แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 1081 สวยเกินไป



บทที่ 1081 สวยเกินไป

นี่มันสวยเกินไปแล้ว!

นโมนไม่อาจละสายตาของตัวเองออกไปได้

แต่บุริศร์กลับไม่สบอารมณ์

“สายตานี่มันคืออะไร?

บริศ รู้สึกว่ากระโปรงหางปลานี่มันพันตัวเขาราวกับมัมมี่ก็ไม่ ปาน รับไม่ได้สุดๆ

นรมนดีงบุริศร์ให้ออกไปข้างนอก

“ไม่ใช่”

บุริศร์ลังเล แต่ไม่อาจขัดภรรยาที่กำลังตื่นเต้นได้ ทำได้เพียง ปิดตาแล้วยอมถูกนรมนลากออกไป

“ดูสิ เป็นยังไงบ้าง?

นรมนชี้ไปที่บุริศร์พลางถามพนักงานบริการ

พนักงานต่างพากันตกตะลึง

“โอ้โห คุณผู้หญิงคนนี้สวยงามมากค่ะ โดนเฉพาะดวงตาคู่นั้น

มีเสน่ห์สุดๆ”

บริศ ขมวดคิ้วเบาๆ
ตาของผู้หญิงคนนี้บอดหรือ?

เขาเป็นผู้ชาย โอเคไหม?

บุริศร์กำลังจะพูด แต่กลับถูกนรมนแย่งพูดก่อน

“ใช่ไหมละ ฉันบอกแล้วว่าต้องสวยแน่ พวกคุณเอาอีกชุดมา หน่อยค่ะ กระโปรงลูกไม้ที่สวยๆ

ปากของบริศ กระตุก

นี่เมียเขาซื้อเสื้อผ้าจนติดเป็นนิสัย?

นรมนไม่รอเขาปฏิเสธ เธอตรงไปรูดบัตร ก่อนจะผลักบริศร์ เข้าไปเปลี่ยนชุด

เมื่อเทียบกับกระโปรงหางปลาบนตัวเขาแล้ว บุริศร์คิดว่า กระโปรงลูกไม้นี่ดีขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยก็พอหายใจได้สะดวก กระโปรงหางปลานี่ต้องสูดหายใจเข้าลึก ไม่อย่างนั้นกลัวเหลือ เกินว่าจะทําชุดปริขาด

เป็นเรื่องยากมากที่จะจินตนาการถึงความเจ็บปวดเพียงเพื่อ สร้างความสวยงามให้หญิงสาว

กระโปรงหางปลานี่ไม่ใช่คนใส่หรอก

บุริศร์เปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างอ้อยอิ่ง เขาละอยากจะอยู่ในห้อง ลองเสื้อตลอดไป

พนักงานบริการสาวข้างนอกเพิ่งจะเริ่มรู้สึกตัว หันไปกระซิบกับเพื่อนสาวข้างๆว่า
“ฉันเพิ่งนึกออก คนที่เข้ามาห้องลองเสื้อคือผู้ชายไม่ใช่เห

รอ?”

“โอ้ ใช่ เป็นผู้ชาย ทําไมออกมาเป็นสาวสวยละ

พวกเธอต่างพากันแปลกประหลาดใจ

นโมนไม่สนว่าพวกเขาจะพูดอย่างไร ทันใดนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ ว่าพนักงานบริการสาวมองสามีเธอราวกับหมาป่า จึงอดไม่ได้ที่ จะพูดว่า

อ๋อ พอดีสามีของฉันเขามีงานอดิเรกพิเศษนะค่ะ ไม่ต้องใส่ใจ เอาไว้เป็นความลับระหว่างเรากันนะคะ”

พนักงานบริการแข็งทื่อเป็นหินไปทันที

งานอดิเรกพิเศษ?

น่าเสียดายผู้ชายหล่อเหลาปานนั้น

ทำไมถึงมีงานอดิเรกอย่างนี้ละ

นรมนเห็นแววตาเสียดาย ในสายตาของพวกเธอ ในใจก็คลั่ง

ให้พวกเธออยากจะได้สามีฉัน

ดูสิว่าจะยังกล้าสู้ต่อได้ไหม

ในที่สุดบุริศร์ก็เดินออกมา

เขามีท่าทางอารมณ์เสียเล็กน้อย

สีหน้าของนรมนไม่ค่อยดี จึงค่อยเก็บส้นสูงที่เพิ่งเลือกมากลับไป เปลี่ยนเป็นรองเท้าผ้าใบสีขาวมาแทน

