บทที่11 เธอมันเป็นนางจิ้งจอก

“ฉันเป็นใครน่ะ ฉันเป็นว่าที่นายหญิงของประธานบริษัทฮัวยู กรุปน่ะสิ! ฉันเตือนเอาไว้นะ อยู่ห่างๆบุริศร์ไว้หน่อย คุณน้ำ รีบ เรียกเจ้าหน้าที่ รปภ. เอาตัวผู้หญิงคนนี้ออกไป!”

เสียงของเขมิกานั้นแหลมเล็ก

“ว่าที่นายหญิงของประธานบริษัทรี นั่นแปลว่าตอนนี้ยังไม่ใช่นี่ นา ฉันต้องเตือนคุณเอาไว้อย่างนะ สำหรับบุริศร์ ฉันเป็นคน สำคัญเอามากๆ ตอนนี้คุณจะเอาตัวฉันออกไป น่ากลัวว่าอีกไม่ นานฉันก็ต้องถูกเชิญเข้ามาใหม่”

นรมนพูดอย่างเนิบๆ เธอขี้เกียจแม้แต่จะชายตามองเขมิกา

เขมิกาถูกปฏิบัติเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้หล่อนลุกเป็นไฟ “เชิญเธอกลับมาหรอ เธอฝันไปรึเปล่า เธอรีบไสหัวไปเดี๋ยวนี้!”

แล้ว

หล่อนเห็นคุณน้ำไม่ขยับเขยื้อน เธอจึงก้าวไปข้างหน้าและ ผลักนรมนด้วยตัวเอง ไม่คาดคิดว่านรมนจะเองตัวหลบ

เขมิกาไม่ทันตั้งตัว เธอยืนอย่างไม่มั่นคง จนในที่สุดก็ล้มลงไป

ข้างหน้า

“ว่าที่นายหญิงของประธานบริษัท ระวังหน่อยสิคะ”

นรมนมีน้ำใจยื่นมือออกเพื่อช่วยหล่อน แต่เขมิกากับมองว่านี่

เป็นการล้อเลียน

“แกไสหัวออกไป!”

หล่อนผลักมือเธอออกไป

เสียงฝ่ามือดังกังวานขึ้นทั่วทั้งห้องโถง

ใบหน้าของนรมนบวมแดงขึ้นมา แต่เขมิกาก็ยังไม่ยอมหยุด

เธอจิกผมยาวงามของนรมนเอาไว้ และกล่าวอย่างชั่วร้าย “สาร

รูปของแกอย่างนี้ ยังจะกล้ามายั่วยวนบุริศร์ที่บริษัทฮัวยูกรุปอีกมั้ย ครั้งนี้เป็นการเตือนนะ! ถ้ายังมีครั้งต่อไปอีกฉันจะจัดการ ทำลายหน้าสวยๆของแกซะ!”

คำพูดชั่วร้ายของเธอทำให้นรมนหรี่ตาลง เธอต้องการที่จะ ขัดขืน แต่หางตาเธอเหลือบไปเห็นเงาร่างที่คุ้นตากำลังออกมา จากลิฟต์

ผู้หญิงที่หยิ่งและเผด็จการคนนี้ยังไม่เห็นว่าบุริศร์กำลังเดินมา นรมนซึ่งเห็นว่าบุริศร์เพิ่งออกมาจากลิฟต์ เธอจึงปล่อยให้เขมิ กาเล่นใหญ่จิกผมของเธอไป เธอจงใจพูดขึ้นด้วยความโกรธ “บริษัทฮัวยูกรุปที่แท้ก็ชอบรังแกคนอื่น!”

“รังแกคนอื่น ฉันไม่ทำให้เธอเสียโฉมก็ดีแค่ไหนแล้ว ทางที่ดี เธอรีบออกไปจากบริษัทฮัวยูกรุปเดี่ยวนี้ ไม่อย่างนั้น”

“ประธานบุริศร์ นี่เป็นวิธีปฏิบัติที่คุณใช้ในการต้อนรับ สถาปนิกของบริษัทคู่สัญญาอย่างนั้นหรือคะ ถ้าหากว่าประธาน บุริศร์ไม่ได้จริงใจที่จะร่วมมือกัน ก็ควรที่จะไปเจรจากับประธาน บริษัทของดิฉันเอง ไม่จำเป็นต้องมาดูถูกพวกเราพนักงานของ บริษัทHJกรุปก็ได้!”

นรมนขัดจังหวะคำพูดของเขมิกา ดวงตาเธอจ้องตรงไปที่บุรี

ศร์

บุริศร์ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นฉากอันน่าเกลียดของเขมิกาเช่น

“เขมิกา ปล่อยมือ!”

