บทที่ 1175 วันนี้เป็นวันที่ดี
ขวัญตาและเจตต์ปลดล็อคที่นี่ทั้งคืน และมันก็เป็นเวลารุ่งสาง พอดีหลังจากที่ล็อคถูกเปิดออกหมด
เจตต์ทรมานทั้งคืนจริงๆ เมื่อได้เห็นภรรยาสุดที่รักของเขาเดิน ไปมา กลิ่นหอมหวานที่โชยออกมากระตุ้นเขา มันทำให้เขาพุ่ง พล่าน แต่เขากลับไม่สามารถทำอะไรได้ มันรู้สึกฉิบหายจริงๆ
เมื่อบริศร์และนรมนนอนหลับจนถึงกลางดึก เขาก็อุ้มนรมนขึ้น
นรมนสะลึมสะลือ แต่กลับไม่ยอมลืมตา เพียงแค่โอบรอบคอ ของบุริศร์เท่านั้น เธอถามอย่างงุนงงว่า “อุ้มฉันไปไหนคะ?”
” นอนเถอะ ผมไม่พาไปขายหรอก”
บุริศร์ยิ้มและพูดอย่างเอ็นดู
นรมนเมื่อได้ยิน ก็ไม่สนใจทันที ปล่อยให้บุริศร์อุ้มตัวเอง และ ตัวเธอก็ผล็อยหลับลงไปอีกครั้ง
บริศร์อุ้มนรมนออกมาจากห้องนอน หาเสื้อตัวนอกมาคลุมให้ เธอ แล้วออกจากบ้านไปอย่างเงียบ ๆ
ชัยยศรออยู่ข้างนอก เมื่อเห็นพวกเขามาแล้ว ก็รีบเดินไปข้าง หน้าก่อนจะเปิดประตูรถ
“ประธานบริศร์ ทุกอย่างพร้อมแล้วครับ”
“ไปกันเถอะ”
บุริศพยักหน้า
ชัยยศสตาร์ทรถ
เสียงเครื่องยนต์ทำให้เจตต์ชะงักไปชั่วคราว
“ใครออกไปไหนดึกดื่น
ขวัญตาเปิดล็อคอย่างหดหู่ใจ ก่อนจะพูดออกมาทันทีว่า “คุณ สนเหรอว่าจะเป็นใคร วันนี้ภารกิจของเราคือปลดล็อคออก! เอา มันออก!”
เธอใกล้จะบ้า
นี่คือคืนแต่งงานของเธอ ทำไมเธอถึงกลายมาเป็นช่างทำ
กุญแจ?
เจตคอยช่วยเหลือ ในใจก็ก่นด่าบุริศร์ไปด้วย
บุริศร์ร้อนหู รู้ว่าเจตต์และภรรยาของเขากำลังสาปแช่งตัวเอง แน่ แต่เขาไม่สน ดูสิว่าสามีภรรยานั่นจะกล้ารังแกภรรยาของเขา ในขณะที่เขาไม่อยู่ที่นี่หรือไม่
รถแล่นไปจนสุดทาง ตรงไปยังสนามบินซึ่งมีเครื่องบินส่วนตัว
รออยู่
ชัยยศจอดรถ และเปิดประตู ก่อนจะพูดกับบุริศร์ว่า “ประธาน บุริศร์ ไม่ให้พวกเราตามไปจริงๆเหรอครับ?”
“ไม่ต้องหรอก ดูแลคนในบ้าน พยายามป้องกันการแทรกซึม คนของกล้าณรงค์ให้มากที่สุด
ใบหน้าของบริศร์ค่อนข้างจริงจัง
“ครับ แล้วพวกคุณจะกลับเมื่อไหร่?
“เที่ยงคืน”
หลังจากที่บุริศร์พูดจบ เขาก็ลงจากรถไปพร้อมกับนรมนที่อยู่ ในอ้อมแขน ก่อนจะขึ้นเครื่องบินไป
หลังจากบินมาได้หลายชั่วโมง เครื่องบินก็มาถึงเกาะบุริศร์นร มบ
ท้องฟ้าใกล้จะรุ่งสางแล้ว
บุริศร์กอดนรมนอย่างระมัดระวังและตรงเข้าไปที่ห้อง
เมื่อนรมนตื่นขึ้นมา ดูเหมือนว่าเธอจะได้ยินเสียงคลื่น เธอสับสนเล็กน้อย หลังจากลืมตา เธอเห็นห้องที่ค่อนข้างคุ้น ชินตา และไม่ค่อยคุ้นเคยเล็กน้อย เธอไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนไป
สักพัก
นรมนถูกผ้าห่มเพื่อลุกขึ้น เสียงคลื่นก็ดังเข้าหู ทำให้เธอต้อง เปิดหน้าต่างอย่างอดไม่ได้
ทะเลที่ไกลสุดลูกหูลูกตามาพร้อมกับลมทะเลที่สดชื่น ทำให้ นรมนรู้สึกสดชื่นมาก
เกาะบริศ นรมน?
