แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 701 เราทั้งสองต่างได้รับสิ่งที่ต้องการ



บทที่ 701 เราทั้งสองต่างได้รับสิ่งที่ต้องการ

นรมนรีบวางสายโทรศัพท์ จากนั้นก็ส่งไลน์หาโพนี่

“โพนี่ อาการป่วยของบุริศร์มีข่าวหรือยัง?”

แน่นอนว่า โพนี่รู้สถานการณ์ที่ไม่อำนวยของนรมน จึงรีบตอบ กลับว่า “มี มีความหวังนิดหน่อยแล้ว ฉันมีรุ่นพี่คนหนึ่งศึกษา วิจัยเกี่ยวกับด้านนี้ เราไปพบได้ พอดีเลย ตอนนี้เขาอยู่พื้นที่ เดียวกับคุณ แต่ดูเหมือนจะอยู่สิบสองปันนา ฉันบินกลับมาแล้ว กำลังจะรีบไปหาคุณ ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากให้เราไปพบเขาด้วย กัน”

ข่าวนี้สร้างแรงบันดาลใจให้นรมนอย่างยิ่ง

“โอเค ฉันเตรียมคนมาดูแลบุริศร์ก่อน ฉันกับคุณจะไปพบเขา ด้วยกัน ตอนนี้ฉันออกไปรับคุณเลยดีไหม?”

“ไม่ต้อง ฉันจะถึงแล้ว ป้องส่งที่อยู่ให้ฉันแล้ว”

หลังจากโพนี่และนรมนจบบทสนทนากันแล้ว อารมณ์ของนร มนก็ไม่มีอะไรจะเทียบได้

สิบสองปันนา?

นั่นไม่ใช่ที่ที่เจตต์กับนิตาอยู่เหรอ?

เธอรีบส่งข้อความหานิตา บอกว่า “ฉันอาจจะไปวันนี้ไม่ก็พรุ่ง

นี้ เซ็นสัญญาด้วยตัวเองได้
นิตาได้รับข้อความนี้ ก็รีบบอกชนก “ประธานนรมนของเรา อาจจะมาเซ็นสัญญาพรุ่งนี้”

เจตต์ชะงักอย่างอดไม่ได้

“คุณแน่ใจ?”

“แน่ใจ เมื่อกี้ประธานนรมนเพิ่งตอบกลับฉัน”

เจตต์ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ชนกได้ยินว่านรมนจะมา คำขอของธาวิณีจะบรรลุผลแล้ว ก็ ยิ้มขณะพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว “แบบนี้ ในเมื่อพวกคุณมากันหมด แล้ว วันนี้พักผ่อนที่วิลล่าฉันกันเถอะ บ้านฉันมีทุกอย่าง หรือไม่ ฉันพาพวกคุณไปเดินเล่นก็ได้นะ? ต้องการพัฒนาการท่องเที่ยว ไม่ใช่เหรอ? ไปดูทิวทัศน์ที่นี่ของเรากันว่าเป็นยังไงบ้าง?

อย่างไรเจตต์ก็ว่างอยู่ จึงพยักหน้า

นิตาเห็นเจตต์ไม่มีอะไรคัดค้าน ตนเองจึงไม่คัดค้านอย่าง แน่นอน

ชนกสั่งคนไปจัดเตรียม รินชาให้พวกเขาแก้วหนึ่งแล้วกล่าวว่า “ลองชิมชาดำของเราที่นี่ดู

เจตต์ได้กลิ่นหอมของชา ก็สนใจอย่างอดไม่ได้

“กลิ่นหอมของชานี้ไม่เลวเลยนะ”

“แน่นอนอยู่แล้ว เราปลูกกันเอง ถ้าประธานเจตต์ชอบ เดี่ยว ฉันให้คุณไปบางส่วน”
“ไม่ต้องๆๆ ฉันซื้อได้

