แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 1067 คนที่ฉันจีบมาตลอดชีวิตนี้ก็คือบริศร์



บทที่ 1067 คนที่ฉันจีบมาตลอดชีวิตนี้ก็คือบริศร์

นโมนที่วางสายไปแล้วก็รู้ เจตต์กับขวัญตาจะต้องมีความสุข แน่นอน

เดิมทีเจตต์ไม่ใช่คนเย็นชา ขวัญตาเพราะรักเขาจึงรักบุคคลที่ เกี่ยวข้องกับเขาด้วยจนเกือบสูญเสียชีวิต เจตต์ไม่มีทางทำไม่ดี กับขวัญตาแน่นอน

นอกจากนี้การปฏิบัติตัวของขวัญตา ก็ยากที่จะไม่ให้คน

ตกหลุมรัก

นรมนเหลือบมองตระกูลปวนะฤทธิ์ มุมปากยิ้มกว้างอย่างอดไม่ได้

ดีจัง!

ในที่สุดเจตต์ก็มีที่พักพิงด้านความรักแล้ว

นรมนก็ออกจากตระกูลปวนะฤทธิ์ไปด้วยความผ่อนคลาย ทางด้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาก็จบลงแล้ว

ตำรวจพาคนไปเยอะมาก แต่ก็ยังถูกธรณีจับไว้โดยไม่ได้รับ อนุญาต ผ่านการสอบปากคำ อีกฝ่ายยอมรับว่ากล้าณรงค์เป็น คนส่งมา

นรมนได้ยินข่าวนี้แล้วก็เงียบไปเล็กน้อย

ไม่แปลกใจที่ชาวีไม่ยี่หระเพราะมีคนหนุนหลังแบบนี้ ที่แท้ก็ไปเกลือกกลั้วกับกล้าณรงค์นี่เอง

จากปากธรณี นรมนก็รู้ว่าแพรวาตายแล้ว และตายอย่างอนาถ มาก ราเชนให้คนแก่เธอสามวันสามคืนก่อนจะตายไป

กล้าณรงค์จะต้องโกรธแทบบ้าแน่นอน

แต่นรมนไม่ค่อยเข้าใจ ถึงแม้แพรวาครั้งหนึ่งเคยให้ความ มั่งคั่งแก่กล้าณรงค์ แต่ก็เป็นแค่น้ากับหลาน กล้าณรงค์ปฏิบัติ กับน้าคนนี้ดีเกินไป

นอกจากนี้แพรวาก็หาเรื่องใส่ตัว มันเกี่ยวอะไรกับเธอ

ถึงกล้าณรงค์จะต้องการแก้แค้น ก็ควรแก้แค้นราเชนไม่ใช่เห รอ? ทำไมต้องให้นรมนอย่างเธอตาย โดยไร้ที่ฝังศพด้วยล่ะ?

นรมนคิดเรื่องนี้ไม่ออก ก็ไม่คิดมันชั่วคราว

เมืองชลธีถูกลิขิตให้คืนนี้เป็นค่ำคืนที่นอนไม่หลับ ไม่รู้ว่ามี คนที่ตกใจกลัวจนตัวสั่นกับเรื่องนี้ จะมีกี่คนที่เหน็ดเหนื่อยวุ่นวาย กับเรื่องนี้ กลางคืนไม่สามารถนอนหลับได้

ธรณีให้นรมนพักผ่อนที่ตระกูลทวีทรัพย์ธาดา แต่นรมนปฏิเสธ

“อาธรณี ฉันอยากกลับไปดูสักหน่อย นภดลไม่รู้เกิดอะไรขึ้น บ้าง คนรับใช้ที่บ้านเลิกงานไปล่วงหน้า ป้าหวานพากมลไปที่ บ้านของเธอ ฉันยังต้องไปรับกมลกลับมา แต่ฉันยังมีเรื่องต้อง

ไหว้วานอาธรณี”

