บทที่ 81 นี่เป็นหมากที่เธอจะพลิกวิกฤติเป็นโอกาส

พฤกษ์เห็นอาการตกใจของตังเม จึงพูดขึ้นมาอย่าง สีหน้านิ่งเฉยว่า”คุณหนูเขมิกาเธอทำผิดไป ท่าน ประทานบุริศร์จึงให้คุณหนูเขมิกากลับมาสำนึกความผิด ของตัวเอง ช่วงนี้ค่าใช้จ่ายของคุณหนูเขมิกาตระกูลโต เล็กจะไม่รับผิดชอบอีกต่อไป หากคุณหนูยังไม่สำนึกผิด ท่านประธานบุริศร์บอกแล้วว่าห้ามคุณหนูเขมิกากลับไป ที่บ้านตระกูลโตเล็กอีก ตอนนี้คุณชายน้อยก็โตแล้วท่าน ประธานบุริศร์จะสอนเขาด้วยตัวเอง ไม่รบกวนคุณหนูเข มิกาดีกว่า ตอนนี้คนก็ส่งมาถึงที่แล้ว คุณเขมิกา ฉัน ขอตัวก่อนแล้วกัน”

พูดจบ พฤกษ์ก็หันหลังกลับทันที

ตั้งเมงงไปหมด

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?

เธอตบหน้าเขมิกาแรงๆ

เธอไปทำอะไรให้บริศรโกรธเกลียด? เธอไม่รู้รึไงเขา เป็นผู้ดูแลค่าใช้จ่ายของเราสองแม่ลูก? ห้าปีแล้ว เธอ ยังเป็นคุณนายตระกูลโตเล็กไม่ได้ ตอนนี้เธอยังทำให้บุ ริศร์เกลียดเธออีก เธอกำลังทำอะไรกันแน่?”

ตั้งเมตบเธออย่างเต็มแรง ทำให้เขมิกาไม่ทันได้ตั้งตัว จนเธอล้มลงไปอยู่ที่พื้น
เธอน้อยอกน้อยใจมากเหมือนจะร้องไห้ออกมาทันที ทันใด

” ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ห้าปีที่ผ่านมานี้ ฉันคอยระวัง ตัวอยู่ตลอดเวลา ก็เพื่อเธอทั้งนั้น เพื่อตระกูลศิริวัชร ภัทร ส่วนฉันได้อะไรตอบแทน? ในใจบุริศร์ไม่เคยมีฉัน แม้แต่น้อย เขาไม่สนใจใยดีฉันเลยสักนิด เธอคิดหรือห้า ปีก่อนฉันได้ตั้งครรภ์ เขามารับฉันกลับไปที่บ้านตระกูล โตเล็ก เขาก็มีความผูกพันกับฉัน และเอ็นดูฉันอย่างนั้น หรือ? ห้าปีที่ผ่านมานี้เธอรับแต่ผลประโยชน์จากตระกูล โตเล็กมาโดยตลอด เธอรับความกตัญญูของฉันอย่างได้ หน้าได้ตา เธอรู้ไหมว่าฉันอยู่อย่างไร? ห้าปีแล้ว บุริศร์ ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวฉันเลยสักครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ ให้ฉันเข้าไปที่ห้องของเขาอีก ฉันคลอดกิจจา ผู้สืบทอด ตระกูลโตเล็ก แต่ว่าจนถึงตอนนี้พวกเขายังเรียกฉันอยู่ ว่าคุณหนูเขมิกา ไม่ใช่คุณนายเขมิกา เธอถามฉันว่าห้า ปีที่ผ่านมานี้ฉันสบายดีรึเปล่า? เธอลืมไปหรือยังว่าฉัน เป็นลูกสาวเธอ ไม่ใช่ธนาคารของเธอ”

เขมิการ้องไห้ฟูมฟาย เธอน้อยอกน้อยใจจนถึงสุดขีด ตั้งเมไม่เคยเห็นสภาพนี้ของเขมิกามาก่อน เธอเชื่อมาตลอดว่าว่าลูกสาวคนนี้ของเธอมีจุดยืนของ ตัวเองอย่างชัดเจน ต้องการอะไรรู้อยู่แก่ใจโดยที่ไม่ต้อง

มีใครมาพูด ก็มีจุดยืนและเป้าหมายของตัวเองอย่าง

ชัดเจนแล้ว แต่ว่าเขมิกาในตอนนี้ทั้งอ่อนแอและหมดหวัง นี่เป็นลูกสาวของเธอจริงหรือ?