เจตต์ยิ้มเรียบๆ

ทั้งสองดื่มชาคาขณะที่พูดคุยแลกเปลี่ยนกัน และคุยกันเรื่อง ความรักกัน

นิตาได้ยินเจตคุยถูกคอกับชนก อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเขา เป็นพวกกาเข้าฝูงกา หงส์เข้าฝูงหงส์จริงๆ

ดูเหมือนเจตต์นี่ก็เป็นเป้าหมายในเรื่องความรัก “ฉันจะออกไปเดินเล่นหน่อยนะ”

ทันใดนั้นนิตาก็รู้สึกตัวเองอยู่ที่นี่แล้วขวางหูขวางตา ผู้ชายตัว ใหญ่สองคนคุยกันเรื่องพวกนี้ และไม่อายที่จะคุยต่อหน้าผู้หญิง อย่างตนเลยสักนิด

เธอให้ความรู้สึกเหมือนเป็นทอมจริงๆ เหรอ? เจตต์เห็นนิตาออกไป ก็รีบพูดขึ้น “อย่าออกไปไกลนะ”

“รู้แล้วค่ะ”

นิตาพูดจบก็เดินออกไป

ชนกมองร่างนิตา ดวงตาหรี่เล็กน้อย ยิ้มขณะพูดขึ้น “ประธาน เจตต์เป็นสุภาพบุรุษที่เป็นห่วงสตรีจริงๆ เลยนะ”

“ก็ยังดี”

เจตต์ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก
หลังจากนิตาออกมา วิวทิวทัศน์ด้านนอกสวยงามมากจริงๆ เธอมองสักพัก ก็นั่งลงบนศาลาหนึ่ง

“คิดว่าที่นี่เป็นบ้านตัวเองจริงๆ เหรอ?”

ทันใดนั้นธาวิณีก็ปรากฏต่อหน้านิตา

นิตาชะงักไป ไม่สนใจเธอ ในเมื่อรู้ว่าทั้งสองไม่สามารถอยู่กัน อย่างสงบสุขได้ เธอก็ขี้เกียจเล่นละครกับธาวิณี

ธาวิณีเห็นนิตาไม่สนใจตัวเอง ก็ไม่ได้โกรธเคือง แต่กลับนั่งลง ข้างๆ นิตา

“ได้ยินว่าประธานนรมนของพวกเธอจะมา?”

“คุณจะทำอะไร?”

นิตาได้ยินธาวิณีกล่าวถึงนรมน ก็ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้ ธาวิณีถามเสียงทุ้ม “ประธานนรมนของพวกเธอสวยไหม?”

“สวยกว่าคุณเยอะ

“งั้นเหรอ? งั้นฉันอยากเจอสักหน่อย”

ธาวิณีไม่เชื่อว่านรมนสวยกว่าเธอ

นิตารู้สึกว่าบทสนทนากับเธอนั้นไร้ประโยชน์จริงๆ จึงรีบลุก ขึ้นเดินออกไป

“นิตา ทางที่คุณรู้ข้อบกพร่องตัวเองหน่อยนะ ที่เจตต์ดูแลคุณ แค่สงสารคุณ คุณอย่าคิดว่าตัวเองสำคัญอะไร”
ถึงแม้นิตาจะไม่ได้มีความคิดที่ไม่คาดคิดกับเจตต์ แต่ตอนนี้ เมื่อได้ยินธาวิณีพูดแบบนี้ เธอก็รู้สึกหดหูมาก

เธอหันศีรษะมามองธาวิณีแล้วพูดขึ้น “ถ้าฉันอยากสู้กับคุณ จริงๆ คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ แม้แต่โอกาสเดียวคุณก็จะไม่ได้รับ มัน และคุณก็จะไม่ได้รับการดูแลจากเขาด้วย อย่าคิดว่าตัวเอง สําคัญเกินไปล่ะ”

