แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 323 อย่างไรเสียต้องขึ้นค่าเรียนสัก หน่อย



บทที่ 323 อย่างไรเสียต้องขึ้นค่าเรียนสัก หน่อย

นโมนจัดการกับความรู้สึกของตนเอง มองภาพของชินทรในห้องของคุณนายทวี ทรัพย์ธาดา นึกถึงความฝันเมื่อสักครู่ มันช่าง ชัดเจนมาก มันเหมือนจริงมาก

เธอกระซิบว่า : “คุณพ่อคะ วางใจได้ หนู จะไม่ยอมให้เกิดเรื่องขึ้นกับคุณย่าและตระกูล ทวีทรัพย์ธาดาแน่นอน ไม่มีทาง ”

พูดจบเธอลุกขึ้น นั่งลงตรงตำแหน่ง เจ้าของบ้านบนโซฟาอีกครั้ง และตอบออกไป อย่างเย็นชา

“เข้ามา ! ”

ประตูถูกเปิดออก ธิดาเดินเข้ามา

ท่าทางของเธอดูแตกต่างจากหลายวัน ก่อน ตอนนี้ธิดาผอมลงไปเยอะ ดูซีดเซียวมาก เมื่อมองเห็นนรมน เธอมีความตื่นเต้นอย่างยิ่ง “เธอบอกว่านาวินยังมีชีวิตอยู่ ? นี่มันคือ เรื่องจริงหรือเรื่องโกหก ? ”

เสียงของเธอสั่นไหว

ตอนนาวินตายเธอมองเห็นด้วยตาของ ตนเอง แต่น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถนำร่าง ของนาวินมาได้ ต่อมาป้าโอบอกว่าจะช่วยเธอ ตามหาเถ้ากระดูกของเขา แต่เสียดายที่ไม่มี ข่าวคราวมาตลอด

มีคนบอกว่านาวินถูกบุริศร์หั่นเป็นชิ้นๆ บ้างก็บอกว่าเถ้ากระดูกของนาวิน กระจัดกระจายไปในทะเล ไม่ว่าจะเป็นแบบ ไหน ธิดาไม่อาจรับได้ นี่คือหนึ่งในเหตุผล หลักที่เธอจัดการบุรีศร์กับนรมนตามป้าโอ อย่างไม่ลังเล

เธอไม่สามารถทําให้นาวินตายอย่างไร ศพ และไม่ได้ทําพิธีฝัง เธอจําเป็นต้องทวงคืน ความยุติธรรมให้แก่นาวิน

วัน ได้ยินข่าวว่านาวินยังมีชีวิต ธิดารู้สึก ตื่นเต้น มากเสียจนมีความหวัง

นรมนมองเห็นท่าทางของธิดา ถึงแม้ ธิดาจะน่าเกลียดชัง และทำเรื่องเลวร้าย มากมาย แต่ความรู้สึกที่มีต่อนาวิน ไม่เคยจาง หายไป

เธออดไม่ได้ที่จะชื่นชมวิธีการของบริศร์ รู้วิธีการใช้จุดอ่อนของคนๆหนึ่ง ทำให้คนๆนั้น ยินยอมทําเพื่อเขาทุกอย่าง

ตอนแรกที่ปล่อยธิดาไป คือความตั้งใจ ของบุรีศร์ เหลือนาวินเอาไว้ ก็เป็นทางหนีทีไล่ ของบุริศร์ วันนี้มองดู ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไป ตามที่บริศ วางเอาไว้

เหมือนเขากําลังเล่นหมากรุก ไม่ช้าไม่ เร็วเกินไป แต่สามารถควบคุมทิศทางการ เคลื่อนไหวของทุกคนไว้ในกํามือของตนเอง

