บทที่ 124 เขาเป็นคนสำคัญของฉัน
ร่างเล็กของกานต์สั่นสะท้านเพราะความหนาวเย็น แต่ได้ แต่นอนรอตรงนั้นโดยที่ขยับไม่ได้
เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนจับตัวเขามา ดุร้ายหรือไม่ และไม่รู้ ว่าที่นี่คือที่ไหน เขาทำได้เพียงหลับตาแกล้งสลบ
เวลาผ่านไป แต่ไม่มีใครเข้ามา กานต์ที่ทั้งหนาวและหิวก็ อดไม่ได้ที่จะหลับไปอีกครั้ง
เวลาสำหรับนรมนและบุริศร์นั้นเป็นช่วงที่เป็นทุกข์
พวกเขากำลังสืบอย่างขะมักเขม้นและรอโทรศัพท์ดังขึ้น ด้วย หวังว่านี่จะเป็นแค่การลักพาตัวและการขู่กรรโชกธร รมดาๆ แต่คืนหนึ่งผ่านไปแล้ว ไม่มีโทรศัพท์ดังเลยสักนิด การสืบสวนภายนอกก็เหมือนจมลงไปในทะเล ไม่มีข่าวใดๆ เลย สำหรับเขมิกาและตั้งเม ตระกูลโตเล็กไม่ได้ลดความ ระมัดระวังลงเลย น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้ออกไปข้าง นอก เงื่อนงำสักนิดก็ไม่มี
ความไม่สบายใจของนรมนมาถึงจุดที่กำหนดไว้แล้ว
“ไม่ได้การแล้ว ฉันรอต่อไปไม่ได้แล้ว ฉันต้องออกไปหา ฉันต้องไปหาเองทุกซอกทุกมุม!”
นรมนวิ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง
เธอไม่ได้นอนทั้งคืน ดวงตาเธอเป็นสีแดงเข้ม สีหน้า
ซีดเซียวน่ากลัว
บุริศร์กลับกอดเธอเอาไว้
“นรมน เธอหาไปรอบๆ แบบแมลงวันมันไม่มีประโยชน์!”
“ถึงจะไม่มีประโยชน์ฉันก็ต้องไปหา บุริศร์ คุณไม่ใช่แม่ คุณไม่รู้ความรู้สึกฉันในตอนนี้หรอก กานต์เกิดมาจากการ เสี่ยงชีวิตของฉัน เขาเป็นคนสำคัญของฉัน ถึงฉันจะหาไม่ เจอ อย่างน้อยฉันก็ได้หาบนถนนเอง ฉันรู้สึกมาตลอดว่า ฉันรออยู่ที่บ้านแบบนี้ไปเฉยๆ ฉันรู้สึกผิดต่อลูก ถ้ากานต์ เป็นอะไรขึ้นมาจริงๆ ฉันก็อยู่ไม่ได้แล้ว”
เรี่ยวแรงทั้งหมดของนรมนพังทลายอย่างสมบูรณ์ใน ตอนนี้
บ่ายวันหนึ่งและอีกหนึ่งคืนผ่านไป เป็นเวลาสิบสอง ชั่วโมงแล้ว แต่ก็ไม่มีข่าวเกี่ยวกับกานต์เลยสักนิด นี่มัน หมายความว่าอะไร จริงๆ ไม่ใช่แค่นรมน บุริศร์ก็มั่นใจมาก เหมือนกัน
โอกาสที่จะหากานต์เจอนั้นลดลงอย่างมหาศาล
ถ้าเขาออกไปจากเมืองชลธี โลกที่กว้างใหญ่ภายนอก เขาควรไปหาลูกชายที่ไหน?
ห้าปีไม่ได้เจอ เพิ่งจะเจอลูกชายตัวเอง ตอนนี้เขาหายไป ต่อหน้าต่อตาตัวเอง บุริศร์รู้สึกแย่อย่างมาก เห็นนรมนใน ตอนนี้เขายิ่งโทษตัวเอง
“ฉันจะออกไปหากับเธอ!”
การตัดสินใจของบุริศร์ทำให้พฤกษ์ตกใจเล็กน้อย
“ประธานบุริศร์ ไม่ได้นะ! คุณเป็นพระเจ้าของเมืองชลธี ถ้าคุณออกไปหาด้วยตัวเอง ทั้งเมืองชลธีต้องวุ่นวาย!”
