แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 1326 คุณล้อเล่นใช่ไหม



บทที่ 1326 คุณล้อเล่นใช่ไหม

คริขณะตกตะลึงเล็กน้อย

“เรื่องนี้คงไม่มีอะไรไม่คาดคิดหรอกใช่ไหม?

ในผลลัพธ์ที่เขาสืบมันไม่มีข่าวว่าแพรวาไม่ตาย ตอนแรกเพื่อ ระบายความโกรธ ราเชนแล่เนื้อแพรวาเป็นชิ้นๆ เรื่องนี้ทุกคนก็รู้ กันเกือบหมด หรือว่ายังมีความลับอื่นๆ

คริชณะมองบุริศร์ ในใจไม่ค่อยเข้าใจ

ได้ยินคริชณะพูดแบบนี้ หัวใจบริศร์ก็ผ่อนคลายนิดหน่อย

“ไม่รู้ครับ ฉันแค่คิดว่าถ้าพระราชาใส่ใจแพรวาขนาดนั้น งั้นก็ ต้องไม่ให้เธอตายแน่ๆ ก็เลยถามแบบนี้ขึ้นมา

คริชณะยิ้มขณะพูดขึ้น “ตอนนั้นราเชนได้เปรียบเต็มที่ การกระ ท่ารวดเร็วและแม่นยำมาก แม้แต่กล้าณรงค์ก็ตอบสนองไม่ทัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพระราชา และฉันได้ยินว่ามาตอนนั้นพระราชาไม่ อยู่ในประเทศด้วย แพรวาก็ถือว่าโชคไม่ดี น่าจะตายไปแล้ว จริงๆ”

“จะดีที่สุดถ้าเป็นแบบนี้ ไม่งั้นฉันจะไม่ถือสาฆ่าเธอด้วยตัว เอง”

ดวงตาบุริศร์มีความมืดมัวเย็นชา

ถึงแม้คริชณะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็พยักหน้า
ทั้งสองทำงานกันสักพัก บุริศร์ก็เดินมาในเต็นท์ของบุณพจน์

ในเวลานั้นรมนวาดรูปเสร็จแล้ว บุริศร์เหลือบมอง มันเหมือน มีชีวิตเลย

บุณพจน์และพรวลัยค่อนข้างเหนื่อยแล้ว จึงออกไปจากที่นี่ โดยธรรมชาติ ให้พรวลัยนอนลง

นรมนทำให้สมบูรณ์ในตอนสุดท้าย จากนั้นก็ส่งรูปภาพให้

บุณพจน์และพรวลัย ทั้งสองคนค่อนข้างพึงพอใจ

“ขอบคุณนะ นรมน”

พรวลัยยิ้มค่อนข้างมีความสุข มองออกว่าเธอชอบรูปภาพนี้

มาก

“ไม่เป็นไรค่ะ พวกคุณชอบก็ดีแล้ว”

บริศร์และนรมนไม่อยากรบกวนพรวลัยและบุณพจน์ จึงเดินออกมา

“เหนื่อยไหม?”

บุริศร์นวดข้อมือที่ปวดของนรมนแล้วถามเสียงเบา

“ยังโอเค แค่เห็นพวกเขามีความสุข ฉันก็พอใจแล้ว หวัง จริงๆ ว่าคู่รักทุกคู่บนโลกใบนี้จะได้ครองเรือนกันในที่สุด” จนถึงวันนี้ นรมนก็ยังคงเป็นหญิงสาวที่มีความรักและปรารถนาดี

บุริศร์มองเธอ ในดวงตาเต็มไปด้วยความรัก
“สิ่งที่ไม่สมหวังในชีวิตมักจะมีถึงแปดเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ เรา พยายามทำให้ดีที่สุดก็พอ”

“อืม”

นโมนพยักหน้า

เธอจึงอ้อมอกบริศร์ ถามขึ้นเสียงทุ้ม “คุณว่าถ้าคุณพจน์กับ ฉัตรพลไม่ใช่พ่อลูกกัน แล้วพ่อเขาจะเป็นใคร? ตอนแรกป้าโอรัก ฉัตรพลลึกซึ้งมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคน อื่น”

“ก็ไม่แน่ ถ้าฉัตรพลมันใช้วิธีการพิเศษ บางทีแม้แต่เธอเองก็

ไม่รู้”

บุริศร์นึกถึงเรื่องแพรวาและเชษฐ์ แววตาจึงมืดมนลงอย่าง ช่วยไม่ได้

คนพวกนี้มันน่ารังเกียจเกินไปแล้ว

นรมนตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็เข้าใจ

“เป็นไปไม่ได้มั้ง? ป้าโอซื่อสัตย์กับเขาแบบนั้น เขาไม่จำเป็น ต้องใช้วิธีพิเศษหรอก”

