แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่1 ระหว่างเราจบสิ้นกันแล้ว



บทที่1 ระหว่างเราจบสิ้นกันแล้ว

ขณะที่นรมนถือที่ตรวจการตั้งครรภ์อยู่นั้น เธอ

รู้สึกประหลาดใจ

เธอตั้งครรภ์แล้ว!

ท้องลูกของบุริศร์แล้ว!

แต่งงานมาสามปี ในที่สุดเธอก็มีลูกกับเขา นี่ ไม่ใช่เรื่องธรรมดาๆสำหรับนรมน

เธอถือที่ตรวจการตั้งครรภ์เดินออกไปข้างนอก อย่างมีความสุข เธออดใจไม่ไหวที่จะบอกข่าวดีนี้กับ บุริศร์ แต่เมื่อหันหลังกลับเธอกลับเห็นเงาร่างที่คุ้นตา

เขมิการ

รักครั้งแรกของบุริศร์! หล่อนกลับมาแล้ว!

นรมนรีบติดตามไปอย่างรวดเร็ว เธอได้พบว่าบุ ริศร์ซึ่งควรจะอยู่ที่บริษัทตอนนี้กลับอยู่ที่ข้างกาย ของหล่อน เขาโอบเธอไว้อย่างทะนุถนอม เห็นได้ชัด ว่าท้องของเธอนั้นน่าจะอายุครรภ์ได้ราวห้าเดือน กว่าแล้ว

 

“บุริศร์ ฉันสบายดี ไม่ต้องเป็นห่วง เด็กแข็งแรงดี”

“ตรวจเสียหน่อยจะได้สบายใจ ยังไงเด็กในท้อง คุณก็เป็นหลานชายคนโตของตระกูลโตเล็กของ จะให้มีอะไรผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยไม่ พวกเรา จะ ได้”

เขมิกายิ้มหน้าบานเหมือนดอกไม้ บุริศร์อ่อน โยนเช่นสายน้ำ ฉากนี้ช่างทำให้นรมนเจ็บลึก

“พวกเธอกำลังทำอะไรกันอยู่”

นรมนซ่อนที่ตรวจการตั้งครรภ์ในมือเอาไว้ เล็บ เธอจิกกระดาษที่อยู่ในมือ ความเจ็บนี้เทียบไม่ได้แม้ หนึ่งในสิบของความเจ็บในหัวใจเธอ

เธอสงบสติอารมณ์ เพื่อที่จะให้กำเนิดลูกของบุ ริศร์ เธอทานยาบำรุงอยู่เป็นเวลาสามปี ไปหามาทุก โรงพยาบาล หลายครั้งที่ทำให้เกือบถึงแก่ชีวิต ไม่ คาดคิดว่าเมื่อถึงวันที่เธอตั้งครรภ์เธอกลับได้เห็นเข มิกาท้องลูกของบุริศร์

“เธอมาที่นี่ได้อย่างไร”

ทันใดนั้นบุริศร์ก็ขมวดคิ้ว แววตาที่อ่อนโยนดุจ สายน้ำเมื่อครู่ก็กลายเปลี่ยนเป็นเยือกเย็น ดูเหมือนว่าอุณหภูมิโดยรอบจะลดลงหลายองศา

ท่าทีของนรมนตั้งแต่เห็นเขา เธอก็อดไม่ได้ที่จะถาม

“บุริศร์คุณอยู่ที่นี่ได้อย่างไรคะ ฉันเป็นภรรยา ของคุณ แต่ตอนนี้คุณท้องลูกกับคนอื่น ความจริง แล้วคุณควรจะถามฉันมากกว่าว่ามาที่นี่ได้อย่างไร”

คำถามของเธอดึงดูดความสนใจของผู้คนรอบข้าง

ทันใดนั้นเขมิกาก็น้อยใจและร้องไห้ออกมา

“บุริศร์ ฉันขอโทษ ฉันทำให้คุณต้องเหนื่อยแล้ว ถ้าฉันไม่กลับมา ไม่ได้บอกว่ามีเด็กคนนี้อยู่ หรือว่า ใจร้ายเอาเด็กคนนี้ออกไป บางทีอาจจะไม่ทำให้มน เข้าใจผิด ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง”

เมื่อพูดจบเขมิกาก็หมุนตัวและวิ่งหนีไป

“พฤกษ์ ตามคุณเขมิกาไป ระวังท้องเธอด้วย ถ้า เด็กในท้องเธอเป็นอะไรไปแม้แต่นิดเดียว ผมจะเอา เรื่องกับคุณ”

เสียงของบุริศร์เต็มไปด้วยความกังวล พฤกษ์ผู้ ช่วยของเขารีบติดตามหล่อนไปอย่างรวดเร็ว

นรมนรู้สึกว่าหายใจลำบาก บุริศร์ไม่เคยเป็น ห่วงเป็นใยเธอเช่นนี้มาก่อนเลย

“บุริศร์ คุณมันไม่ได้เรื่อง!”