ธาวิณียืนขึ้นทันทีด้วยความโกรธ

“ทำไม? แกคิดจะลงมือกับฉันเหรอ? คิดจริงๆ เหรอว่าที่นี่เป็น บ้านพวกเธอแล้วฉันจะตอบโต้ไม่ได้? ไม่เชื่อแกก็ลองดู ถ้าแกตบ

ฉัน เจตต์จะจัดการแกต่อหน้าพี่ชายแกหรือเปล่า” นิตาไม่อยากพึ่งพาอำนาจข่มเหงคนอื่นจริงๆ แต่ธาวิณีทำเกิน

ไปแล้ว

และทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าการพึ่งพาอำนาจข่มเหงคนอื่นนั้น มันไม่เลวเลย

ธาวิณีกระสับกระส่ายขึ้นมาทันทีเพราะประโยคนี้ของนิตา

วิธีการของเจตต์นั้นเธอเคยประสบมาก่อน

เขาไม่สนว่าคุณเป็นผู้หญิงหรือไม่ ถ้ายั่วโมโหเขา เขาจะลงมือ จัดการไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

แต่เพราะเหตุนี้ ธาวิณีจึงยิ่งหลงรักเจตต์ ต้องบอกว่าเธอเหมือนจะเป็นมาโซคิสม์

ประเด็นนี้นิตาไม่ได้พูด เห็นธาวิณีไม่ได้ก้าวร้าวอีกแล้ว จึงหัน ตัวเดินออกไป

เดินไปได้ไม่ไกล นิตาก็บังเอิญเจอเจตต์

เจตต์ยิ้มร้ายกาจ สองมือกอดอกขณะพิงเสาศาลา เมื่อเห็น ตาเดินมาจากฝั่งตรงข้ามก็พูดขึ้น “ฉันไม่กล้าจัดการเธอต่อหน้า พี่ชายเธอจริงๆ หรอกนะ”

“ฮะ?”

นิตาตกตะลึงเล็กน้อย แทบไม่ตอบสนอง เมื่อเธอตอบสนอง สีหน้าก็แดงขึ้นเล็กน้อย

“ผู้ชายตัวใหญ่อย่างคุณทำไมแอบฟังผู้หญิงคุยกัน?”

“แอบฟังอะไรกัน? ฉันฟังแบบโจ่งแจ้งเลย ตอนคุณพึ่งอำนาจ

ฉันทำไมไม่ปรึกษาฉันสักหน่อยล่ะ?”

ถึงแม้นิตาจะรู้สึกว่าวิธีการของตัวเองน่ารังเกียจไปหน่อย แต่ แล้วยังไง?

ก็เธอเป็นคนต่ำต้อย

“อะไรเนี่ย? ฉันยืมชื่อคุณยังต้องจ่ายค่าธรรมเนียมด้วยเห รอ?”

เจตต์ยังรู้จักการพูดให้คนอื่นชอบใจ
นิตาควักกระเป๋าเงินออกมา หยิบออกมาหนึ่งหยวนทันทีแล้ว วางไว้บนฝ่ามือเจต

“นี่ ธุรกิจเสร็จสิ้นแล้วนะ ครั้งหน้าร่วมมือกันใหม่”

พูดจบ นิตาก็ยกเท้าเดินออกไป

เจตต์มองโลหะหนึ่งหยวนในมือ เปล่งเสียงหัวเราะอย่างช่วย

ไม่ได้

“ชื่อเจตต์ของฉันมีค่าหนึ่งหยวนเหรอ?”

“นี่มันเยอะแล้วนะ? รังเกียจเหรอ? ถ้ารังเกียจก็คืนฉันมาสิ!

ขณะที่พูด นิตาก็เข้าไปแย่ง

“มีเงินที่ไหน ให้แล้วเอาคืน? ไม่ให้

เจตต์ยกแขนแล้วถอยหลัง นิตายืนไม่นิ่ง พุ่งเข้าหาเจตต์ทันที

“อ๊ากกก!”