นรมนรู้สึกว่าตนเองยังมีสิ่งที่ต้องเรียนรู้ จากบริศ อีกมากมาย อย่างไรเสียตอนนี้ไม่ใช่ เวลาที่เธอจะมาคิดเรื่องเหล่านี้ มองเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวัง ของธิดา นรมนหยิบมือถือของตนเองขึ้น นํา วิดีโอที่บุริศร์เพิ่งจะส่งมาให้ตนเองให้ธิดา

นาวินอยู่ในสถานพักฟื้นผู้ป่วย ตอนนี้ยัง คงรักษาตัว เพียงแต่ยังดูค่อนข้างโอเค ใบหน้ามีเนื้อมีหนังมากขึ้น

ธิดาคว้ามือถือไป ในที่สุด ตาก็ไหล ออกมา

แววตาของเธอดูร้ายกาจตลอด แต่กลับ ไม่สามารถยับยั้งความตื่นเต้นและความดีใจ ของตนเอง

” เขายังมีชีวิตอยู่ ! เขายังมีชีวิตอยู่ จริงๆ ! เขาอยู่ที่ไหน ? ตอนนี้เขาอยู่ ที่ไหน ? ”

ธิดามองนรมนด้วยความตื่นเต้น

นรมนกล่าวอย่างนิ่งเฉย : “ฉันไม่อาจ บอกเธอได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน แต่ถ้าเธอ ช่วยฉัน ฉันสัญญากับเธอ หลังจากเรื่องทุก อย่างจบลงฉันจะปล่อยพวกเธอสองคนไป ฉัน สามารถให้บริศ ช่วยจัดการให้พวกเธออพยพ ไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ พวกเธอออกไปจาก เมืองชลธี หาที่ที่ไม่มีใครรู้จักพวกเธอ เอาเงิน ไปจํานวนหนึ่ง ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของพวกเธอ ต่อจากนี้ไป พวกเธอกับฉัน และตระกูลโตเล็ก ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก”

ธิดาเงียบไปทันที

เธอเอาแต่มองนรมน อยากเห็นอะไรบาง อย่างจากแววตาของเธอ แต่สิ่งที่น่าเสียดายก็ คือ แววตาของนรมนใสสะอาด ตรงไปตรงมา

“ฉันจะเชื่อเธอได้หรอ ? ”

ในที่สุดธิดาก็เอ่ยขึ้น เห็นได้ชัดว่ากลับ

คืนสู่ความสงบ

ในความจริงนรมนรู้สึกกดดันเล็กน้อย แต่กลับตอบไปอย่างนิ่งเฉย : “เธอจะเลือกไม่ เชื่อก็ได้นะ สามารถทําเรื่องเลวร้ายกับป้าโอ ต่อไปได้ เพียงแต่ถึงตอนนั้นเธอกับนาวันจะ ไม่มีทางเป็นไปได้อีก และถ้าเป็นไปได้ พวก เราจะลบความทรงจำของนาวิน สำหรับเธอ เขาอาจจะไม่เคยจําได้ไปตลอดชีวิต

“เธอกําลังขู่ฉัน ? ”

จู่ๆ ตาก็เผยความอาฆาต

กิมจิเป็นกังวลอยู่ด้านนอก อยากเข้ามา ขัดขวาง กลับถูกนรมนห้ามไว้

“เธอจะพูดอย่างไรก็ตาม ตอนนี้ขึ้นอยู่ กับการเลือกของเธอ ในเมื่อฉันสามารถช่วย นาวินจากสถานการณ์ตอนนั้น ก็สามารถมอง เห็นได้ว่าตอนนี้นาวินมีทัศนคติต่อฉันอย่างไร เธออยากสู้กับเขา ก็ตามใจเธอ เพียงแต่เธอ ต้องนึกถึงผลลัพธ์ให้ดี”

นรมนพูดอย่างไม่เร่งรีบ อันที่จริงในมือ เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

บริศ สอนเธอได้ไม่เลว ?

