บทที่ 419 เธอพูดออกมาได้อย่างไรกัน
นรมนถือโทรศัพท์มือถือเหม่อลอยอยู่ชั่ว ครู จนกระทั่งถึงตอนที่เสียงโทรศัพท์มือถือดัง ขึ้นอีกครั้ง เธอถึงได้สติกลับคืนมา
หมายเลขโทรศัพท์บนหน้าจอโทรศัพท์ มือถือยังคงเป็นหมายเลขแปลกหน้า
นรมนรู้สึกว่าตัวเองน่าขบขันมาก ที่นึกว่า เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์มือถือแล้ว คนอื่นก็จะหา ตัวเองไม่พบ เวลาก็เพิ่งจะผ่านไปได้ไม่กี่วัน กลับสามารถโทรศัพท์มากันได้ ดังนั้นบนโลก ใบนี้ไม่มีอะไรที่ตัวเองคิดว่าสามารถปกปิดได้ แล้วจะปกปิดได้จริงๆ
เธอวาดมือผ่านปุ่มรับ เสียงจากฝ่ายตรง ข้ามเป็นเสียงที่ไม่เคยได้ยินคนหนึ่ง
“คุณนรมน รูปภาพถ่ายได้ไม่เลวเลยนะ ครับ มีความสนใจจะถ่ายโฆษณาหรือว่าหนังอ โรติกไหมครับ”
นี่เป็นเสียงอัปลักษณ์ของผู้ชายคนหนึ่ง
คิ้วของนรมนขมวดเป็นปมทันที
“คุณอยากตายหรือคะ ถ้าหากว่าอยาก ล่ะก็ ฉันจะให้คุณสมปรารถนา”
นรมนพูดจบแล้วก็สายตัดโทรศัพท์ไป
เป็นใครกันแน่ที่เปิดเผยเบอร์โทรศัพท์ ของเธอออกไป
ตังเม หรือ
ไม่สามารถตัดความเป็นไปได้นี้ออกไป ได้เช่นกัน เพียงแต่เกรงว่าเบอร์โทรศัพท์เบอร์ นี้คงไม่สามารถใช้ต่อไปได้อีกแล้ว
นรมนปิดโทรศัพท์มือถือ รู้สึกว่าภายใน ห้องอุดอู้เป็นอย่างมาก
เธอเดินออกจากห้อง ธิดาและนาวิน พวกเขาอยู่ที่เรือนกระจก นรมนไม่ได้ทักทาย อะไร คิดจะไปเดินเล่นในสวน แต่กลับพบเงา ร่างของคุณนายทวีทรัพย์ธาดาปรากฏขึ้นในที่
ไม่ไกล
บรมนคิ้วขมวดเล็กน้อย
เห็นได้ชัดเจนว่าคุณนายทวีทรัพย์ธาดา ก็มองเห็นเธอ จึงกวักมือเรียกนรมน
บรมนลังเลอยู่ชั่วครู่ สุดท้ายแล้วก็ยังคง
เดินเข้าไปหา
“มีเรื่องอะไรหรือคะ”
เธอกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดานั้นไม่มี ความสัมพันธ์อะไรต่อกันนานแล้ว เพียงแต่ว่า สําหรับคุณนายทวีทรัพย์ธาดา เธอยังคงไร้ หนทางที่จะทําเป็นมองไม่เห็นได้
ยิ่งไปกว่านั้น อาณาเขตส่วนตัวของบุริศร์ เธอกลับสามารถเข้ามาได้ ดูท่าว่าคงจะใช้เส้น สายความสัมพันธ์
เมื่อคิดถึงตรงนี้ คิ้วนรมนก็กดล็กมากกว่า
