บทที่ 736 ถ้าเป็นเพื่อนชายก็ช่วย
นี่เป็นเบอร์เจ้าพ่อตลาดมรกต
เจตต์เคยออกแรงตามล่าเบอร์นี้ แต่เขาไม่รับสายแปลกหน้า คิดไม่ถึงว่านิตาจะมีเบอร์
เจตต์เห็นแววตานิตาซับซ้อน
ดูท่านิตาไม่ธรรมดาจริงๆ รู้จักคนระดับนี้ยังต้องไปเป็นพนักงานบริษัทท่องเที่ยวอีกเหรอ
คำตอบคือไม่แน่นอน
บวกกับท่าทีของนิตาเอง เจตต์ยิ่งต้องครุ่นคิด
หลังจากที่นิตาโทรศัพท์ติด ฝ่ายตรงข้ามก็รับอย่างว่องไว
“นิตา ทำไมถึงมีเวลาโทรหาผมล่ะ เมื่อก่อนเชิญยังไงก็ไม่ออก
มา”
คําพูดสนิทสนมของฝ่ายตรงข้าม ทำให้นิตาไม่ชอบใจ
นิตายิ้มพลางพูด คุณอาชาญ ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งทำตลาด มรกต ก็เลยนึกได้ว่าคุณลุงทำมรกตด้วยค่ะ อยากขอความช่วย เหลือคุณลุงเล็กน้อยค่ะ”
“เพื่อนที่ไหนกัน เพื่อนชาย ถ้าเป็นเพื่อนชายลุงช่วยแน่นอน
เจ้าพ่อมรกต โม้
นิตากระดากเล็กน้อย เธอมองเจตต์ เห็นเจตต์ไม่ได้มีท่าทีอะไร เป็นพิเศษ จึงยิ้มแล้วพูดว่า “คุณอาชาญ ล้อฉันเล่นอยู่เรื่อยเลย
ลุงพูดจริง ถ้าเป็นแฟนหนู ลุงช่วยทุกเรื่องเลย ถ้าไม่ใช่ลุง ต้องขอคิดหน่อย ตอนนี้ตลาดมรกตเข้มงวดขึ้นเรื่อยๆ วัตถุดิบ น้อยลงเรื่อยๆ ต่อไปราคาก็จะยิ่งสูง ถ้าจะมาเล่นๆก็อย่ามาเลย
คําพูดของคุณอาซาญ ทำให้นิตาเหมือนลงจากหลังเสือไม่ได้
เธอมองดูเจตต์ รู้สึกกระดากเล็กน้อย พูดขึ้น“คุณอาชาญ ถ้า ฉันบอกว่าเป็นเพื่อนชาย คุณลุงจะช่วยใช่ไหมคะ
“แน่นอนอยู่แล้ว”
“งั้นถ้าคุณลุงว่าใช่ก็ใช่ค่ะ”
คำพูดของนิตาทำให้แววตาเจตต์เป็นประกาย แล้วสงบลง “งั้นคุยกันง่าย หนูมาเขามาพบลุง เพื่อนชายของหนู ลุงจะต้อง สกรีนดีๆ”
พูดจบ คุณอาชาญจึงวางสาย
นิตามองเจตต์อย่างเขินอาย พูดขึ้น” โทษทีนะคะ เมื่อกี้ถ้าไม่ พูดแบบนี้ คุณอาชาญคงจะไม่ช่วยแน่ เขาเป็นคนดูแลตลาด มรกตที่นี่ จะหาใครก็ไม่รู้หาคุณลุง คุณแกล้งทำเป็นเพื่อนชาย ฉัน ก็จะได้แหล่งข้อมูลมาเพียบ
“ผมพูดมาตลอด ไม่เคยรังเกียจที่จะเป็นเพื่อนชายของคุณ ผม พูดจริงๆ”
เจตต์พูดจบก็เตรียมลุกขึ้นจากไป
จู่ๆเขาก็รู้สึกอึดอัด
ใช่ว่าเขาจะต้องทำธุรกิจนี้เสียเมื่อไหร่กัน ใช่ว่าเขาจะต้องเข้า ธุรกิจมรกตซะเมื่อไหร่ นิตาทำให้เขามองไม่ออก ในใจมีคำพูด ไม่สบอารมณ์ เขาอยากรู้เหลือเกินว่านิตาจะแสดงอย่างไรต่อ
นิตาเห็นเจตต์เดินออกไป คิดว่าเขารับไม่ได้ที่ใช้วิธีแบบนี้ใน การได้มาซึ่งธุรกิจ
