บทที่37 ฉันหยอดแค่ภรรยาตัวเอง

นรมนตัวแข็งที่อขึ้นเพียงพริบตา

หลังจากแต่งงานมาสามปี ปรากฏการณ์ความรักระหว่างพวกเขา ได้ร่วงลงไปในสมอง ความหวานชื่น ที่ทำให้คนต่างหลงใหลตรึงใจ เธอเคยคิดว่าผู้ชายคนนี้คือชั่วชีวิตของเธอ แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็น de ฝันร้ายของเธอ!

นิ้วมือกำเตียงไว้แน่น มองหน้าบุริศร์ที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจของ เธอเกือบจะหยุดเต้น

เขยิบเข้ามาจนอีกเพียงหนึ่งเซนจะถึงปากของเธอ แล้วบุริศร์ก็หยุ

ดลง

ขนบางๆบนหน้าเขามองเห็นได้ชัด

ห้าปีมานี้ เขายังคงหล่อเหมือนเคย แต่เธอไม่เหมือนตอนนั้นอีก แล้ว ยิ่งลูกของพวกเขาถูกอยู่ทรมานราวกับตายทั้งเป็นจากการป่วย

คิดถึงเท่านี้ นรมนก็ยกมือขึ้นทันที “ป๋าบ” เสียงตบดังๆสะท้านไป

ทั่วทั้งห้องทันที

บุริศร์เพิกเฉยใส่สายเกลียดชังที่เธอส่งมาเมื่อครู่ สายตาเศร้าโศก นั้นดูเหมือนจะเป็นดาบคมที่แทงเข้าไปที่หน้าอกของเขา

แสบร้อนไปทั่วทั้งหน้า แต่บุริศร์ไม่ใส่ใจ เขาใช้ปลายลิ้นดันไปที่ แก้มด้านที่ชา พูดเสียงต่ำ “พอไหม? ถ้ายังไม่พอยังมีอีกข้างนึง”

นรมนนิ่งอึ้งไปทันที

เป็นไปได้ยังไง?
นี่ไม่เหมือนกับบุริศร์ที่เธอรู้จัก!

บุริศร์คือคนหยิ่งทะนง ใครที่ไหนก็กระตุ้นต่อมเขาไม่ได้ทั้งนั้น ยังจำได้เมื่อหลายปีก่อนมีคนตั้งใจเดินกระแทกเขา เขาแทบจะเอา ขาของคนนั้นมาให้ได้ เมื่อครู่นี้เธอก็ยังกลัวภายหลัง กลัวว่าบุริศร์ จะจับเธอฉีกเป็นชิ้นๆ วันนี้เขาทำแบบนี้หมายความว่ายังไง?

ในสายตาของเขามีความอ่อนโยน ราวกับว่าตัวเองคือคนที่เขารัก สายตาแบบนี้เธอเคยเห็นบุริศร์ใช้ตอนที่เขามองเขมิกา ตอนนี้รู้สึก ประชดประชันขึ้นมา

นรมนหันหัวออกอย่างทันทีทันใด หลีกเลี่ยงลมหายใจของบุริศร์ หน้าอกฮวบฮาบขึ้นลง หัวใจก็สับสนงุนงงไปหมด

“บุริศร์ คุณทำแบบนี้แล้วมีความหมายเหรอ? อย่าคิดว่าการที่คุณ ทำแบบนี้แล้วฉันจะให้อภัยคุณนะ คุณและแฟนสาวของคุณทำฉันขาย หน้าและบาดเจ็บ ยังมีอุบัติเหตุจากการทดลองรถครั้งนี้อีก ฉันลืมไม่ ลงหรอกนะ อีกอย่างคุณคิดว่าครั้งนี้มันเป็นอุบัติเหตุจริงเหรอ?

