แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 950 ฉันจัดการให้คุณเรียบร้อยแล้ว



บทที่ 950 ฉันจัดการให้คุณเรียบร้อยแล้ว

“ณพ มีเรื่องอยากคุยกับนายหน่อย”

บริศรั้งอรรณพเอาไว้ทันเวลา

รมิดามองบุริศร์แวบหนึ่ง และพาลูกสาวเดินไปก่อน อรรณพขมวดคิ้วเล็กน้อย เอ่ยเสียงเบาว่า “นี่เป็นงานเลี้ยง ฉลองวันเกิดของลูกสาวฉัน นายอย่าก่อเรื่อง

“เกรงว่าคนที่ก่อเรื่องไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคนอื่น

บุริศร์ส่งข้อความที่นรมนส่งมาให้อรรณพอ่าน

คิ้วของอรรณพกดลึกลงกว่าเดิม

“ฉันจะส่งคนไปช่วยนาย แต่ไม่สามารถทำให้ภรรยาและ ลูกสาวฉันได้รับผลกระทบได้

“รู้แล้ว”

หลังจากชายหนุ่มทั้งสองคนทำข้อตกลงกันเรียบร้อยแล้ว บุริ ศร์ก็ถอยออกไป

ตอนที่บริศ พาคนที่ไปที่น้ำ ชยนจ์และหญิงคนนั้นกำลังทำ เรื่องมีความสุขกันอยู่ จึงถูกคนจับได้ในที่เกิดเหตุพอดี

หญิงสาวกรีดร้องแต่กลับถึงคนอุดปากเอาไว้ หลังจากนั้นก็ ลากออกไป
ตอนทีฃยนต์เห็นบริศร์ก็รู้แล้วว่าตัวเองจบสิ้นแล้ว เขาคิดจะ หลบหนี แต่กลับถูกคนล้อมเอาไว้ จึงหมดสติไปทันที

นรมนปืนลงมาจากช่องทางระบายอากาศ มองยนต์ที่หมด สติไป เอ่ยเสียงเย็นชา “ฉันอยากจะรู้ว่า ในตอนแรกเขาทําอะไร กับสองพี่น้องตระกูลเจริญไชยไปบ้างกันแน่”

แน่นอนว่าเรื่องนี้บริศ ต้องช่วยเหลืออยู่แล้ว

“คุณไปกินอาหารที่งานเลี้ยงสักหน่อย เรื่องสอบถามนี้ผม จัดการเอง”

คําพูดของบริศ ทำให้นรมนลังเลเล็กน้อย

“ไม่ต้องคิดแล้ว พวกเรามางานวันเกิดของลูกสาวณพ อีก อย่างคุณก็ยังต้องไปหารมิดาคุยเรื่องขาของปัญญ์ด้วยไม่ใช่หรือ เรื่องนี้ล่าช้าไม่ได้ ส่วนชยนต์นั้น คุณวางใจเถอะ ผมจะต้องให้ เขาพูดคำตอบที่คุณอยากรู้ออกมาแน่นอน”

ได้ยินบุริศร์เอ่ยเช่นนี้แล้ว นรมนถึงได้พยักหน้า “ได้ค่ะ ฉันจะไปที่ด้านหน้า คุณก็ระวังด้วยนะคะ”

“อืม”

หลังจากนรมนแยกกับบุริศร์แล้ว ในใจก็กลัดกลุ้มและหนักอึ้ง

เป็นอย่างมาก

ในตอนแรกที่คมทิพย์และปัญญัติดตามชยนต์ไปก็เพื่อเธอ แต่ พวกเขาผ่านอะไรมากันนะ ไม่มีใครในพวกเขาบอกกับเธอ นี่ทําให้นรมนูนึกว่าขาที่ได้รับบาดเจ็บของปัญญ์ก็คือการถูก ทำร้ายที่หนักที่สุด แต่กลับไม่รู้เลยว่าคมทิพย์ถูกวางยาพิษ

นรมนเดินเข้าไปในงานเลี้ยงด้านหน้าด้วยความรู้สึกเช่นนี้

เมื่ออรรณพอยู่ด้วย บรรยากาศก็คึกคักมากเป็นธรรมดา อีก ทั้งคนที่เข้าไปประจบสอพลอก็มีไม่น้อยเช่นกัน ช่วงเวลานั้นรมน จึงหาโอกาสที่จะเข้าไปไม่ได้

“คุณผู้หญิง”

ไม่รู้ว่าชัยยศมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร ตอนที่เรียกนรมนจึงทำให้ นรมนตกใจสะดุ้ง

“คุณมาได้อย่างไรคะ ปัญญ์ล่ะ?”

