บทที่ 944 ฉันไม่เข้าร่วมงานประกวดออกแบบในครั้งนี้ แล้ว
“พี่ พี่อย่าทำแบบนี้ ผมพูดจริงนะ ขาข้างนี้ของผมคงจะพิการ ไปแล้ว แม้ว่าจะหาศัลยแพทย์มือหนึ่งระดับโลกมาก็ไม่เห็นว่าจะ ดีขึ้น เก็บเงินเอาไว้ให้พี่ใช้ทำอะไรเหมาะกว่ามอบให้ผมใช้นะ
“พูดเหลวไหล เราเป็นน้องชายพี่นะ เป็นอนาคตของตระกูล เจริญไชย พี่เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง อนาคตของตระกูลเจริญไชย ต้องพึ่งเราแล้ว ตอนนี้เรื่องสำคัญที่สุดสำหรับเราก็คือรักษาขา ให้หาย ขอเพียงแค่ศัลยแพทย์มือหนึ่งระดับโลกไม่พูดว่าขาของ เราไม่มีทางรักษาแล้ว พี่ก็ไม่มีทางเชื่อ เงินพวกนี้อย่างไรก็จะ คิดหาวิธีหามันมาให้ได้ เรื่องอื่นๆเราไม่ต้องสนใจหรอก
คมทิพย์พูดอย่างหนักแน่น จึงทำให้หยดน้ำตาของปัญญริน ไหลออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่
“พี่ ผมเป็นคนพิการคนหนึ่ง พี่อย่าวุ่นวายเพราะผมอีกเลย
“พูดอะไรโง่ๆอีกแล้ว มีพวกเราอยู่ พี่ถึงได้รู้สึกว่าตัวเองยังมี ชีวิตอยู่ พี่ไปทำอาหารให้เราก่อน หลังจากนั้นก็จะไปเยี่ยมคุณ พ่อ พฤกษ์ก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตอนนี้กลายเป็นเจ้าชาย นิทรา จําเป็นต้องมีคนไปพูดคุยกับเขาบ่อยๆ ถ้าหากว่าเรา สงสารจริงๆ ก็รีบดีขึ้นมาช่วยพี่ส
คมทิพย์ไม่ได้ปิดบังเรื่องพฤกษ์กับปัญญ์ ทำให้ปากของปัญญอ้ากว้างในทันที
“พี่พฤกษ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์หรือ
“อืม พี่คิดว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ไม่ธรรมดา อาจจะมี เรื่องภายใน ซึ่งเรื่องนี้พี่ยังไม่มีเวลาไปตรวจสอบชั่วคราว แต่เรา วางใจเถอะ พี่จะต้องตรวจสอบให้ชัดเจนแน่นอน”
คมทิพย์ได้ยินเรื่องบังเอิญที่นรมนเอ่ยถึงเหล่านั้น ก็มักจะรู้สึก ว่าที่พฤกษ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์นั้นมีคนจงใจให้เกิด และ การแสดงออกของเนตราก็ทำให้เธอเกิดความสงสัยขึ้นมา
เรื่องนี้ผิดปกติเกินไปแล้ว
“พี่นรมนว่าอย่างไรบ้าง
ปัญญ์ถามคำถามนี้ออกมาตามตรง
คมทิพย์ชะงักไปเล็กน้อย กระซิบเสียงเบา “เธอกับบริศร์น่าจะ ไปตรวจสอบ แต่พี่หวังว่าตัวเองจะสามารถลงแรงได้บ้าง ไม่พูด เรื่องนี้แล้ว เรารอครู่หนึ่ง พี่ทำอาหารเสร็จแล้วจะไปโรงพยาบาล สักหน่อย”
“พี่ ดูเหมือนว่าจะเป็นหวัดแล้ว ไม่ไหวก็พักผ่อนในช่วงบ่าย สักหน่อยเถอะ”
ปัญญ่ไม่อาจฝืนทน
คมทิพย์โบกมือไปมา พลางเอ่ยว่า “ไม่เป็นอะไรหรอก พี่ทนไหว”
หน้าของเธอแดงก่ำ แค่เห็นก็รู้แล้วว่ามีไข้เล็กน้อย
ปัญญ์ยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่คมทิพย์เดินออกไปที่ห้องครัว แล้ว
