“ได้”

บริศ เอาของวางไว้อีกด้านข้าง นั่งลงบนโซฟารอฟังคำถาม

จากนรมนอย่างเชื่อฟัง

อยู่ๆ นรมนก็ยิ้มออกน้อย

“คุณไม่ต้องเชื่อฟังขนาดนี้ก็ได้ ระวังอะไรขนาดนี้?”

“ต้องเชื่อคําพูดเมีย ป้องสอนผม”

“เรื่องนี้ยังต้องสอนอีก?

นรมนรู้สึกว่าบริศ เข้าคุกไปรอบหนึ่ง ปากหวานขึ้นเยอะเลย บุริศร์ยิ้มน้อยๆ ระหว่างคิ้วมีความน่าเอ็นดู

นรมนกระแอมครั้งหนึ่งและพูดว่า “ออกมาจากคุกได้ยังไง? ไม่ใช่บอกว่าเบื้องบนต้องการตรวจสอบเรื่องนี้หรือไง?”

“ใ ต้องสอบสวนอย่างละเอียด แต่หลังจากแพรวาโดนส่งไป อยู่ในมือของราเชน ราเชนกดดันเบื้องบน ก็เลยปล่อยฉันออกมา อย่างช่วยไม่ได้”

การอธิบายของบริศร์ทำให้นรมนตกใจเล็กน้อย

“คุณสนิทกับราเซนมากรึไง? หรือว่าระหว่างพวกคุณยังมีการ แลกเปลี่ยนอะไรกันอีก? ฉันได้ยินมาว่าคุณรับปากกับราเชนไว้ ว่าจะให้ฉันไปเยี่ยมแม่ของเขา? ทำไมถึงสัญญาเรื่องนี้? แม่เขาเป็นใคร? มีความสัมพันธ์กับพวกเราไหม?”

นรมนตามคำถามติดกันเป็นทอดทำให้บริศร์นิ่งไปสักพัก

เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะบอกนรมนดีไหม

ก่อนหน้านี้เขาปกป้องนรมนไม่ให้มีส่วนร่วมในการแย่งชิงกัน ของตระกูลราเชน เพราะถ้าสถานะของนรมนถูกเปิดเผย จะดึงดู เรื่องราวมากมาย และเขาก็แค่อยากจะมีชีวิตที่สงบสุขกับนามน

แต่ตอนนี้เรื่องราวไม่ได้ขึ้นอยู่กับการควบคุมของเขาแล้ว ถ้าตอนนี้ไม่บอกนรมน มีแต่จะทำให้นรมนถูกใช้เป็นเครื่องมือ

ในความมืด

นรมนเห็นท่าทางของบุริศร์ก็รู้แล้วว่าเขากำลังคิดพิจารณาอยู่ เขาไม่เร่งเขา แค่รออย่างเงียบๆ

สุดท้ายบุริศร์ถอนหายใจ และพูดว่า “มีเรื่องหนึ่งที่ผมไม่เคย

บอกคุณเลย”

“เรื่องเกี่ยวกับกันยกา?”

นรมนยังจำผู้หญิงคนนี้ได้

ระหว่างเธอและบริศร์แทบจะไม่มีความลับ ความลับเดียวที่มี

คือกันยกา

บริศพยักหน้า

เขาพูดว่า “กันยกาเป็นลูกสาวแม่บ้านของราเชน เพราะเรื่อง บางอย่างของราเชนเข้าจึงมาหาผม เริ่มแรกเพื่อใช้ข่าวนี้แลกเปลี่ยนกับแหล่งข้อมูลเพื่อใช้ตั้งหลักในวงการบันเทิง แต่เอ ทําให้คุณเข้าใจผิด ดังนั้นผมจึงจัดการเธอไป นามนตกใจ โดยพยายามหลีกเลี่ยงความหมายของคำว่า

จัดการไปแล้วของบริศร์ว่าหมายถึงอะไร

“เรื่องบางอย่างของราเชนเกี่ยวข้องอะไรกับคุณ?”

“พูดให้ถูกแล้ว ไม่เหมาะจะเกี่ยวข้องกับผม แต่เกี่ยวกับคุณ ราเชนกับคุณอาจจะเป็นพี่น้องกัน

คําพูดของราเชนราวกับสายฟ้าฟาด แทบจะทำให้นรมนเป็น

“เดี๋ยวนะ เมื่อกี้คุณพูดอะไร? ราเชนเป็นพี่น้องกับใคร?”