ในความคิดของนรมน อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเกาะเล็กๆที่บุริศร์ มอบให้เธอ
พวกเขามาที่นี่แล้ว? นรมนอดไม่ได้ที่จะดีใจ
เธอเพิ่งจะค้นพบว่าบริศร์ไม่ได้อยู่ในห้อง
เช้าขนาดนี้เขาไปอยู่ไหน?
นรมนสวมรองเท้าก่อนจะเปิดประตูออกไป
เมื่ออกมาจากห้อง เธอก็ตกตะลึง
มีการประดับตกแต่งอยู่ทุกหนทุกแห่ง ดอกไม้นับไม่ถ้วนยังมี น้ำค้างพรมอยู่ มันถูกทำให้กลายเป็นตะกร้าดอกไม้ดอกไม้และ ซุ้มโค้งวางไว้ที่นี่
บุริศร์เดินเข้ามาจากด้านนอกโดยสวมชุดทักซิโด้สีขาว
เขาถือช่อกุหลาบในมือ มองมาที่นรมนอย่างเสน่หา และพูดว่า “คุณนรมนที่รัก วันนี้เป็นวันแต่งงานของเรา งานแต่งงานของเรา สองคน คุณแน่ใจหรือว่าต้องการมองมาที่ผมแบบนี้ อีกประเดี๋ยว บาทหลวงก็จะมาแล้วนะ”
ทันใดนั้นดวงตาของนรมนก็ขึ้นไปด้วยน้ำตา
งานวิวาห์สองคนของพวกเขา
เธอคิดมาเสมอว่างานแต่งงานของเธอจะโจ่งแจ้งเหมือนของ เจตต์ กระทั่งกังวลมานานว่าจะดึงดูดความสนใจของกล้าณรงค์ และไม่ให้งานแต่งดำเนินต่อไป ตอนนี้เมื่อได้ยินบุริศร์พูดว่าเป็น งานแต่งงานของเราสองคน เธอก็เข้าใจทันที
นี่คืองานแต่งงานที่บุริศร์มอบให้เธอ
ไม่มีแขก ไม่มีบุคคลภายนอก มีเพียงเขาและเธอสองคน กับ อีกหนึ่งบาทหลวงเท่านั้น
เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครมารบกวน พวก
เขาสามารถทำสิ่งที่พวกเขาต้องการ
นรมนยิ้มพร้อมทั้งน้ำตาเป็นประกาย
“เด็กโง่ วันนี้เป็นวันดีนะ ร้องไห้ทำไม? ไม่ชอบเหรอ?”
“ชอบสิ”
นรมนกระโจนเข้าสู่อ้อมกอดของเขา
ยังคงได้กลิ่นลมทะเลจากกายของเขา แม้จะมีกลิ่นอายของ ความเยือกเย็น แต่นรมนก็รู้สึกซาบซึ้งและอบอุ่น
ผู้ชายที่สามารถคิดเพื่อเธออย่างประณีตพิถีพิถันอย่างนี้ เธอ จะขอร้องอะไรที่มากไปกว่านี้อีกละ
“ชุดแต่งงานฉันละคะ?”
“อยู่ในตู้เสื้อผ้า”
บุริศร์จูงมือนรมนเข้าไปในห้องนอน
เมื่อนรมนเปิดตู้เสื้อผ้า เธอก็เห็นชุดแต่งงานที่สวยงาม คล้าย กับกระโปรงหางปลา แต่มีการปรับให้ดีขึ้นเล็กน้อย เพชรที่ส่อง ประกายบนนั้นทําให้นรมนชอบมันมาก
“คุณเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?”
“เตรียมไว้นานแล้วละ ชุดแต่งงานที่ผมทำเองกับมือ
คำพูดของบริศ ทำให้นรมนตกตะลึง
“คุณ? ทําชุดแต่งงาน?