หลังจากจัดการเรื่องราวทางนี้เรียบร้อยแล้ว คุมทิพย์ก็น่า อาหารไปที่โรงพยาบาลด้วยเล็กน้อย
นรมนยังอยู่ที่นี่ ตอนที่เห็นคมทิพย์มาที่นี่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ทำไมหน้าเธอถึงได้แดงขนาดนี้ เป็นหวัดหรือ
พูดแล้วเธอก็ยื่นมือออกไปแตะหน้าผากของคมทิพย์ แต่กลับ ถูกเธอหลบไปได้
“ฉันไม่เป็นอะไร”
นรมนหรี่ตาลง
“เธอเป็นหวัดหรือ เธอไปทำอะไรที่ไหนมา
“ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่เป็นอะไร เธอช่วยฉันเฝ้าพฤกษ์สักครู่ ฉันจะไปเยี่ยมคุณพ่อฉันสักหน่อย
คมทิพย์จากไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นฝีเท้าไม่มั่นคงของคมทิพย์แล้ว นรมนก็สงสารขึ้นมา
ทันที
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและต่อสายหาชัยยศ
“ไปตรวจสอบหน่อยว่าช่วงเช้าคมทิพย์ไปทำอะไรมา
หลังจากชัยยศได้รับคำสั่ง เธอก็ได้รับคำตอบอย่างรวดเร็ว
“คุณผู้หญิง ต้องการให้คนไปเตือนผู้กำกับคนนั้นสักหน่อย ไหมครับ
ชัยยศ โมโหเป็นอย่างมาก
นรมนส่ายหน้า พลางเอ่ยว่า “เรื่องนี้รอไปก่อน เดี๋ยวค่อยว่า กัน”
ชัยยศทราบความสัมพันธ์ระหว่างนรมนและคมทิพย์ ในวันนี้ พบกับเรื่องแบบนี้ นรมนกลับบอกว่าให้รอก่อน ชัยยศจึงไม่ เข้าใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ถาม
นรมน ให้ชัยยศไปแจ้งกับคุณหมอ รอคมทิพย์กลับมา นรมน เอ่ยออกมาตรงๆ “ไปฉีดยาที่ห้อง ให้น้ำเกลือเข็มหนึ่ง ไม่อย่าง นั้นวันนี้ฉันจะไม่ให้เธอไปไหนแล้ว
เมื่อเห็นนรมนมีท่าทีแบบนี้ คมทิพย์ก็รู้ว่าเรื่องของตัวเองถูก เธอรู้แล้ว จึงไม่ดื้อดึง รีบไปฉีดยาที่ห้องให้น้ำเกลือ และกลับมา อย่างรวดเร็ว
“ฉันอยากคุยกับพฤกษ์”
“ได้”
นรมนออกไปจากห้องพักผู้ป่วย
บุริศร์โทรศัพท์มาพอดี ถามเสียงเบาว่า “คุณอยู่ที่ไหน โรง พยาบาลหรือบ้าน”
“โรงพยาบาลค่ะ”
“ผมจะไปรับคุณ”
“ได้ค่ะ”
หลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว บุริศร์ก็มาถึงอย่างรวดเร็ว นรมนขึ้นไปบนรถ เห็นสีหน้าของบริศร์ไม่ค่อยดี ก็รู้ว่าเรื่องที่ เขาสอบถามเชษฐ์อาจจะไม่ราบรื่นเท่าใดนัก
“เชษฐ์ไม่ให้ความร่วมมือหรือคะ”
“ก็ไม่ใช่เพียงแต่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับอชิระจัดการได้ยากเล็ก น้อย แต่ว่าผมจะจัดการให้เรียบร้อย คุณไม่ต้องกังวล”
บุริศร์ไม่หวังให้นรมนสนใจเรื่องน่ารังเกียจของเชษฐ์อีก
นรมนพยักหน้า
เธอกัดฟันเอ่ยว่า “บุริศร์ ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษากับคุณค่ะ”
“เรื่องอะไรหรือ”
“ฉันอยากจะเปิดบริษัทภาพยนตร์บริษัทหนึ่งค่ะ”