“เธอว่ามา”
“ตุลยามาถึงเมืองชลธีล่วงหน้า ฉันอยากรู้ว่าไมค์เป็นยังไง บ้าง ถ้าเป็นไปได้ หวังว่าคนของคุณจะช่วยชีวิตไมค์กลับมาได้

ไมค์เป็นพี่น้องที่ดีของบุริศร์ นรมนอยากช่วยบริศ ปกป้องพี่ น้องคนนี้

ธรณีพูดเสียงทุ้ม “ไมค์มาถึงเมืองชลธีแล้ว เขาไม่ได้รับบาด เจ็บ แค่ถูกตุลยาทำให้สลบไป ตุลยากับเขามาที่เมืองชลธี ซื้อตั๋ว เครื่องบินสองใบ เวลาของตั๋วเครื่องบินสองใบนี้ซวนเซ เที่ยวบิน นั้นของไมค์เธอไม่ได้นั่ง และใช้เครื่องดื่มทำให้ไมค์สลบไปใน ห้องรอเครื่อง ส่วนตัวเองก็กลับมาก่อน เรื่องนี้ เธอถือว่าก็ไม่แย่ กับไมค์”

นรมนซะงักไป

ช่วงไม่กี่วันนี้ตุลยาเป็นอย่างไรบ้างที่ต่างประเทศเธอไม่รู้ แต่ ถ้าดูจากเรื่องนี้แล้ว หล่อนก็ไม่ได้โหดเหี้ยมกับไมค์โดยสิ้นเชิง

บางทีผู้หญิงคนนั้นยังคงช่วยได้

นรมนพยักหน้า

หลังจากเธอกับธรณีบอกลากันก็กลับไปที่คฤหาสน์หลังเก่า ตระกูลโตเล็ก กลับเห็นนภดลเดินออกมาด้านนอกด้วยความ กังวลใจ ชนกับเธอเต็มๆ พอดี

“ไปไหนมา?”

นรมนเห็นนภดลไม่ได้รับบาดเจ็บเลยสักนิด ก็โล่งใจ
แต่นภดลประหม่าและรู้สึกผิดในใจแทบตาย

“ขอโทษครับคุณนาย ผมโดนกับดัก คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” “กลอุบายอะไร? เกิดอะไรขึ้น? พูดมา!”

นรมนเพิ่งพูดจบ กมลก็วิ่งออกมาจากด้านใน

“หม่ามี้!”

เธอเหมือนหัวรถไฟน้อยพุ่งชนเข้ามาในอ้อมแขนนรมน

โดยตรง

นรมนแทบจะรับเธอไม่อยู่

“เด็กน้อย ลูกอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

กมลกอดนรมน พูดขึ้นอย่างหวาดกลัวเล็กน้อย “หม่ามี้ คุณ ยายหวานได้รับบาดเจ็บค่ะ”

“เกิดอะไรขึ้น?”

นรมนประหม่าขึ้นมาทันที

นภดลพูดเสียงทุ้ม “ผมได้รับสายจากคุณหนูกมล บอกว่านอก บ้านป้าหวานมีหลายคนถือปืน เธอหวาดกลัว ผมรู้ว่าผมไปแล้ว อาจจะทําให้คุณนายตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก แต่ผมเพิกเฉย ความปลอดภัยของคุณหนูกมลไม่ได้ ผมจำได้ว่าผมจัดเตรียมคน ปกป้องเคียงข้างคุณหนูกมลแล้ว แต่ติดต่อไม่ได้สักคน ผมก็เลย เหลือบางคนไว้ แล้วรีบไป ป้าหวานได้รับบาดเจ็บเพราะปกป้อง คุณหนูกมล ผมให้คนไปส่งเธอที่โรงพยาบาลแล้วครับ”
ถึงแม้นรมนไม่ได้สัมผัสด้วยตาตัวเอง แต่ก็สามารถ จินตนาการได้ว่าเกิดสถานการณ์อะไร

ทางด้านเธอก็น่ากลัวมากขนาดนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงทางด้านป้า หวาน โชคดีที่นภดลไป