เธอร้องตะโกน เมื่อจะล้มลงอย่างน่าเวทนา กลับไม่คิดว่าจะ มีหน้าอกอุ่นๆ กั้นเธอเอาไว้ทันที และโอบเอวบางเธอเอาไว้

“ไม่ให้ก็จะอิงแอบแนบชิดเหรอ? เป็นกลยุทธ์ที่ไม่เลวนะ”

เจตต์ยิ้มแจ่มใสขณะที่พูด

ตอนแรกนิตารู้สึกฟังแล้วอายๆ อย่างไรก็เป็นครั้งแรกที่ได้ แนบชิดผู้ชายขนาดนี้ แต่ตอนนี้ได้ยินเจตต์พูดแบบนี้ มุมปากเธอ ก็กระตุกหลายที จากนั้นก็ยกเท้าขึ้น เตะหลังเท้าของเจตต์
“โอ๊ย~~”

เจต เจ็บจนปล่อยนิตาทันที

นิตาก็พูดด้วยความพึงพอใจอย่างมาก “ขอโทษค่ะ อันนี้เป็น ดอกเบี้ยหนึ่งหยวนเมื่อกี้”

พูดจบ เธอก็เปล่งเสียงไม่พอใจ แล้วหันตัวเดินออกไป

เจตต์อ้าปากเผยฟันด้วยความเจ็บปวด

“นิตา นี่คุณเป็นผู้หญิงหรือเปล่าเนี่ย? รู้จักอะไรที่เรียกว่าอ่อน โยนเหมือนน้ำหรือเปล่า? รู้จักอะไรที่เรียกว่าเอาความนุ่มนวล ชนะความแข็งแกร่งไหม? ผู้หญิงแบบคุณผู้ชายเห็นก็วิ่งหนีกัน หมดสิ?”

เท้านิตาชะงักเล็กน้อย

ก็เธอเกิดมาเป็นแบบนี้ จะทำอะไรได้?

ถ้าผู้ชายคนหนึ่งชอบตนจากใจจริง ก็ต้องชอบที่เป็นตัวเอง เป็นตัวเองมากที่สุด เธอไม่ต้องการเปลี่ยนนิสัยตัวเองเพื่อประจบ ผู้ชายหรอกนะ

คิดถึงตรงนี้ เธอก็ยกเท้าเดินต่อไป จากไปด้วยความมั่นใจ ธาวิณีมองการโต้ตอบระหว่างนิตากับเจตต์อยู่ไม่ไกล หมัด สองข้าง แน่น

บอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่เป็นอะไรกันจะเป็นแบบนี้ไหม?
ทำไมเธอยิ่งรู้สึกว่านิตาผู้หญิงคนนี้มีกลอุบายในใจลึกซึ้ง

มาก?

บางทีนรมนนั่นเป็นแค่ข้ออ้าง นิดาเป็นคนที่ใฝ่ฝันอยากได้เจต ต่จริงๆ ต่างหาก

ดวงตาธาวิณีมีร่องรอยความเกลียดชัง

เจตต์รู้สึกถึงแววตาขุ่นเคืองด้านหลัง จึงหันศีรษะไปทันที ธาวิณีรีบยิ้มขึ้นมา “ประธานเจตต์ คุณสนิทกับนิตาจังนะคะ พวกคุณเป็นแฟนกัน

เหรอ?”

เจตต์ชื่นชมธาวิณีมากจริงๆ

ในช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้สามารถเปลี่ยนแปลงสีหน้าตนได้ ตามใจชอบ แถมยังไม่สามารถโจมตีได้ เธอไม่ไปพัฒนาในด้าน ธุรกิจการแสดงช่างน่าเสียดายจริงๆ

เขาเคยเจอผู้หญิงมาทุกประเภท คนแบบธาวิณีนี้ เขามองแวบ เดียวก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไร

“ฉันกับนิตาจะเป็นอะไรกัน มันเกี่ยวอะไรกับคุณ?”

