บทที่ 1059 บุริศร์โมโหแล้ว

และประโยคนี้ก็ทำให้นรมนขมวดคิ้วแน่นทันที

เจ้าเด็กหมีคนนี้ ช่างทำให้ปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันจริงๆ

“บุริศร์ไม่ได้อยู่ด้วยเหรอ? เขามองดูโดยไม่ทำอะไรงั้นเหรอ?”

คำพูดของนรมนทำให้โตษิณเหมือนจะร้องไห้ออกมา

“คุณหนูนรมน อย่าพูดถึงเลย ประธานบริศร์ให้กำลังใจกมล อยู่ด้านข้าง

ประโยคนี้ของโตษิณทำเอานรมนอึ้งไปทันที

ให้กำลังใจเหรอ?

บุริศร์สนับสนุนให้กมล ใช้กำลังเหรอ?

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

นรมนหมอบครู่หนึ่งแล้วลุกขึ้น

คุณท่านตนวรรีบพูดขึ้นทันที นรมน เด็กคนนี้ยังเล็ก มีอะไรก็ ต้องพูดกันดีๆ อย่าได้ลงไม้ลงมือเลยเข้าใจไหม? อีกอย่าง ลูก หลานตระกูลเราไม่มีทางทำอะไรใครก่อน ต้องเป็นเพราะคนอื่น ทำไม่ถูก”

“คุณตา”

นรมนพูดอะไรไม่ออกทันที
ตอนนี้คุณตากำลังเขาข้างลูกหลานตัวเอง ยังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นก็บอกว่าเป็นความผิดคนอื่นแล้วเห

รอ?

“คุณตาไม่ต้องไปหรอกนะ ให้ผู้ใหญ่มาดูเด็กตีกัน มันดูไม่ ค่อยดี โฆษิณ อยู่เป็นเพื่อนคุณตาที่นี่”

นรมนพึ่งจะพูดจบ โตษิณก็รีบตอบรับทันที จึงโดนคุณท่านตน วรมองด้วยสายตาเขม่น แล้วรีบออกไปทันที

“กลัวอะไร ตอนนี้คุณตาก็เป็นแค่เสือกระดาษเท่านั้น”

นรมนลูบไหล่โตษิณ แล้วรีบเดินออกไปทันที

ยังไม่ทันจะออกมาจากประตูนรมนก็ได้ยินเสียงร้องของกมล ดังขึ้น

“ไม่ลงมือกับแกแกก็ไม่รู้ว่าฟ้าสูงแผ่นดิน”

นรมนขมวดคิ้วเข้าหากันทันที ทำไมรู้สึกว่าคล้ายกับไอรา บุคลิก เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่กมลแน่นอน แม้ว่าจะคิดได้แบบนี้ แต่ว่านรมนก็ยังเดินออกไปอย่างเร่งรีบ

นี่คือกมล ของพวกเขาเหรอ?

ด้านนอกมีคนล้อมสองสามคน ดนัยกับเวธนีก็อยู่ พวกเขาไม่ ได้ลงมืออะไร และนอกจากนั้นก็ยังมีเด็กใหญ่อีกสองสามคน มีทั้งอายุมากและอายุน้อย มากหน่อยก็เจ็ดถึงแปดขวบ ถ้าอายุ น้อยก็ราวรุ่นเดียวกับกมล

และในตอนนี้กมลเองก็อยู่บนหลังของเด็กผู้ชายอายุเจ็ดแปด ขวบ ทั้งชกทั้งเตะ

เหตุการณ์นี้เป็นที่ดึงดูดสายตามาก

นรมนกำลังจะเข้าไป ก็พลางมองเห็นบริศร์ที่อยู่ข้างๆ เขา กอดอกมองอยู่นิ่งๆ แม้จะช้าไปนิด แต่ว่าดูจากบรรยากาศที่ เยือกเย็นแบบนั้นแล้ว

บุริศร์โมโหแล้ว!