คำพูดของนรมนทำให้บริศร์ชะงักไปทันที
“คุณอยากจะเปิดบริษัทภาพยนตร์หรือ
“ค่ะ”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ
บุริศร์รู้ว่า นรมนไม่มีความสนใจในภาพยนตร์เลยแม้แต่น้อย ในตอนนี้จู่ๆเอ่ยออกมาเช่นนี้ จะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่าง แน่นอน
นรมนส่ายหน้า “ไม่มีค่ะ ฉันแค่อยากจะเปิดบริษัทแบบนี้บริษัท หนึ่งเท่านั้นเอง ทำไมหรือคะ คุณกลัวว่าฉันจะทำได้ไม่ดีหรือ
“ไม่ใช่ ผมเพียงแค่แปลกใจเล็กน้อย อีกอย่างงานประกวด การออกแบบของคุณก็ใกล้จะถึงแล้ว ตอนนี้คุณไปจัดการเรื่อง บริษัทภาพยนตร์ จะทำให้ไม่อาจทำอะไรหลายๆด้านได้หรือไม่”
บุริศรพิจารณาได้ถูกต้อง
นรมนกัดฟันเอ่ยว่า “ฉันจะไม่เข้าร่วมงานประกวดการ ออกแบบแล้ว หลังจากนี้หากมีโอกาสค่อยว่ากันอีกทีค่ะ
“อะไรนะ”
บริศร์รู้มากกว่าใครๆว่า นรมนทุ่มเทให้กับงานประกวดการ ออกแบบในครั้งนี้มากเพียงใด แต่ตอนนี้จู่ๆเธอก็บอกว่าจะไม่ เข้าร่วมแล้ว นี่ทำให้บริศร์ตกตะลึงเป็นอย่างมาก
“นรมน เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ คุณพูดความจริงกับผมมา
“คมทิพย์คิดจะเป็นนักแสดง แต่เธอไม่มีรากฐาน ไม่มีเวที จะ ก้าวเดินในวงการบันเทิงนั้นยากเต็มทน บุริศร์ เธอดื้อดึง ไม่ยอม แพ้ ในวันนี้ไม่ง่ายเลยที่จะยืมเงินกับฉันเพื่อรักษาสภาพการณ์ที่ เป็นอยู่นี้เอาไว้ แต่ถ้าหากให้ฉันมองเธอตัวคนเดียวล้มเหลวอยู่ ในวงการบันเทิง จนถึงขั้นเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นล่ะก็ ฉันยินยอมที่จะเดินบนเส้นทางเดียวกันกับเธอ
นรมนพูดถึงความตั้งใจของตัวเองออกมา
บุริศร์มองนรมน เห็นความแน่วแน่ในก้นบึ้งของนัยน์ตา จู่ๆก็ หัวเราะออกมา พลางเอ่ยว่า “คิดดีแล้วจริงๆ หรือ
“คิดดีแล้วจริงๆค่ะ
“ไม่เสียใจในภายหลัง? คุณคิดให้ชัดเจนนะ งานประกวด ออกแบบรถยนต์ไม่ได้มีทุกปี ถ้าหากว่าคุณทิ้งโอกาสนี้ไป ไม่แน่ ว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสอีก ความสามารถของคุณก็ไม่ได้โดด เด่น โด่งดังเช่นนี้อีกแล้ว แม้ว่าจะเป็นเช่นนี้ คุณก็จะไม่เสียใจใน ภายหลังหรือ”
นรมนรู้สึกอาลัยอาวรณ์ในใจอยู่บ้าง
เธอชื่นชอบการออกแบบรถยนต์ เคยคิดว่าตัวเองสามารถ สร้างผลงานที่น่าภูมิใจได้ในแวดวงนี้ แต่การออกแบบนั้น เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว เธอไม่สามารถมองคมทิพย์ดิ้นรน อยู่ในวงการบันเทิงด้วยตัวคนเดียวได้ เธอมีความสามารถที่จะ ช่วยคุมทิพย์ ยิ่งไปกว่านั้นใครจะพูดได้ว่า เมื่อไปจากสายอาชีพ ออกแบบแล้ว เธอจะไม่สามารถประสบความสำเร็จในสายอาชีพ ภาพยนตร์ได้กัน?
