บทที่ 328 แกต้องเสียใจแน่

เมื่อป้าโอเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของนร มนในตอนนี้ เธอหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา “เธอไม่กล้าคิด? หรือคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้กัน แน่? เพราะเธอได้ยินความรุ่งโรจน์ของตระกูล โตเล็กจากคุณนายตระกูลโตเล็กสิท่า? เธอก็ คิดเหมือนกันเหรอว่าตระกูลโตเล็กเป็นพวก สุภาพบุรุษ? แกไม่รู้หรือไงว่าพระเจ้ามีตา หาก ตระกูลโตเล็กขาวสะอาดจริงๆ พระเจ้าจะ ทําให้พวกเขามีลูกไม่ได้อย่างนั้นเหรอ? ถึง ต้องให้ฉันอุ้มบุญ? นี่เป็นบาปกรรมทีพวกเขา สร้างขึ้น!

“เป็นไปไม่ได้!”

นรมนสายหน้าร้ว เธอไม่อยากเชื่อว่าทุก อย่างนี้เป็นเรื่องจริง

ตระกูลโตเล็กเป็นแค่นักธุรกิจเท่านั้น จะ ฆ่าล้างค่ายแกได้ยังไง?” “นักธุรกิจ? ฮาฮา!”

ดวงตาของป้าโอกลับมืดมนขึ้นมา

“หากตระกูลโตเล็กเป็นแค่นักธุรกิจจริงๆ แล้วอาณาจักรรัตติกาลมาจากไหนล่ะ? แค่นัก ธุรกิจจําเป็นต้องมีอาณาจักรรัตติกาลคอย ปกป้องอย่างนั้นเหรอ? นักธุรกิจ ก็แค่เอาไว้ หลอกตาเท่านั้น หากพวกมันเป็นนักธุรกิจ จริงๆ อาณาจักรรัตติกาล ไม่มีทางเกิด น! ต่อ หน้าพวกมันขาวสะอาดแค่ไหน แท้ที่จริงแล้ว พวกมันทําเรื่องเลวทรามได้ทุกอย่าง!”

“แกคิดว่าฉันจะเชื่อแกเหรอ?”

แม้นรมนจะตกใจมาก แต่เธอก็ยังมีสติ แยกแยะ

ป้าโอกลับฉุนเฉียวขึ้นมา

เธอไม่เชื่อฉัน? ใช่ เธอชอบลูกชาย ฉัน ที่เป็นผู้สืบทอดของตระกูลโตเล็ก ตอนนี้ เธอเป็นนายหญิงของอาณาจักรรัตติกาล ไม่มี ทางเชื่อที่ฉันพูดอยู่แล้ว สิ่งที่ตระกูลโตเล็กติด ค้างฉัน ฉันต้องทวงกลับคืนมาแน่ ตอนนี้สิ่งที่ คุณนายตระกูลโตเล็กเผชิญทุกสิ่ง ล้วนเป็น กรรม เธอสร้างขึ้น เธอสมควรต้องชดใช้ผล กรรมนั่น!”

“ต่อให้แกกับตระกูลโตเล็กมีความแค้น ต่อกัน แต่แล้วทําไมแกต้องลงมือกับตระกูลทวี ทรัพย์ธาดาด้วย? คุณนายทวีทรัพย์ธาดาไม่ได้ ทําอะไรให้แกสักหน่อย ?”

“ตระกูลทวีทรัพย์ธาดา? เธอคิดว่าเรื่อง ของค่ายเราตระกูลทวีทรัพย์ธาดาไม่มีส่วน เกี่ยวข้องอย่างนั้นเหรอ?”

ป้าโอหัวเราะอย่างเย็นชา

“ แล้วแต่แกพูด ยังไงฉันก็รู้สึกว่าแกหา ข้ออ้างในการทําเลวอยู่ดีนั่นแหละ”

นรมนรู้สึกว่าอวัยวะภายในไหลรวมอยู่ ในจุดเดียว

ธิดาร้อนใจ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ ไม่สามารถขยับได้เลย อยากจะพูดอะไรบาง อย่าง แต่กลับไม่มีจังหวะขัดขืนได้เลย

นรมนกำลังจะโต้กลับ แต่กลับถูกป้าโอ ยกปืนขนอเข้ากลางขมับอีกครั้ง

“พอได้แล้ว ในเมื่อเธอไม่เชื่อ ก็ไม่ต้อง เชื่อ ฉันไม่หวังว่าเธอจะเชื่ออยู่แล้ว ผู้หญิงที่ เชื่อในความรักอย่างเธอ รู้อะไรเกี่ยวกับการ ชาระหนี้แค้นด้วยเหรอ? เธอตายได้แล้ว! วางใจเถอะ หลังจากที่เธอตายแล้วฉันจะหิ้ว ศพแกไปไว้ที่หน้าบ้านตระกูลโตเล็กเอง ฉันจะ ทําให้ไอ้แก่นั่นเห็นว่าผู้สืบทอดที่มันเลือกมัน ได้ตายอยู่ในกามือฉันยังไง!”