นรมนไม่กล้ามองไปที่ตาของบุริศร์

ผู้ชายคนนี้เก่งเรื่องการแสดงเกินไปแล้ว เก่งเรื่องปลอมแปลง เห มือนว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

บุริศร์เห็นว่านรมนหดตัวเองเพื่อป้องกันตัวเขาไปที่มือของนรมน

นรมนพยายามอยากที่จะดึงมือกลับแต่แรงไม่เพียงพอ

“บุริศร์ ตกลงคุณจะทำอะไรกันแน่? ”

“ประโยคนี้ควรเป็นฉันถามเธอ ตกลงแล้วต้องการให้ฉันทำอะไร กันแน่? เธอพูดมาเพียงแค่เธอเอ่ยปาก ต่อให้เป็นชีวิตฉัน ฉันก็ให้เธอได้”

บุริศร์พูดด้วยความสัตย์จริง ดวงตาคู่สวยจ้องมองที่นรมน

หัวใจของนรมนหยุดเต้นกะทันหัน เจ็บปวดเล็กน้อย

“ประธานบุริศร์นี่พูดตลกเก่งจริงนะคะ พวกเราเพิ่งจะรู้จักกัน คุณ ก็เป็นอย่างนี้กับฉันแล้ว ไม่กลัวว่าคุณเขมิกาจะหึงเอาเหรอคะ? หรือ จะบอกว่านี่เป็นวิธีที่ประธานบุริศร์หยอดสาวคะ?

เธอเกือบถูกเขาหลอกแล้ว!

ผู้ชายคนนี้รักตัวเองจะตายไป จะเป็นไปได้ยังไงที่จะพูดประโยคลึก ซึ่งขนาดนี้? ยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้ตัวเธอจะมีจุดน่าสงสัย แต่เพื่อจุดน่า สงสัยนั้นถึงกับทำให้บุริศร์ยอมทิ้งชีวิตตัวเองเลยเหรอ เป็นไปได้เห

รอ?

ถ้าจะบอกว่าเมื่อก่อนบุริศร์รักเธอ แต่ว่าเขาเคยรักเธอเหรอ?

ความสัมพันธ์สามปีของการแต่งงาน เธอเป็นฝ่ายวิ่งตามเขามา ตลอด แต่เขากลับอยู่ข้างบนมาเสมอ อยู่อย่างเย็นชาไม่แยแส ขนาด เธอตั้งท้องอยู่ยังให้คนเผาเธอได้อย่างโหดเหี้ยมป่าเถื่อน ตอนนี้มา

แสดงดีลึกซึ้งกับเธอ โคตรจะตลก!

สายตาของนรมนส่งผ่านความเจ็บปวด

บุริศร์ไม่ได้เพิกเฉยต่อความเจ็บปวดนี้ จับมือของนรมนมาวางไว้ บนหน้าของตัวเอง ตรงที่แสบๆร้อนๆตรงนั้น มือที่ร้อนผ่าว

นรมนต้องการชักมือกลับ แต่บุริศร์แรงเยอะเหลือเกิน ทำให้ตอนนี้ เธอหมดหนทาง ทั้งที่ไม่พอใจ ทำได้เพียงส่งสายตามองค้อนใส่เขา ด้วยความเกลียดชัง
เห็นท่าทางของเธอแบบนี้แล้ว บุริศร์รู้สึกราวกับว่าย้อนกลับไปยัง อดีต วันที่เธอวิ่งตามจีบเขา เคยเข้าใจผิดว่าเรื่องนั้นไม่สำคัญไม่อยู่ ในสายตา จนรู้ว่าเธอถูกฝังอยู่ในทะเลไฟกองใหญ่ที่ปะทุขึ้นอย่างไม่ หยุด กระแทกเข้ามาในใจเขาอย่างต่อเนื่อง

ตอนนั้นเขาถึงได้รู้ว่า เขารักเธอมากขนาดไหน

วันนี้เธอกลับมาแล้ว ไม่ว่าจะด้วยวัตถุประสงค์อะไร ต้องการที่ จะทำอะไร เขาก็ยินยอมทั้งหมด เพียงแค่เธออยู่เคียงข้างเขา

“ฉันไม่เคยหยอดสาวมาก่อน ฉันหยอดแค่ภรรยาตัวเอง” เสียงของบุริศร์ต่ำ แต่นำมาด้วยความอ่อนโยน เกาะป้องกันทั้งหมดของนรมนเกือบจะพังถล่มลง

สายตาของเขาอ่อนโยนเกินไป เสียงของเขาดึงดูดเกินไป แม้ กระทั่งลมหายใจยังนำมาด้วยกลิ่นที่รมควันคน

นรมนรู้สึกว่ามีความรู้สึกเจ็บปวดนิดขึ้นมาที่หัวใจตัวเอง

ภรรยา?