เมื่อคิดถึงตรงนี้แล้ว นรมนก็สูดลมหายใจลึก เอ่ยอย่างปล่อย วางว่า “ถ้าหากว่ามีวันนั้นจริงๆ ก็สามารถพูดได้ว่าเส้นทางการ ออกแบบของฉันเดินทางมาถึงจุดนี้เท่านั้น ฉันไม่โทษเทวดาฟ้า ดินและคนอื่นๆ ฉันหวังเพียงแค่ว่าตัวเองจะสามารถทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทําได้
เมื่อเห็นนโมนตัดสินใจแน่วแน่แล้ว บุรีศร์ก็พยักหน้า
“ดี คุณตัดสินใจแล้วก็ดี ต้องการเงินทุนในการดำเนินการ เท่าไร ผมจะให้ชัยยศเตรียมไว้ให้คุณ จุดไหนที่ต้องใช้ก็ใช้ไป อย่าเกรงใจ”
“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้วค่ะ คุณเป็นสามีของฉัน และมีอิทธิพล เป็นอย่างมาก ฉันจะไม่ดึงคุณมาป่าวประกาศความเกรียงไกรได้ อย่างไรกัน ฉันไม่ใช่คมทิพย์ ฉันมีทรัพยากร นอนว่าต้องใช้ เป็นธรรมดา คุณวางใจเถอะ
นรมนเห็นบุริศร์รับปากแล้ว ก็ยิ้มออกมาอย่างเบิกบานใจ
บริศร์ก็ไม่ได้คัดค้านอะไร เพียงแค่เป็นกังวลต่อเรื่องท้องของ บรมน
“ตอนนี้คุณยังตั้งครรภ์อยู่ อย่าทำงานหนักมาเกินไปเลย ผม จะให้ฝ่ายเลขาส่งคนออกมาช่วยคุณจัดการสักหลายคน
“ก็ดีค่ะ คุณช่วยฉันก่อตั้งบริษัทภาพยนตร์ขึ้นมาก่อน เรื่องอื่น ค่อยว่ากันอีกที”
เห็นนรมนพูดเช่นนี้แล้ว บุริศร หยอกเธอยิ้มๆ
“คุณคงจะไม่ได้ประคองให้คมทิพย์เป็นดาราแนวหน้าหรอก นะ”
“ฉันมีความตั้งใจนั้นค่ะ แต่ว่าตอนนี้ไม่ได้แน่นอน พวกเรายังต้องสัญญากับ
เมื่อเห็นนรมนเป้าอยู่บ้าง บุริศร์วางใจได้
“เรื่องผมคนไปจัดการ กลับไปบำรุงร่างกายก่อน อีกกี่วันคาดต้องยุ่งมากๆ
นรมนไม่ปฏิเสธ
หลังจากได้รับรู้เรื่องบิดามารดาตระกูลธนาศักดิ์ธนแล้ว นร มันสบายใจเป็นมาก เขาสนับสนุนตัวเองนี้ นรมนรู้สึกดีไม่น้อย
ใช่แล้ว ฉันอีกเรื่องต้องการให้ช่วย
นรมน
“หืมเช้าผมอยู่ เรื่องของคุณไม่น้อยเลยนนา ดูท่า คุณนายบุริศร์จะยุ่งมากช่วง?