เดิม “คุณนายทวีทรัพย์ธาดาคะ คุณน่าจะรู้ว่า ที่นี่เป็นอาณาเขตส่วนตัว หากไม่มีใครเชิญเข้า มา ดิฉันสามารถเรียกบอดี้การ์ดมาพาตัวคุณ ออกไปได้นะคะ”
นรมนไม่อยากจะพูดคำพูดเหล่านี้กับ คุณนายทวีทรัพย์ธาดา แต่ว่าตัวเองก็อดไม่ได้ จริงๆ
ถ้าหากว่าทุกคนล้วนเข้ามาได้ล่ะก็ เธอ จะหลบหนี แอบซ่อนตัวไปทําไมกัน
เดิม หน้าของคุณนายทวีทรัพย์ธาดาก็ ไม่น่าดูเท่าไร ตอนนี้ได้ยินนรมนพูดจาแบบนี้ แล้ว สีหน้าก็ยิ่งไม่น่าดูยิ่งกว่าเดิม
“เธอพูดจากับผู้อาวุโสแบบนี้หรอกหรือ”
ความจริงแล้ว นรมนก็อยากจะพูดคุยกับ คุณนายทวีทรัพย์ธาดาดีๆ เพียงแต่น่าเสียดาย ที่สีหน้าของเธอทําให้ผู้คนที่เห็นรู้ว่าไม่มีสิ่ง
ดีๆอะไรจะพูด
คุณนายทวีทรัพย์ธาดาแค่นเสียงเย็น เป็นพวกที่ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนอย่างที่ คิดไว้จริงๆ”
ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไม่ต้องอยู่ที่นี่มองดู ดิฉันที่ไร้การอบรมสั่งสอนอีกเลยค่ะ เชิญคุณ ตามสบาย”
นรมนเอ่ยจบก็หมุนตัวจากไป
“นรมน เธอคิดว่าฉันสมัครใจที่จะมาหา เธอจริงๆอย่างนั้นหรือ ฉันมาเธอเพราะมีธุระ
“ดิฉันคิดว่า ดิฉันไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องพูด คุยกับคุณนายทวีทรัพย์ธาดาไม่ใช่หรือคะ ถึง อย่างไรพวกเราก็ไม่ได้สนิทสนมกัน
นรมนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่มีโทน สูงต่ำ แต่ท่าทีเช่นนี้กลับทำให้โทสะของ คุณนายทวีทรัพย์ธาดาปะทุขึ้นมา
“ตัวเธอเองทําเรื่องขาย หน้าออกมา ขนาดนั้น ในเมื่อประกาศไปแล้วว่าจะหย่ากัน ตอนนี้ยังพักอาศัยอยู่ในบ้านของบุรีศรีทำไม อีก เธอควรจะหย่ากับเขา หลังจากนั้นก็ไปจาก เมืองชลธี หาสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จักเธอถึงจะ ถูก”
คําพูดของคุณนายทวีทรัพย์ธาดาทำให้ เท้าของนรมนหยุดทันที
“ดิฉันจะหย่ากับบริศร์หรือไม่ เกี่ยวข้อง อะไรกับคุณด้วยหรือคะ คุณอยากให้ดิฉันหย่า กับบริศขนาดนั้นเลยหรือคะ”
ตัวเธอเองทำเรื่องอับอายขายขี้หน้า ขนาดนั้น ถ้าเป็นตระกูลใหญ่ก็ล้วนทนไม่ได้ ทั้งนั้น ตัวเธอเองไม่มีสมองคิดหรืออย่างไร