“หาพยาบาลมาคอยดูแลคุณปัญญ์เรียบร้อยแล้วครับ อีก อย่างพยาบาลคนนั้นก็มีความสามารถมาก เป็นคนที่ประธานบุรี ศรหามา ประธานบริศร์ให้ผมมาอยู่เป็นเพื่อนคุณผู้หญิงครับ กลัวว่าคุณอยู่ในงานเลี้ยงคนเดียวแล้วจะโดดเดี่ยวเกินไป”

คําตอบของชัยยศ ให้นรมนพยักหน้า

บริศร์นั้นละเอียดรอบคอบมาโดยตลอด เธอจึงไม่ได้พูดอะไร เกี่ยวกับเรื่องนี้

รอจนเหล่าคนที่มาประจบสอพลอแยกย้ายไปบ้างแล้ว นรมน ถึงได้เดินไปทางรมิดา

“คุณหมอรมิดา สวัสดีค่ะ ดิฉันคือนรมน”
นรมนเป็นฝ่ายแนะนําตัวเองจึงทําให้รมิดาชะงักไป

น้อย

นรมนแห่งเมืองชลธีหรือคะ”

ใช่ค่ะ

รมิดานั้นมีท่าทางเหมือนอย่างที่นรมนคิดในใจ เย็นชาและ ห่างเหินไปหน่อย แต่เธอก็ไม่คือฝีมือทางการ

นี่คือแบบจําลองรถยนต์ที่ออกแบบเพื่อสาวของคุณหวังเจ้าหญิงตัว

นรมนไม่รู้จะอะไรเป็นของขวัญรถยนต์ตัวเองเป็นคนออกแบบเอง

ไอราสาวของรมิดาชอบของขวัญชิ้นมาก เมื่อเอ่ยขอบคุณ แล้วของขวัญชิ้นไปเล่น

“ขอบคุณค่ะ”

มุมปากรมิดาโค้งเล็กน้อย มองออกสาวตัวเองมาก

ที่ไหนกันคะ กะทันหันหน่อย ว่าเป็นเกิดของลูกสาวคุณ ดังนั้น ในช่วงเวลาเร่ง

“ไม่เป็นค่ะ มาคนเดียวหรือคะ
รมิตายก ามาแก้วหนึ่งส่งให้นรมน

นรมนรับมา เอ่ยยิ้มๆว่า “ฉันมากับสามีของฉันค่ะ เพียงแต่ว่า มีเรื่องส่วนตัวที่ต้องจัดการนิดหน่อย จึงไม่ได้มาปรากฏตัวที่นี่ ด้วย”

รมิตานึกถึงชายคนนั้นในตอนที่เพิ่งจะเข้ามา ชายที่เรียกอร

รณพวาณพคนนั้น เป็นผู้ชายที่ไม่สามารถละเลยได้จริงๆ

“ฉันได้ยินเขาบอกว่า วันนี้ดึกเกินไป พรุ่งนี้แล้วกัน พรุ่งนี้ฉันจะ ตรวจดูให้ว่าน้องชายของคุณสามารถผ่าตัดได้หรือไม่”

“ขอบคุณนะคะคุณหมอรมิดา”

ความกังวลใจของนรมนสามารถวางลงได้แล้ว

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ วันนี้ก็กินและเล่นให้สนุก ฉันจะไปดู ที่อื่นสักหน่อย”

“ค่ะ”

นรมนก็คิดไม่ถึงว่ารมิดาจะปฏิบัติต่อตัวเองอย่างอบอุ่นเช่นนี้ ถึงอย่างไรก็เป็นการพบหน้ากันครั้งแรกของทั้งสองคน ขอเพียง แค่เธอยอมรักษาให้ปัญญ์ก็พอแล้ว