เธอรู้สึกหวาดกลัวในภายหลังอย่างช่วยไม่ได้

ตอนแรกเธอควรส่งกมลมาที่ตระกูลทวีทรัพย์ธาดา

“ขอบคุณนะ นภดล

“คุณนาย ผมออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต ควรได้รับการ ลงโทษ”

นภดลรู้สึกผิดในใจแทบตายแล้ว

นรมนตบบ่าเขาแล้วพูดขึ้น “มันไม่เกี่ยวกับนาย นายทำถูก แล้ว ไม่ว่าเมื่อไรก็ตาม ถ้าระหว่างฉันกับลูกเกิดอันตรายขึ้น พร้อมกัน นายต้องคุ้มครองความปลอดภัยของพวกเขา ฉันเป็น ผู้ใหญ่ ฉันสามารถป้องกันตัวเองได้ แต่พวกเขาทำไม่ได้ ดังนั้น การเลือกของนายครั้งนี้ได้ดี ถ้ากมลเกิดอะไรขึ้นมา ฉันคงชดเชย ความเสียใจไม่ได้ตลอดชีวิต ฉันต้องขอบคุณนายสำหรับเรื่องนี้ ด้วย”

“คุณนาย ผม……

“เอาล่ะ โทรศัพท์ล่ะ?”

“หายไประหว่างกันอย่างดุเดือด หาไม่เจอครับ”
นภดลรู้สึกหดหู่มาก

“เดี๋ยวเปลี่ยนให้นายใหม่

นรมน มกมลขึ้นมา แล้วถามด้วยเสียงอ่อนโยน “ตกใจแย่ เลยใช่ไหม?”

“อืม หม่ามี้ คืนนี้นอนเป็นเพื่อนหนูได้ไหม? กมลกอดนรมนแน่น ทั้งร่างสั่นไปทั้งตัว

นรมนรู้สึกแย่มาก อุ้มกมลเข้าไปในคฤหาสน์หลังเก่า

ในบ้านไม่ได้โดนทำลาย แต่นรมนกลับไม่อยากพักผ่อนที่นี่ เลยสักนิด

ถ้ามีปลาที่เล็ดลอดผ่านตาข่ายมาล่ะ?

กล้าณรงค์คนคนนี้ คาดการณ์ไม่ได้จริงๆ แต่ความคิดอยาก ได้ชีวิตเธอนั้นเหมือนไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย

ทันใดนั้นนรมนก็นึกถึงบางอย่าง

“นภดล รีบไปดูสิว่าทางด้านธิดากับนาวินเป็นยังไงกันบ้าง?

“ครับ”

นภดลรีบไปตามคําสั่ง

ไม่นานนภดลก็ส่งข่าวมา

“ทางด้านธิดาไม่เป็นอะไรครับ นาวินโดนล้างยาพิษแล้ว คุณ ธิดารู้เรื่องที่นาวินโดนคนวางยาแล้ว และรู้ว่าแพรวาเป็นคนทำเธอเกิดอารมณ์สะเทือนใจมาก ร้องไห้จนเป็นลมไปหลายครั้ง มี นาวินอยู่เป็นเพื่อนตลอดเวลา ตอนนี้ถือว่าอารมณ์มั่นคงแล้ว คน ของกล้าณรงค์ไม่ได้ไปรังควานพวกคุณธิดา

ได้ยินนภดลพูดแบบนี้ นรมนก็โล่งใจ

“ส่งกำลังคนไปปกป้องพวกเขาเพิ่ม ถึงกล้าณรงค์จะไม่ทำร้าย พวกเขา แต่ก็ระวังไว้ก่อนดีกว่า

“ครับ”

ยุ่งมาหนึ่งคืน นรมนก็เหนื่อยล้าและหมดแรง ถึงแผลด้านหลัง เธอจะตกสะเก็ดแล้ว แต่หน้าตายังไม่สมบูรณ์ วันนี้เหน็ดเหนื่อย มาทั้งวัน ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดจนยากที่จะทน แต่กมลตกใจแทบแย่ จึงจับเธอไว้แน่นไม่ปล่อยมือ

นรมนทำได้แค่พากมลไปที่ตระกูลทวีทรัพย์ธาดา

ธรณีเห็นนรมนไปแล้วกลับมา แถมพากมลมาด้วย ก็ค่อนข้าง เซอร์ไพรส์อย่างอดไม่ได้

“อยากกลับมาอยู่เหรอ?”