“ดิฉันทําเรื่องน่าอับอายอะไรหรือคะ ถึง ได้ทําให้คุณนายทวีทรัพย์ธาดามาเหยียด หยามฉันถึง ”
นรมนรู้สึกว่าดวงชะตาชีวิตตัวเองในชาติ ที่แล้วอาจจะไม่เหมาะสมกับเธอ
ก่อนหน้านี้ยังรู้สึกว่าอาจเป็นเพราะตุลยา ขวางกั้น แต่มองจากท่าทีของคุณนายทวี ทรัพย์ธาดาในตอนนี้แล้ว เธอคงจะไม่ชอบตัว เองจริงๆ
ตอนแรกที่สิ้นเปลืองความคิดอยากจะหา เธอให้พบ หรืออาจจะเป็นเพราะเธอไม่ได้มี ท่าทางเหมือนกับหลานสาวในความคิดของ คุณนายทรัพย์ธาดา ดังนั้นตอนนี้จึงได้มีท่าที ผิดปกติแบบ หรือ
นรมนไม่เข้าใจ แต่กลับรู้สึกว่าในใจ ความรู้สึกที่บรรยายออกมาไม่ได้อยู่
ถูกญาติของตัวเองพูดแบบนี้ใส่ เธอรู้สึก ได้รับความเจ็บปวดมากเป็นพิเศษจริงๆ แต่เธอ ดื้อดึงมาก แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บปวดในใจ แต่ตอนนี้ ก็จะไม่แสดงมันออกมา
คุณนายทวีทรัพย์ธาดาคิดไม่ถึงเลยว่า นรมนในตอนนี้จะยังเอ่ยถามตัวเองได้อย่าง มั่นใจอีก จึงยิ้มเข็นพลางเอ่ยว่า “เธอทำอะไร น่ะหรือ ก็เรื่องที่สื่อมวลชนรายงานพวกนั้นไง ถ้าหากว่าฉันเป็นเธอ คงจะหาสถานที่ตายไป นานแล้ว ยังจะออกมาให้ขายขี้หน้าอีกหรือ ตระกูลโดเล็กไม่ได้ถือสาเอาความเธอ เธอยัง นึกว่าตระกูลโตเล็กใจกว้างมากหรือ ผู้อื่นรอ ตัวเธอถอยออกไปเองต่างหาก และก็ไม่รู้ว่า บิดามารดาตระกูลธนาศักดิ์ธนของเธอสั่งสอน เธออย่างไร ถึงให้เธอทําเรื่องอับอายขาย หน้าแบบนี้ออกมาได้
“คุณพอได้แล้ว! คุณพ่อคุณแม่ของดิฉัน จะสอนฉันอย่างไร คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์ ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้ คนที่เข้าใจล้วนรู้ว่าดิฉัน ถูกใส่ร้าย คุณถึงกลับวิ่งมาถามดิฉัน ทั้งยังให้ ดิฉันไปตาย ดิฉันไม่เข้าใจจริงๆว่า ดิฉันไปขัด ขวางอะไรคุณ ถึงได้ทำให้คุณตั้งใจวิ่งมาน รอบหนึ่งเพื่อเหยียดหยามฉัน
นรมนรู้สึกว่าคําพูดของคุณนายทวีทรัพย์ ธาดาเหมือนกับใบมีดอันแหลมคมแทงเข้ามา ในอกของเธอ เดิมคิดว่าหัวใจนั้นด้านซาไป แล้วก็เจ็บปวดขึ้นมาอีกครั้ง
นี่เป็นญาติของเธอเลยนะ!