“แต่เขาไม่ได้รักเดียวใจเดียวกับป้าโอ สิ่งที่เขาต้องการก็คือ ความลับด้านหลังภูเขาหมู่บ้านดารายนเท่านั้น”

สําหรับความทะเยอทะยานของผู้ชาย บุริศร์เห็นได้อย่าง ชัดเจน
จนถึงตอนนี้ นรมนก็ไม่พูดแล้ว

เดินมาถึงจุดนี้ นรมนมีประสบการณ์เกี่ยวกับความทุกข์สุขของ การพบปะและจากลาของทุกคน ทันใดนั้นก็พบว่าตัวเองได้อยู่ กับบริศร์มันยากมากแค่ไหน

ในอ่างน้ำวนที่เต็มไปด้วยการเล่นงานและการใส่ร้าย บางครั้ง เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่าสิ่งที่ตัวเองมีทั้งหมดนั้นคือของจริงหรือ ของปลอม มันคือภาพลวงตาประเภทหนึ่งหรือเปล่า?

แต่เมื่อมองบุริศร์ที่รักลึกซึ้งตรงหน้า นรมนก็โล่งใจอีกครั้ง

ถ้าแม้แต่รักกันจนกว่าความตายจะมาพรากมันหลอกลวงได้ ถ้าอย่างนั้นบนโลกใบนี้อาจจะไม่มีรักแท้

นรมน โอบเอวบุริศร์ แล้วพูดเสียงทุ้ม “ฉันเหนื่อยแล้ว เรากลับ ไปพักผ่อนกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องเริ่มปฏิบัติการแล้ว เราต้องหลับให้ เพียงพอ”

“โอเค”

บุริศร์ตกลง อุ้มนรมน ในท่าเจ้าสาวทันที จากนั้นก็ก้าวเท้ายาว เดินไปที่เต็นท์ของพวกเขา

บุริศร์กระตือรือร้น นรมนก็เตรียมใจไว้แล้ว แต่เขาแค่กอดนร มนหลับไป ไม่ได้กระทำอย่างอื่น

นรมนค่อนข้างหดหู หรือว่าตัวเองคิดผิด?

แต่ในเมื่อบุริศร์ไม่มีอารมณ์ เธอก็ไม่พูดอะไร หันตัวหลับไป
เมื่อเสียงลมหายใจสม่ำเสมอตั้งขึ้น บุริศร์ก็ลืมตา มองนรมน หลับสนิท ก็ยกมุมปากอย่างช่วยไม่ได้

ถ้าไม่ได้กังวลว่าพรุ่งนี้ต้องใช้แรงกาย คืนนี้เขาไม่ปล่อยเธอ ไปหรอก แต่เห็นท่าทางผิดหวังของหญิงสาวเมื่อครู่นี้ หรือว่าตัว เองคิดผิด?

บริศ คิดในใจ ยิ้มขึ้นมาทันที หลับตาอีกครั้ง แล้วหลับลึกไป

วันรุ่งขึ้นเสียงแตรตื่นนอนดังขึ้น นรมนตื่นขึ้นมา บุริศร์ก็ไม่อยู่ แล้ว ตำแหน่งข้างกายเย็นเฉียบ แสดงว่าเขาได้ออกไปนานมาก แล้ว

นรมนรีบลุกขึ้น อาบน้ำเสร็จก็เดินออกไป ก็เห็นบุริศร์ปะทะ แสงแดดตอนเช้าจากด้านนอก

ในมือเขาถืออาหารอยู่ ทั้งๆ ที่เป็นสิ่งที่คนปกติทำกัน แต่ ทำให้รู้สึกภาพลวงตาเหมือนมาจากต่างโลก

“เกิดอะไรขึ้น?”

บริศ เห็นนรมนมองตนอย่างร้อนแรงแบบนี้ ก้นบึงหัวใจก็ร้อน อย่างช่วยไม่ได้

“ไม่มีอะไร รู้สึกว่าคุณเหมือนจะหล่ออีกแล้ว”

“งั้นเหรอ? ก็เพราะภรรยาดูแลดีไง”

บุริศร์ยิ้มเรียบๆ แล้วยกอาหารเข้าไป

นรมนรู้สึกว่าบริศ ปากหวานขึ้นเรื่อยๆ
“ไม่รู้คุณไปเรียนมาจากใคร ตอนนี้ปากหวานเหมือนทาน้ำผึ้ง

เลย”

“อยู่กับคุณ ก็สนิทสนมกันทุกวันไม่ใช่เหรอ?”