เมื่อเห็นว่าบรรลุวัตถุประสงค์ของตัวเองแล้ว นรมนก็ไม่คิดจะ อยู่ที่นี่ต่อไปอีก เพราะในที่นี่มีคนสนิทไม่เยอะ

เธอเพิ่งคิดจะหาข้ออ้างในการจากไป แต่ก็เห็นเงาร่างอันคุ้น ตาเสียก่อน
ผู้กํากับที่อาศัยโอกาสมาทรมานดมทิพย์คนนั้น

ทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่ด้วยกัน

ชัยยศเห็นนรมนชะงักไป จึงมองไปตามสายตาของเธอ และ มองเห็นผู้กำกับคนนั้นด้วย จึงรีบเอ่ยว่า “ผมตรวจสอบมาแล้ว ครับคุณผู้หญิง ผู้กำกับคนนี้ชื่อบูรณ์ ผลงานที่ถ่ายทำออกมาล้วน อยู่ในระดับแนวหน้า ได้รับรางวัลมาไม่น้อย ดูเหมือนว่าเขาจะมี ความสัมพันธ์ที่ไม่เลวกับลูกน้องคนหนึ่งคุณชายอรรณพ มาที่นี่ เพื่อมาดูว่าจะสามารถสร้างความสัมพันธ์กับคุณชายอรรณพได้ หรือไม่น่ะครับ”

เมื่อได้ยินชัยยศเอ่ยเชน นรมนกขมวดคิ้วเล็กน้อย

ผู้กำกับคนนี้มีความสามารถ แต่ใจคิดไม่ซื่อ อีกทั้งยังมีเรื่อง ขัดแย้งกับคุมทิพย์ ถ้าหากให้เขาสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับ อรรณพได้จริงๆ เกรงว่าจะไม่เป็นผลดีต่อตัวเองและคมทิพย์

เมื่อคิดถึงตรงนี้ นรมนก็เดินไปอยู่ข้างกายรมิดา

“คุณนายอรรณพ ฉันอยากขอให้คุณช่วยฉันสักเรื่องค่ะ” รมิดาชะงักไปเล็กน้อย

“ฉันพูดไปแล้วไม่ใช่หรือคะว่า พรุ่งนี้ตอนค่ำ ฉันจะแวะไป ตรวจให้ อีกครู่คุณบอกชื่อโรงแรมให้ฉันก็พอแล้วค่ะ”

“ไม่ใช่ค่ะ ความหมายของฉันคือ ฉันอยากรู้จักกับคุณชาย อรรณพสักหน่อย หวังว่าคุณนายอรรณพ จะแนะนำให้น่ะค่ะ”
“คุณ ให้สามีคุณเป็นคนแนะนำไม่ดีกว่าหรือคะ”

รมิตารู้สึกว่านรมนตลกอยู่บ้าง จึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา ประโยคหนึ่ง

นรมนเอ่ยยิ้มๆ ให้สามีของฉันแนะนำ สามีของฉันจะดึงเอา ได้ค่ะ”

รมิดาตะลึงค้างไปทันที อย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าจะได้รับคำตอบ แบบนี้ แต่ในใจกลับชื่นชอบอยู่บ้าง

“ฉันถูกใจนิสัยคุณ ได้ค่ะ ฉันจะพาคุณไป

รมิดาพานรมนเดินไปทางอรรณพ

นรมนคิดถึงคำพูดที่ชยนต์พูดกับผู้หญิงคนนั้นในห้องน้ำ ก็ ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาว่า “คุณนายอรรณพ มีคน ต้องการใส่ร้ายคุณ แอบถ่ายรูปที่คุณเดินเข้าไปในโรงแรมกับ ผู้ชายอีกคนหนึ่ง ฉันไม่ทราบการเคลื่อนไหวในภายหลัง แต่ ผู้ชายคนนั้นน่าจะถูกสามีของฉันจัดการจนยอมศิโรราบไปแล้ว บางทีถ้าคุณอยากรู้ล่ะก็…