“เจตต์คะ ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนเปิดเผย แต่ว่าบางเรื่องก็ต้องมี
มาตรการบ้าง”
“เช่นอะไรล่ะ”
เจตต์มองนิตา แววตาเฉียบคมทำให้เธอรับไม่ไหว
นิตาชะงัก รู้สึกว่าคำพูดของเจตต์มีนัยยะ แต่ไม่รู้ว่าทำไม เธอ คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้น”คุณอยากจะฟังตัวอย่างไหนล่ะคะ”
“ช่างเถอะ ผมออกไปสูดอากาศหน่อย คุณไม่ต้องตามมานะ”
เจตต์พูดจบจึงเดินออกไป
นิตามองตามเงาหลังของเขา ไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไรกันแน่ จึงได้เดินกลับห้องโดยลำพัง
หลังจากเจตต์ออกไปแล้ว สายลมอ่อนก็โชยเข้ามา แต่ว่าเขา ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลย ในใจยังคงขมุกขมัว แผดเผาเขาจนร้อนรุ่ม เหลือกําลัง
เขารู้สึกว่าตัวเองไม่มีเพื่อนเลยจริงๆ คนที่เขาคิดถึง ในตอนนี้
คือบริศร์กับนรมน
เจตต์โทรหานรมนทันที
บุริศร์ตื่นแล้ว ปวดหัวเหลือประมาณ
นรมนรีบไปชงชาให้เขา
ในเวลานี้เอง มือถือนรมนดังขึ้น
สายเรียกเข้าขึ้นชื่อเจตต์ บุริศร์มั่นคิ้ว จากนั้นรับสาย
“นรมน นิตามีปัญหา คุณรู้มั้ย หล่อนรู้จักเจ้าพ่อมรกต คนที่จะ รู้จักเจ้าพ่อมรกตได้ จะอยู่ในบริษัทท่องเที่ยวเล็กๆของคุณได้ไง คุณไม่คิดว่าควรตรวจสอบสักหน่อยเหรอ”
“มีปัญหาทําไมคุณไม่ตรวจสอบล่ะ
บริศ เอ่ยออกไป เจต ตกตะลึง
เขาหยิบมือถือมาตรงหน้า เป็นของนรมนนี่นา!
“บุริศร์ สนุกนักเหรอ ผมโทรหาบรมนคุณยุ่งอะไรด้วย ความ เป็นส่วนตัวคุณรู้จักไหม คุณได้รับอนุญาตจากนรมนหรือยัง คุณ ถึงไปยุ่งกับมือถือเธอ”
เดิมทีเจตต์อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว ตอนนี้เห็นบริศร์มารับโทรศัพท์ นรมนยิ่งอารมณ์ไม่ดี
บุริศร์ไม่ได้แสดงอาการโกรธใดๆ พูดเสียงเรียบนรมนชงชา
ให้ผมที
“แหมๆๆ ความสุขของคุณนี่นะเมาแล้วยังหาเหตุผลอีก ต้องชงชาให้ดื่มสร่างเมา! บุริศร์ คุณเป็นผู้ชายหรือเปล่า ใช้ผู้ หญิงแบบนี้ หน้าไม่อายเหรอ”
“ฟังแล้วรู้สึกคุณอิจฉานะเจตต์ คุณกำลังอิจฉาผมหรือเปล่า”
บริศ ยิ้มเรียบพูดขึ้น
เจตต์โมโหแทบระเบิด
“ผมอิจฉาเหรอ ล้อเล่นมั้ง! พี่เป็นใครครับ พี่เป็นคุณชายเจต เจ้าสำราญ! ผู้หญิงที่ผมเอาด้วยเยอะกว่าผู้หญิงที่คุณเคยเห็น อีก ยังมีหน้าพูดว่าผมอิจฉา อิจฉาบ้าบออะไร!