“คุณสูงอยู่แล้วใส่คู่นี้เถอะ

บริศ มองนรมนอย่างเสียไม่ได้ แต่ก็นั่งลงเปลี่ยนอย่างว่าง่าย

พนักงานบริการหญิงตอนแรกยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ตอนนี้เมื่อ เห็นบริศร์ให้ความร่วมมือ และยังเหมือนจะมีความสนุกในนั้น จึง อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“ดูท่าจะจริง”

“เสียดายจัง”

พนักงานหญิงสองคนกระซิบกระซาบ

บุริศร์ขี้เกียจจะฟังว่าพวกเขาพูดอะไรกัน แค่เพียงเมียเขามี ความสุขก็พอแล้ว แต่เรื่องน่าขายหน้านี้ต่อให้ตีให้ตายเขาจะทำ เพียงครั้งเดียวในชีวิต

เขาพูดเบาๆ ในใจ ก่อนนำรองเท้าขึ้นมาสวม

นรมนมองไปยังบุริศร์ ด้วยความรู้สึกอิจฉา

เธอยังสวยไม่เท่าเขาเลย สิ่งนี้ยังคงสมเหตุสมผลหรือไม่?

นรมนรูดบัตร ก่อนจูงมือบุริศร์ออกไปจากร้านเสื้อผ้า

มุมปากของบุริศร์กระตุกขึ้นมาอีกครั้ง

“คุณคงไม่ให้ผมที่ใส่ชุดอย่างนี้เดินซื้อของใช่ไหม?”
“ดีจะตาย ต่อแต่นี้ไป คุณคือเพื่อนรักของฉัน”

นรมนยิ้มอย่างพึงพอใจ

บริศร์ไม่สบอารมณ์อีกครั้ง เมื่อเห็นรอยยิ้มพึงพอใจของนรมน ก็ประนีประนอมให้อีกครั้ง

ทั้งสองเดินบนถนนที่เส้นทางวิวสวยงามตระการตา มีผู้ชายหลายคนเดินผ่านพวกเขาไปแล้วผิวปากมาทางบริศร์

“คนสวย ไปเที่ยวกับพี่ไหม?”

มีชายหนุ่มไม่รักตัวกลัวตายเข้ามาแซวบุริศร์

สีหน้าของบริศ มืดมนราวกับก้นหม้อ ถ้าหากไม่เพราะเพื่อนร มนแล้ว เขาคงฆ่าไอ้คนนั้นไปนานแล้ว

นรมนกลั้นนํา กลั้นนําจนปวดร่างกายไปหมด

เมื่อทั้งสองเดินผ่านร้านดอกไม้ นรมนซื้อช่อดอกกุหลาบ จาก นั้นเดินไปร้านเครื่องประดับอีกครั้ง เพื่อซื้อแหวนวงหนึ่ง ก่อนจะ ส่งมอบให้บุริศร์

บริศร์รับไป และเดินไปยังทะเลสาบกับนรมน

ที่นี่ทัศนียภาพสวยมาก คนข้างกายก็สวย

นรมนพูดอย่างจิตใจเบิกบานว่า “หาใครสักคนมาถ่ายวัน เวลาที่น่าประทับใจให้เรากันดีกว่า”

มาถึงขั้นนี้แล้ว บุริศร์จึงทำได้เพียงปล่อยเลยตามเลยขอแค่นรมนมีความสุข อ

“คุณหามาเลย”

นรมนเจอเด็กหนุ่มที่เดินผ่านมา ก่อนจะให้คนเงินเขา ขอให้ เขาช่วยอัดวิดีโอให้หน่อย

เพราะว่าจํานวนเงินมันเยอะ เด็กหนุ่มเลยเต็มใจที่จะช่วย นรมนยืนอยู่ข้างหน้าบุริศร์ พลางอมยิ้มไปทางเขา

บุริศร์ทำตัวไม่ถูก แต่เมื่อจะคุกเข่าลงต่อหน้านรมน กลับถูก เธอห้ามไว้ก่อน

“ฉันเปลี่ยนความตั้งใจแล้ว

“หม?”

บุริศร์นิ่งไปนิด เมื่อได้ยินสิ่งที่นรมนพูด “ฉันอยากขอคุณ แต่งงาน! ตอนนี้คุณเป็นคนสวยนี่ ประธานบุริศร์”

ทันใดนั้นเขาก็ต้องการที่จะแงะหัวของนรมนออก เพื่อดูว่ามี อะไรแปลกๆ อยู่ข้างใน

“ไม่เล่นได้ไหม?”