“อืม กลับมาแล้ววางใจขึ้นหน่อย

นรมนไปที่ห้องตัวเอง พากมลเข้าไปในห้องน้ำ สองสาวอาบน้ำกันอย่างรวดเร็ว ก่อนนรมนจะอุ้มกมลออกมา

กมลง่วงมาก แต่อย่างไรก็ไม่กล้าหลับ สุดท้ายก็หลับลงไป ช้าๆ ด้วยการปลอบโยนจากนรมน
นรมนห่มผ้าให้เธอ แล้วเดินออกไปอย่างเงียบๆ

“อาธรณี”

“อยากไปแอฟริกาใต้จริงๆ เหรอ?”

จริงๆ แล้วธรณีเป็นห่วงมาก

หลานสาวคนนี้ตอนนี้ยิ่งเหมือนพี่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

เขาเห็นท่าทางเผชิญอันตรายโดยไม่หวาดกลัวใดๆ ทั้งสิ้น ของนรมนที่ประตูทางเข้าคฤหาสน์หลังเก่าจากกล้องวงจรปิด แล้ว ราวกับว่าเห็นเงาธรณีเลย

ถ้าพี่ใหญ่ยังมีชีวิตอยู่ ก็คงยินดีมากล่ะมั้ง

แววตาของธรณีอบอุ่นเล็กน้อย

นรมนรู้ว่าธรณีเป็นห่วงตน แต่สถานการณ์ของบุริศร์นั้นเธอ เป็นห่วงยิ่งกว่า

ทางด้านหนังสือโบราณยูนนานก็ไม่มีข่าวคราวเช่นกัน เธอ ต้องมั่นใจก่อนว่าบุริศร์จะไม่เป็นไรก่อนที่โสธรและพฤกษ์จะเอา หนังสือโบราณกลับมา

และทางนั้นก็ยังมีลูกชายสองคนของเธอด้วย

“อาธรณี คุณก็รู้ คนที่ฉันจีบมาตลอดชีวิตนี้ก็มีแค่บุริศร์คนเดียว”

“เจ้าเด็กนั่นโชคดีจริง
ธรณีพูดอย่างเยือกเย็น

นรมนยิ้ม จับมือธรณีแล้วพูดขึ้น “อาธรณี ฉันไปคราวนี้ ฝาก

กมลไว้กับคุณด้วยนะคะ” “ไม่ต้องห่วง เธอกับเจ้านั่นต้องกลับมาอย่างปลอดภัยนะรู้ ไหม? ไม่อย่างนั้น ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของฉันถึงจะต้อง

พยายามเต็มที่ก็ต้องฆ่าไอ้เลวแก๊งนั้นที่แอฟริกา”

คำพูดของธรณีทำให้นรมนประทับใจมาก

“รู้แล้วค่ะ ยังมีอีกเรื่องที่ฉันอยากไหว้วานอาธรณี”

“ว่ามา ครอบครัวเดียวกันจะพูดไหว้วานอะไรกันล่ะ”

ธรณีเสียใจมาก ตอนนี้นรมนรีบไปที่บ้านคุณท่านตนวรก็เป็นการมุมานะบาก บันมากแล้ว ลืมไปแล้วเหรอว่าตัวเองคือลูกสาวตระกูลทวีทรัพย์

ธาดา?