“ขอบคุณที่คุณบอกฉันเรื่องพวกนี้นะคะ”

รมิดาตัดบทนรมนกะทันหัน เอ่ยยิ้มๆว่า “ฉันมีช่องทางในการ จัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

นรมนชะงักไปเล็กน้อย

คุณนายอรรณพคนนี้ดูเหมือนว่าจะเข้มแข็งกว่าที่ตัวเองคิดเอาไว้เยอะมาก

คล้ายกับว่ารมิดามองออกถึงความสงสัยของนรมน จึงเอ่ย ยิ้มๆว่า “อาชีพของฉันทำให้ฉันรู้จักกับคนชนชั้นสูงที่มีอำนาจ และคนที่อยู่ในโซนสีเทามากมาย ขอเพียงแค่ฉันอยากรู้อะไร จะ ต้องมีลู่ทาง ในการส่งข่าวคราวแน่นอน คุณก็เห็นแล้วว่า คนที่ ขอร้องให้ฉันผ่าตัดให้มีไม่น้อย นี่คือต้นทุนของฉัน ผู้หญิงคน หนึ่งคิดอยากจะก่อร่างสร้างตัว ก็ต้องมีต้นทุนของตัวเอง ฉันก็ มองออกเช่นกันว่า คุณก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่จะอาศัยผู้ชายเพื่อความ อยู่รอด ฉันเคยตรวจสอบคุณ คุณเคยเป็นนักออกแบบรถยนต์ ความจริงแล้ว ถ้าหากเดินในเส้นทางนี้ต่อไปล่ะก็ บางทีอนาคต ของคุณจะดียิ่งกว่าตอนนี้ อีกทั้งช่วงนี้งานประกวดการออกแบบ ในรอบแรกก็กำลังจะเริ่มแล้ว ถ้าหากว่าคุณมีความสนใจ ฉัน สามารถช่วยคุณได้”

เมื่อนรมนได้ยินคำพูดที่รมดามีให้ด้วยความจริงใจเช่นนี้แล้ว ก็รู้ว่าเธอที่ดูภายนอกเย็นชา แต่ภายในชอบช่วยเหลือคนอื่นนั้น เห็นตัวเองเป็นเพื่อนแล้ว

“ขอบคุณค่ะ แต่ว่าฉันสละสิทธิ์ไปแล้ว”

“ทําไมคะ”

รมิดาประหลาดใจอยู่บ้าง

นรมนเป็นนักออกแบบ เธอไม่ควรจะละทิ้งโอกาสแบบนี้ถึงจะ

เมื่อเห็นท่าทางประหลาดใจของรมดาแล้ว นรมนก็เอ่ยเสียงเบา “เพื่อพี่สาวแท้ๆของน้องชายที่คุณจะผ่าตัดให้ในวันพรุ่งนี้คน นั้น ฉันติดค้างครอบครัวพวกเขามากเกินไป ฉันก็รู้เช่นกันว่า เดินบนเส้นทางนักออกแบบจะทำให้ตัวเอง ใช้ชีวิตได้สบายกว่า แต่ฉันไม่สามารถสนใจแต่ตัวเอง ฉันต้องพาพวกเขาก้าวไปข้าง หน้าด้วย พวกเขาสองพี่น้อง คนหนึ่งชื่อคมทิพย์ คนหนึ่งชื่อปัญญ ดมทิพย์อยากจะเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงในวงการบันเทิง ฉันก็ จะมอบที่ว่างและการรับประกันให้กับเธอ นี่คือเรื่องที่ฉันอยากทํา มากที่สุดในตอนนี้ค่ะ”

นรมนเล่าเรื่องของตัวเองให้รมิดาฟัง

หลังจากรมิดาฟังจบแล้ว ก็ยืนนามบัตรใบหนึ่งให้กับนรมน

“ไปหาคนคนนี้ บอกว่าฉันให้คุณไปพบเธอ พาเพื่อนสนิทคน นั้นของคุณไปลองดู เดินเส้นทางตัวประกอบลำบากเกินไป อีกทั้ง วันที่จะได้เข้าวงการก็ไม่ง่าย ลองใช้เสียงและความรู้สึกของเธอ เถอะ ถ้าหากว่าเสียงและการแสดงออกทางความรู้สึกใช้ได้ล่ะก็ สามารถเดินทางนักศึกษาฝึกงานได้ ด้านนี้เขามีเส้นสายอยู่บ้าง