เธอพูดอย่างรอบคอบ ? ทั้งหมดนี้ไม่สามารถฝึกซ้อมล่วงหน้า เธอทําได้เพียงปรับตัว พยายามแสร้งทําเป็น นิ่งเฉย เพียงแต่เผชิญหน้ากับความบีบคั้นของ ธิดา นรมนยังคงรู้สึกกดดันมาก

ธิดายังคงมองนรมน เธอกำลังไตร่ตรอง ว่าคําพูดของนรมน ความจริงมากน้อยเพียง ใด แต่บนหน้าจอมือถือ นาวินมีอยู่จริงๆ มาก เสียจนสามารถมองเห็นได้ นาวินไม่จงเกลียด จงชังโลกภายนอก เขาสงบมาก

หรือว่านาวินเลือกอยู่กับบริศร์และนรมน แล้ว ?

นรมนคิดไม่ออก เธอเอาแต่จ้องมอง วิดีโอ แววตามีความปรารถนาและความโหย หา

นรมนเข้าใจแววตาแบบนี้ดี เป็นผู้หญิง ด้วยกัน อันที่จริงเธอเข้าใจความรู้สึกในตอนนี้ ของธิดามาก น่าเสียดายทั้งสองมีจุดยืนต่าง กัน เธอไม่สามารถใจดีได้ ในที่สุดธิดาก็ยอมประนีประนอม

“ได้ ฉันตกลงกับเธอ ฉันจะเป็นไส้ศึกให้ ช่วยเหลือป้าโอ เพื่อหาสิ่งของที่พวกเธอ ต้องการ เพียงแต่เธอต้องรักษาสัญญา หลัง จากเรื่องนี้จบลง เธอต้องปล่อยฉันกับนาวิน พวกเราไม่ต้องการให้พวกเธอทําเอกสารอะไร ให้ ขอเพียงแค่ให้เงินพวกเราสักก้อน พวกเรา จะออกไปจากเมืองชลธีเอง และจะไม่กลับมา ให้เธอกลับบุรีศร้เห็นหน้าอีกตลอดชีวิต

“ได้ ฉันสัญญา ! ”

ในใจของนรมนรู้สึกยินดี เพียงแต่ไม่ แสดงออกมา

ธิดากลับถามอย่างสงสัย : “คำพูดของ เธอใช่ได้หรอ ? ”

“เธอคิดว่าอย่างไรล่ะ ? บริศร์สามารถ ตายเพื่อฉันได้ ยังจะมีอะไรที่ไม่ฟังฉันอีก ? ”

ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ ธิดาถึงจะวางใจ

“ฉันสามารถคัดลอกวิดีโอนี้มาได้ ไหม ? *

“เกรงว่าจะไม่ได้ วิดีโอนี้คือสภาพ ปัจจุบันของนาวิน ป้าโอเป็นคนขี้ระแวงมาก ถ้า หากถูกเธอเห็นเขา แผนการของพวกเราคง ไม่สําเร็จ เรื่องนี้มีผู้เกี่ยวข้องมากเกินไป ตอน ฉันไม่สามารถให้วิดีโอนี้แก่เธอได้”

นรมนรู้ว่าธิดาต้องการวิดีโอนี้ แต่น่า เสียดายที่เธอไม่สามารถใจอ่อนได้

เห็นได้ชัดเจนว่าธิดาก็ไม่ได้ดื้อดึง ต้องการวิดีโอนี้ เมื่อได้ฟังนรมนพูดเช่นนี้ เธอ มองนาวินบนวิดีโอด้วยความโหยหา เหมือน ต้องการจดจํานานจากวิดีโอนี้เข้าไปในสมอง นรมนก็ไม่ได้เร่งรัดเธอ

