แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 703 ฉันกินคุณได้เหรอ



บทที่ 703 ฉันกินคุณได้เหรอ

“ไอ้เชี่ย ไอ้หน้าละอ่อนนี่มันรนหาที่ตายแล้วล่ะ

ลูกน้องกรีนกําลังหัวเราะ แต่วินาทีต่อมาพวกเขาก็หัวเราะไม่ ออก

การโจมตีรุนแรงของเจตต์ทำให้พวกเขาพ่ายแพ้อย่างเต็มที่

นิตากังวลอย่างมาก อยู่ตรงหน้าต่างรถเกือบจะแจ้งตำรวจ แล้ว แต่เมื่อเห็นฝีมือลึกลับของเจตต์ ดวงตาสองข้างก็ตกตะลึง

นี่มันเจตต์ไอ้หน้าละอ่อนคนนั้นที่เธอรู้จักจริงๆ เหรอ?

กรีนเห็นว่าเจตต์มีศิลปะการต่อสู้ รู้ว่าตัวเองเตะโดนแผ่นเหล็ก แล้ว เขารีบวิ่งไปข้างหน้า แต่ยังไม่ทันช่วยพวกพ้องตัวเงอกลับ มา แม้แต่ตัวเองอยู่ในน้ำมือเจตต์ยังเดินไปไม่ถึงไหนก็ถูกปราบ แล้ว

เจตต์ยิ้มกว้างขณะพูดขึ้น “นักเลงกากๆ อย่างพวกแก คิดจะ ลงมือกับฉันเหรอ? ธาวิณีไม่ได้ตรวจสอบชัดเจนเหรอ ฉันจะบอก มันให้ ตอนฉันทำหน้าที่ในกองทัพ ระดับอย่างพวกแก ไม่มี คุณสมบัติพอที่จะต่อสู้กับฉัน รู้ไหม?”

นิตาได้ยินก็นั่งอยู่ในความตะลึง

เมื่อกรีนได้ยินว่าเจตต์ปลดประจำการในกองทัพ ก็รู้สึกเสียใจ ทันที ถ้ารู้ตั้งนานแล้วเขาคงไม่ประมาทศัตรูแบบนี้
“ทำไม? ดูท่าแล้วยังไม่พอใจเหรอ? ไม่พอใจก็เข้ามา

ขณะที่พูด เจตต์ก็ซัดพวกเขาอีกครั้ง จนกระทั่งพวกเขาไม่ สามารถลุกขึ้นได้ บางคนต้องนอนบนเตียงเป็นเวลาหนึ่งเดือน

“พวกแกรู้นะว่าควรพูดยังไง”

หลังจากเจตต์ออกกำลังกล้ามเนื้อและกระดูกแล้ว ก็เขย่าแขน แล้วขึ้นรถ

นิตามองเขาด้วยใบหน้าตะลึง

“ซื่อบื้อไปแล้ว?”

เจตต์รู้สึกว่าในที่สุดตัวเองก็เปลี่ยนภาพลักษณ์กลับมาต่อหน้า นิตา

เขาลูบผมตัวเองอย่างอวดเบ่งเล็กน้อย ยิ้มแจ่มใสพูดขึ้น

“หรือพบแล้วว่าฉันหล่อมาก?”

นิตาพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว จากนั้นก็ตระหนักได้ทันทีว่าตัวเอง ถูกเจตต์จูงจมูก แต่ที่น่ารังเกียจที่สุดคือ ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนี้ยัง ทำหน้าภูมิใจอีก เบ้ปากพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ “ภูมิใจอะไร? ถึง คุณจะสู้เก่งมาก แต่คุณก็ยังเป็นไอ้หน้าละอ่อน”

“บัดซบ ทําไมฉันยังเป็นไอ้หน้าละอ่อนล่ะ? คุณตาบอดหรือ ไง?”

เจตต์ไม่ชอบคำว่าไอ้หน้าละอ่อนจริงๆ

นิตาเม้มปากยิ้ม แล้วพูดเสียงทุ้ม “รีบไปเถอะ ให้คนมาเห็นมันจะไม่ดี”

“นี่ฉันป้องกันตัวเอง พวกมันอวดเกินไปต่างหาก”

ถึงเจตต์จะพูดแบบนี้ แต่ก็ยังขับรถออกจากถนนบนเขา

“คุณว่าชนกกับธาวิณีทำแบบนี้กับเรา คุณซัดคนของพวกเขา โครงการที่ร่วมมือกันครั้งนี้จะมีปัญหาหรือเปล่า?”

นิตาคิดพิจารณาปัญหานี้ระหว่างทาง

“คุณคิดว่าเบี้ยต่อรองทั้งหมดอยู่ที่ชนกจริงๆ เหรอ?”