“ไม่ต้องอิจฉาบ้าบอหรอก อิจฉาผมก็พอ ไม่เป็นไร ผมไม่ถือ
“ถุย! กระดากบ้างไหมวะ บุริศร์ ผมค้นพบแล้ว ว่าดวงผมกับ คุณไม่สมพงศ์กัน เท่านี้นะ! นรมนกลับมาแล้วให้โทรหาผมแล้ว กัน”
เจตต์พูดจบจึงวางสาย
บุริศร์จ้องมอง โทรศัพท์ รู้สึกสนุกใจ
เมื่อก่อนนึกเสมอว่าเจตต์คือตัวอันตราย ตอนนี้ผ่านอะไรต่อมิ อะไรกับนโมนมาเยอะ ถ้ายังอ่านใจนรมนไม่ออก คงโง่เต็มทน
บุริศร์วางสาย นรมนก็กลับมา
“หัวเราะอะไร สบายอารมณ์ขนาดนี้”
“เจตต์โทรมา ผมรับสาย
บุริศร์รับน้ำชาจากนรมนมาจิบ
อืม อุ่นๆ ช่างอุ่นใจเหลือเกิน
นรมนชะงัก มองท่าที่ยิ้มอ่อนของบุริศร์แล้วถามขึ้น “พวกคุณ คงไม่ได้ทะเลาะอะไรกันใช่ไหม
“แล้วผมจะไปทะเลาะกับเขาทำไม มีเขาฝ่ายเดียวที่ระเบิด อารมณ์ พอได้ยินว่าคุณไปชงชาให้ผม ก็โมโหจนตัวสั่น”
บริศ พูดเสียงเรียบ นรมนฟังแล้วรู้สึกชวนขัน
“คุณไปว่าอะไรเขาอีก
“ผมจะไปว่าอะไรได้
นรมนนั่งข้างบุริศร์ โอบแขนเขา”เจตต์มีความรักค่ะ เพราะงั้น คุณไม่ต้องระแวงอะไรแล้ว
“ผมเปล่า เปล่าจริงๆนะ และถ้าเดาไม่ผิด คนรักของเขารู้สึกจะ ชื่อนิตา”
“คุณรู้ได้ไง”
นรมนประหลาดใจนัก
เห็นทีท่านรมนน่ารักขนาดนี้ บุริศร์จึงได้แต่ยิ้ม
เขาบีบจมูกนรมนเบาๆ พูดขึ้น “คุณบ้าไปแล้วหรือไง เจตต์เคย กลุ้มกับผู้หญิงคนเดียวซะที่ไหน พูดถึงปัญหาของนิตา ว่ารู้จักเจ้า พ่อมรกตอะไรสักอย่าง ให้คุณช่วยตรวจสอบ ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วๆ ไป เขาคงไม่ให้ความสำคัญ จะว่าไป ถ้าเขาคิดเผื่อคุณไปตรวจสอบเอง ยังจะต้องโทรหาคุณอีกเหรอ เห็นได้ชัดว่าว้าวุ่นใจ ไม่รู้ ว่าควรทําไง ถึงได้โทรมาขอคําปลอบใจ
พอฟังตรรกะของบุริศร์ นรมนรู้สึกว่าบุริศร์เชี่ยวชาญไปเสียทุก
อย่าง
“คุณทำให้ฉันรู้สึกว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความรัก ยังไง ประธานบริศร์ จีบสาวมากี่คนแล้วคะ
“แค่คุณคนเดียว ใช่ว่าไม่รู้สึกหน่อย”
นรมนอมยิ้มขึ้น
“ฉันไม่เชื่อ”
“ต้องให้ผมสาบานไหมล่ะ? ”
“ไม่ต้องขนาดนั้น”
นรมนหุบยิ้มไม่ลง
“อยากยิ้มก็ยิ้มเถอะ อย่าอั้นไว้เลย
“บ้าเหรอ”
นรมนเล่นจี้กับบริศร์ครู่หนึ่ง ถามขึ้น “เจ้าพ่อมรกตอะไรนั่น ก่อนหน้าไม่เคยได้ยินเจตต์พูดถึงเลย”
“อยากไปดูมั้ย”
“คุณรู้จักเขาเหรอ”
นรมนตกตะลึง