เขาเป็นคนที่มาบอกกับเธออย่างได้ใจว่าจะแต่งงาน เข้าบ้านตระกูลโตเล็ก ที่สำคัญจะทำให้อนาคตของ ตระกูลศิริวัชรภัทรอยู่ดีมีสุขคนนั้นหรือ?

ตั้งเมงงไปหมด ผ่านไปสักพักใหญ่เธอถึงได้สติกลับ

มา

“ฉันก็แค่ตบหน้าเธอไปหนึ่งที่จะทำไม? ทำไมต้องร้องไห้ ฟูมฟายขนาดนี้ด้วย? นี่ก็เป็นแม่คนแล้วนะ คนอื่นมา เห็นเข้าไม่ขายหน้าแย่หรือ? รีบลุกขึ้นมาบอกกับแม่ เกิด อะไรขึ้นกันแน่?”

ตั้งเมพยุงเขมิกาลุกขึ้นมาถาม และพยุงเธอไปนั่งที่

โซฟา

พอเขมิกาถูกแม่ปลอบใจอยู่ตลอดเวลาเช่นนี้ เธอยิ่ง น้อยอกน้อยใจไปใหญ่ แต่เธอก็รู้ดี หากเธอบอกเรื่อง ราวทั้งหมดให้กับตังเม ให้เธอช่วยคิดหาวิธี

แต่พอเธอบอกเรื่องราวทั้งหมดให้กับตังเม ตั้งเมก็ ขมวดคิ้ว

“เธอไม่เคยไปสืบประวัติของแคทเธอรีนมาก่อนเลย

หรือ?

“สืบมาแล้ว เธอเป็นดีไซเนอร์ด้านรถยนต์ของประเทศ อเมริกา แต่ว่าเพิ่งออกมาทำได้ไม่นาน ชื่อเสียงจึงไม่ได้ โด่งดังอะไรมาก ได้ยินมาว่าบุริศร์ออกเงินมหาศาลจ้างเธอมา แต่ว่าแม่ แม่ไม่เคยเห็นเธอ เธอหน้าตาเหมือน จิ้งจอกมาก พอบุริศร์เห็นเธอก็เหมือนถูกกระชาก วิญญาณไปอย่างไงอย่างนั้นเลย ตอนนี้ยังพาเธอไป บ้านตระกูลโตเล็กอีกด้วย แม่ก็รู้ บ้านตระกูลโตเล็กมีแต่ ลูกสะใภ้เท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้ หากฉันไม่ได้คลอด กิจจาฉันก็ไม่เข้าไปหรอก แต่นี่จิ้งจอกอย่างมัน ถือสิทธิ์ อะไรเข้าไปในบ้านตระกูลโตเล็ก? ”

เขมิกายิ่งพูดยิ่งน้อยเนื้อต่ำใจ

ตั้งเมรีบตบมือเธอแล้วพูดว่า” เธอใจร้อนเกินไป ที่ สำคัญอุบัติเหตุครั้งนั้นที่เธอลองขับรถแล้วไม่ชนให้เธอ ตายไปเลย งั้นตอนนี้ก็อย่าเพิ่งใจร้อน ผู้หญิงคนนี้ดูมี เล่ห์เหลี่ยมไม่เบา มิเช่นนั้นคงไม่ทำให้บุริศร์หลงได้ถึง ขนาดนี้ ทุกคนมีจุดอ่อนของตัวเอง พอหาจุดอ่อนเธอ เจอ งั้นเรื่องทุกอย่างก็ง่าย เธอทุ่มเทมากขนาดนี้ถึง เข้าไปในบ้านตระกูลโตเล็กได้ คนข้างนอกเค้ารู้กันหมด ว่าเธอเป็นลูกสะใภ้บ้านตระกูลโตเล็ก เพราฉะนั้นเราจึง ยังทำให้คนเกรงใจบ้าง หากเธอถูกไล่ออกมาจากบ้าน ตระกูลโตเล็ก วันหลังความเป็นอยู่ของเราจะเป็น อย่างไร เธอรู้ดีที่สุด เขมิกาเรื่องนี้เราต้องปรึกษาหารือ กันดีๆ ช่วงนี้เธอก็อยู่บ้านไปก่อน บุริศร์แม่จะจัดการเอง จากนี้ไปลูกอย่าทำอะไรเด็ดขาด เธอต้องแกล้งทำเป็นสำนึกผิด ทำให้คนสงสารยิ่งดี เธอเข้าใจไหม? ” พอฟังตั้งเมพูดแบบนี้ เขมิกาก็เข้าใจทันที