เขายังจำภรรยาเขาได้ด้วยเหรอ?

“ประธานบุริศร์นี้ตลกจริงๆเลยนะคะ ฉันคือแคทเธอรีไม่ใช่ภรรยา ของคุณสักหน่อย”

นรมนใช้แรงทั้งหมดที่มี อาศัยช่วยที่บุริศร์เผลอ ดึงมือตัวเองกลับ

มา

เหมือนว่ามือจะยังเหลือความอุ่นจากมือของเขาอยู่เล็กน้อย แต่เธอ ยัดมือเข้าไปในผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว ถ้าไม่มองก็ไม่รู้สึก
บุริศร์รู้สึกเพียงแค่ว่าบนใบหน้าว่างเปล่า มือว่างเปล่า ราวกับว่า หัวใจทั้งดวงก็ว่างเปล่าแล้วเหมือนกัน

ห้าปีมานี้ เขาติดอยู่กับห้องนอนที่เย็นเฉียบ บ้านเย็นๆ ที่หลีกเลี่ยง ไม่ได้ ไม่ง่ายเลยที่เธอกลับมาแล้ววันนี้ มายืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว จริงๆ การแสดงออกที่ชัดเจนของอารมณ์ความรู้สึกของเธอ แม้กระทั่ง เขาสามารถจับต้องอุณหภูมิอุ่นๆบนร่างกายของเธอได้ เขาก็รู้สึกว่า หัวใจมีวิตชีวาขึ้นมาแล้ว อบอุ่นแล้ว

ในเมื่อนรมนไม่อยากยอมรับ ก็แล้วแต่เธอแล้วกันคงมีสักวันที่เธอ บอกจุดประสงค์ของตัวเองออกมา วันนึงเขาจะเปิดม่านลึกลับของเธอ

ออกมา

บุริศร์ยิ้มขึ้น ยิ้มเหมือนลอยอยู่บนอากาศ ยิ้มจนนรมนสยอง

บ้าไปแล้วเหรอผู้ชายคนนี้

เขาเป็นชายภูเขาน้ำแข็งมาตลอด อยู่ๆมายิ้มอ่อนโยนขนาดนี้นี่ ต้องการจะทำอะไร?

“บุริศร์ ฉันเตือนคุณนะ อย่าเข้าใจผิดว่าฉันบาดเจ็บแล้วจะทำอะไร คุณไม่ได้ ถ้าหากว่าคุณกล้าที่จะทำอะไรกับฉันละก็ ฉันรับประกันเลย

นะว่า….”

“ฉันไม่ทำอะไรทั้งนั้น แค่ต้องการอยู่ดูแลเธอที่นี่ จนกว่าเธอจะแข็ง

แรง”

บุริศร์ยิ้มแล้วลุกขึ้น แล้วเก็บชามกับตะเกียบ

เสียงน้ำซ่าซ่าที่มาจากทางห้องน้ำ บุริศร์ล้างถ้วยล้างตะเกียบ

นรมนงงไปหมดแล้ว
นี่ใช่บุริศร์ที่เธอรู้จักจริงๆเหรอ?

จะเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะปฏิบัติกับเธอแบบนี้?

หัวใจของนรมนยุ่งเหยิงไปหมด

มันเป็นแค่เล่ห์เหลี่ยมอย่างที่คิดไว้!

บางทีอาจจะเป็นเพราะเขาจับอะไรได้บางอย่าง เลยเปลี่ยน

กลยุทธ์?