นรมนมั่นใจในเรื่องนี้มาก

กมลก็กำลังจัดการก็พลันได้ยินเสียงบุริศร์พูดขึ้นลงไปที่ หน้าอก และก็ตรงกัน หัวเข่าก็ได้”

นโมนเป่าปากทันที

บุริศร์ก็ดูจะนิสัยไม่ดีเลย ที่สอนให้กมลตีตรงที่มองไม่เห็น

เธอจึงเดินเข้าไป

แม้ว่าบุริศร์จะเป็นคนตามใจลูก แต่ไม่น่าจะถึงขนาดนี้ ในเมื่อ บุริศร์อยู่ที่นี่ แล้วยังยอมให้กมลลงไม้ลงมือ อย่างนั้นแสดงว่า กมลต้องมีเหตุผล

แต่ว่านรมนรู้สึกอยากรู้แล้วว่าเรื่องอะไรถึงทำให้กมล โมโหขนาดนี้
บริศ เห็นว่าเธอมาแล้ว เขาก็ไม่พูดอะไร เพียงแค่สยบสายตา อาฆาตลงนิดหน่อย

กมลเริ่มเหนื่อยแล้ว พอเห็นนรมนมา ก็ชะงักไปนิดหนึ่ง แต่ว่า ก็ไม่ได้ยอมหยุด และสุดท้ายก็จัดการอัดไปที่ตูดของฝั่งตรง ข้ามไปหนึ่งที

ในที่สุดแม่ของเด็กคนนั้นก็ตามมาถึง

“พวกแกทําอะไร? รีบปล่อยลูกชายฉันเดี๋ยวนี้! มีที่ไหนเป็นผู้ หญิงแท้ๆ กลับหน้าไม่อายขี่บนหลังผู้ชาย ดูแล้วเหมือนอะไร?”

แม่ของเด็กชายคนนั้นเขย่าตัวกมลออกทันที พร้อมกับ ออกแรงจนกมลเกือบล้มลงไปที่พื้น

นรมนรีบเข้ามารับกมลไว้ทันที พร้อมกับสีหน้าที่ไม่ดีแล้ว

“คุณผู้หญิงท่านนี้ เด็กทะเลาะกัน คุณเป็นผู้ใหญ่ไม่สมควรเข้า

มายุ่งนะ?”

“นี่เป็นคุณหนูบ้านเธอเหรอ?” แม่เด็กคนนั้นหันมาชักสีหน้า ใส่นรมน

หลังจากที่นรมนเข้ามารับตัวกมล สีหน้าของเธอก็เริ่มโมโห

แล้ว

“ช่างเป็นเหมือนแม่จริงๆ ที่สอนยังไงลูกก็เป็นแบบนั้น ดู ท่าทางยั่วยวนผู้ชายแบบนี้สิ มิน่าล่ะลูกสาวของเธออายุน้อยๆแค่นี้ก็ขึ้นมาบนตัวผู้ชายแล้ว ถ้าหากว่าโตไป คงจะชอบเที่ยว เล่นไม่เบา

คำพูดของหล่อนทำให้นรมนสีหน้าบรมนโมโหมาก

“ปากของคุณกรุณาพูดจาดีๆ หน่อยนะ”

เธอคิดว่ายังไงที่นี่ก็เป็นลานใหญ่ คนที่อยู่ที่นี่ก็น่าจะเป็นผู้ดี บ้าง แต่ไม่นึกเลยว่าที่นี่จะมีคนแบบนี้อยู่

เพราะนรมนไม่ได้โตจากที่นี่ มาที่นี่ก็แค่มาเยี่ยมคุณตาเท่านั้น ไม่เคยเดินออกไปไหนเลย ดังนั้นในลานใหญ่เขตทหารจึงไม่มี ใครรู้จักเท่าไหร่

อีกฝั่งก็ดูจากสีหน้าของนรมนเหมือนกันถึงได้กล้าพูดขนาดนี้ สายตาของบุริศร์เริ่มเล็กลงเรื่อยๆ