ฉันเข้าใจแล้วแม่ แม่ดีที่สุดเลย 11

เขมิกากอดตั้งเม เธอเหมือนเด็กที่กำลังหลงทาง ตั้งเมตบไหล่ของเธอแล้วยิ้มแย้มพูดว่า”ตั้งแต่เธออายุ ห้าขวบเธอก็ได้เสียพ่อไปแล้ว ตระกูลศิริวัชรภัทรมีแต่ผู้ หญิงที่ตัวเล็กๆอย่างฉันประคับประคองมาโดยตลอด หากไม่ไหวจริงๆ แม่ก็ไม่อยากให้เธอลำบากใจขนาดนี้ แต่ในเมื่อเราได้ไต่เต้าบ้านตระกูลโตเล็กแล้ว เราจะยอม เลิกลาง่ายๆไม่ได้เด็ดขาด ตระกูลโตเล็กอยู่ในเมืองชลธี มานับร้อยปี ทรัพย์สินเงินทองมากมาย ไม่มีตระกูลโต เล็กก็ไม่มีตระกูลศิริวัชรภัทร เพราฉะนั้นเขมิกา ไม่ว่า ทางข้างหน้าจะลำบากแค่ไหน เธอก็ยังมีลูกชาย นี่เป็น หมากที่เธอจะพลิกวิกฤติเป็นโอกาส”

แต่ว่ากิจจาถูกบุริศร์ส่งไปฝึกฝนแล้ว ไม่อยู่บ้าน ตระกูลโตเล็กซะหน่อย”

พูดถึงเรื่องนี้ เขมิกาก็กลุ้มใจ

ไม่ว่าอย่างไงเธอก็ยังเป็นแม่ของกิจจา แต่บุริศร์พา กิจจาไปไหนไม่บอกกับเธอสักคำ เธอทั้งโกรธและ น้อยใจมาก

ตั้งเมก็ไม่คิดเลยว่าบุริศร์จะเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้ ดู ท่าทุกอย่างจะเกี่ยวข้องกับผู้หญิงแคทเธอรีคนนั้น
“อย่าใจร้อน ถึงแม้กิจจาไม่อยู่บ้านตระกูลโตเล็ก แต่ ว่าต้องติดต่อหาเธอแน่นอน ถึงเวลานั้นเธอก็อ้างว่าป่วย หรืออะไรก็ได้ กิจจาต้องเป็นห่วงและกลับมาดูเธอ แน่นอน ขอแค่กิจจากลับมา เราก็มีโอกาสแล้ว”

ตั้งเมให้ความเห็นกับเขมิกา

สองแม่ลูกกำลังวางแผนอยู่ ป้าโอก็โทรมาพอดี

“คุณหนูเขมิกา ได้ยินมาว่าเธอถูกคุณผู้ชายไล่ออก มาจากบ้านแล้ว?”