เป็นญาติที่มีเลือดเนื้อเชื่อไขเดียวกัน! คุณนายทวีทรัพย์ธาดาอาจจะมองเห็น นํ้าตารื้นในนัยน์ตาของนรมน จึงรีบหันหน้าไป อีกด้านทันที พลางเอ่ยว่า “อย่างไรเธอก็มีข่าว อื้อฉาวหลุดออกมาแล้ว เธอจะดื้อด้านอยู่ใน ตระกูลโตเล็กไปก็ไม่มีประโยชน์ กลับทำให้ตัว เองด้อยค่ากว่าคนอื่นหนึ่งขั้น ขอเพียงแค่เธอ หย่ากับบริศร์ ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาจะมอบ ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้กับเธอ หลังจากนั้นก็ส่ง เธอไปต่างประเทศ ถึงต่างประเทศแล้ว ก็ไม่มี ใครรู้จักเธอ เธอสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ของ เธอที่นั่นได้เช่นกัน”
เมื่อได้ยินคุณนายทวีทรัพย์ธาดาพูดเช่น นี้แล้ว นรมนก็ตะลึงค้างไปทันที
“ให้ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตระกูลทวี ทรัพย์ธาดากับดิฉัน เพื่อให้ดิฉันหย่ากับบุริศร์ หรือคะ นี่มีประโยชน์อะไรกับคุณ หรือตระกูล ทวีทรัพย์ธาดาหรือคะ”
“ฉันไม่ได้ทําเพื่อตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ฉันทําเพื่อเด็กน้อยตุลยาต่างหาก บุรีศร์นอน กับเธอไปแล้ว เด็กสาวบริสุทธิ์คนหนึ่งถูก ทรมานจนกลายเป็นแบบนั้น ถ้าหากว่าเธอไม่ หย่ากับบริศร์ ตุลยาจะแต่งให้กับบุรีศร์ได้ อย่างไรกัน เมื่อวานฉันไปบ้านตระกูลโตเล็ก กับดุลยาแล้ว บริศบอกว่าจะไม่หย่ากับเธอ คุณนายตระกูลโตเล็กก็พูดว่า ตระกูลโตเล็กไม่ เคยมีประวัติการหย่ามาก่อนในอดีต แต่เด็ก น้อยดุลยาไม่สามารถถูกบุรีศร์ล่วงละเมิดอย่าง เสียเปล่าแบบนี้ได้ เธอเป็นพี่สาวของเธอ ตอน นี้ก็มีเรื่องน่าอับอายแบบนี้ออกมา เธอก็หลบ ทางให้น้องสาวเสียเถอะ ให้เธอเป็นคุณนาย น้อยของตระกูลโตเล็ก ก็ถือได้ว่าของดีๆไม่ได้ หลุดไปอยู่ในมือคนอื่นแล้วใช่หรือไม่”
เมื่อได้ยินคุณนายทวีทรัพย์ธาดาพูดแบบ นี้แล้ว นรมนก็ถูกทําให้โกรธจนยิ้มออกมา
“วันนี้คุณมาเพื่อเป็นคนเจรจาให้กับดุล ยาหรือคะ ให้ดิฉันส่งมอบสามีของตัวเองให้ กับเธอ ทั้งยังพูดออกมาอย่างสง่าผ่าเผยเสีย ขนาดนั้น คุณคิดว่าอาศัยอะไรมาทำให้ดิฉัน ทำให้เธอสมปรารถนากันค่ะ”
“เธอเป็นน้องสาวของเธอ!”