“แต่ฉันชอบนี่”

คำนี้ของนรมนทำให้เขายอมอีกแล้ว

“ตามใจคุณ มีความสุขก็ดีแล้ว”

เขากระพริบตา รู้สึกว่ามาสคาร่าทำให้รำคาญดวงตาเป็นพิเศษ

มันเป็นความทุกข์ที่ต้องทนที่ไหนกัน

นรมนไม่เห็นความทรมานของบุริศร์ ก่อนจะรีบวิ่งไปเปลี่ยนชุด เป็นชุดสูทสีขาวและกลับมา

เธอเอาหมวกมาด้วย ราวกับท่านชายหน้าสวย นรมนอดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง ขณะที่เห็นนรมนเหยียบย่างก้าวเข้า

มาราวมารร้าย นรมนเชยคางของเขาก่อนพูดอย่างมาดร้ายว่า “คนสวย

มอบรอยยิ้มให้ข้าดูสิ”

บริศร์หัวเราะอย่างโกรธเคือง ถึงกระนั้นรอยยิ้มของเขาก็ยัง คงสวยงาม จนทำให้นรมนรู้สึกตื้อไปทันที

เด็กหนุ่มรีบเปิดโทรศัพท์ และเริ่มบันทึก

บริศ กระแอม ในสําคอ ก่อนพูด “เจ้านาย ข้าน้อยเป็นผู้หญิง ที่ซื่อสัตย์”

นรมนยิ้ม

ข้าน้อย!

ผู้ชายคนนี้เรียกเธอว่าข้าน้อย

นรมนรู้สึกว่าบุริศร์ได้ทำลายสถิติเดิมทั้งสามของเขาแล้ว! ที่พิเศษคือบุริศร์ที่มองมาทางเธอด้วยท่าทีเขินอาย ท่าทางตัวเล็กตัวน้อยนั่นทำให้ผู้คนอยากทําโทษเสียจริง

“ข้าจะพาเจ้านั่งเสลี่ยงเข้าเรือน มาแต่งเป็นภรรยาของข้า หรือไม่?”

นรมนหัวเราะออกมาโดยตรง

บุรีศร์ก้มหัวน้อยๆ พูดอย่างเขินอายว่า “ดีค่ะ” นรมนกลั้นข่าจนปวดท้องไปหมด แต่เพื่อวิดีโอ เธอต้องอดทน

“พูดมา อยากได้สินสอดเท่าไหร่กัน ขาให้เงินเจ้าได้

ดวงตาของบุริศร์เป็นประกาย ทันใดเขาก็พูดว่า “ข้าน้อยไม่ ต้องการสินสอดใด แค่ท่านช่วยทะนุถนอมข้าอย่างรักใคร่บน เตียงเท่านั้น”

“โอ้!”

นรมนกลั้นไม่ไหวแล้ว เธอหัวเราะออกมา

เธอหัวเราะอย่างทรงตัวไม่อยู่ ถูกบุริศร์กวาดเข้าไปในอ้อม แขน ทันใดช่อกุหลาบในมือเขาก็ถูกส่งไปต่อหน้านามน

“คุณนรมนที่รัก ยินยอมแต่งงานกับผมไหม? ผมสัญญาไม่ว่า ยามแข็งแรงหรือเจ็บป่วย ยากดีมีจน ผมจะคอยอยู่เคียงข้างคุณ จนกว่าจะแก่ชรา ไม่ห่างหายไปไหน

ดวงตาของบุริศร์มั่นคง ดวงตารูปเหยี่ยวแสนสวยคู่นั้นส่อง ประกายด้วยแสงพราวสดใส

นรมน ใจเต้น ทั่วทั้งร่างพลันอบอุ่นขึ้นมา
“ฉันยินดีค่ะ!”

นรมนดีใจพลาง โอบรอบคอของบุริศร์ และประทับริมฝีปาก หอมกรุ่นไปที่เขา

ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่ม ดูโง่เง่าท่ามกลางผู้คนรอบกาย

“ตายแล้ว! เกิดอะไรขึ้น?

“ผู้หญิงสองคนจีบกัน? โลกนี้ยังมีที่ให้ผู้ชายยืนไหม?”

“โอ้ หญิงสองคนนั้นเป็นเลสเบี้ยน ฉันตายดีกว่า!”