ขณะที่นรมนคิดเรื่อยเปื่อย บุริศร์ก็ออกมาแล้ว เขายื่นผ้าอุ่นหมา ดมาตรงหน้านรมน พูดเสียงอ่อนโยน”เช็ดหน้าหน่อย หรือจะให้ฉัน

ช่วย? ”

“ไม่ต้อง ฉันเช็ดเองได้”

นรมนเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการใกล้ชิดทางร่างกายกับเขารีบรับผ้า ขนหนูโดยเร็ว

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับบุริศร์ในตอนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะมาดูแลเธอ ด้วยตัวเอง ทำให้เธอระวังตั้งตัวไม่ทันเลยจริงๆ

“คุณไม่ต้องเข้าบริษัทเหรอ? ที่บริษัทมีเรื่องเยอะแยะ ยิ่งไปกว่านั้น ความร่วมมือของบริษัทเขาเป็นที่น่ากังวล ตอนนี้มีเหตุการณ์แบบนี้ เกิดขึ้นกับฉัน ป่านนี้นักข่าวคงไม่วุ่นกันหมดแล้วเหรอ? คุณจะไปออก

ไปอธิบายหน่อยหรือไง? ”

ตอนนี้นรมนเฝ้าแต่หวังว่าจะให้บุริศร์รีบกลับไป

ผู้ชายคนนี้แปลกประหลาดเกินไปแล้ว สร้างแรงกดดันให้คนอื่น มากเกินไปแล้ว เขายืนอยู่ตรงนี้ ลมหายใจนั้นรบกวนความคิดปกติ ของเธอ
เธอค้นพบอย่างน่าเศร้า ว่าเธอยังคงต้านเสน่ห์ของเขาไม่อยู่

เมื่อบุริศร์เย็นชากับเธอ ทำไม่ดีกับเธอก็แล้วกันไป ตอนนี้เขาอ่อน

โยนแบบนี้ รู้ใจแบบนี้ เธอ

นรมนรีบส่ายหัวทันที

คิดอะไรอยู่?

เธอกลับมาครั้งนี้เพื่ออะไร?

มาเพื่อเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายคนนี้งั้นเหรอ?

เธอลืมความเจ็บปวดทรมานที่แทบจะขาดใจเมื่อห้าปีที่แล้วไปแล้ว เหรอ? เธอลืมไปแล้วเหรอว่ายังลูกสาวที่นอนทนทรมานจากโรคอยู่ บนเตียง?

นรมนกำผ้าแน่น สายนิ่งลงทันใด

“บุริศร์ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมคุณถึงต้องทำแบบนี้ แต่การที่คุณ อยู่ที่นี่มันทำให้ฉันยุ่งยากใจ เชิญคุณออกไปด้วยค่ะ! %3D

บุริศร์ถูกคนปฏิเสธน้อยครั้งมาก อยู่บนตำแหน่งฐานะคนสำคัญ มาตลอดหลายปี ยิ่งไม่มีใครกล้าพูดกับเขาแบบนี้ มีใครบ้างที่ไม่ระ มัดระวังกับเขา? ขนาดเขมิกาก็ยังต้องใช้ชีวิตอยู่ใต้จมูกเขา

มีแต่นรมนนี่แหละ!

มีเพียงนรมนภรรยาของเขาที่ปล่อยให้เขารู้สึกเช่นนี้ได้!

บุริศร์รู้สึกว่าตัวป่วยเป็นโรคสบประมาทตัวเอง เพียงฝ่ายตรงข้าม เป็นนรมนต่อให้เธอพูดจาไม่เข้าหูแค่ไหน เขาก็ยินดีรับฟัง ถึงขนาดที่ เฝ้าหวังว่าเธอพูดจะพูดกับเขาเยอะๆ
เห็นบุริศร์มองมาที่ตัวเองด้วยสายตาละมุน นรมนรู้สึกสยองเพียง

อย่างเดียว

หรือเหตุการณ์ทดลองรถปะทะเข้าสมองของบุริศร์ไปแล้ว? ไม่ อย่างงั้นเขาจะผิดปกติแบบนี้ได้ยังไง?

แต่เธอก็เข้าใจบุริศร์ นะอาการผิดปกติแบบนี้ต้องมีเล่ห์กลอะไรแน่

นรมนรับเก็บสายตา ขมวดคิ้วแล้วพูด”บุริศร์ ฉันบอกว่าให้คุณ 11

ออกไป!