เอาล่ะ นรมนยอมรับความพ่ายแพ้อย่างจริงใจ สำหรับบริศร์ เธอไม่มีโอกาสชนะเลยสักนิด

“ฉันได้ยินแตรปลุกดังแล้ว เดี๋ยวจะออกเดินทางแล้วใช่ไหม?”

“อืม”

สีหน้าบุริศร์หนักอึ้งเช่นกัน

“เดี๋ยวตอนออกเดินทางคุณไปอยู่ข้างๆ พี่ใหญ่กับพรวลัยนะ ฉันต้องนําทีม”

อย่างไรแล้วบนตัวบุริศร์ยังมียศทหาร ตอนนี้ภารกิจนี้สำคัญ มาก เขาไม่สามารถให้คริชณะแบกรับคนเดียวได้

แน่นอนว่านรมนก็รู้ ตราบใดที่ได้อยู่กับเขา อยู่ที่ไหนก็ได้ทั้ง

นั้น

“โอเค คุณก็ต้องระวังความปลอดภัยด้วยนะ”

“อืม”

ทั้งสองทานอาหารเช้าแล้วก็เริ่มรวมตัวกัน

นรมนไม่รู้ว่าการปฏิบัติการในวันนี้ของพวกเขาคืออะไร มัน เป็นความลับ แต่เธอรู้ว่าตามบุริศร์ไปนั้นดีแล้ว
บุริศร์ถูกคริขณะเรียกไปแล้ว

นรมนก็ไปอยู่ข้างๆ บุณพจน์ บุณพจน์เห็นนรมนมา ก็ยิ้มขณะพูดขึ้น “เดี๋ยวฝากพรวลัยกับ เธอด้วยนะ”

“คุณจะไม่อยู่กับพวกเราเหรอ?”

นรมนประหลาดใจนิดหน่อย เธอนึกว่าจุดประสงค์เดียวที่บุณ พจน์อยู่ที่นี่ก็เพื่อดูแลพรวลัย

บุณพจน์พยักหน้าพูดขึ้น “เดี๋ยวเข้าภูเขาไปไม่รู้ว่าจะมี เหตุการณ์อะไร ฉันต้องเป็นแรงสนับสนุนให้กับบริศร์ เผื่อกรณี ฉุกเฉิน”

นรมนตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้า

ในชั่วขณะหนึ่ง ทั้งกองทหารก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายตึงเครียด

หลังจากบุญพจน์ออกไปแล้ว พรวลัยก็อยู่กับนรมน เพราะการ ดูแลของบุณพจน์ สีหน้าพรวลัยก็ดีขึ้นเยอะเลย แต่ร่างกายยังคง อ่อนแออยู่บ้าง

“ร่างกายคุณแบบนี้เปิดค่ายกลได้ไหม?”

“มันจะมีผลกระทบ

คำพูดของพรวลัยทำให้นรมนอึ้งนิดหน่อย

“แล้วคุณยังตกลงอีก?”
“ฉันสอนให้คุณทำได้

พรวลัยมองนรมน แววตาเป็นประกาย

นรมนตกตะลึงทันที

ค่ายกลตระกูลแสงนาคไม่เผยแพร่ให้คนนอก ค่ายกลตระกูล แสงนาค ด้วยเหตุนี้ตระกูลแสงนาคจึงเป็นที่นับถือ แต่ตอนนี้พร วลัยกลับบอกว่าเธอจะสอนวิธีทำลายค่ายกลให้กับเธอ?

นรมนประหลาดใจสุดๆ

“พรวลัย นี่คุณล้อเล่นใช่ไหม?”

“เปล่า”

พรวลัยส่ายหน้า พูดขึ้นอย่างเศร้าๆ “ค่ายกลตระกูลแสงนาค เพราะไม่เผยแพร่ให้คนนอก ก็เลยประสบหายนะฆ่าล้างตระกูล บางครั้งฉันก็กำลังคิด ถ้าค่ายกลตระกูลแสงนาคเผยแพร่ออกไป คนในครอบครัวฉันจะไม่ตาย ใช่หรือเปล่า? แต่พอคิดอีกที ถ้าทุก คนสามารถทำได้ แล้วค่ายกลนี้มันจะมีความหมายอะไรอีกล่ะ? คุณชายบุณพจน์เชื่อใจพวกคุณ พวกคุณเป็นญาติเขาด้วย ฉัน เชื่อว่าพวกคุณจะไม่ทำร้ายเขา และไม่ใช้สิ่งนี้ไปทำเรื่องไม่ดี หรอกใช่ไหม?”