สายจากป่าโอยิ่งทำให้เขมิกาดูแย่

” ป้าโอก็มาหัวเราะเยาะฉันหรือ? ”

อยู่บ้านตระกูลโตเล็ก ป้าโอถือสิทธิ์ว่าตัวเองเป็น แม่นมของบุริศร์จึงไม่พอใจและไม่ชอบเธอมาก เวลานี่ที่ ป้าโอโทรมาก็เพื่อเยาะเย้ยเธอทำให้เขมิกายิ่งโกรธ

แต่ตั้งเมเป็นจิ้งจอกร้าย เธอตบมือเขมิกา และเตือน เธออย่าพูดจาเสียมารยาทต่อป้าโอ

ป้าโอไม่สนใจความรู้สึกของเขมิกา เธอใจร้อนจน อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“คุณหนูเขมิกา เธออย่าเข้าใจผิด สิ ความต้องการของ เราที่อยากไล่แคทเธอรีออกจากบ้านตระกูลโตเล็ก ฉัน อยู่ข้างเดียวกับเธอนะ เพียงแต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมคุณผู้ชายต้องไล่เธอออกจากบ้านด้วย เธอรู้ไหม?

คุณผู้ชายเพิ่งกลับมา เขาก็บอกว่าอยากจ้างพี่เลี้ยงส่วนตัวให้ดูแลแคทเธอรีโดยเฉพาะ วันหลังเรื่องของมันฉัน ห้ามยุ่งอีก”

คำพูดของป้าโอทำให้เขมิกาอึ้งมากๆ

ป้าโออยู่ในฐานะบ้านตระกูลโตเล็กใครก็ต่างรู้ดี นรมน แต่ก่อนก็ต้องมีมารยาทกับป้าโออย่างเกรงใจ แต่ตอนนี้ บุริศร์กลับทำเช่นนี้กับป้าโอเพื่อผู้หญิงคนนั้น?

ถึงว่าป้าโอจึงโทรศัพท์มาหาเธอด้วยตนเอง เขมิการู้สึกว่าโอกาสของเธอได้มาถึงแล้ว

“ป้าโอ ฉันพบว่าบุริศร์ไปเปิดห้องกับผู้หญิงคนนั้นที่ โรงแรมHilton ฉันจึงไป แต่ไม่คิดเลยว่าเพื่อผู้หญิงคน นั้นบุริศร์จะทำกับฉันอย่างไม่มีเยื่อใย ฉันคิดว่าอาจเป็น เพราะฉันหูเบาเกินไป แต่คิดไม่ถึงแม้แต่ป้าโอก็ถูกโยง กับเรื่องนี้ด้วย?”

เขมิกาพูดอย่างน้อยอกน้อยใจ

ป้าโออึ้งมาก

” เธอบอกว่าคุณผู้ชายกับแคทเธอรีนไปพักที่โรงแรม %3D %3D หรือ? พวกเขามีอะไรกันแล้วอย่างนั้นหรือ? ”

ถึงว่าคุณผู้ชายทำแบบนี้กับแม่นมอย่างเธอก็เพื่อผู้ หญิงคนนั้นคนเดียว

ผู้ชายทุกคนก็เป็นแบบนี้ใช้ร่างกายส่วนร่างมาติด สิน ตอนนี้แคทเธอรีก็ได้มีอะไรกับคุณผู้ชายแล้วแน่นอนเธอพูดอะไรคุณผู้ชายก็เชื่อฟังเธอทั้งนั้น

ผู้หญิงคนนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ

ป้าโอโกรธมาก แต่กลับได้ยินเขมิกาบอกว่า”ฉันไม่รู้ แต่ว่าตอนที่ฉันไปบุริศร์ไม่ได้ใส่เสื้อ ฉันก็ไม่เห็นอีกว่าผู้ หญิงข้างในเป็นแคทเธอรีรึเปล่า”

ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ แต่ว่าเสียงนั้นเขมิกาคิดว่าต้องเป็น แคทเธอรีแน่นอน

ใช่แล้ว

นอกจากแคทเธอรี ยังมีใครอยู่ข้างกายของบุริศร์อีก

L พอคิดถึงผู้ชายที่ตัวเองหลงรักมาห้าปีถูกผู้หญิงคน

หล่ะ?