“เสนาธิการเขมทัตก็สอนลูกได้ดีจริงๆ แค่พูดออกมาแบบนี้ แล้ว หรือว่าตัวคุณเองก็เป็น? ไม่อย่างนั้นจะรู้ละเอียดขนาดนี้เลย เหรอ”

ค่าพูดนี้ของบริศทำให้หล่อนหน้าเสียทันที

“แกพูดเหลวไหล แกเป็นใคร? ถึงกล้าพูดบาตรใหญ่ที่นี่? ใน เมื่อรู้แล้วฉันเป็นเสนาธิการเขมทัต ก็ควรจะคิดได้แล้ว รีบมา ขอโทษลูกชายฉันเดี๋ยวนี้

“ขอโทษเหรอ? ผมไม่ทำให้ลูกชายคุณหมดทางสืบทอดสกุล บุญแล้ว วันนี้โชคดีที่ลูกสาวผมออกโรงเอง ถ้าหากว่าเป็นผมลงมือ ผมจัดการลูกชายคุณพิการแน่ คุณเชื่อไหม?

บุริศร์ก็ขี้เกียจพูดกับหล่อนอย่างไร้สาระแล้ว จึงรีบหยิบ โทรศัพท์โทรหาเสนาธิการเขมทัต

“ผมคือบริศร์ มาที่หน้าบ้านของตระกูลทวาทสินหน่อย ผมคิด ว่าคุณต้องสั่งสอนภรรยากับลูกชายคุณบ้าง

บริศ พูดจบก็ตัดสายทันที

ที่นี่คือลานใหญ่เขตทหาร คนที่อยู่ที่นี่ก็เป็นพวกทหาร

เสนาธิการเขมทัตเองก็พอจะรู้ชื่อเสียงของบุริศร์อยู่

ชื่อเสียงของเขาในวงการทหารถือว่าดังราวสายฟ้าฟาด เรื่อง ในวันนี้ที่เกิดขึ้นทำให้เขาตกใจจนสั่นไปทั้งตัว

ภรรยากับลูกสร้างเรื่องแล้วเหรอ?

เสนาธิการเขมทัตหีบขับรถมาที่นี่ทันที

นรมนเห็นบุริศร์ออกโรงแล้ว เธอจึงไม่ถามอะไรลูกสาวอีก เพียงแค่กอดลูกไว้ แล้วถามด้วยความเจ็บปวดใจ “มีบาดแผล อะไรไหม?”

“แผลอยู่ที่ลูกชายฉันนี่ พวกแกรอไปก่อน รอให้เขมทัตกลับมา ถึงก่อน”

ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยท่าทาง

เด็กผู้ชายคนนั้นหลบหลังแม่ตัวเองแล้วร้องไห้ออกมา
“หม่ามี หม่ามี้ผมเจ็บ

“ไม่ต้องกลัวลูก รอให้พ่อมาก่อน แล้วรอให้พ่อจัดการพวก

มัน”

คำพูดของหล่อนทำให้นรมนอยากจะหัวเราะออกมา

ไม่นานเสนาธิการเขมทัตก็กลับมาถึง

ภรรยาคุณเขมทัตมองเห็นสามีตัวเองก็พลันตะโกนเรียกสุด

เสียง

“เขมทัต พวกมันรังแกลูกชายเรา! แล้วยังตีลูกชายเราด้วย!”

เขมทัตผลักภรรยาเขาออกไป แล้วเดินเข้ามาหาบุริศร์ พร้อม กับพูดขึ้นเพื่อแสดงความจริงใจ “คุณบุริศร์ ต้องขอโทษด้วยครับ ภรรยาของผมมาจากบ้านนอก ไม่รู้สัมมาคารวะ ขอให้คุณอย่า ได้ถือสาเลยนะครับ

ภรรยาคุณเขมทัตอึ้งไปทันที

แถบยศของบุริศร์ดูใหญ่กว่าสามีตัวเอง ตอนนี้หล่อนเริ่มไม่ เป็นตัวเองแล้ว

“เขมทัต คุณจําคนผิดหรือเปล่า? ฉันอยู่ที่นี่มาไม่เคยเจอพวก

มันเลย”

“คุณหุบปากเดี๋ยวนี้!”