“คุณ”

บริศ มองนรมน พูดเบาๆ ว่า”ถึงแม้ผมจะไม่รู้ว่าปัญหาอยู่ตรง ไหน แต่เขาสาบานว่าคุณเป็นสองสาวแท้ๆ ของเขา แม่เดียวกัน ถึงขนาดให้ฉันดูรายงานผลตรวจความสัมพันธ์ทางเลือด” นรมนรู้สึกสมองกำลังระเบิด

“เดี๋ยวน่ะๆ รายงานผลตรวจความสัมพันธ์ทางเลือด? ของฉัน กับเขา? ผลการตรวจออกมาว่าเราเป็นพี่น้องกัน

“แต่ก็บอกไม่ได้ว่าร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะผลการตรวจของพวก คุณมีมากถึงหกสิบกว่าเปอร์เซ็นต์ ภายใต้สถานการณ์อย่างนี้ ความสัมพันธ์ทางเครือญาติค่อนข้างมาก
คําพูดของบริศ ทําให้นรมนตกใจ

“หกสิบเปอร์เซ็นต์ จะเอามาบอกว่าฉันกับเขาเป็นพี่น้องไม่ได้? และอีกอย่างฉันจะเป็นพี่น้องกับเขาได้ยังไง? ก่อนหน้านี้แต่เขา เป็นใครฉันก็ยังไม่รู้

ปฏิกิริยาทั้งหมดของนรมนอยู่ในการคาดการณ์ของบุริศร์

เขาจับมือทั้งสองข้างของนรมน พูดปลอบใจว่า”นรมน มีแค่ ความสัมพันธ์พ่อลูกเท่านั้นจึงจะถึง99% ความสัมพันธ์ของพี่ น้องอยู่ในขอบเขต60กว่า%ก็ได้แล้ว”

“แต่ฉันจะเป็นพี่น้องกับเขาได้ยังไง? ตอนนี้แม่ฉันคลอดฉันแค่ คนเดียว หลังจากแลกฉันกับพ่อแม่ตระกูลธนาศักดิ์ธนแล้ว

จึงรับเลี้ยงเด็กผู้ชายคนหนึ่ง หรือว่าเด็กผู้ชายคนนั้นคือ ราเชน? แต่ไม่ใช่สิ รับเลี้ยงแล้วผลเลือดจะออกเหมือนของฉันยัง ไง? รอก่อน!”

อยู่นรมนก็คิดอะไรขึ้นมาได้

ตอนนั้นที่คิมพูดเรื่องพวกนี้เหมือนจะไม่ใช่อย่างนี้

เธอบอกว่าลูกๆ ของตระกูลธนาศักดิ์ธนตายหมดแล้ว เธอจึง ใช้โอกาสนี้เอาตัวเองให้พ่อแม่ของตระกูลธนาศักดิ์เลี้ยง และตัว เองกลัวว่าตระกูลทวีทรัพย์ธาดาจะหาเด็กๆ เล็กๆ เจอ

ตอนนี้เล็กผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ส่วนพักอยู่ที่ไหนอย่าเพิ่งคุย แต่ที่สำคัญคือลูกของตระกูลธนาศักดิ์ธนตายหมดแล้ว งั้น
เนตราเกิดมาจากไหน

อยู่นรมนก็คิดถึงเรื่องนี้

“รอก่อน อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องของฉันกับราเชน คุยเรื่องเนตรา ก่อน เธอโดนราเซนส่งกลับมารียัง?”

“ส่งกลับมาแล้ว ตอนนี้อยู่ที่เมืองชลธี คุณจะไปเยี่ยมตอนไหน ก็ได้ ทำไม? คิดรึยังว่าจะแก้แค้นยังไง? ถ้าคุณทำไม่ลง ฉันเอง”

แค่บุริศร์คิดว่าเนตราทำให้ด้านหลังของนรมนเสียหายจนทน ดูไม่ได้ ก็เกลียดจนอยากจะถลกหนังเธอแล้ว

นรมนกลับส่ายหน้า และพูดว่า”ไม่ใช่ ฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ ฉันจําได้ชัดเจน ตอนนั้นแม่ฉันบอกว่าลูกของพ่อแม่ตระกูลธนา ศักดิ์ธนตายหมดแล้ว เธอเอาฉันไปแลกกับพ่อแม่ตระกูลธนา ศักดิ์ธน งั้นผลตรวจความสัมพันธ์ของเนตรากับพ่อแม่ตระกูล ธนาศักดิ์ธนมาจากไหน? ผ่านการวิจัยจริงไหม?

บุริศร์ไม่คิดถึงเรื่องนี้เลยสักนิด หรือจะบอกได้ว่าตอนที่คิมพูด เรื่องนี้บุริศร์ไม่อยู่ด้วย แต่บุริศร์เชื่อนรมนอยู่แล้ว

ถ้าความจําของนรมนไม่ได้ งั้นสถานะของเนตราก็น่าสงสัย จริงๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