“ก็วุ่นวายไปสิ ตอนนี้ฉันไม่ใช่ประธานบุริศร์อะไรนั่นแล้ว ไม่ใช่พระเจ้าของเมืองชลธีด้วย ฉันเป็นแค่พ่อคนหนึ่ง! ที่ ลูกชายหายไป พ่อที่ต้องการหาลูกชายกลับมา! แจ้งให้ สื่อมวลชนทุกคนทราบว่าคุณชายน้อยของตระกูลโตเล็ก หายตัวไป ส่งรูปภาพของกานต์ออกไปบอกทุกคน ผู้ให้ ข่าวและเบาะแส ตระกูลโตเล็กต้องตอบแทนอย่างหนัก แต่ ถ้ามีใครทำให้คนของตระกูลโตเล็กแปดเปื้อน ถึงจะต้อง ใช้ทรัพย์สมบัติตระกูลโตเล็กจนหมด ฉันก็จะให้ไอ้คนนั้น มันจ่าย!”
บุริศร์ทำการตัดสินใจแบบนี้
เดิมที่วางแผนรอให้กานต์กลับมาแล้วจะใช้ชีวิตกับ ลูกชาย หลังจากพัฒนาความสัมพันธ์ก็จะให้เขาไปรู้จัก บรรพบุรุษ แต่ตอนนี้ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้
มีแค่กานต์ที่เป็นคนของตระกูลโตเล็ก อีกฝ่ายถึงได้ รอบคอบ นี่คือการเดิมพันของบุริศร์
แต่ถ้าอีกฝ่ายเป็นอาชญากร บุริศร์ไม่อยากจะคิด
ตอนนี้มันถึงเวลานี้แล้ว อาจจะเป็นไปได้ทุกอย่าง เขาไม่ กล้ามองโลกในแง่ดีมากเกินไปจริงๆ แต่ต่อหน้านรมน เขา ก็ไม่สามารถให้นรมนได้รับความกดดันอะไร อย่างไรแล้ว เธอเป็นแค่คุณแม่คนหนึ่ง
แชมป์รีบมาถึงแล้ว
เขาเห็นบุริศร์และนรมนทำท่าจะออกไป ก็รู้ความคิดของ บุริศร์
ตอนนี้ไม่มีพ่อแม่คนไหนนั่งติดพื้นแล้ว
แชมป์พูดเสียงทุ่ม “ตอนอยู่ฐานฉันฝึกการลักพาตัวให้ กับกิจจาและกานต์ ฉันเชื่อว่าความฉลาดและความใจเย็น ของกานต์จะทิ้งเบาะแสให้เราได้ ตอนนี้กลัวว่ากานต์จะ ไม่มีโอกาสนี้ เอาแบบนี้แล้วกัน ฉันจะพาคนไปเดินรอบๆ เมืองชลธี อาจจะพบอะไรก็ได้”
ได้ยินแชมป์พูดแบบนี้ นรมนก็รู้สึกตื้นตันใจอย่างมาก “ขอบคุณค่ะ คุณแชมป์ โปรดช่วยฉันตามหาลูกชาย ด้วย”
เธอจับมือแชมป์เพราะตื่นเต้น บุริศร์ข้างๆ มอง ขมวดคิ้ว เล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร สถานการณ์ในตอนนี้เขายัง ต้องสนใจอะไรอีก?
แต่แชมป์รีบปล่อยนรมนอย่างรวดเร็ว พูดขึ้นเสียง ทุ้ม “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ คุณนรมนฉันจะต้องพากานต์ กลับมาอย่างปลอดภัย ฉันสัญญา!”
นรมนพยักหน้า
เธอยังคงตัดสินใจออกไปตามหากานต์ รอข่าวอยู่ที่บ้าน อย่างไร้จุดหมาย เธอนั่งนิ่งๆ ไม่ได้จริงๆ
บุริศร์ก็ตามไปอยู่แล้ว
บุริศร์พานรมนเทียวไปเที่ยวมาบนถนนเล็กใหญ่ในเมืองชลธีชั่วขณะหนึ่ง ทำให้ทุกคนตื่นตระหนก และเรื่องที่ ตระกูลโตเล็กทำคุณชายน้อยหายตัวไปก็แพร่กระจายข่าว อย่างรวดเร็ว ทำให้คนทั้งเมืองชลธีตกใจ
ทุกคนรู้ว่าคุณชายน้อยของตระกูลโตเล็กมีแค่กิจจา เพียงคนเดียว ตอนนี้ทำไมมีเด็กที่ชื่อกานต์อีกคนล่ะ?
คนที่มีข่าวดีก็ปล่อยบันทึกการแต่งงานเมื่อหาปีก่อนของ บุริศร์ รู้ดีว่าคุณนายตระกูลโตเล็กเมื่อห้าปีก่อนนั้นนาม สกุลธนาศักดิ์ธน แต่เพราะห้าปีก่อนคุณนายตระกูลโตเล็ก เกิดเหตุเพลิงไหม้ ทุกคนจึงค่อยๆ ลืมเรื่องนี้ไป
ตอนนี้มีการเปิดเผยว่ากานต์เด็กคนนี้คือลูกของตระกูล โตเล็ก มีการคาดเดาต่างๆ ตามมาในชั่วขณะหนึ่ง
คนที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุดก็คือสองแม่ลูกเขมิกา!