“จะไปรู้จักได้ไง”
บริศ วางมือนรมนลงบนมือตน พูดเสียงค่อย”เจ้าพ่อมรกตคน นี้ชื่อชาญ เป็นทหารเกษียณ ข่าวว่าหลังบาดเจ็บ เบื้องบน ให้เงิน เขามาก้อนหนึ่ง พอเขากลับมาก็หาคนลงทุน ไปเหมามรกตมา จากพม่าจํานวนนึง จากนั้นได้ทองมาถึงหนึ่ง ยิ่งทำยิ่งใหญ่โต แล้วเข้าครอบครองตลาดมรกต เรื่องนี้ผมได้ยินมาจากป้องอีกที ข่าวว่าเอกสารเกษียณผู้บังคับบัญชาการเป็นคนเซ็นด้วย”
นรมนไม่รู้ว่ายังมีเรื่องราวอีกมากแค่ไหน จึงถามแล้วเกี่ยว อะไรกับนิตาล่ะคะ”
“เรื่องนี้ต้องไปถามชาญแล้วล่ะ ผมไม่ใช่เขา ผมไม่รู้หรอก ถ้า คุณสนใจ พวกเราไปด้วยกันก็ได้
“จริงหรือคะ คุณจะอยู่ฝังศพที่นี่ไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ไง แต่ไม่รีบ พรุ่งนี้พวกเราฝังป้าโอแล้ว ก็ให้คนงานฝัง
พวกเราออกไปกัน”
ได้ยินบริศ กล่าว นรมนดีใจมาก
“ตกลงค่ะ พากานต์ออกไปเปิดหูเปิดตาด้วย”
บุริศร์เห็นนรมนดีใจ จึงพูดอย่างเซ็งๆ “ทำไมตอนนี้คิดถึงแต่ ลูกเล่า”
“บ้าเหรอ นั่นลูกชายฉันนะ ฉันจะไม่คิดถึงเขาได้ไง อีกอย่าง กานต์เองต่อไปก็ไม่รู้จะทำไร พาเขาออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดี
“ได้ๆๆ คุณว่าไงว่ากัน ตอบโทรศัพท์เจตต์เถอะ ไม่งั้นเขาคง คลุ้มคลั่ง”
บุริศร์ยัด โทรศัพท์ใส่มือนรมน ยิ้มแล้วพูด “ผมไปดูลูก หน่อย! ”
“อะไร ไปดื้อๆแบบนี้นะ ไม่กลัวเจตต์คิดว่าเรานินทาเหรอ” “คุณไม่หรอก แต่ถ้าเจตต์พูดอะไร คุณก็ไม่ต้องสนใจ
บุริศร์ยักคิ้ว หมุนตัวกลับเข้าห้อง
นรมนรู้สึกปริศ เปลี่ยนราวคนละคน เขามีเหตุผลมาก
เธอโทรกลับเจตต์อย่างสบายอารมณ์
“ฮัลโหล เจตต์คะ หาฉันมีอะไร เรื่องเจ้าพ่อมรกตฉันจะเล่าให้ ฟัง ข่าวว่าเก่งมากเลย คุณต้องตั้งใจเรียนรู้นะ”
พอโทรติดนรมนก็เปิดปากพูดทันที แต่ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้ตอบ อะไร
“ฮัลโหล เจตต์ ได้ยินมั้ยคะ”
นรมนคิดว่าสัญญาณไม่ดี จึงถามขึ้น
แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับเป็นเสียงนิตา
“สวัสดีค่ะ เลขาไพลินใช่มั้ย ฉันนิตาเป็นแฟนเขาค่ะ คุณมีธุระ กับเขาหรือคะ เขาไปห้องน้ำ เดี๋ยวมาค่ะ”
คำพูดนิตาทำให้นรมนชะงักเลขาไพลินเหรอ อะไรกันเนี่ย?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