เจตต์มองนิตาอย่างขบขันเล็กน้อย

“แต่ที่นี่ชนกเป็นงูเจ้าถิ่น ถ้าเขาไม่ตอบตกลง เราก็ไม่มีทาง ผลักดันต่อ”

“ยัยดื่ม น้ำในโลกธุรกิจมันลึก ถ้าคุณอยากฝึกอบรมความ ยากล่ามากในโลกธุรกิจ ก็มาเรียนรู้กับฉันสิ มา ฉันจะพาเธอไป เจอคนคนหนึ่ง”

เจตต์พูดจบก็เปลี่ยนทิศทางรถ

“ไปเจอ ใครเหรอ?”

นิตารู้สึกไม่ค่อยสบายใจ มักรู้สึกว่าตามเจตต์ไปแล้วมีแต่ เซอร์ไพรส์ มีแต่คาดไม่ถึง เธอคิดไม่ออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นใน นาทีข้างหน้า เดาไม่ได้ว่าเจตต์จะทำอะไรในวินาทีถัดมา

ผู้ชายคนนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเหมือนเมฆและหมอกและ เหมือนลมจริงๆ
รู้สึกได้ว่านิตากำลังจ้องมองตน เจตต์ก็พูดด้วยความหลงตัว เอง “ทำไม? รู้สึกว่าฉันหล่อมาก ตกหลุมรักฉันแล้วเหรอ?”

นิตารีบหันศีรษะไป

ผู้ชายคนนี้ถึงจะมีความสามารถบ้าง แต่ก็หลงตัวเองเกินไป

นิตามองวิวด้านนอก รถค่อยๆ เข้าเขตเมือง เจตต์จอดรถไว้ ประตูทางเข้าคลับแห่งหนึ่ง

“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?

“คุณกลัวอะไร? ฉันกินคุณได้เหรอ?”

เจตต์รู้สึกว่านิตาเข้าใจตัวเองผิดแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงไม่ทำ หน้าระแวงหรอก?

นิตารู้สึกผิดต่อคําพูดเจตต์

เธอลงรถ ตามเจตต์เข้าไปในคลับ

คลับแห่งนี้ตกแต่งดีเยี่ยม และต้องเป็นสมาชิกถึงจะเข้าได้ เมื่อนิตาตามเจตต์เข้าไป ก็เหมือนยายหลิวไปเยี่ยมแกรนด์วิว สวน รู้สึกแปลกใหม่ไปทุกที่

เจตต์ติดต่อกับนิตาเป็นเวลานานแล้ว ก็ไม่รู้สึกว่าเธอติดดิน ยิ้มขณะพูดขึ้น “น้ำหนึ่งแก้วที่นี่หลายร้อยหยวน เดี๋ยวคุณอย่าดื่ม เยอะล่ะ”
“ฮะ? งั้นฉันไม่ดื่ม”

คําพูดและการตอบสนองของนิตาทำให้เจต สุขใจทันที

“ล้อเล่น! ทำไมคุณไร้เดียงสาขนาดนั้น

“เจตต์ นี่คุณสนุกไหม?”

นิตาโกรธมาก ตั้งใจจะหันตัวเดินจากไป แต่ได้ยินเจตต์พูดขึ้น “ธุระที่นรมนสั่งคุณไม่อยากทำแล้วเหรอ? ไม่อยากทำก็ไป ฉัน ไม่มีปัญหา”

“คุณน่ารําคาญจริง

นิตากลับมาอีกครั้งด้วยความขุ่นเคือง

“เดินไปไหน?”

เธอรู้ว่าตัวเองติดดินมาก ไม่มีแง่มุมทางโลก ไม่มีทางเทียบ กับลูกเศรษฐีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองตั้งแต่เด็กอย่างเจตต์ หรอก ระหว่างพวกเขาต่างกันราวฟ้ากับดิน แต่ถูกเจตต์หยอกล้อ แบบนี้บ่อยๆ เธอก็โกรธจริงๆ นะโอเคไหม?

เธอก็มีอารมณ์นะ!