เขมทัตตอนนี้แทบอยากจะเอาเข็มมาเย็บปากของภรรยาคุณ เขมทัตเอาไว้ให้รู้แล้วรู้รอด
บุริศร์จึงพูดขึ้นเสียงเย็นชา “ลูกชายคุณใช้ได้เลยนะ อายุแค่นี้ ก็ทําลามกเป็นแล้ว แถมยังทำลามกกับลูกสาวผม ตอนแรกผมว่า จะดำเนินตามกฎหมาย แต่ว่าลูกสาวผมต้องการจัดการเอง ผม เลยไม่เข้าไปยุ่ง และถ้าดูจากการกระทำของลูกชายคุณในวันนี้ ผมตัดมือสองข้างลูกคุณยังถือว่าเมตตา พอภรรยาคุณมาถึงก็ด่า ลูกสาวผมเสียๆ หายๆ เสนาธิการเขมทัต ผมอยากรู้จริง ว่าคุณ จะจัดการเรื่องนี้ยังไง?

เขมทัต เริ่มมีเหงื่อผุดออกมา

“พวกคุณมีอำนาจมาก ปล่อยพวกเขาไปเถอะนะ”

“คุณบอกว่าลูกชายฉันลามก ทำอนาจาร ทำแล้วเหรอ? ใคร เห็นบ้าง?”

“พวกเราเห็นมดแล้ว”

เสียงของภรรยาคุณเขมทัต พึ่งจบลง ดนัยกับเวธนีก็พูดออก มาพร้อมกัน ด้วยใบหน้าโมโห และเวธน์ยิ่งมีสีหน้ารังเกียจ

เด็กทั้งสองคนนี้เป็นลูกสาวลูกชายของคริชณะ ภรรยาคุณ

เขมทัตบอก ใครก็ไม่กล้าพูดให้พวกเขา และเงียบในทันที เขมทัตโมโหจนหันกลับมา พร้อมกับเตะไปที่ตูดของลูกชาย ตัวเองไปหนึ่งที

“แก ไอ้ลูกที่รู้จักแต่เล่นไปวันๆ แกคิดว่าใครก็สามารถล้อเล่น ได้เหรอ?

เขาพูดออกมาประโยคนี้ก็สื่อถึงว่าลูกชายตัวเองทำไปเพียงแค่ล้อเล่น ถ้าหากบุริศร์ยังจะเอาเรื่องต่อก็ดูจะไม่ดีเท่าไหร่แล้ว

ในขณะนั้นนรมนรู้สึกไม่ยอมแล้ว

“ล้อเล่นงั้นเหรอ? การล้อเล่นของครอบครัวเขมทัตทำให้ฉัน ตาสว่างเลย เอาแบบนี้ละกัน งั้นฉันก็จะให้ลูกสาวของฉันล้อเล่น บ้างเป็นยังไง? กาลเขาทำอะไรกับลูก?”

กมลจึงพูดขึ้นด้วยเสียงเจ็บใจ“เขาถลกกางเกงหนู” นรมน โมโหจนถึงขีดสุด

“ลูกชายคุณพึ่งจะอายุเท่าไหร่เอง? อายุเจ็ดแปดขวบก็เปิด ถลกกางเกงผู้หญิงแล้ว แบบนี้กล้าเรียกว่าล้อเล่นเหรอ? อยากจะ ลวนลามลูกสาวของฉันใช่ไหม หลักฐานก็เห็นชัดแล้วว่าไม่ใช่เห รอการล้อเล่น? บุริศร์ เรื่องนี้คุณตัดสินใจว่าจะทำยังไง ถ้าไม่ทวง ความยุติธรรมาให้ลูก วันนี้คุณไม่ต้องกลับบ้าน