รอบกายมีเสียงอื้ออึง และเสียงผิวปาก แต่สำหรับนรมนและบุ ริศแล้ว พวกเขาไม่ได้ยินอะไรเลย

ในสายตาของเขามีเพียงกันและกัน มีเพียงความรักที่ลึกซึ้ง ขอเวลาจงหยุดเพียงตรงนี้ ขอเพียงรักกันจนฟ้าดินมลาย

บริศร์ฉวยโอกาสสวมแหวนเพชรลงบนนิ้วนางของนรมน ใน

ขณะที่เธอมองมาที่เขาอย่างเสน่หา

“จากนี้ไป คุณคือของผม นรมน ชีวิตนี้ห้ามหนีไปจากผมอีก” “ไม่หนี ตีฉันให้ตายอย่างไรก็ไม่หนีค่ะ

นรมนกระโดดขึ้นไปบนหลังของเขา

บริศรีบใช้มือประคองเธอทันที

เด็กหนุ่มที่ถ่ายวิดีโอ รู้สึกว่ามันทำร้ายคนโสดมากเกินไป เขาต้องรีบไปหาคนรักเสียแล้ว
หวานจนจะตาย!

เลี่ยนมาก

บริศร์แบกนรมนเดินไป เขาไม่อยากให้เธอดูเป็นลิงเป็นค่าง

สําหรับใคร นรมนรับมือถือมาจากเด็กหนุ่ม ก่อนจะกดบันทึกวิดีโอขอ

แต่งงาน

บุริศร์ยังคงเดินอย่างมั่นคงแม้ในชุดสตรี

นรมนอยู่บนหลังของเขาโดยไม่สนใจสายตาของผู้อื่นหรือสิ่ง ที่พวกเขาพูด เธอกอดบุริศร์แน่นและกระซิบ “สามี ฉันรักคุณ”

มุมปากของบุริศร์ยกยิ้ม ดวงตาของเขาเป็นเหมือนดอกไม้ไฟ ที่เบ่งบาน ทำให้ผู้คนไม่สามารถละสายตาได้

“ผมก็รักคุณ”

เสียงของเขาไม่ดังนัก และลอยตามเสียงลมไปยังหูของนรมน กระแทกลงไปยังก้นบึ้งในหัวใจของเธอ แล้วแกว่งเป็นระลอก คลื่นในหัวใจของเธอ ก่อนจะค่อยๆ แผ่ขยายไปทั่วร่าง

บุริศร์แบกนรมนเดินกลับไปยังที่ที่พวกเขาจอดรถ

ระหว่างทางมีคนถ่ายรูป และผิวปากไปตลอดทาง ไม่สำคัญ หรอก ดูเหมือนในโลกนี้มีเพียงพวกเขาสองคน

หลังจากขึ้นรถ บุริศร์ก็รีบหยิบน้ำยาล้างเครื่องสำอางของพร มนออกมาเพื่อล้างเอาเครื่องสำอางออก และเปลี่ยนเป็นใส่เสื้อผ้าของเขาเอง

เขาถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกและพูดว่า “เป็นตัวของ ตัวเองดีกว่า”

นรมนเม้มริมฝีปากและยิ้ม

ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น

ฟังจากเสียงแล้วน่าจะเป็นวีแชท

บุริศร์ไม่ได้อะไรกับมัน เขาง่วนอยู่กับการจัดการตัวเอง นรมน ก้มหน้าลงเพื่อดู คิดไม่ถึงว่าจะเป็นกลุ่มสี่สะใภ้ ที่เธอดึงเข้ากลุ่ม เข้ามาจากงานเลี้ยงรวมตัวของสี่หนุ่ม

“พระเจ้า นรมน เธอไปแอฟริกาใต้เพื่อช่วยสามีไม่ใช่เหรอ? นึกไม่ถึงเลยว่าจะไปเล่นเป็นเลสเบี้ยนบนถนน

รมิดาเป็นคนแรกที่ส่งข้อความแชทมา

“สะใภ้สอง เป็นอย่างนี้แล้วพี่สองจะเสียใจเอานะ”

โพนี่เป็นคนที่สองที่ส่งมา

“นรมน ถึงแม้แอฟริกาใต้จะไกลจากเมืองชลธีมาก แต่ตอนนี้ มันมีอินเทอร์เน็ตแล้วนะ เธอเล่นใหญ่ขนาดนี้ บุริศร์ของเธอเขารู้ ไหม?”

งามสุดาส่งมาเป็นคนที่สาม

นรมนเวียนหัวเล็กน้อย ก่อนส่งตอบไปอย่างรวดเร็ว
“พวกเธอรู้ได้ไง?”

“ได้โปรดเถอะ Weibowาดหัวหรา ถ้าหาคนขี้เหร่มาเล่นเป็น เลสเบี้ยนยังพอว่า นี่เธอหาคนสวยขนาดนี้มา แถมเปิดเผยสู่ สาธารณะ ที่รัก นรมน ฉันอยากรู้จริง หลังจากบริศร์รู้เข้าเธอจะ ตายยังไง”

การแสดงออกและการพิมพ์ที่เย้ยหยันของรมดาทำให้ปาก ของนรมนกระตุก


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