อื่นแย่งไป ในใจของเขมิกา โกรธแค้นจนอยากเอามีด

ออกมา

ป้าโอเธอกลับเชื่อมั่นว่าแคทเธอรีเป็นคนวางแผนการ เรื่องนี้ทั้งหมด

“คุณหนูเขมิกา ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว ฉันรู้ว่าบ้าน เธอมีแผนเยอะ ตอนนี้คุณผู้ชายจะหาพี่เลี้ยงส่วนตัวให้ กับแคทเธอรีเข้าบ้านตระกูลโตเล็ก หากพี่เลี้ยงคนนี้เป็น คนของเราแล้วก็…”

คำพูดข้างหลังป้าโอไม่ต้องพูด แต่ว่าเขมิกาก็เข้าใจ กระจ่างแจ้งแล้ว
ขอบคุณป้าโอ เรื่องนี้ฉันจัดการเอง”

งั้นก็ดีเลย คุณหนูเขมิกา หวังว่าเราจะสู้ไปด้วยกัน เธอก็รู้ ฉันอยากให้เธอเป็นคุณนายของบ้านตระกูลโต เล็กมากกว่า”

ป้าโอพูดจบก็วางสายไปทันที

เขมิกาพูดอย่างเย็นชาว่า”จิ้งจอกชัดๆ ก็แค่เป็นคนรับ ใช้ของบ้านตระกูลโตเล็กเท่านั้น เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ในบ้านตระกูลโตเล็กอย่างนั้นหรือ? รอสักวันฉันได้เป็น คุณนายบ้านตระกูลโตเล็ก ฉันจะไล่ผู้หญิงแก่ๆอย่างเธอ ออกไปเป็นคนแรกเลย

ตั้งพูดเสียงต่ำว่า” ถึงแม้จะเป็นเช่น นี้ แต่ยังไงเราก็ %3D ต้องการความช่วยเหลือจากเขาในตอนนี้ เรื่องไปหาพี่ 2 เลี้ยงฉันจะจัดการเอง ไม่ว่าอย่างไงก็ให้แคทเธอรีอยู่ บ้านตระกูลโตเล็กอีกต่อไปไม่ได้”

สองแม่ลูกยิ้มแย้มใส่กัน เรื่องบางอย่างไม่ต้องพูดก็ เข้าใจกันแล้ว

นรมนไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยแม้แต่น้อย ในหัวสมองของ เธอมีความคิดขั้นแรกแล้ว เธอตั้งหน้าตั้งตากับการดีไซน์ ภาพ รอวาดภาพเสร็จถึงรู้สึกว่าหิว พอดูเวลา ก็เวลาสี่ โมงเย็นแล้ว

พลาดอาหารเที่ยงไป ถึงว่าถึงหิวขนาดนี้

นรมนรู้สึกแปลกใจ ป้าโอไม่มาตามเธอไปทานข้าว ยังบอกอีกว่าเป็นคำสั่งของบุริศร์? เพื่อลงโทษที่เธอไม่รู้จัก ผิดชอบชั่วดีในตอนเช้า?

เธอส่ายหัว และนั่งอยู่บนรถเข็น เห็นป้าโอกำลัง เตรียมอาหารเย็นพอดี เธอจึงเอ่ยปากถาม” ป้าโอ มีอะไร ให้กินไหม? ฉันหิวแล้ว”

ป้าโอหันไปมองเธอ และพูดแบบแปลกๆว่า” คุณหนู แคทเธอรีเธอทำฉันลำบากใจจริงๆ คุณผู้ชายบอกแล้ว ว่า จะหาพี่เลี้ยงส่วนตัวให้กับเธอ เรื่องของเธอทุกอย่าง ฉันห้ามยุ่งเด็ดขาด ก่อนที่พี่เลี้ยงใหม่ยังไม่มา ทุกอย่าง ต้องเชิญคุณหนูแคทเธอรีตามสบายแล้ว”

พูดจบ เธอก็ไม่สนว่าแคทเธอรีจะมีสีหน้าท่าทาง อย่างไร เธอหันหลังแล้วก็เดินออกไปทันที

นรมนอึ้งไปทั้งคน

บุริศร์กำลังจะทำอะไรเนี้ย?

หาพี่เลี้ยงส่วนตัวให้เธอโดยเฉพาะ?”

นี่เป็นการทำให้เธอกับป้าโอไม่ถูกกันชัดๆ ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