เธอง้างมือออกและต้องการจะตบหน้าของบุริศร์ ไม่คาดคิดว่าเขาจะหยุดเธอเอาไว้ เขาออกแรงเล็ก น้อยจนทำให้นรมนขมวดคิ้ว

“นรมน สามปีก่อนคุณหาหนทางปืนขึ้นเตียง ของผม บังคับให้ผมแต่งงานกับคุณ ทั้งๆที่คุณก็รู้อยู่ ว่าผมไม่สามารถให้ความรู้สึกแก่คุณในการแต่งงาน นี้ได้ ผมเตือนคุณไว้นะ เด็กในท้องของเขมิกามีค่า มาก เป็นเลือดเนื้อของตระกูลโตเล็กเรา หากคุณ กล้าทำเรื่องอะไรกับเธอล่ะก็ อย่าหาว่าผมไม่เห็นแก่ ความเป็นสามีภรรยา”

บุริศร์พูดจบ เขาก็ดันนรมนออก

นรมนยืนอยู่ไม่ไหว แทบจะล้มลง เธอพิงผนัง ทางด้านข้างในทันที เธอยื่นแผ่นทดสอบการตั้ง ครรภ์ในมือออกมา และค่อยๆชูมันขึ้นตรงหน้าบุริศร์

“คุณตั้งครรภ์แล้วรี”

สายตาของบุริศน์เต็มไปด้วยความหงุดหงิด

นรมนหัวเราะขึ้น น้ำตาหยดลงที่มุมสองตา

“คุณแคร์ด้วยหรอ สามปีก่อนฉันอธิบายให้คุณ ฟังแล้ว แต่ว่าคุณไม่เชื่อ ไม่ว่าฉันจะเป็นห่วงคุณมาก แค่ไหนคุณก็ไม่สนใจ ตอนนี้รักแรกของคุณกำลังจะ มีลูกให้กับคุณ บุริศร์ ฉันรักคุณ แต่ฉันก็มีศักดิ์ศรี และความภาคภูมิใจในตัวเอง! เด็กคนนี้ฉันจะไป จัดการเอาออก ระหว่างเราคงต้องจบกันสิ้นกันแล้ว”

นรมนใจเฉียบคมเหมือนมีด เธอหันตัวและเดิน จากไปในทันที

นัยน์ตาของบุริศร์ดำดิ่งลง

เขารีบก้าวไปข้างหน้ารีบอุ้มนรมนขึ้นและเดิน ออกนอกโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

“นรมน คุณคิดว่าคุณเป็นใคร คนที่บังคับให้ผม แต่งงานก็คือคุณ ตอนนี้คนที่บอกว่าไม่ต้องการเด็ก ก็คือคุณ คุณไม่ได้คิดถึงใจผมเลย ผมกลายเป็นก ลองให้คุณตีเล่นหรือยังไง ผมจะบอกคุณให้ เด็กคน นี้จะต้องได้เกิดมาผมพูดแล้ว จบนะ!

“บุริศร์ คุณปล่อยฉัน! นี่เป็นลูกของฉัน ไม่ได้มี ส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ!” นรมนดิ้นรนขัดขืนอย่างรุนแรง แต่ก็ไม่สามารถ

หลุดออกจากการกักขังของบุริศร์ได้

“ลูกคุณรี ถ้าไม่มีผม มันจะเป็นตัวออกมาได้ อย่างไร นรมน ทางที่ดีคุณอย่ายั่วโมโหผมตอนนี้ดี กว่า!”

นัยน์ตาสวยงามของตาหงส์ของบุริศร์ดุร้ายขึ้น ในทันที บรรยากาศของความอำมหิตปกคลุมไปทั่ว ทุกทิศ ให้ความรู้สึกหดหู่มา

ในตอนนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เพื่อที่จะรับโทรศัพท์เขาจึงปล่อยนรมน แต่เขา ก็ยังล็อคเธอไว้ด้วยมือเดียว การพยายามรั้งเธอเอา

ไว้นั้นเต็มไปด้วยความหมาย

นรมนอดไม่ได้ที่จะเศร้าเสียใจ

ทุกๆครั้งเธอมักจะมีภาพหลอน เธอรู้สึกว่าบุริศร์ เป็นห่วงเธอเอามากๆ เหมือนเช่นตอนนี้

“คุณว่าไงนะ เขมิกาจะฆ่าตัวตายหรอ เฝ้าเธอไว้ ให้ดี ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”

ทันใดนั้นบุริศร์ก็เริ่มกระวนกระวายใจ หัวใจที่ เพิ่งจะอบอุ่นลงได้ของนรมนก็กลับมาหนาวเหน็บขึ้น อีกครั้ง

 

 

 

 


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