ธาวิณีถูกยั่วโมโหจนตอบโต้ไม่ค่อยได้ ทำได้แค่พูดขึ้นอย่าง กระอักกระอ่วน “ฉันแค่ถามเฉยๆ เอง”

“อย่าทําตัวสบายๆ กับฉัน เพราะคนอย่างฉัน ทำตัวสบายขึ้น มาแล้วจะไม่ใช่คน
เจตต์พูดจบก็หันตัวเดินออกไป

ชนกเดินออกมาจากมุมมืด เห็นท่าทางโกรธแทบตายของธา วิณี ก็พูดขึ้นเสียงทุ้ม “ก็แค่ผู้ชายคนเดียว ต้องพยายามขนาดนี้ เลยเหรอ?”

“ก็ฉันอยากได้เขา! นายไม่รู้เหรอว่าเขาโดดเด่นแค่ไหน? ฉัน เคยตรวจสอบมาแล้ว ก่อนหน้านี้บริษัทตระกูลรัตติกรวรกุล เกิด เรื่องบางอย่าง เกือบล้มละลาย เขาใช้ความสามารถของตัวเอง ทำให้บริษัทตระกูลรัตติกรวรกุล ตระหง่านขึ้นมาอีกครั้ง ผู้ชาย แบบนี้เป็นหุ้นที่มีศักยภาพ โอกาสในอนาคตไม่มีขีดจำกัด ถ้าฉัน ได้เป็นภรรยาของเขา ต่อไปก็ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น ยิ่งไปกว่า นั้นฉันช่วยนายได้ด้วยนะ พี่ ฉันไม่สน พี่ต้องช่วยฉัน

ธาวิณีดึงแขนชนกเขย่าไปมาอย่างประจบประแจง

“นิตานั่นเป็นผู้หญิงของเขาจริงๆ หรือเปล่า?”

ชนกมีจุดมุ่งหมายของตัวเองอย่างแน่นอน

พี่ชายตัวเองมีคุณธรรมอะไร ธาวิณีจะไม่รู้ได้อย่างไร?

เธอรีบพูดขึ้น “ไม่ใช่ ได้ยินว่าเพื่อนคนหนึ่งของเจตต์ไหว้วาน ให้เขาดูแลเธอ ไม่งั้นพี่คิดว่าผู้ชายอย่างเจตต์ คนระดับนั้น จะ ชอบผู้หญิงชนบทอย่างนิตาได้ยังไง?”

“อย่างงี้นี่เอง!”

ดวงตาชนกสว่างขึ้นมากโดยทันที
“เอาแบบนี้ไหม ฉันอยากได้ผู้หญิง เธออยากได้ผู้ชาย เราทั้ง สองต่างได้รับสิ่งที่ต้องการ ว่าไง?

” โอเค”

ธาวิณีและชนกเข้ากันได้ดี

ขณะที่ทั้งสองปรึกษากันว่าทำอย่างไรถึงจะได้พวกเขามา เจต ก็มาถึงห้องรับแขก เห็นนิตากำลังดื่มชาอยู่ ก็พูดเสียงทุ้ม “ตอนเย็นกินข้าวอย่าดื่มเหล้า อย่าดื่มเครื่องดื่ม ทุกอย่างต้อง ระมัดระวังหน่อยนะ”

“ทำไม?”

นิตาตาโตกะพริบปริบๆ มองเจตต์

เจตต์เห็นซ้ายขวาไม่มีใคร ก็พูดเสียงทุ้ม “ฉันกลัวสองพี่น้องคู่ นี้เจตนาไม่ดี แล้วพรุ่งนี้เช้าคุณตื่นมาอยู่เพียงผู้ชายคนอื่น

“เจตต์!”

นิตารู้สึกหดหู่เล็กน้อยทันที

เจตต์กลับพูดขึ้น “งั้นเราสองคนมาหาข้ออ้างออกไปกันดีกว่า”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