สําหรับการช่วยเหลือของรมิดา นรมนดีใจมาก

“ขอบคุณนะคะคุณนายอรรณพ ความจริงแล้วฉันมาอยากจะ พบกับคุณชายอรรณพก็เพราะเรื่องผู้กำกับคนหนึ่ง”

เมื่อเห็นว่ารมิดามีหนทาง นรมนก็ไม่รีบร้อนไปหาอรรณพแล้ว ถึงอย่างไรเรื่องที่ไม่สะดวกระหว่างชายหนุ่มและหญิงสาวก็มีมาก เกินไป เธอยังรู้สึกว่าถูกชะตากับรมดามากกว่า

“ผู้กำกับคนไหนหรือคะ”
“คนนั้นทางด้าน นน่ะค่ะบูรณ์ เขามีความคิดไม่ซื่อต่อคมทิพย์ มาโดยตลอด มักจะหาโอกาสมากดขี่ ฉันได้ยินมาว่าเขามาที่นี่ เพื่อสร้างสายสัมพันธ์กับคุณชายอรรณพ ถ้าหากว่าประสบความ สําเร็จจริงๆล่ะก็ คาดว่าเขาคงจะกลายเป็นสิ่งกีดขวางและ ต้านทานเส้นทางของฉันและคมทิพย์ในอนาคตชิ้นใหญ่เลยล่ะ

นรมนไม่ปิดบังความคิดของตัวเองแม้แต่น้อย

รมิดาเอ่ยยิ้มๆ “นี่มีอะไรยากกันคะ ไม่ต้องไปหาอรรณพ ฉันจะ จัดการให้คุณเอง”

ระหว่างที่พูดอยู่นั้น เธอก็กวักมือเรียกลูกสาวของตัวเอง

“ไอรา ไป ไปจัดการผู้ชายคนนั้นสักรอบ”

“หม่ามี้ หนูต่อยตีได้หรือคะ”

ไอราถามด้วยความตั้งใจเป็นอย่างมาก

เมื่อได้ยินคำแนะนำของหม่ามีแล้ว ไอราก็กระโดดโลดเต้นวิ่ง ไปอยู่หน้าบูรณ์ และเตะน่องขาเขาไปที่หนึ่ง

“โอ๊ย!”

บูรณ์ที่ไม่ได้ป้องกันอะไร จึงถูกเตะจนคุกเข่ากลางงาน

คนรอบด้านระเบิดหัวเราะออกมาทันที

บูรณ์หันหน้ากลับมาก็เห็นเด็กหญิงที่ซุกซนคนหนึ่งกำลังทำ หน้าทะเล้นใส่เขา จึงรู้สึกขายหน้าในทันที เมื่อโทสะพวยพุ่ง ก็ไม่ได้สนใจอีกว่าเด็กหญิงมีฐานะอะไร ยื่นมือออกไปบิดหูของไอรา เอาไว้ เอ่ยด้วยความโมโหว่า “แกเป็นลูกบ้านไหนกัน ถึงได้ไร้ การอบรมสั่งสอนแบบนี้ พ่อแม่ไม่สั่งสอนแกหรือ วันนี้ก็ให้ฉันมา สั่งสอนแกแล้วกันว่ารู้จักกาลเทศะเขาทำกันอย่างไร

เอ่ยแล้ว เขาก็ยกมือขวาขึ้นสูง คิดจะสะบัดลงไปที่หน้าของไอรา

เพียงแต่ว่า มือของเขายังไม่ทันได้สะบัดลงไป แขนก็ถูกจับเอา ไว้แน่นเสียก่อน พละกำลังนั้นเกือบจะทำให้แขนของเขาหักได้ อย่างไรอย่างนั้น

“คุณเก่งกาจมาจากที่ไหนกัน ถึงกลับกล้ามาอบรมสั่งสอน ลูกสาวผม?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