แน่นอนว่านรมนไม่รู้ว่าธรณีกำลังคิดอะไร เธอพูดเสียงทุ้ม “กล้าณรงค์มันเป็นไอ้หมาบ้า ตอนนี้สมรู้ร่วมคิดกับชาวีต้องการ เอาชีวิตฉัน ฉันคิดดูแล้ว เหมือนฉันไม่เคยทำให้มันขุ่นเคืองเลย ตั้งแต่ต้นจนจบ อย่างมากที่สุดฉันกับมันก็บาดหมางกันเรื่องแพร วา แต่แพรวาหาเรื่อง ใส่ตัวเอง ถ้าบอกว่าแก้แค้น ราเชนแล่เนื้อ แพรวาทั้งเป็นสามวันถึงจะตาย กล้าณรงค์มันต้องการฆ่าฉันมาก ขนาดนี้ ฉันรู้สึกงงมาก แต่ในเมื่อมันทำกับฉันแบบนี้ แย่ยิ่งกว่า ราเชนอีก ฉันได้ยินบุริศร์เคยบอกว่า ภายในประเทศราเชนมีแค่พลังในการปกป้องตัวเอง ในตอนนี้เปิดเผยแล้ว กล้าณรงค์และ องค์ชายสามร่วมมือกันทุกอย่าง ต้องเป็นผลร้ายแก่ราเชนอย่าง ไม่ต้องสงสัย อาธรณี อาชญากรรมทั้งหมดของกล้าณรงค์ส่งไป หมดแล้วไม่ใช่เหรอคะ? ทำไมยังปล่อยให้มันลอยนวลอยู่ล่ะ?”

เผชิญหน้ากับความสงสัยของนรมน ธรณีก็ถอนหายใจก่อน พูดขึ้น เพราะตอนนี้กล้าณรงค์มันอยู่ประเทศ ได้รับการ ปกป้องจากองค์ชายสาม ถึงแม้หลักฐานอาชญากรรมของมันจะ เป็นที่แน่ชัดแล้ว เราก็ไม่มีทางไปจับมันที่ประเทศได้ นอกจาก มันจะมาในประเทศ ไม่งั้นมันจะเกี่ยวข้องกับเรื่องระหว่างประเทศ สถานการณ์ประเทศซับซ้อน แต่บทบาทที่เป็นตัวแปรสำคัญ ระหว่างประเทศ องค์กรสหประชาชาติต้องไว้หน้าพวกมัน ดังนั้น เรื่องนี้เลยค่อนข้างยากต่อการจัดการ

ได้รู้เรื่องพวกนี้แล้ว คิ้วนรมนกขมวดขึ้นมาเล็กน้อย “ล่อกล้าณรงค์เข้าประเทศมาไม่ได้เหรอ?”

“มันไม่ได้โง่ มีร่มป้องกันแบบนั้นแล้ว มันไม่กลับประเทศโยน ตัวเองเข้าไปในแหหรอก เธออยากให้ฉันทำอะไร?” นรมนชะงักไป จากนั้นก็ส่ายหน้า

“ช่างเถอะค่ะ”

ตอนแรกเธอตั้งใจจะให้ธรณีช่วยราเชน ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คนคนนั้นก็เป็นลูกชายของคุณป้าตัวเอง แต่ในขณะนี้ได้ยินธรณี พูดแบบนี้แล้ว ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเข้ามาแทรกแซงอาจจะเกิด การโต้แย้งระหว่างประเทศได้เป็นอย่างมาก เธอทำได้แค่ภาวนาให้ราเชนได้รับการปกป้องจากสวรรค์แล้วกัน

นรมนและธรณีคุยเรื่องอื่นๆ บ้างนิดหน่อย ก่อนจะกลับไปนอน กับกมล

นอนหลับสนิทหนึ่งคืน

เมื่อนรมนตื่นขึ้นตอนเช้า กมลก็ยังหลับอยู่

เธอลูบใบหน้าเล็กไร้เดียงสาของกมลเบาๆ คิดถึงกิจจาและ กานต์ที่อยู่ข้างนอก ก็รู้สึกกังวลใจนิดหน่อยอย่างอดไม่ได้

และในขณะนี้ ด้านนอกก็มีเสียงเคาะประตู


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