คุณก็ยังเป็นคุณยายของดิฉันนะคะ! คุณ ได้คิดเพื่อดิฉันบ้างไหมคะ ระหว่างฉันกับบริศร์ ยังมีลูก พวกเราหย่ากันแล้ว ลูกของพวกเรา จะทำอย่างไร พูดได้ดีจริงๆค่ะ ใช้ทรัพย์สิน ครึ่งหนึ่งของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเพื่อไล่ฉัน ไป คุณคิดว่านี่เป็นของขวัญที่มอบให้ดิฉัน อย่างมหาศาลใช่หรือไม่คะ แต่คุณมีสิทธิ์อะไร กัน เพื่อคนนอกคนหนึ่ง ให้หลานสาวของตัว เองหย่า คุณ ตลกจริงๆ ! คุณแม่สามีของดิฉัน พูดว่า ตระกูลโตเล็กไม่เคยมีประวัติการหย่ามา ก่อนในอดีต คุณจึงวางแผนเข้าทางดิฉัน ให้ ดิฉันเป็นฝ่ายถอยออกไป แต่ว่าคุณมีสิทธิ์อะไร เป็นใครกันที่เห็นแก่หน้าของคุณ นี่เป็นเรื่อง ภายในตระกูลโตเล็กของพวกเรา ขอพูด ประโยคที่ไม่น่าพึงประโยคหนึ่งนะคะ ตอนนี้ ดิฉันเป็นคุณนายน้อยของตระกูลโตเล็ก ไม่ ต้องพูดเลยว่าบุรีศร์ไม่ได้แตะต้องดุลยา แม้ว่า จะหลับนอนด้วยกันไปแล้ว ดิฉันก็อาศัย สถานะคุณนายน้อยของตระกูลโตเล็กมามอบ เงินให้กับเธอ เพื่อไล่เธอไปก็จบแล้ว คุณกลับ ให้ดิฉันหย่ากับบริศ เพื่อหลีกทางให้เธอ ใคร มอบความกล้ามากมายขนาดนั้นให้กับพวกคุณ คะ”
คราวนั้นรมนมีโทสะแล้วจริงๆ
แม้ว่าคุณนายทวีทรัพย์ธาดาจะพูดว่า จะ เนรเทศเธอออกจากตระกูลทวีทรัพย์ธาดา เธอ ก็ไม่เคยมีโทสะมาก่อน
แต่ตอนที่มองหญิงชราที่อาศัยความ อาวุโสกว่ามาดูถูกคนอื่นที่อยู่เบื้องหน้านี้แล้ว ก็รู้สึกว่าเป็นผู้อาวุโสที่หน้าไม่อายเป็นอย่าง มาก นรมนจึงไม่เกรงใจอีกแล้ว
ธิดากับนาวินที่ได้ยินเสียงก็รีบวิ่งออกมา ตอนที่เห็นนรมนเผชิญหน้าอยู่กับคุณนายทวี ทรัพย์ธาดาอยู่นั้น ก็อดไม่ได้ที่จะก้าวขึ้นมา ถามว่า “คุณนาย ต้องการให้เรียกบอดี้การ์ด หรือไม่ครับ” คุณนายทวีทรัพย์ธาตาได้ยินก็มีโทสะ
ทันที
“นรมน ถ้าหากว่าเธอยังนับถือว่าฉันเป็น คุณยาย ให้ดีที่สุดก็ฟังฉันเสีย ตอนนี้ชื่อเสียง ของเธอดังกระฉ่อนไปในทางที่ไม่ดี หรือว่าจะ ให้น้องสาวของเธอต้องเสียชื่อเสียงไปด้วย กัน ไม่ว่าจะพูดอย่างไร เธอก็เคยแต่งงานมา แล้ว มีลูกมาแล้ว น้องสาวของเธอยังเยาว์วัย ยังเป็นหญิงสาววัยกำดัด หลังจากนี้จะไปหา ครอบครัวของสามีได้อย่างไร ทำไมเธอถึงไม่ คิดเผื่อน้องสาวเธอบ้าง”
ให้ดิฉันคิดเพื่อเธอหรือคะ อาศัยสิทธิ์ อะไรมาให้ดิฉันคิดเพื่อเธอกันคะ เธอเป็นหญิง สาวที่ยังไม่ได้แต่งงานคนหนึ่ง กลับโลภอยาก ได้พี่เขยตัวเอง ทั้งยังมีข่าวอื้อฉาวหลุดออก ไปอีก คุณยังจะให้ดิฉันคิดเพื่อเธอหรือคะ ดิฉันเคยแต่งงาน ดิฉันเคยมีลูก ดิฉันก็ควรจะ ตายได้แล้วใช่ไหมคะ บุรีศร์เป็นสามีของดิฉัน ไม่ใช่ส่งของ ที่จะให้คุณมาสั่งให้ดิฉันทำ อย่างไรก็ได้! คุณชอบเธอ คุณจะมอบทั้ง ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาให้กับเธอ ดิฉันก็ถอยให้ แล้ว เพราะไม่ว่าจะเป็นคุณหรือว่าตระกูลทวี ทรัพย์ธาดา สําหรับดิฉันไม่สนใจ! แต่ว่า คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งให้ดิฉันมอบสามีและ ครอบครัวของตัวเองออกไป ถ้าหลังจากนี้ดุล ยาต้องการชีวิต ของดิฉัน คุณก็จะให้ดิฉัน มอบชีวิตนี้ให้กับเธอใช่หรือไม่คะ”