เห็นนิตาโกรธจริงๆ แล้ว เจตต์ก็รีบพูดขึ้น “เอาล่ะ ไม่หยอก คุณแล้ว ตามฉันมา

นิตาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ตามเจตต์เข้าไปถึงห้องส่วนตัวด้วย ความเงียบตลอดทาง

ในห้องส่วนตัวมีคนอยู่
เมื่อนิตาและเจตต์มาถึง อีกฝ่ายก็รีบลุกขึ้น ยิ้มกว้างพูดขึ้น “ประธานเจตต์ ผมดีใจมากที่คุณมาได้”

“เหมือนกัน นั่งสิ”

เมื่อเจตต์มาถึงก็นำทิศทางทั้งห้องส่วนตัวได้เลย

นิตามองเจตต์ที่นั่งอยู่ตรงนั้น ถึงเขาจะนั่งเฉยๆ แต่ท่าทางที่ มั่นใจเต็มเปี่ยมมันทำให้เธอชื่นชมมากขึ้น

เจตต์ในตอนนี้ไม่เหมือนกับเจตต์ที่เลอะเทอะในตอนปกติ อย่างมาก

เจตต์เห็นนิตายืนตรงประตูทำอะไรไม่ถูก ก็รีบกวักมือเรียกเธอ

“นิตา มานั่งข้างฉัน”

นิตาเดินมาอย่างไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ นั่งลงข้างๆ เจตต์

ระหว่างจมูกเธอได้กลิ่นบนตัวเจตต์

ผู้ชายเห็นท่าทางน่ารักของนิตา ก็มองเจตต์อีกครั้ง ยิ้มขณะ ถามขึ้น “ประธานเจตต์ นี่คือ……..

“ผู้ช่วยฉัน ชื่อนิตา นิตา นี่ปารีส เป็นญาติรุ่นน้องของชนก

การแนะนําของเจตต์ทำให้นิตาตกตะลึง แต่ก็ตอบกลับอย่าง รวดเร็ว เอ่ยทักทายปารีส

ปารีสเห็นเจตต์มีท่าทีกับนิตาไม่เหมือนกัน ก็อยากสนิทด้วยท่าทีกับนิตาก็เคารพอย่างมาก

“คุณนิตา สุภาพเกินไปแล้ว”

“เอาล่ะ อยากกินอะไรก็กินได้ตามใจเลย ถ้าไม่พอก็สั่งเพิ่ม นะ?” เจตต์ลูบศีรษะนิตา แววตาพะเน้าพะนอทำให้ทุกคนเข้าใจ

จุดยืนนิตาของเจตต์ทันที

“ใช่ๆๆ คุณนิตา คุณอยากกินอะไรก็สั่งได้ตามใจเลย ผม เลี้ยงเอง”

คําพูดของปารีสทำให้นิตารู้สึกได้รับความโปรดปรานจน ประหลาดใจ

เจตต์ยิ้ม จากนั้นก็พูดกับปารีสว่า “ปารีส บริเวณนี้เป็น เขตแดนของญาติรุ่นพี่นาย ฉันได้ยินว่านายก็ออกแรงไม่น้อย เหมือนกัน ตอนแรกพวกนายออกมาจากหมู่บ้านด้วยกัน แค่พวก นายสองคน แต่ทำไมเขากลายเป็นมีอิทธิพลฝั่งนี้ ทำไมนาย ใช้ชี วิตแย่ๆ แบบนี้ล่ะ?”

“เฮ้อ อย่าพูดเลยครับ”

ปารีสพูดถึงตรงนี้แล้วรู้สึกหดหู

“ชนก โหดเกินไป เขากลัวผมแย่งตำแหน่ง แย่งเขตแดน ไม่กี่ปี ที่ผ่านมานี้ไม่รู้ว่าแอบวางแผนร้ายกับผมไปเท่าไรแล้ว ภรรยาผม ก็โดนเขาทรมานจนไม่เหลือ
พูดถึงตรงนี้ ปารีสก็ดื่มเหล้าหนึ่งอีก

นิตามองเจตต์ อยากถามอะไรบางอย่าง เห็นเจตต์ส่ายหน้าให้ เธอ ก็รีบเงียบปากทันที

เจตต์มองปารีสแล้วพูดขึ้น “นายอยากใช้ชีวิตแย่ๆ แบบนี้เห รอ? หรือนายชอบเห็นชนกมันเจริญรุ่งเรือง แต่ตัวนายเองกลับ

เหมือนหนูในคูน้ำที่ถูกคนตะโกนด่าทุบตี?”

“ผมก็ไม่อยากหรอก แต่ผมจะทำอะไรได้? พวกพ้องที่ติดตาม ผมในตอนนั้น พวกเขาก็มีคนในครอบครัว ชนกมันโหดร้าย ถ้า พวกเขาช่วยผม คนในครอบครัวพวกเขาจะทำยังไง? เขตแดนนี้ ยังไงก็เป็นของฉันครึ่งหนึ่ง ผมก็เคยคิดจะเอาเป็นเอาตายกับ ชนกเหมือนกัน แต่ผมก็มีลูกสาว ผมจะเพิกเฉยความเป็นความ ตายของลูกสาวผมไม่ได้

ปารีสเหมือนเจอคนที่สามารถระบายด้วยได้ในที่สุด พูดด้วย ความโกรธและไม่สบายใจ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น

“จะบอกประธานเจตต์ตามตรง ผลกำไรเริ่มต้นที่ผมกับเขาทำ ด้วยกัน ในตอนแรก ตกลงกันว่าแบ่งเท่ากัน แต่ระหว่างทางกลับ ถูกขโมยไป คุณว่ามันบังเอิญไหม? ที่น่าสนใจที่สุดคือ หลังจาก นั้นไม่นาน ชนกก็เปิดร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่ง เขาเอาเงินมาจาก ไหน?”