“มีตรงไหนไม่สบายเหรอ? ฉันว่าไม่มีนะ”

บุริศร์พูดจบก็วางแก้งน้ำต้มสุกไว้บนหัวเตียง แล้วนั่งลงตรงหน้า เตียงของนรมน หยิบโน้ตบุ๊คของตัวเองขึ้นมาเปิด พูดเสียงต่ำ”เธอได้ รับบาดเจ็บ พักผ่อนเยอะๆเถอะ ฉันไม่กวนเธอหรอก มีเรื่องอะไรก็ เรียกฉันก็พอไม่ต้องคิดว่าฉันเป็นประธานหรอก ถ้าเธอยินดี คิดว่า เป็นคนดูแลก็พอแล้ว”

นรมนรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ปลิ้นปล้อน!

“คุณเป็นประธานของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัด ยังไงฉันก็ให้คุณมาเป็น คนดูแลไม่ได้หรอกค่ะ ยิ่งไปกว่านั้นคุณกับฉันชายหญิงอยู่ห้องด้วย กันสองต่อสองแบบนี้ จะให้คิดว่าเกิดอะไรขึ้นคะ? ”

“แค่เปิดใจ เธอจะกลัวคนอื่นพูดทำไม? หรือจะบอกว่าเธอคิดอะไร

กับฉัน?

แววตาของบุริศร์เปร่งประกาย สายคาดหวังนั้นเกือบทำให้นรมน

รับไว้ไม่ไหว

ห้าปีนี้ผู้ชายคนนี้เขาไปเรียนเวทมนตร์อะไรมากัน?
ถึงได้หยอดสาวเก่งอย่างคาดไม่ถึงขนาดนี้?

ถ้าหากว่าเธอไม่ได้คุ้นเคยกับกลิ่นของเขามากพอ เธอต้องเข้าใจ ว่าชายตรงหน้าไม่ใช่บุริศร์เป็นแน่

“คุณ! ฉันต้องการเข้าห้องน้ำ แต่ว่าขาฉันหัก ต้องการพยาบาล พิเศษ บุริศร์ คุณกับฉันไม่สะดวก!

นรมนพูดด้วยอารมณ์โมโห พร้อมแถมเสียงตะคอกไปด้วย

เธอบอกตัวเองตลอดว่าตอนอยู่ต่อหน้าบุริศร์ต้องใจเย็น แต่ว่า ผู้ชายคนนี้ทำให้เธอหมดหนทางใจเย็นจริงๆนะ

เพียงแค่บุริศร์ได้ยิน ก็รีบวางคอมที่อยู่ในมือลง แล้วถอดเสื้อคลุม ออก หลังจากนั้นก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วจับนรมนอุ้มขึ้น

“นี่ คุณทำอะไร? ”

นรมนร้องออกมาด้วยความตกใจ คว้าจับที่เสื้อตรงหน้าอกของเขา

โดยไม่รู้ตัว

เสื้อของเขาขนาดเหมาะเท่าตัวพอดี สวมอยู่บนตัวของเขาได้ไม่ มากไป ไม่น้อยไป ทำให้ตอนที่นรมนคว้าจับไปยังเสื้อตรงหน้าอกเขา นั้น เสื้อเชิ้ตของเขาก็ถอดขึ้นทันที เผยให้เห็นอกแกร่งสีเนื้อของบุริ ศร์ออกมา

“นี่เธอทำอะไร? อยากดูฉันก็บอกมาตรงๆ เพื่อเธอฉันยินดีรับใช้ ด้วยความเต็มใจ”

บุริศร์ยิ้ม รอยยิ้มที่มีเลศนัยตามมาด้วย แต่เหมือนว่ามันจะเป็นตัว เร่งปฏิกิริยาบนใบหน้าของนรมน ที่แดงขึ้นมาราวกับไฟลุก

“ใครอยากดูคุณกัน? ออกไป!
เธอผลักบุริศร์อย่างแรงออกไปหนึ่งที

เพราะไม่ทันระวัง บุริศร์หลังเอนลง ทั้งนึกถึงขาของนรมนขึ้นได้ เขารีบเอนตัวขึ้นมาข้างหลัง แต่เพราะว่าความเฉื่อย ทั้งสองคนเลย ท้มทับกันลงบนเตียง ท่าทางเคอะเขินขึ้นชั่วพริบตา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