สายตาพรวลัยเต็มไปด้วยความเชื่อใจ

นรมนรู้จากประสบการณ์การเติบโตของพรวลัย คำว่าเชื่อใจ มันช่างหายากและล้ำค่า สิ่งสำคัญที่สุดคือระยะเวลาที่พวกเขา อยู่ด้วยกันมันไม่นาน พรวลัยปฏิบัติกับเธอแบบนี้ เห็นได้ชัดว่ารักบุณพจน์อย่างลึกซึ้งมากแค่ไหน

ในเวลานี้ นรมนหวังจริงๆ ว่าบุณพจน์และฉัตรพลไม่ได้เป็นพ่อ ลูกกันจริงๆ ก็จะดี

“ใช่ ฉันสัญญากับคุณว่าจะไม่ใช้มันในทางที่ผิด จะไม่ทำให้ ตระกูลแสงนาคเสียความน่าเชื่อถือ

นรมนพูดขึ้นอย่างเคร่งขรึม

ในที่สุดพรวลัยก็ยิ้ม เธอยิ้มขึ้นมาแล้วสวยมากจริงๆ ทำให้คน อารมณ์ดี

“งั้นก็ดีแล้ว คุณมานี่ ฉันจะบอกคาถากับคุณ”

นรมนแนบข้างหูพรวลัย ได้ยินเธอพูดเสียงทุ้ม ก็จำไว้ในใจ อย่างช่วยไม่ได้

หลังจากพรวลัยพูดจบ นรมนก็สาธิตต่อหน้าเธอ แต่มันก็ยังได้

ผลอยู่บ้าง แต่อยากได้ผลตามที่หวังไว้มันยังไม่ได้

“พวกเขาเข้าไปในภูเขาแล้ว เราต้องฉวยโอกาสเวลานี้ฝึกฝนเยอะๆ”

พรวลัยค่อนข้างเข้มงวด

นรมนฝึกฝนครั้งแล้วครั้งเล่า พรวลัยก็คอยชี้แนะแก้ไขครั้ง แล้วครั้งเล่า

หลังจากพวกบุริศร์อยู่ด้านหน้าสั่งทหารเรียบร้อยแล้วก็เริ่ม ออกเดินทาง เขามองนรมนที่อยู่ด้านหลังอย่างเป็นห่วงนิดหน่อย
คริชณะพูดขึ้นเสียงทุ้ม ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันส่งทีมคนไปแอบ ปกป้องพวกเธอแล้ว จะไม่เป็นอะไร

“อืม”

บริศพยักหน้าแล้วหันตัวเดินไป

ด้วยคำสั่งของคริชณะ ทุกคนก็เริ่มออกเดินทาง การปฏิบัติ การนี้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ

นรมนดูแลพรวลัยอยู่ด้านหลัง ทั้งสองคนเดินไปด้วยหารือ เกี่ยวกับค่ายกลไปด้วย

ทหารเดินไปนานกว่าครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว ตรงไปที่ภูเขาด้าน หลังหมู่บ้านดารายน

นรมนชะงักไป ถามขึ้นอย่างค่อนข้างสงสัย “ทำไมกลับมาที่ หมู่บ้านดารายนอีกล่ะ?”

“หมู่บ้านดารายนคือจุดศูนย์กลางของค่ายกล นอกจากเข้าไป จากที่นี่ ก็ไม่มีทางอื่นเข้าแร่ได้อีกแล้ว และแร่แห่งนี้ถึงแม้ว่าจะมี พื้นที่ทอดยาวและกว้างมาก แต่มีสถานที่แปลกๆ แร่มันมีทาง เดียว กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเริ่มจากทางเข้าหมู่บ้านดารายนเดินไป ทางทิศใต้ จะขุดไปได้ตลอดทาง ถ้าต้องการขุดจากตรงกลางจะ หาจุดพลังไม่เจอ ฉันก็เพิ่งเคยเจอแร่แปลกแบบนี้เป็นครั้งแรก เหมือนกัน”

พรวลัยศึกษาแร่นี้มาตลอดสองวันนี้ ก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่าทำไม พวกฉัตรพลถึงได้จ้องมองหมู่บ้านดารายน มักรู้สึกว่าในเมื่อเป็นแร่ ก็เข้าไปจากที่นั่นไม่ได้เหรอ? ยิ่งศึกษามากเท่าไรพรวลัยก็ยิ่ง แปลกใจ และเข้าใจทันทีว่าทำไมฉัตรพลถึงอยู่ที่นั่นมาสามสิบปี โดยไม่คืบหน้าไปไหน

หลังจากนรมนได้ยินก็รู้สึกค่อนข้างอัศจรรย์ กำลังจะถามอะไร บางอย่างอีก ทหารก็หยุดลงในเวลานี้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