หลังจากผ่านไปนาน ธิดาจึงส่งมือถือ คืนให้นรมน และกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ : “ป๋า โอเป็นคนขี้ระแวงมากจริงๆ ดังนั้นฉันไม่กล้า รับประกันว่าจะสามารถได้ข้อมูลตั้งแต่ครั้งแรก อย่างไรเสียฉันจะพยายามให้ถึงที่สุด แต่ก่อน อื่น พวกเธอต้องทําอะไรกับฉันสักหน่อย ไม่ อย่างนั้นการไปปรากฏตัวต่อหน้าเธออย่าง ปกติดี เธอจะไม่มีทางเชื่อ”

ฟังธิดาพูดเช่นนี้ นรมนพยักหน้าและ กล่าวว่า : “กิมจิสามารถจัดการเรื่องนี้ได้

พูดจบ กิมจิพาธิดาไป

เมื่อภายในห้องเหลือแค่เพียงนรมน เพียงคนเดียวอีกครั้ง แผ่นหลังของเธอเปียก ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

ปกติมองดูบุรีศร์วางกลยุทธ์ ด้วยท่าทาง นั่งเฉย เธอมักจะคิดว่าง่ายมาก วันนี้เธอเพิ่ง เข้าใจ ว่าจําเป็นต้องใช้ทักษะทางจิตวิทยาที่ แข็งแกร่ง

นรมนทรุดตัวลงบนโซฟา

เธอมองรูปถ่ายของคุณนายทวีทรัพย์ ธาดาที่วางอยู่บนหัวเตียง กล่าวเสียงเบาๆ ว่า : “คุณย่า วางใจเถอะค่ะ หนูจะเข้มแข็ง ปกป้องคุณยาให้ดี ปกป้องตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาและคุณพ่อคุณแม่ตระกูลธนาศักดิ์ธน หนู จะไม่ทําให้คนใกล้ตัวที่สุดของหนูได้รับ อันตรายอีก”

ภาพของคุณนายทวีทรัพย์ธาตามีรอยยิ้ม บางๆ เหมือนตอบกลับคำพูดของนรมน

ในไม่ช้า เสียงอันเจ็บปวดของธิดาก็ดัง ขึ้น เห็นได้ชัดว่ากำลังถูกทรมาน

ผู้หญิงคนนี้ถึงแม้จะเลวร้ายไปบ้าง แต่ ความรู้สึกที่เธอมีต่อนาวินยังคงน่าเคารพ

เมื่อนรมนโทรหาบุรีศรี เขาถามด้วย ความเป็นห่วง : “ยังไหวอยู่ใช่ไหม ? ”

“ดูคุณสิ เอาแต่พูดแบบนี้ ในสายตาคุณ ฉันมันไร้ความสามารถหรอ ? ”

นรมนรู้สึกโล่งใจมาก

บริศร์สามารถฟังน้ำเสียงของเธอออก

รู้สึกวางใจทันที

“ผมจะไม่เป็นห่วงว่าคุณจะรู้สึกประหม่า ในครั้งแรกหรือไง ? ”

“ความจริงก็รู้สึกเครียดอยู่บ้าง เพียงแต่ ทั้งหมดเป็นไปตามที่พวกเราวางเอาไว้ บุริศร์ คุณดูแลนาวินให้ดีนะ ฉันตกลงกับธิดาไว้ หลัง จากจบเรื่องนี้จะปล่อยพวกเขาไป ถึงแม้พวก เขาจะทำเรื่องแย่ๆมากมาย แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ ยังเป็นคู่รักที่ต้องพลัดพรากจากกัน …….