บุริศร์ เพียงแค่เล่น แต่กลับถึงนรมนไม่ล้อเล่น เพียงแต่เอ่ยเรียบตระกูลธนาศักดิ์ธน ในระยะอย่าพวกเขาได้ไป
“เกิดเรื่องอะไรหรือ
บริศ เห็นอารมณ์นรมนดี ก็สงสัยขึ้นทันที
“ไม่มีอะไรแล้วค่ะ ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว ฉันก็รู้ว่าคุณมอบ เงินให้พวกเขา เพื่อให้พวกเขาจากไป ฉันสงสัยว่าเนตราจะ เกี่ยวข้องกับเรื่องที่พฤกษ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ก่อนหน้าที่ เรื่องจะตรวจสอบได้ชัดเจน ฉันไม่สามารถให้พวกเขาหนีไปได้ หลังจากนี้ไม่ว่าตระกูลธนาศักดิ์ธนจะปฏิบัติกับฉันอย่างไร ฉันก็ จะไม่เอามาใส่ใจอีก ในเมื่อพวกเขาเลือกที่จะซื้อขาดความ สัมพันธ์ที่มีกับฉัน เช่นนั้นฉันจะเป็นพระแม่มารีต่อไปทำไมกัน? ถ้าหากว่าเนตรามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องของพฤกษ์จริงๆ ฉันจะ ไม่มีทางปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน”
นรมนพูดเช่นนี้ บุรีศร์ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เกี่ยวข้องกับเนตราหรือ หมายความว่าอย่างไร นรมนเอ่ยถึงคำพูดที่เนตรา ใช้เหยียดหยามคมทิพย์อีกรอบ
“ในเมืองชลธีอำนาจของฉันนั้นไม่มากพอ ยังต้องพึ่งพาคุณ ให้ช่วยตรวจสอบสักหน่อย ฉันรู้ว่าตอนที่พฤกษ์ประสบอุบัติเหตุ นั้น แต่ละแห่งล้วนไม่มีกล้องวงจรปิด แต่ฉันไม่เชื่อว่าปากทาง เข้าออกจะไม่มี ฉันไม่เชื่อเช่นกันว่าจะไม่มีผู้เห็นเหตุการณ์ ขอ เพียงแค่พวกเราทุ่มเทแรงใจค้นหา จะต้องหาเบาะแสพบแน่นอน การประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ของพฤกษ์นั้นไม่ธรรมดา!
คำพูดของนรมนทำให้บริศร์หรี่ตาลง
“ถ้าหากว่ามีคนจงใจทำล่ะก็ ฉันจะไม่ปล่อยพวกเขาไปเด็ด ขาด”
ขณะที่พูดคุยกัน บุริศร์ก็ขับรถกลับมาถึงบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็กแล้ว
ในตอนที่นรมนกับบริศร์ลงมาจากรถ และกำลังจะเดินเข้าไป ในตัวบ้าน จู่ๆก็เห็นเงาๆหนึ่งผ่านไปทางด้านหลังพวกเขา
“ใคร?”
บุริศระแวดระวังขึ้นมาทันที
แต่ว่าฝ่ายตรงข้ามรวดเร็วเป็นอย่างมาก เร็วจนทำให้เขาเห็น ใบหน้าได้ไม่ชัดเจน
และในเวลานั้นเอง ก็มีเสียงปังดังสนั่นขึ้น ตำแหน่งห้องหลัก ของบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็กมีเสียงระเบิดดังขึ้น ต่อมาก็มีกลิ่น ควันพวยพุ่งขึ้นมา
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