“เป็นไปได้ไง? ยัยคนชั้นต่ำนั่นตายไปเมื่อห้าปีก่อนไม่ใช่ เหรอ มีชีวิตอยู่ได้ยังไง ลูกของบุริศร์?”
เขมิกากวาดทุกอย่างตรงหน้าลงกับพื้นอย่างบ้าคลั่ง
คิ้วตั้งเมขมวดแน่น
“ห้าปีก่อนเธอเห็นกับตาตัวเองใช่ไหมว่ามันอยู่ในเปลว
เพลิง?”
“แน่นอน ทุกอย่างนาวินเป็นคนทำ ฉันมีจุดอ่อนมันไว้ใน มือ เป็นไปไม่ได้ที่มันจะทรยศฉัน”
หน้าอกเขมิกากระเพื่อมขึ้นลง ถ้ากานต์เป็นลูกชายของบุริศร์จริงๆ ถ้าอย่างนั้นความปรารถนาเธอก็ไม่สามารถเป็นจริงได้น่ะสิ? และเธอรอมา ห้าปี ใช้เวลาเยาว์วัยห้าปีเพื่อไต่เต้าไปอยู่ตำแหน่งคุณนาย ตระกูลโตเล็ก ตอนนี้จู่ๆ มีเจ้าเด็กขึ้นมา แล้วเธอคือใครล่ะ? กิจจาของเธอเป็นใครล่ะ?
ดวงตาเขมิกาหรี่ลงแน่น
“แม่คะ แม่บอกว่ากานต์เป็นลูกชายของแคทเธอรี หรือว่า แคทเธอรีคนนั้นคือนรมนในตอนนั้น? แต่เธอกับนรมน หน้าตาไม่เหมือนกันนะ”
ดวงตาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
“ไม่แน่เธออาจจะเสียโฉมเพราะไฟ ตอนนี้ลองคิดดูแล้ว รูปร่างส่วนสูงของแคทเธอรีนั่นก็คล้ายกับนรมนเหมือนกัน และบุริศร์ไม่ได้จูบผู้หญิงหลายคนในห้าปีนี้ จู่ๆ ทำดีกับเธอ แบบนั้น เธอคิดว่ามันบังเอิญไหมล่ะ?”
คำพูดของตั้งเมเตือนเขมิกา
เธอรู้จักบุริศร์ดีที่สุด
บุริศร์เป็นคนรักความสะอาด ห้าปีมานี้ไม่ว่าเธอจะ พยายามมากแค่ไหนก็ไม่ได้ขึ้นเตียงของบุริศร์ แต่พอแคท เธอรีปรากฏตัวขึ้นก็ดึงดูดความสนใจของบุริศร์ไปทั้งหมด เห็นได้ชัดว่าคนคนนี้มีอิทธิพลกับบุริศร์อย่างมาก
นอกจากนรมนแล้วยังมีใครที่มีอิทธิพลต่อบุริศร์ขนาดนี้
อีกบ้าง?
เขมิกายืนขึ้นทันที ทั้งร่างไม่สงบอีกต่อไป
“แม่ ถ้ายัยชั้นต่ำนั่นคือนรมนในตอนแรกจริงๆ เด็กคนนั้น ก็เก็บไว้ไม่ได้! ไม่ใช่แค่เก็บสายพันธุ์ชั่วร้ายนั้นไว้ไม่ได้ นร มนยัยชั้นต่ำฉันก็ไม่ปล่อย! ฉันรอมาห้าปี กว่าจะเอา ตำแหน่งทายาทตระกูลโตเล็กให้กิจจาได้ ฉันจะปล่อยให้ เด็กบ้านมาแย่งของของกิจจาฉันไม่ได้”
ดวงตาตั้งเมฉายแววเย็นชานิดหน่อย
“เรื่องนี้ต้องสืบให้ชัดเจนก่อนค่อยว่ากัน”
“ยังต้องสืบอะไรอีกอ่ะ แม่ ผู้หญิงคนนี้ตอนนี้มันคือ หายนะ แม่ไม่เห็นเหรอว่าบุริศร์หลงใหลมัน ถ้าฉันรู้ตั้งนาน แล้วว่ามันคือนรมนนะ ตั้งแต่มันกลับมาวันแรกฉันจะฆ่ามัน เลย ฉันยังสงสัยอยู่เลยว่าทำไมเธอพาเด็กมาด้วย ที่แท้ก็ เอากลับมาหาบรรพบุรุษ เฮอะ! ตำแหน่งคุณนายตระกูลโต เล็กน่ะเป็นของฉัน ทายาทตระกูลโตเล็กในอนาคตก็เป็น ของลูกชายฉันเท่านั้น! ใครก็อย่าคิดมาแย่งทุกอย่างไป จากฉัน!”