นรมนรู้สึกว่าตนเองยังใจแข็งไม่พอ แต่ เธอไม่มีทางเลือกจริงๆ

ดูเหมือนบุริศร์จะรู้มาก่อนว่าเธอจะต้อง พูดแบบนี้ เขากล่าวเบาๆว่า : “เข้าใจแล้ว ถ้า เสร็จเรื่องทั้งหมดแล้ว ก็กลับมาเถอะ คุณนาย ทวีทรัพย์ธาดาน่าจะออกมาจากห้องผ่าตัดแล้ว ตอนนี้คงอยากเจอคุณที่สุด ให้กิมจิพาคุณ กลับมา ได้จังหวะให้โอกาสสักครั้งแก่ธิดากับ ป้าโอ”

“เข้าใจแล้วค่ะ คุณครู

นรมนเรียกอย่างซุกซน ในครั้งแรกหรือไง ? ”

“ความจริงก็รู้สึกเครียดอยู่บ้าง เพียงแต่ ทั้งหมดเป็นไปตามที่พวกเราวางเอาไว้ บุริศร์ คุณดูแลนาวินให้ดีนะ ฉันตกลงกับธิดาไว้ หลัง จากจบเรื่องนี้จะปล่อยพวกเขาไป ถึงแม้พวก เขาจะทำเรื่องแย่ๆมากมาย แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ ยังเป็นคู่รักที่ต้องพลัดพรากจากกัน …….

นรมนรู้สึกว่าตนเองยังใจแข็งไม่พอ แต่ เธอไม่มีทางเลือกจริงๆ

ดูเหมือนบุริศร์จะรู้มาก่อนว่าเธอจะต้อง พูดแบบนี้ เขากล่าวเบาๆว่า : “เข้าใจแล้ว ถ้า เสร็จเรื่องทั้งหมดแล้ว ก็กลับมาเถอะ คุณนาย ทวีทรัพย์ธาดาน่าจะออกมาจากห้องผ่าตัดแล้ว ตอนนี้คงอยากเจอคุณที่สุด ให้กิมจิพาคุณ กลับมา ได้จังหวะให้โอกาสสักครั้งแก่ธิดากับ ป้าโอ”

“เข้าใจแล้วค่ะ คุณครู

นรมนเรียกอย่างซุกซน “ระวังตัวด้วย”

“ค่ะ ! ”

นรมนกับบริศ คุยกันอย่างหวานเลี่ยนอีก สองประโยค ถึงจะวางสายไป

ความเหนื่อยล้าเมื่อสักครู่หายไปหมดสิ้น

เธอลุกขึ้นยืน วางรูปถ่ายของคุณนายทวี ทรัพย์ธาดาให้เรียบร้อย จากนั้นมองห้องของ คุณนายทวีทรัพย์ธาดาอีกครั้งหนึ่ง ถึงจะก้าว เท้าออกจากห้อง

กิมจิรออยู่ด้านนอกแล้ว เมื่อมองเห็นพร มนออกมา เขารีบเดินมาตรงหน้าและกล่าว ว่า : “ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้

“บอกคนของพวกเรา ตอนนี้พวกเราจะ ออกจากตระกูลทวีทรัพย์ธาดา”

“ครับ ! “

กิมจิเข้าใจทันที จากนันจึงกล่าวเสียง ดัง : “คุณนายครับ ดูเหมือนคุณนายทวีทรัพย์ ธาดาจะออกจากห้องผ่าตัดแล้ว พวกเราไปดู เธอกันไหมครับ ? ”

“รีบไป ! ”

เห็นได้ชัดว่านรมนร้อนใจมาก เมื่อได้ยิน ข่าวนี้แทบจะล้มลง โชคดีที่กิมจิพยุงเอาไว้

เธอกลับพูดอย่างติดๆขัดๆ : รีบพาฉัน ไป ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณนายทวีทรัพย์ธาดาเป็น อย่างไรบ้าง ฉันต้องไปดู

พูดจบกิมจิพานรมนออกไปด้านนอก อย่างรวดเร็ว

สาวใช้ผู้นําต้อยคนหนึ่งเดินออกมาจาก ห้องครัว หลังจากมองเห็นความเคลื่อนไหว ของนรมนกับกิมจิ ดวงดาขยับไปมาอย่าง ใคร่ครวญ จากนั้นแวบผ่านไปอย่างรวดเร็ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