นรมนพูดจบ ก็อุ้มกมลออกไปทันที

บริศ หันไปมองหน้าเขมทัต พร้อมกับพูดเสียงแข็ง “คุณเห็น แล้วใช่ไหม? ถ้าจัดการเรื่องนี้ไม่ดี ผมก็ขึ้นไปนอนบนเตียงไม่ได้ ทุกคนล้วนเป็นผู้ชาย คุณคิดว่าควรทำยังไง

ตอนนี้เขมทัตแทบอยากจะจัดการลูกชายตัวเองให้ตายๆ ไป เลย

นรมนไม่สนใจว่าพวกผู้ชายจะจัดการยังไง แล้วรีบอุ้มลูกกลับ เข้าไปในบ้านทันที
“บอกหม่ามมา เขาทำอย่างอื่นกับลูกอีกหรือเปล่า?

นรมนรู้สึกเสียใจมาก

ลูกสาวสุดที่รักของตัวเองพึ่งจะอายุสี่ขวบ ถ้าหากว่าเกิดใคร ลวนลามจริงๆ เธอจะร้องยังไม่รู้จะไปร้องที่ไหนเลย

กมลส่ายหน้าพร้อมพูดขึ้นไม่มีค่ะ รอบก่อนเขาลูบตัวหนู ก็ถูก หนูจัดการไปครั้งหนึ่ง เมื่อเขาเข้ามาแล้วเปิดกระโปรงหนู พี่ ดนัยก็ไม่อยู่ เวธก็ตกใจจนช็อกไป หนูก็เลยจัดการผลักไหล่เขา ออกไป หลังจากนั้นคุณพ่อก็มา แล้วให้หนูจัดการ หนูเลยจัดการ แบบนั้น หม่ามี้ สบายใจได้ หนูไม่ได้เสียเปรียบเลยค่ะ

นโมนหมดคําพูดแล้ว

ขนาดกางเกงยังโดนคนอื่นถลก ยังจะบอกไม่เสียเปรียบเห รอ? ถ้าหากว่าต่อไปเจอเขาอีกต้องจัดการทุกครั้ง เข้าใจไหม?”

“แต่ว่าหม่ามี้บอกว่าการทะเลาะกันไม่ดีไม่ใช่เหรอ?”

กมลถามขึ้นด้วยความสงสัย

นรมนจึงพูดตามตรง” ใครไม่ทำเรา เราก็ไม่ทำเขา ถ้าหากใคร มาทําเราก่อน เราก็จัดการเอาให้ตายไปข้างหนึ่งเลย

ประโยคนี้ถูกฝังเข้าไปในหัวใจลึกๆ ของกมลทันที

คุณท่านตนุวรเองก็ได้ยินทุกอย่างชัดเจน ไม่คิดเลยว่าจะมีคนกล้าทำกับหลานสาวตัวเองแบบนี้?

คงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วสินะ!
คุณท่านตนวรเดินออกไปด้วยความโมโห

นรมนไม่สนใจว่าคุณตากับบริศร์จะจัดการพวกนั้นยังไง เธอ พาลูกสาวของเธอไปอาบน้ำ สิ่งสำคัญคือต้องการสำรวจดูตาม เนื้อตัวของกมลว่ามีอะไรหรือไม่ พอไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติเธอ ถึงได้โล่งใจ

โชคยังดีโชคยังดี

เธอลูกบหน้าอกตัวเองพลาง และตัดสินใจให้กมลเรียน วิชาการป้องกันตัว

สังคมแบบนี้นั้นน่ากลัวเกินไปแล้ว!

กมลกลับไปที่ห้องเพื่อนเปลี่ยนชุด เสียงโทรศัพท์นรมนก็ดัง

เธอก้มลงไปดู เห็นเป็นข้อความเข้าหนึ่งข้อความ

จึงเปิดอ่าน สีหน้าของนรมนเปลี่ยนไปทันที

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