เขมิกากระแทกถ้วยข้างๆ แตกอย่างรุนแรง ดวงตาเย็น ชาน่ากลัว
ตั้งเมเงียบไป
ความสมบูรณ์ของตระกูลศิริวัชรภัทรรักษาจนมาถึงตอน นี้ก็เพราะเขมิกาและบุริศร์ ภายนอกถึงแม้จะไม่แย่นัก แต่ จริงๆ แล้วพวกเขานั่งกินนอนกินโดยไม่ทำอะไร ถ้าปล่อย ปลาใหญ่แบบบุริศร์ไป ตั้งเมไม่กล้าคิดเลยว่าวัยชราเธอจะ อนาถแค่ไหน
ไม่!
ไม่ได้เด็ดขาด!
ตั้งเมพูดอย่างเย็นชา “ให้นาวินลงมือให้ไวที่สุด ในเมื่อบุริ ศร์เริ่มสืบทุกด้านแล้ว กลัวว่าจะซ่อนได้ไม่นาน ลูกชายนร มนก็ไม่ได้รับมือง่ายขนาดนั้น เพื่อไม่ให้เกิดอะไรขึ้นรีบฆ่า มันเถอะ”
“ฉันจะไปติดต่อนาวินเดี่ยวนี้!”
“อย่าโทรนะ ใช้วิธีเดิม ไปที่ร้านเสริมสวย ไม่มีใครสนใจ เวลาผู้หญิงอย่างเธอดูแลตัวเอง และไม่มีใครคิดว่านาวินจะ ซ่อนตัวอยู่ที่ร้านเสริมสวย”
มุมปากตั้งเมยกยิ้มขึ้นอย่างมีชัย
“แม่ฉันนี่สุดยอด ห้าปีก่อนถ้าแม่ไม่ใช้ร้านเสริมสวยนี่ ซ่อนตัว ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเอานาวินไปซ่อนที่ไหน”
เขมิกาควงแขนตั้งเมอย่างชื่นชมและพูดออดอ้อน
ตั้งเมมองไปที่ท่าทางลูกสาวในตอนนี้ ยิ้มและพูด ขึ้น “เธอน่ะ! ตั้งแต่เล็กจนโตฉันต้องคอยเก็บกวาดให้ ถ้า ห้าปีก่อนฉันไม่สั่งให้นาวินจุดไฟในตอนสุดท้าย เธอคิดว่า จะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นมากมายเหรอ?”
“แม่ ฉันรู้ว่าแม่ดีกับฉันที่สุดเลย!”
เขมิกาและตั้งเมหวานเลี่ยนกันพักหนึ่งก็แต่งตัวแล้วออก ไปข้างนอก
คนของพฤกษ์เห็นเขมิกาออกไปแล้วก็รีบตามไป รีบรายงานสถานการณ์นี้ให้กับบุริศร์
บุริศร์และนรมนในตอนนี้กำลังตามหาร่างกานต์ทีละนิ้ว ได้ยินการรายงานทางด้านพฤกษ์ บุริศร์ก็พูดเสียง ทุ้ม “จับตาไว้ให้ดี”
นรมนชะงักเล็กน้อย ถามขึ้น “เกิดอะไรขึ้น? ”
“คนที่เฝ้าดูเขมิกาเห็นว่าเขมิกาออกไปข้างนอก เหมือน จะไปทำทรีทเมนต์หน้าที่ร้านเสริมสวย ฉันให้พวกเขา จับตาดูไว้ให้ดี”
“ฉันจะไปด้วย!”
นรมนรู้สึกได้ว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเขมิกา ถึงแม้จะ ไม่มีหลักฐานใดๆ พิสูจน์ว่าเขมิกาเป็นคนบงการเรื่องนี้ แต่ พอสงบลงและคิดอย่างรอบคอบ มีแค่เขมิกาเท่านั้นที่มีแรง จูงใจ แต่เธอรู้ได้อย่างไรว่าตนเองมีลูกชาย?
เรื่องนี้นรมนไม่เข้าใจมาโดยตลอด ถึงแม้เธอไม่ได้ตั้งใจ ปกปิด แต่เขมิกาไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าเลยลงมือกับ กานต์อย่างกะทันหันแบบนี้ นี่มันไม่ได้รีบร้อนเกินไปหน่อย เหรอ?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