กระบอกปืน ตาขลับทำให้นรมนสั่นเทา ด้วยความหวาดหวั่น

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกกระบอกปืนจ่อ

ไม่รู้ว่าในตอนที่สมองระเบิด ตนจะมี ความรู้สึกอย่างไร

เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนประหลาด ใน เวลาแบบนี้ทำไมถึงได้ผุดคำถามนี้ขึ้นมาได้นะ

“ไม่! แกฆ่าเธอไม่ได้!

ธิดาตะโกนออกมาสดเสียง

เธอจะปล่อยให้มรมนตายไม่ได้!

เพราะถ้าหากนรมนตายไป บุรีศรีต้องบ้า คลั่งแน่ หากบริศ คลังข้นมา แล้วนาวินของ

เธอจะทํายังไง?

ธิดาดิ้นรันอย่างหนักเพื่อที่จะลุกขึ้น แต่ กลับถูกป้าโอหันกลับไปถีบเข้าให้เต็มแรง

“ธิดา!”

นรมนจับจ้องธิดา กระอักเลือดสีแดงสด

ก่อนที่จะหมดสติไป

ไฟโกรธในใจเธอปะทุขึ้นมา

“ป้าโอ แกมันยิ่งกว่าสัตว์ร้าย!”

“คนต่อไปคือเธอ!”

เธอเอ่ยพร้อมกับเดินเข้าไปยังนรมน ในขณะที่เธอกำลังเหนี่ยวไก ทันใดนั้น สีหน้าป้าโอขาวซีด

แขนของเธอสั่นระริก ท้ายที่สุดกระบอก ปืนหลุดออกจากมือตกหล่นลงที่พื้น ส่วนป้าโอ ล้มพับลงกับพื้น หายใจติดขัด

เธอเหงื่อแตกโชก สั่นเทาไปทั่วร่าง

เมื่อนรมนเห็นภาพตรงหน้าเธอรู้ได้ทันที ว่ายาของป้าโอออกฤทธิ์แล้ว

“ตอนนี้แกจะฆ่าฉันก่อน หรือจะช่วยตัว เองก่อน?”

นรมนเลือดท่วมปาก ด้วยสภาพเธอที่ดู น่าอนาถ

แต่เธอยังคงเอ่ยด้วยความเย็นชา ป้าโอ โกรธจนตัวสั่น แต่กลับไม่สามารถตอบโต้ได้

เธอรู้ดีว่าตนไม่มีทางฆ่านรมนได้แล้ว

ฤทธิ์ยาทําให้เธอเจ็บปวดเจียนตาย และ เธอยังไม่อยากตาย หากอยากมีชีวิตอยู่วิธี เดียวคือต้องไปวิจัยยาถอน

เมื่อเห็นนรมน โล่งอกขึ้นมา ป้าโอเอ่ย นอย่างดุดัน “เธอคิดว่าเธอจะหนีออกจากที่นี่ ได้อย่างนั้นเหรอ? คนของเธอถูกฉันรวมเอา ไว้หมดแล้ว ส่วนบุรีศรีเองก็ไม่สามารถมาที่นี่ ได้ในตอนนี้ ส่วนคนอื่นยิ่งไม่มีทางรู้ว่าฉันอยู่ ที่ไหนเข้าไปใหญ่ ส่วนคนของตระกูลโตเล็ก ฉันสั่งคนให้คอยจับตาดูเอาไว้ตั้งนานแล้ว ต่อ ให้เธอมีชีวิตอยู่อีกหน่อยแล้วยังไงล่ะ? รอฉัน ได้ยาถอนเมื่อไหร่ ฉันจะให้แกตายอย่าง ทรมานที่สุดเลยคอยดู

จบคําป้าโอ เธอคลานลุกขึ้นจากพื้น ก่อนวิ่งโซซัดโซเซไปทางด้านหลัง นรมนยัง คงดิ้นรน แต่กลับไม่สามารถหลุดออกจากการ พันธนาการได้ ท้ายที่สุดกลับทำได้แค่หอบ หายใจอย่างเหนื่อยอ่อนพร้อมนอนลงกับพื้น

พื้นที่เย็นเฉียบ ทำให้นรมนได้สติ มากกว่าเดิม

ห้องทดลองของป๋าโออยู่ในห้องนั้น เธอ ไม่คิดที่จะปิดกั้นนรมนเลยแม้แต่น้อย เธอเปิด ประตูออกต่อหน้าต่อตาบรมน

ภายในห้องเต็มไปด้วยอุปกรณ์และ วัตถุดิบส่วนผสมการวิจัย ป้าโอหยิบเสื้อกาวน์ สีขาวชนสวม บังคับอุปกรณ์ด้วยความชำนาญ

นรมนดูออก ว่าเธอมีฝีมือที่คล่องแคล่ว และเก่งกาจ

“ต่อให้เธอเป็นผู้สืบทอดของไสยเวช แล้วยังไง ท้ายที่สุดเธอก็ต้องเรียนใน สถาบันในภายหลังใช่ไหม?