“นายไม่ได้ถามเขาเหรอ?”

“เคยถามแล้ว เขาบอกว่ายืมมา ผมไม่มีหลักฐานและการ จัดการ ผมจะทำอะไรได้?”
ปารีสถอนหายใจ ดื่มเหล้าหนึ่งอีก แล้วพูดต่อ “ต่อมาเหมือน ผมถูกสาป ผมทําทุกอย่าง แต่เงินตกมาไม่ถึงผมตลอดเลย พอ เวลาผ่านไป คนของผมก็กระจัดกระจาย ยังไงพวกเขาก็ต้องเลี้ยง ครอบครัว ผมโทษพวกเขาไม่ได้ สังคมนี้มันเป็นแบบนี้ ความ ภักดีมันทำอะไรได้? ไม่มีเงินทุกอย่างที่ว่างเปล่า”

“ก็จริง บางทีชนกอาจจะมีคนช่วยเขาอยู่

คำพูดของเจตต์ทำให้ปารีสชะงักไป จากนั้นก็พยักหน้าพูดขึ้น “ใช่ มีคนช่วยเขาอยู่ คนคนนั้นลึกลับมาก เราไม่รู้ว่าคนคนนั้น เป็นใคร แต่ทุกครั้งที่ชนกเจอความยากลำบากก็มักจะขอให้เขา ช่วย”

“ปารีสา ถ้าฉันบอกว่าฉันช่วยสนับสนุนนายทางการเงิน นาย จะสามารถมาแทนที่ชนกได้ไหม?”

ประโยคหนึ่งของเจตต์ ทำให้นิตาเบิกตากว้างทันที เผลอถึง

แขนเสื้อเจตต์โดยไม่รู้ตัว

ปารีสก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

“ประธานเจตต์ คุณพูดจริงเปล่า?”

“จริงแน่นอน ชนกมันยั่วโมโหฉัน ฉันอารมณ์เสียกับมันมาก และฉันต้องการทำธุรกิจที่ซื่อสัตย์ แต่ต้องไปเยี่ยมผู้มีอำนาจใน ท้องถิ่นกับมัน นายก็รู้ ฉันไม่ขาดเงิน ยิ่งไม่ชอบที่เห็นคนมากด ฉันแบบนี้ ถ้านายมาแทนที่ชนกได้ ต่อไปบริเวณนี้นายก็จะเป็น เจ้าถิ่น ธุรกิจของฉันเราก็แบ่งเป็นสามสิบเจ็ดสิบไง? ยังไงแล้ว เส้นทางที่ชนกมันเดินก็มืดมน ไม่ช้าก็เร็วต้องมีสักวันที่ทางตันกรรมต้องตามสนองแน่ แค่ยังไม่ถึงเวลา แต่ถ้านายมาแทนที่มัน แล้วทำธุรกิจกับฉัน สามารถฟอกขาวตัวเองและพวกพ้องของ นายได้แน่ ถึงตอนนั้นออกไปข้างนอกก็เป็นผู้ประกอบการ ต่อไป ลูกสาวนายก็จะได้เดินบนเส้นทางที่ยิ่งใหญ่อย่างมีเกียรติ ได้รับ ความเคารพ นายลองคิดดีๆ สิ”

คําพูดหนึ่งของเจตจบลง ปารีสก็เงียบไป

นิตากลับประหลาดใจนิดหน่อย เธอรู้เจตต์พูดจากะล่อน แต่ไม่คิดว่าจะพูดโน้มน้าวเก่ง

“พี่ปารีส ประธานเจตต์มีความสามารถจริงๆ นะ และเขาก็ ปลดประจําการจากเขตทหารด้วย มีเครือข่ายคนกว้างขวางมาก แค่คุณไม่ทำเรื่องผิดกฎหมาย ความรุ่งโรจน์ในอนาคตก็ สามารถคาดหวังได้ นี่คือโอกาส ถ้าคุณไม่คว้ามันไว้ ก็มีบางคน ต้องการโอกาสนี้ ยังไงที่นี่ก็ไม่ได้มีปารีสคุณแค่คนเดียว คุณว่า งั้นไหม?”

คำพูดของนิตาทำให้สีหน้าปารีสเปลี่ยนไปทันที


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