นรมนเสียใจจริงๆ
เธอเคยคิดถึงค่าขอร้องที่น่าอับอายแบบ นี้มาก่อน และคุณนายทวีทรัพย์ธาดาก็พูดมัน ออกมาจริงๆ
เธอพูดออกมาได้อย่างไรกัน
คุณนายทวีทรัพย์ธาดาเห็นนรมนโกรธ จนตัวสั่น ก็ไม่กล้ามองตาเธอเท่าไร เอ่ยเสียง เบาว่า “เด็กน้อยดุลยาจิตใจโอบอ้อมอารี จะ ต้องไม่เอาชีวิตของเธอเด็ดขาด
ดังล่ะคะ” “เธอไม่เหมาะสมกับบริศร์ ไปจากเขา เธอสามารถหาผู้ชายที่ดีกว่านี้ได้”
นรมนนอกจากยิ้ม ก็มีแต่นิ่ม แต่ว่า นัยน์ตากลับเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา
“เหมาะสมกับดิฉันหรือไม่นั้น ต้องเป็น ดิฉันที่พูดค่ะ คุณไม่มีสิทธิ์จะมาวิจารณ์การ แต่งงานของดิฉัน เดิมดิฉันก็ไม่ได้วางแผนจะ ทําอะไรตุลยา แต่ในเมื่อพวกคุณบีบบังคับ อย่างนั้นก็อย่าโทษดิฉันแล้วกันนะคะ”
แววตาโหดเหี้ยมพาดผ่านนัยน์ตานรมน
“เธอคิดจะทําอะไร นรมน ฉันจะบอกเธอ ให้นะ ถ้าหากว่าเธอกล้าทําอะไรเด็กน้อยตุล ยาล่ะก็ ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปแน่นอน!
ท่าทางเคร่งเครียดของคุณนายทวีทรัพย์ ธาดาที่มแทงใจของนรมนอีกครั้ง
“มานี่หน่อย เชิญเธอออกไปให้ฉัน หน่อย! บอกกับพนักงานรักษาความปลอดภัย ในวันนี้ที่ปล่อยให้เธอเข้ามาว่า สามารถเก็บ ของแล้วไสหัวไปได้แล้ว! ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ตอนนี้ฉันก็ยังเป็นคุณนายน้อยของตระกูลโต เล็ก หลังจากนี้ ถ้าให้ฉันเห็นคนที่ทำเรื่องราว ไม่สะอาดปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีก ทุกคนก็ ไสหัวไปให้พ้นทั้งหมด!”
นโมนเอ่ยจบแล้วก็หมุนตัวจากไป คุณนายทวีทรัพย์ธาดาโกรธจนตัวสั่น
“เธอว่าใครทําเรื่องสกปรกกัน นรมน เธอ จะกําเริบเบสานเกินไปแล้วนะ!
“คุณนายทวีทรัพย์ธาดา เชิญคุณออกไป เถอะ ไม่อย่างนั้นพวกเราต้องเรียกพนักงาน รักษาความปลอดภัยแล้วจริงๆ!”
ธิดาไม่สนใจว่าคุณนายทวีทรัพย์ธาดาจะ มีฐานะสูงส่งเพียงใด ในตอนนี้จึงมีท่าทีที่จะ ลงมือ ถ้าหากว่าคุณไม่จากไป ทำให้คุณนาย ทวีทรัพย์ธาดามีโทสะจนเกือบจะหมดสติไป
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