อย่าคิดที่จะหลอกถามอะไรฉันอีก แต่ ฉันก็บอกเธอได้ ฉันมีหมอหลายคน เพราะงั้น ยาที่เธอให้ฉันกินเธอคิดเหรอว่าจะเอาชีวิตฉัน ได้? ยาที่ฉันวิจัยขึ้นมาเอง ฉันก็ถอนมันเอง ได้!”

ป้าโอเหลือบไปทางนรมนอย่างเยาะเย้ย ก่อนที่จะหันหลังกลับ ทำการวิจัยอย่างตั้งใจ ไม่ว่านรมนจะพูดอะไร เธอก็ไม่สนใจ นรมน สกเจ็บปวดอย่างรุนแรงไปทั่วร่าง เธอไม่รู้ว่า ดาเป็นยังไงบ้าง เธอพยายามลุก ขึ้น แต่เหมือนว่ากระดูกกระเดี๋ยวในร่างได้หัก ไปแล้ว ทำให้เธอเจ็บปวดอย่างรุนแรง เพียง แค่ขยับตัวเล็กน้อยก็รู้สึกรวดร้าวไปทั่วร่าง

เธอหายใจคิดขัด จ้องมองป้าโอที่ยังคง ตั้งใจวิจัย ดุจดั่งนักเรียนคนหนึ่ง

ไม่กลัวโจรมีจิตใจโหดเหี้ยม กลัวก็แต่

โจรมีการศึกษา

และชัดเจนว่าป้าโอเป็นนักโทษที่มีความ

รู้ความสามารถมาก

ประโยคของป้าโอ้ลอยเข้ามาในหัวอีก ครั้ง หรือว่าเมื่อหลายปีที่แล้วตระกูลโตเล็กจะ ฆ่าล้างค่ายของป้าโอจริงๆงั้นเหรอ?

จะเป็นไปได้ยังไง?

ไม่ว่าจะเป็นคุณนายตระกูลโตเล็กหรือว่า คุณท่านตระกูลโตเล็กที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตน มาก่อน เรื่องนี้ก็น่าประหลาดไม่ใช่เหรอ? แต่ดูท่าทาโกรธแค้นของป้าโอ ไม่เหมือน มโกหกเลยสักนิต

นรมนมืดแปดด้าน แต่ก็เพราะเรื่องนี้ ที่ ทําให้เธอคลายความเจ็บปวดลงได้บ้าง

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ในที่สุด ป้าโอก็ทํางานในมือเสร็จสิ้นจนได้ เธอเดินไป เทน้ำเปล่าอย่างเร่งรีบ ตัดสินใจกลืนยาที่พึ่ง ได้มาลงท้อง ทันใดนั้นเหมือนเธอนึกอะไรบาง อย่างขึ้นมาได้ เธอวางของที่อยู่ในมือลงอีก ครั้ง

นรมนพบว่าสายตาของป้าโอตกอยู่ที่ตน ความรู้สึกไม่สบายใจทําให้เธอขมวดคิ้วเป็นปม

“แกคิดจะทําอะไร?”

“ฉันไม่ได้ทํามานานมากแล้ว ไม่รู้ว่ายา ถอนพิษนี้จะเป็นยังไง ไม่งั้นเธอช่วยฉันลอง ยานี่หน่อยแล้วกัน? ยังไงซะเธอก็กำลังจะตาย แล้วนี่!”

ป้าโอเอ่ย พลางมุ่งไปทางนรมน นรมนคิดที่จะถอยหลัง แต่ร่างกายกลับ ไม่สามารถขยับได้เลยสักนิด

เธอเกลียดที่ตัวเองไม่สามารถทำอะไร ได้เลย แต่กลับอดที่จะเอยอย่างมั่นใจไม่ได้ “ป้าโอ แกต้องเสียใจแน่! แกต้องเสียใจ แน่นอน!”

“ฉันจะเสียใจรึเปล่าฉันไม่รู้ ฉันรู้เพียงว่า หากตอนนี้ฉันยกเลิกความคิดที่จะใช้เธอลอง ยา ฉันต้องเสียใจแน่!”