“ผมเรียน เพื่อคุณผมเรียนอะไรก็ได้
บุริศร์กอดนรมนจากทางด้านหลัง ณ เวลานี้ หัวใจของทั้งสอง คนก็สงบเงียบ
นรมนซาบซึ้งใจมาก บุริศร์ช่วยเธอสวมชุดแต่งงาน
ชุดพอดีกับเธอมาก
สายตาของบุริศร์มองตรงมา
เขาให้นรมนนั่งลง และเริ่มแต่งหน้าให้นรมน
นรมนไม่เคยรู้ว่าบุริศร์แต่งหน้าเป็น ดูท่าชายคนนี้จะเตรียมตัว
มาหลายอย่างเพื่อวันนี้
“คุณแต่งหน้าเป็นเหรอคะ?”
“อืม วันนี้เป็นงานแต่งที่มีแค่เราสองคน ดังนั้นผมจึงเป็นเจ้า บ่าวของคุณ ช่างแต่งหน้า ช่างทำผม เป็นทุกบทบาทให้คุณ
บุริศร์พูดเสียงต่ำ พลางใช้นิ้วเรียวหยิบดินสอเขียนคิ้วขึ้นมา เพื่อวาดคิ้วให้กับนรมน
จู่ๆนรมนก็คิดไปถึงผู้ชายสมัยโบราณ
ผู้ชายสามารถเขียนคิ้วให้ผู้หญิงได้ นั่นหมายถึงรักและจะอยู่ ด้วยกันไปตลอดชีวิต
บริศ หมายถึงอย่างนี้ไหม?
เธอมองไปยังใบหน้าของเขา ช่างตั้งใจเหลือเกิน สีหน้า ท่าทางของเขา ทำให้ดวงใจของเธอพองโต
ใครพูดกันว่าบริศร์ของเธอไม่โรแมนติก?
ตราบใดที่เขาต้องการ เขาจะมอบสิ่งที่โรแมนติกที่สุดในโลก ให้กับคุณ
นรมนมองใบหน้าตัวเองที่เปลี่ยนไปดูมีสีสันมากขึ้น ในมือของ บริศร์ อดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า “ดูท่าคุณจะพยายามเรียนมัน อย่างหนัก แต่ฉันไม่สบายใจ คุณยุ่งทุกวันนี้คะ เอาเวลาไหนไป เรียนกัน?”
“ตอนที่คุณหลับ”
บุริศร์พูดอย่างอ่อนโยน
นรมนตะลึงไปครู่ แล้วยิ้มอย่างสดใส
“พูดมา เมื่อตอนเริ่มวาด คุณวาดให้ฉันน่าเกลียดมากใช่ไหม?”
บริศร์หัวเราะขึ้นมาทันที
“ผมรับประกันว่าผมวาดเสร็จจะล้างให้นะ”
“มีรูปถ่ายไหม?”
คำพูดของนรมน ทำให้บริศร์นิ่งไปนิด “มี” เขาพูดพลางส่งมือถือให้นรมน
นรมนเจออัลบั้มรูปตัวเอง ในโทรศัพท์ของบุริศร์ ก่อนจะเปิดดู
อัลบั้มภาพเต็มไปด้วยรูปถ่ายของตัวเธอเอง แต่เมื่อตอนที่บุรี ศร์ฉวยโอกาสแต่งหน้าตอนเธอหลับ ใบหน้าของเธอแลดูแย่มาก
นรมนดูแล้วก็ยิ้ม
น่าเกลียดมาก
แต่วันรุ่งขึ้นจะสวยงามและประสบความสำเร็จมากขึ้นทุกวัน แน่นอน
หัวใจของนรมนอ่อนยวบลงทันที
ถ้าผู้ชายทำแบบนี้กับคุณ ไม่เรียกรักจะเรียกว่าอะไร?
บริศร์แต่งหน้าให้นรมนเสร็จแล้ว เขาจูงมือเธอ ก่อนพูดอย่าง เสน่หาว่า “นรมนคนสวย เราลงไปเลยไหม?”
“คุณจะขอแต่งงานไหม?”
“แน่นอน แต่ผมคิดว่าควรไปที่ทะเลไหม? คุณว่าไง?