เสียงของบุริศร์เย็นเฉียบราวกับน้ำแข็ง

เขมิกาไม่คิดว่าจู่ๆบริศร์จะลงมาเธอชะลอการกระทำลง นร “ว่าไง ว่าที่คุณผู้หญิงของฮัวยูกรุป ยังอยากที่จะหาเรื่องชก

มนกลับไม่ยอมที่จะพลาดโอกาสนี้

ต่อยกับฉันอยู่ไหมคะ”

“เขมิกา!”

นี้
เสียงของบุริศร์เต็มไปด้วยความโกรธ

เขมิกาจึงได้สติกลับคืนมา เธอรีบปล่อยมือออกจากนรมน ตอนที่เธอหันกลับไปมองบุริศร์ เธอรู้สึกอับอายยิ่งนัก

“บุริศร์ มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น ผู้หญิงคนนี้มากวนประสาทฉัน เธอดูไม่น่าไว้ใจ ฉันก็เลย…”

“หยุดพูด! ไปได้แล้ว!”

บุริศร์ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงร้ายกาจที่ทำเรื่องน่าอับอาย ซึ่งอยู่ตรงหน้าตอนนี้คือเขมิกา

เขาเมินเฉยต่อเขมิกา เมื่อหล่อนพยายามยื่นมือออกมาเพื่อที่ จะคว้าแขนของบุริศร์ไว้ บุริศร์กลับหลบอย่างรวดเร็ว

“คุณนรมน ขอโทษด้วยครับ”

บุริศร์ยื่นมือออกให้นรมน

เพราะว่าเมื่อสักครู่ถูกเขมิกาดึงผมเอา นรมนจึงได้แต่ก้มศีรษะ ลง ตอนนี้เธอมองเห็นนิ้วเรียวยาวบนฝ่ามือของบุริศร์ นัยน์ตาเธอ สั่นไหวเล็กน้อย

“ประธานบุริศร์ ฉันว่าการร่วมงานของเราน่าจะมีปัญหาแล้วล่ะ ดิฉันต้องรายงานให้ท่านประธานของบริษัทฉันทราบถึงเรื่องการ ต้อนรับของพวกคุณที่นี่ แล้วเราค่อยมาเจรจาเรื่องการงาน”

นรมนเงยหน้าขึ้นในทันที นัยน์ตาหลักแหลมคู่นั้นจ้องเขม็งไป

ที่บุริศร์

บุริศร์นิ่งอึ้งไป

ใช่เธอรี

นรมนกับบุคคลนี้ไม่ใช่แค่ชื่อที่เหมือนกัน แม้แต่ลักษณะการ แต่งตัวท่าทางการเดิน ผู้หญิงคนนี้คือแคทเธอรีรี

บุริศร์หลับตาลงชั่วครูและมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว “คุณนรมนคงจะเข้าใจผิด เขมิกาไม่ได้เป็นคนของบริษัทเราเป็นเพียงคนในครอบครัว เมื่อสักครู่ที่เธอไร้มารยาทกับคุณผม ต้องขออภัยแทนเธอด้วย”

ตอนที่บุริศร์พูดว่า “คนในครอบครัว” คำนั้นเหมือนเป็นกริช แหลมที่แทงหัวใจเธอ เปิดรอยแผลเป็นของนรมนออกมาอีก ครั้ง เจ็บปวดเลือดไหลเป็นทาง

“คนในครอบครัวรึี”

นรมนหัวเราะเบาๆ แววตาเยือกเย็น

“แม้แต่คนในครอบครัวของบริษัทประธานฮัวยูกรุปก็ยังไม่ ต้อนรับดิฉันเลยท่านประธานบุริศร์จะให้ฉันเชื่อได้อย่างไรว่า บริษัทฮัวยัว กรุป จริงใจที่จะร่วมมือกับบริษัทH กรุปเราจริงๆ”

นรมนพูดจบก็หันหลังเดินจากไป

ถึงแม้ว่าผมเผ้าเธอจะยุ่งเหยิง ใบหน้าก็บวมแดง แต่นั่นก็ไม่ได้ ลดความสง่างามของเธอลงเลย

บุริศร์คว้าแขนของเธอเอาไว้ ทันใดนั้นมืออันอบอุ่นก็ทำให้นร มนประหลาดใจ จากนั้นก็ตามมาด้วยคำประชดประชัน

“ว่าไงคะ ประธานบุริศร์ ว่าที่นายหญิงของประธานบริษัทตบตี ดิฉันยังไม่พอ ประธานบุรีศร์ยังจะใช้กำลังบังคับดิฉันอีกหรือคะ”

คิ้วของบุริศร์ย่นขึ้นทันที

ทำธุรกิจมาหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกคนทำให้ให้พูดไม่ ออก หนำซ้ำคนคนนั้นยังเป็นผู้หญิงอีก!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