ป้าโอเจ็บปวดจนแทบยืนไม่อยู่ แต่เธอ เป็นคนที่ค่อนข้างรอบคอบ ต่อให้ตัวเธอเหงื่อ ชโลมไปทั่วร่าง เธอก็ยังคงอดกลั้นเอาไว้

เธอหยิบเม็ดยาออกมาจากกล่อง เป็นยา ชนิดเดียวกันกับที่นรมนให้เธอกินในหนแรก

นรมนเบิกตาโต

“แก…..อ๋อ….”

ไม่ทันขาดคํา ป้าโอจับคางของเธอเอา ไว้ ก่อนยัดเม็ดยาเข้าใส่ปากของนรมน พร้อม บีบจมูกของเธอเอาไว้ ให้เธอไม่สามารถ หายใจได้ นรมนแทบขาดใจ เธออ้าปาก หายใจอย่างช่วยไม่ได้ แต่กลับถูกป้ากรอกน้ำ ใส่ปาก เม็ดยาได้ไหลลงสู่ลำคอของเธออย่าง ราบรื่น

“แค่ แค่ก!”

นรมนถูกป้าโอตบจนไปนอนกองกับพื้น พร้อมหัวเราะอย่างเย็นชา “ฤทธิ์ยาของฉัน แรงกว่าที่เธอให้ฉันกินเยอะเลย เป็นไง โอเค ใช่ไหมล่ะ?”

ได้ยินคําของป้าโอ นรมนไม่รู้ว่าตนคิดไป เองหรือเปล่า ล่าดอกลับร้อนผ่าวขึ้นมา เสมือนกับกลืนลูกไฟ ทางเดินอาหารของเธอ ก็ราวกับถูกน้ำร้อนลวก

เธอดิ้นทุรนด้วยความทรมานบนพื้น พร้อมกัดฟันแน่นไม่ยอมปล่อย

เสื้อผ้าเปียกปอนด้วยหยาดเหงื่อ กระเพาะของเธอ รู้สึกเหมือนถูกมือปริศนา ก ขาดอย่างแรง ถูกฉีกขาด งเป็น

เป็นความทรมานที่ไม่สามารถบรรยายไ เลย

นรมนติ้นทุรนอยู่ที่พื้น ช่วงท้องเจ็บแสบ อย่างที่สุด

ทันใดนั้นความร้อนไหลลงสู่ช่วงท้อง

ระเบิดออกมา

ค่อยๆไหลผ่านไปตามท่อนขาของนรมน

เธอนิ่งแข็ง สมองขาวโพลน

ป้าโอเองก็นิ่งไปกับภาพที่เห็นเช่น เดียวกัน

“เธอท้องเหรอ?”

ประโยคของป้าโอเสมือนสายฟ้าฟาด ลงสู่กลางหัวของนรมน

เธอท้องเหรอ?

เป็นไปได้ยังไง? แต่เมื่อลองคิดดูอีกที หลายครั้งมา ทีมร มนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับบุรีศร์พวกเขาไม่ ได้ทําการป้องกันแต่อย่างใด

เพราะงั้น เธอตั้งท้องลูกของบุริศร์จริงๆ

เหรอ?

แต่ตอนนี้กลับ……

ใบหน้าของนรมนขาวซีดขึ้นมาทันที

“ป้าโอ ฉันจะฆ่าแก! ฉันจะฆ่าแกให้ได้! นรมน าตาไหลพรากออกมาปานขาดใจ

ลูกของเธอ!

ลูกของเธอกับบุรีศร์!

ไม่ทันที่จะได้รับรู้ถึงการเป็นอยู่ ก็ถูก ฤทธิ์ยาของป้าโอขับออกแล้วอย่างนั้นเหรอ?

เธอปวดท้องจนบิดเป็นเกลียว นรมนต้อง ทนรับความเจ็บปวดอย่างหนักเป็นละลอก ที่ ทรมานหัวใจและจิตวิญญาณของเธอ

ป้าโอนึกไม่ถึงเลยว่านรมนจะตั้งท้องอีก ครั้งในชั่วพริบตาความตระหนกของเธอหาย ไปสิ้น กลับมาเย็นชาอีกครั้ง

แท้งก็ดีเหมือนกัน เธอไม่คู่ควรที่จะมีลูก ให้กับลูกชายฉัน! ในเมื่อเธอแท้งไปแล้ว ก็ ช่วยฉันลองยาหน่อยแล้วกัน หากเธอยัง สามารถรอดอยู่ได้ ฉันสัญญา ว่าฉันจะให้เธอ กับลูกที่เสียไปเจอกันในนรก!”

จบค้า ป้าโอหยิบยาที่เพิ่งผลิตเสร็จออก มา เทมสปากของนรมน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