เมื่อเห็นท่าทางที่เต็มไปด้วยความรักของบุริศร์ นรมนก็พยัก หน้า
ทั้งสองเดินจับมือกันออกจากบ้าน
คลื่นด้านนอกซัดสาดกระทบโขดหิน
นรมนมองไปยังทะเลอันกว้างใหญ่ ก่อนจะมองเกาะนี้อีกรอบ ทั่วทั้งเกาะตกแต่ง โดยบริศร์ กลายเป็นเพิ่งแต่งงาน
บุรีศร์ยืนอยู่บนชายหาด เขามองมาที่นรมน ก่อนจะคุกเข่าลง ข้างหนึ่ง
“คุณนรมนครับ ขอถามหน่อยว่าคุณยินยอมจะเป็นภรรยาให้ บริศร์ไหม? ไม่เป็นของใคร เป็นแค่ของบุริศร์ เขาที่อยู่กลางใจ ของคุณ ต่อแต่นี้ไปผมจะทะนุถนอมคุณราวกับเจ้าหญิง เจ้าหญิง ของผมคนเดียวตลอดไป”
ดวงตาของนรมนเปียกชื้น
เธอมองไปยังดอกไม้และแหวนในมือของบริศร์ ก่อนจะยิ้มและ พยักหน้า และพูดด้วยน้ำตาที่คลอหน่วย “ฉันยินยอมค่ะ
บุริศรสวมแหวนให้เธอ แล้วจูบลงบนนิ้วของเธอ
แม้จะเคยเห็นคนขอแต่งงานมาก่อน แต่ก็ไม่รู้สึกสั่นสะเทือน และมีความสุขเช่นนี้
ฟองสบู่แห่งความสุขกระทบหัวใจของเธอ และความรู้สึกที่ เต็มไปด้วยความสุขนั่นก็ไม่สามารถทนระงับได้อีกต่อไป
“บุริศร์ เรามาเต้นรำกันเถอะ”
“โอเค”
บริศร์โอบเอวของนรมน ไม่มีเสียงเพลง มีเพียงเสียงลมทะเล และเสียงคลื่น แต่ทั้งสองก็เต้นรำอย่างสง่างาม พริ้วราวสายลม
ทั้งเป็นเหมือนเทวดาสวยเต้นรำบนหาดทรายและ กลางทะเลใหญ่
เมื่อบาทหลวงมองพวกเป็นเช่นนี้ แม้จะเป็นประจักษ์ พยานงานความอย่างแท้จริง
หลังจากการเต้นรำ บุริศร์จับมือเดินมาหาบาทหลวง
บาหลวงถามคำถามและปฏิญาณตนตามธรรมเนียมปฏิบัติ และในที่สุดประกาศว่าคนเขาเป็นสามีภรรยา ร่วมชีวิต
บุริศร์ยิ้มเหมือนเด็ก ก่อนจะกับนว่า ลำดับต่อไปตัวหอ ไหม?”
ใบหน้าของนรมนแดงขึ้นทันที
“กลางวันแสก…..
ถ้าอย่างนั้นส่งตัวเรือนหอเถอะ” บุริศร์ยิ้มและอุ้มนรมนเข้าด้านใน
ทั้งสองใช้เวลาทั้งในเกาะเวลาอยู่
นรมนเจ็บหลัง และในที่สุดเธอขอความเมตตา เมื่อบทรัก ครั้งจบลง
“อย่าเข้ามา ฉันไม่ไหวแล้ว และวันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า เรา ออกมาคุณตาจะอยู่คนเดียวไหม?”
“อีกสักพักเราจะกลับกันแล้ว นอนเถอะ”
บริศ กอดนรมนแน่น
นโมนเหนื่อยมาก และผล็อยหลับไปพร้อมกับเสียงหัวใจเต้น แรงของบุริศร์
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เครื่องบินก็ลงจอดที่เมืองชลธีแล้ว เสียงประทัดด้านนอกก็ปลุกนรมน ให้ตื่นขึ้นในทันที
“ใครเป็นคนจุดประทัด?”
นรมนหาว บุริศร์ก็สวมเสื้อคลุมให้เธอทันที
“วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า แล้วก็ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว ทุกคน ต่างก็ยุ่งกับการรอข้ามคืนปีใหม่ ทิ้งสิ่งเก่าต้อนรับสิ่งใหม่ มัน คือเสียงประทัด”
“กลับมาแล้ว?”
นรมนเกาะขอบหน้าต่าง ข้างนอกดูมีสีสัน
“สวยมาก”
“อืม ทุกคนกำลังฉลองงานแต่งงานของเรา”
คำพูดของบุริศร์นั้นไร้ยางอาย แต่นรมนก็ไม่ได้ปฏิเสธ และ ยิ้มด้วยรอยยิ้มแสนหวาน
เมื่อทั้งสองลงจากเครื่องบิน ชัยยศก็รออยู่ข้างนอกแล้ว “ยินดีต้องรับประธานบริศร์และคุณนายกลับบ้านครับ นรมนรู้สึกเขินเล็กน้อย แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นทันใด เธอก็เห็นคน ที่คุ้นเคยกำลังเดินออกมาจากสนามบิน
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
